పెరుగు రామకృష్ణ||హిమ శిల్పాలు..!||

గాడితప్పిన
జీవితానికి నిబద్దత తెలీదు
నిన్ను నీవు హత్య చేసుకుంటున్నట్లు
దోసిలితో విషం పట్టుకు తాగేస్తున్నట్లుంది

నీ చుట్టూ పరిబ్రమిస్తున్న
ఒక్కొక్క హిమ శిల్పమూ
నిన్ను అసహ్యించుకుంటున్నా కూడా
అధికారం నీ అరచేతిలో బొంగరంలా తిరుగుతుంది..
చిరిగి పోయిన దేహాల్ని చూసినప్పుడల్లా
నిన్ను నీవు అంగార తల్పం మీద నెట్టుకుంటూన్నట్టు
నీవెప్పుడూ అనుకొనేలేదు
ఒక వెర్రి ఆనంద మేదో నిన్ను స్వస్థత పరుస్తుంది
నిర్మలమైనది
నిజాయితీది
పరిసుద్దమైనది
ఏదీ లేనట్లు ఆత్మ ఇప్పుడు అల్లాడి పోతుంది
ఇదంతా నీకు అర్థం కాక పోవచ్చు
స్వార్థం నీ కోటు గుండీకి అందంగా గుచ్చిన పువ్వుకదా?
అవినీతి నీ కలం పోటులోని పాసుపతాస్త్రం కదా ?
వేల ముఖాల కన్నీళ్లు కూడా
ఒక్కసారైనా నీ ప్రతిబింబం చూసుకునేప్పుడు
వెక్కిరించడం లేదు ..
ఆత్మ ఏమిటీ?
పరమాత్మ ఏమిటీ..?
ధర్మాధర్మాలు రెండుపడవలు కాదు కదా
అవిప్పుడు నీ చేతిలోని త్రాసు మాత్రమేగా
ధనం మూలం ఇదం జగత్..
అనంతంగా సుఖించి ,
అంతరించి పోవాలి
విలాసాల ఊయల లూగాలి
మొదలు ,చివర లేని బతుకులు కదా
అధికార దుప్పటి కింద చేతులు చాపాల్సిందే
ఆశ్రిత బందు ప్రీతితో మగ్గి మాసిన మరకవ్వాల్సిందే
నిజాయితీగా ఒక నిజం చెపుతున్నా ..
శిక్షించడానికి ఎవరూ లేరిక్కడ
ఏ అనుభవం లేని పసి దేహంతో నీవు నిలబడ్డప్పుడు
నైతిక విలువలు తప్పోద్దంటూ
నీ తండ్రి మాత్రమే నిన్ను శిక్షించే వాడు
సుఖనిద్రల దేవులాటలో పయనిస్తున్నప్పుడు
పసుపు రాసిన చెర్నాకోలతో కొట్టి
పవిత్రంగా నిన్ను మేల్కొల్పడానికి
ఇప్పుడెవరూ లేరు..
చీకటి పల్లకీలలో ఊరేగుతున్నావు
కాగడాలు కాకపోయినా
కొవ్వొత్తులు వెలిగించే చేతులే కరువు ..
కోట్ల కుంభకోణాల వెలుగు వాకిట్లోకి వచ్చేలోపు
సుఖదుఖాల అసలు జాడ తెల్సుకో..?

*4.8.2012