మెర్సీ మార్గరెట్॥ఒంటరితనం॥

ఎక్కడ్నుంచి వస్తుందో ఒంటరితనం
నన్ను సంచిలో వేసుకొని
మూటకట్టి తీసుకెళ్తూ

అక్కడక్కడ మిగిలిపోయి వ్రేలాడుతున్న

జ్ఞాపకల పీలికల్ని నా నోట
అరవకుండా కుక్కుతూ

శూన్యంలో వేలాడుతున్న
ఆలోచనల్ని
నా మీద వేసి అదుముతూ
నాకు నేనే కదలలేని విదుల్చుకోలేని
బరువుతూ
చుట్టుకుని ముడుచుకుపోయి
మూల్గుతుంటే

భరించలేక కాలుతో నన్ను తన్ని
నేల మీద ఈడ్చుకు వెడుతూ
కన్నీటి చుక్కల్ని పిండి
ఆ చీకటితో కలిపి చిక్కగా
నా చుట్టూ తన సంచి గోడలకు
అలుకుతూ

ఆ సంచి గొంతుని బిగదీసి కట్టి
ఊపిరాడని శ్వాసలు గుండెపై
ఒత్తిడి పెంచుతూ
రాక్షస నృత్యం చేస్తున్నట్లు
పెద్ద పెద్ద జ్ఞాపకాల వృక్షాలున్న
గతమనే అరణ్యంలో
విసిరేసింది

ఆ స్వరం నీదేనేమో
చీకటి చీల్చి
నా పెదవులపై చెమ్మగా మారి
గుండెకు నీరందించి
శ్వాసకి శ్వాసనిచ్చి
ఒంటరి మూటనుంచి నన్ను బయటపడేస్తే

ఇలా
ప్రాకుతూ ప్రాకుతూ
ఇక్కడి వరకు వచ్చా ..

కొన ఊపిరి భవిష్యత్ కోసం
వెలగా చెల్లిస్తా
నన్ను నాకు తిరిగి వెతికి పెడతావా ?
ఒంటరి తనం నన్ను ఎక్కడెక్కడ
విసిరేసిందో ?

 

*4.8.2012