కిరణ్ గాలి ॥ఖాళీ॥

ఈ మధ్య మనసంతా
ఖాళీ హోరు చేస్తుంది
మళ్ళి ఎలా చేరుకుందో పేరుకుందో

వెంటాడే పులినించి ప్రాణభయంతో పరిగెట్టె
జింకకు ఆంది అందని దమ్ములా

కుత్తుక తెగేలా బిగిసే
కంచె లేని కాన్సెన్ట్రేశన్ క్యాంప్లా

ఎంత గింజుకున్న గిర గిరా తిప్పుతు
తనలోపలికి గుంజె సుడిగుండంలా

తెగ బాధిస్తుంది వేధిస్తుంది

ఈ ఖాళీ
ప్రేమ విఫలమైతేనో
ఒంటరితనం వెంటాడితేనో
ఒటమి వెక్కిరిస్తేనో
సంపాదాన సరిపొలేదనో
వచ్చింది కాదు

....

ఉద్యమం కోసం ప్రాణాలొడ్డి
నెత్తుటి మడుగులొ నేలరాలిన విప్లవకారుడి
చేతిలో తుటాలైపొయిన తుపాకిలాంటిదీ ఖాళీ

ఉగ్రవాదుల ఘాతుకానికి బలైన
వీర జవాన్ భార్య
బొట్టులేని నుదిటిలాంటిదీ ఖాళీ

బిడ్డల ఆకలి తీర్చలేని
పేదరికం ఎండిన రొమ్ముల్లాంటిదీ ఖాళీ

నిఖర్సైన నాయకుడినే కనలేని
నా దేశం దశబ్దాల గొడ్రాలి తనం లాంటిది ఖాళీ

న్యాయమే లేని విశలమైన కోర్టు
అవరణ లాంటిది ఖాళీ

నెర్రలు పడి పగిలిన రైతన్న
గుండెల మీద మొలవని శ్రమ విత్తనంలాంటిదీ ఖాలి

జీవితాంతం ఇల్లుకోసం కష్టపడి కూడపెట్టినా
కట్టలేకపొయిన ముసలి మాస్టారి
కబ్జా అయిన స్తలంలాంటిదీ ఖాలి

ఆలస్యమయినా అహింసతోనే సాధించుకున్న స్వరాజ్యానికి
రాజకీయం పులిమిన రక్తపు మరకలను
తుడిచి తుడిచి పీలికలైన మువ్వన్నెల జెండాలాంటిదీ ఖాళీ

స్వార్ధమనే మధుమేహ వ్యాధి
కబలిస్తే నిలువెల్ల డొల్లపడిన సంఘంలాంటిదీ ఖాళీ

సమాజంలో ఎటు చుసినా
చెదల పుట్టల చేరుకున్న
ఈ ఖాళీ
అస్తమానం నా నరాలను తొలుస్తుంది
అంతరాత్మను పొరలు పొరలుగ వలుస్తుంది

దీన్ని పేరకడానికి
ఏదొ ఒకటి చెయ్యాలి
ఒక్కడిగా నైనా ఎంతో కొంత చెయ్యాలి

........

వ్యక్తిలో ఖాళీ
నింపడం సులభం
కొద్దిపాటి సాన్నిహిత్యం చాలు

కాని వ్యవస్తలోని
ఖాళీతనాన్ని పూడ్చడం చాలా కష్టం
అందుకు సాహిత్య సమరం అవసరం

సామాన్యుడు చేయలేని సాహసం
సమూహంతో సాధ్యం

బిగిసిన పిడికిలి
బిగపట్టిన కవిత్వం
కట్టలు తెగాలి

*10.7.2012