ఎదో ఎటో వెళ్ళిపోతోంది
ఆగమంటున్నా వినదు
ధూళికన్న దూరంగా
వెన్నెలకన్న వేగంగా
మబ్బుకన్నా తేలికగా
చినుకుకన్నా చిక్కులుగా..
చుక్కలకన్నా చెల్లా చెదురై
దిక్కుల్లోకి దూసుకుపోతూ..
ఆపమంటూ నిన్నల్లుకున్నా
దూరమొద్దంటూ దిగులుపడుతూ
ముత్యాలుగా మారని ఆ తడి
గుండెకి ఇంకా గుర్తుంది..
ఎదొ బరువుగా
ఆపుతోంది
యేమిటది..
వెళుతూ..
ఓ నిముషం వెనక్కు చూస్తే..
నన్నాపుతూ నేనే
ఆశా నేనే
ఆ.. వేదనా నేనే
నిశీ , శశీ అన్నీ
వెళ్ళిపోతే తిరిగి రావేమొ అవి !
నీ సడే లేదనీ
అలిగి అలిగి..
ఆకాశంలా రివ్వున
అందనంత శూన్యాన్ని
అక్కున చేర్చుకుంటూ..వెళ్తున్నా
*13.7.2012
ఓ పరుగు, ఓ వేదం, ఓ ఆశ, ఓ మధనం ఇవన్నీ కలగలిపితే మీ కవిత్వం..ఇలా చదువుతూనె ఉండాలన్పించే కవిత్వభాష.అది కొంతమందికే చెల్లు మీకులా. మీకొన్ని వాక్యాలు గుండెల్ని తాకాయి జయాజీ
రిప్లయితొలగించండిదేవ్ జీ..
రిప్లయితొలగించండిమీరు ఇచ్చే స్పందనలు మరో అక్షర చిత్రాన్ని సృజించడానికి మనసుకు ఊతమిస్తాయి.
I really look forward very much for your responses.