ఊడుగుల వేణు || పాటల బోధివృక్షం ||

బతుక్కి ఓ అర్థం లేదు
మనమిచ్చే వరకు దాని బతుకంతే
ఏడవటానికి అది వంద కారణల్ని చూపిస్తే
నవ్వటానికి దానికి మనం వెయ్యి కారణల్ని చూపిస్తాం.
అయినా – మనం అప్పుడప్పుడు చచ్చిపోతూనే వుంటాo
చివరిసారి చచ్చిపోయేప్పుడు మాత్రం మన చావుని చూసుకోలేం
సరే, మనలాంటి వాడి గురించి కాకుండా –
ఇప్పుడొక నిజమైన మనిషి గురించి మాట్లాడుకుందాం...
* * * * *
నేనతన్ని కలిసిన మొదటి రోజే ఎన్ని ప్రశ్నలో...
చెట్టు మీది పిట్టలూ ఆసక్తిగా చూశాయి...
వేయి స్తంభాల గుడిలోనే నా బాల్యం గడిచిందంటే -
‘అదృష్టవంతుడివి నాయనా’ అన్నాడు
అతని నడవడిక చూశాకే నా బలుపు తగ్గింది
అతన్ని చూశాకే తలవంచుకుని నడవటమూ నేర్చుకున్నాను.
నిండైన పదకోశంలా అలవోకగా పలుకుల్ని చల్లుతుంటే
కలంతో కాగితం మీద ప్రతిష్టించేవాన్ని
"ఆకలేస్తే చెప్పు నాయనా"అనే మధ్య మధ్య లోని అమ్మతనం
మా అమ్మని గుర్తుకు తెచ్చి కళ్ళు చిప్పిల్ల్లేవి
అతని లోని మనిషితనాన్ని పొదువుకునేందుకు నాలో పరుగు మొదలైంది
* * * * *
అతని పాటల్లో ఒదగడానికి
పదాల మద్య ముష్టియుద్దాలు జరిగేవి
ఇప్పుడు యుద్దం లేదు... యుద్ద భూమి లేదు
పిట్టలతో పాటు వెళ్లిపోయాడు – ప్రశాంతంగా....
నా చర్మం – చర్మం లోపలి మాంసం - నరాలు - నెత్తురు - నా చేతివేళ్లు
పాకుతు అటువైపే వెళ్తున్నాయి...
అతన్ని అందుకుంటానికి తహతహలాడుతూ !
ఉప్పు నీళ్ళు తాగటం అలవాటేగానీ...
ఉన్న రెండు కళ్ళల్లోంచి పేరు తెలీని నదులేన్నో ప్రవహిస్తోంటే
ఎక్కడ వెతకను సముద్రాల్ని?
* * * * * *
ఇలాంటి విషాద సందర్భాల్లోనే
సముద్రాలూ నదుల్ని తిరస్కరిస్తాయి
లేళ్ళు సెలయేళ్ళు లేతాకులు కోయిల కూతలు
భూమిని బహిష్కరిస్తాయి
నిప్పు - నీరు ఒకదాన్నొకటి నిందించుకుంటాయి
దుమ్మెత్తి పోసుకుంటాయి
బహుశా ఈ విధ్వంసం తెలిసే వెళ్ళిపోయాడు -ప్రశాంతంగా ...
అక్కడ కన్నీళ్ళు0డవ్ - అతని లాంటి కొన్ని పూవులుంటాయంతే
ఆ పూల మధ్య అతనిప్పుడు పాటల జెండాని పాతాడు
అది భోధి వృక్షమై తత్వాలు పాడుతుంది.
ఆకాశం మోకరిల్లి ఆలకిస్తుంది – అప్పుడప్పుడు నవ్వుతుంది
భూమ్మీద తన కోసం పుట్టిన రాగాలు
గుక్కపెట్టి వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తుంటాయి
వాటి నెవరూ ఓదార్చలేరు
ఏడ్చీ ఏడ్చీ ఏడ్చీ ఏడ్చీ
నిద్రలోకి జారుకుంటాయి - అదృశ్యమైపోతాయి
* * * * *


నీటిలో చేప పిల్లల్లా నిశ్శబ్దంగా వెళ్లిపోయాడు
మొదటిసారి తన చావుని తాను చూసుకుంటూ
అలా అలా వెళ్లిపోయాడు .
అయినా నాతో మాట్లాడుతూనే వున్నాడు
ఇటాలియన్ ఆఫ్ ది ఈస్ట్ గురించి...
కొన్ని మనసుల గురించి...
‘చౌచౌ’ సాహిత్యం గురించి
నాతో మాట్లాడుతూనే ఉంటాడు
నాకోసం తన పక్కనే ఓ చాపేసి ఉంచుతాడు
ఏదో ఒక రోజు నేనూ అక్కడికే వెళ్తాను
అతని పాటల్ని భూమ్మీదికి వదులుతాను
నాలాగే అవి పక్షులై విహరిస్తాయి.

------------ఊడుగుల వేణు

{ నేను అసోసియట్ డైరెక్టర్ గా పని చేసిన మూవీస్ కి పాటలు రాయించే క్రమం లో వేటూరి గారితో పరిచయం యేర్పడింది .నేను షూటింగ్స్ లేక ఖాళీగా ఉన్నప్పుడూ వేటూరి గారి దగ్గర కొన్ని రోజులు అసోసిఎట్ గా కూడా వర్క్ చేశాను .అతను డిక్టేట్ చేస్తుంటే తప్పులు లేకుండా రాయటం నా పని.అదొక అద్భుతమైన అనుభవం .తన ప్రాణాలు పోఇన రాత్రి నాలో ఉప్పొంగిన ఉద్వేగం ఇది }