పి.రామకృష్ణ // పాటకు జే జే //

నీ పెదాల మీద వాలాకే,
బహుశా
గాలికి గుర్తొచ్చి వుంటుంది-
తనూ పాటననే సంగతి.

వెదురుకి వెంటిలేటర్ లాంటి
నీ నిచ్వాస.
వెదురు వేణువయ్యాక,
నీ పాటే కదా వుచ్వాస.?

పల్లవీ, చరణానికి మధ్య
సమయాన్ని, సంగీతానికి వదిలేసి,
మౌనంగా మిగిలిపోయే నువ్వు-
ఎంత ముచ్చటేస్తావో మరి.

నీ అధరాల పై నడిచొచ్చిన-
పదాల్ని-
పదే పదే నా పెదాలమీద-
తడి చేసుకుంటుంటాను.
ఎంత అందమైన ముద్దో కదా అది?

తాధ్యాత్మికతతో నువ్వూ,
తన్మయత్నం లో నేనూ

కళ్ళు మూసుకుని

పాడే నువ్వు,
పాటే నేను.

నీ పెదాల మీద వాలాకే,
బహుశా-
గాలి గమనించి వుంటుంది.
పాటా, ప్రాణమూ తానేనని.
___________________

13-09-2012

( జోహెన్స్ బర్గ్ వెళ్ళిపోతున్న స్నేహితురాలు జ్యోతిర్మయికి. )