వంశీధర్ రెడ్డి || ‎ప్రెజెన్స్ ఆఫ్ ఆబ్సెన్స్ ||

రాయడానికి పదాల్లేక,
పలకడానికి మాటల్రాక,
ఏదో చెప్పాలనున్నా
చెప్పలేనిదేదో ఆపుతుంటే,
ఎన్నో అడగాలనున్నా
అడగరానిదేమో అనిపిస్తుంటే,
ఇక చాలాపని, చాలా పనున్నట్టు మనసరుస్తుంటే,
ఏమిటో తెలిసేలోపే,
కొంటె నవ్వుతో కంటనిలుస్తూ

పోల్చలేని పోలికలతో,
పట్టుపడని పీలికలుగా,
పాలుపోని పిచ్చితనాన్ని,
చూసీ చూడనట్టొదిలేసి,
చూడకున్నా, చూసారెవరే అని తలపించే,
వెన్నెల నీడలో, జాడవెతికేలొపే జారిపోయి,
కానలబాటలో తోడుకుదిరేలోపే దూరమౌతూ....

ఇంకా ఆపలేదా
అని తెలివి ఉరుముతుంటే,
ఎలా ఓపగలవని
నాటి చెలిమి తరుముతుంటే,
ఏదో చూపాలనున్నా
చూపు వెనక్కి లాగుతుంటే,
ఎన్నొ అడగాలనున్నా
అడుగేయలేనేమో అనిపిస్తుంటే,

అలవాటు లేని "అల"
అలా వాటేసినట్టవ్వగా,
కలకాలపు కలకలం "కల"
కాలమే అనుకుంటూ,
రాయడానికి పదాల్లేక,
పలకడానికి మాటల్రాక....
*19-07-2012