Renuka Ayola కవిత

రేణుక అయోల //అలుపెరుగని కొత్త నేస్తం // బాల్కనీలోకి రాగానే పలకరించే నా నేస్తం ముదురు జేగురు రంగుని కలుపుకుని నలుపునీడలో కరిగిపోతూ ఆకుపచ్చని ఆకులులేని నేస్తం కింద పరుచుకున్న లేత గడ్డికి నీడ విసనకర్రని వీచుతుంది అలుపెరుగని నేస్తం పిచుకల కుటుంబంతో హాడవిడిగా వుంటుంది ఆకులేని కొమ్మలని వంచుతాయి ఏరి ఏరి పట్టుకెళ్తాయి నిద్ర పోతూ కలవరిస్తూ ఊగీ ఊగీ గాలినందిస్తుంది నిన్న రాత్రీ చీకటిలో కురిసిన వానకి తనువంతా అప్పగించి నీటిని దులుపుకుని పట్టుకెళ్ళే ఆకులనందించింది పిచుకలకి మళ్లి ఈరోజు పొద్దున్నే తెల్లనిపూలని తలనిండా పూయించుకుని నునులేత కొమ్మల చేతులతో సవరించు కుంటూ నిద్రలేపింది నా నేస్తానికి నేస్తాలు కుటుంబ సభ్యులు పిచుకలు తెల్లని పూలని మెత్తని దిళ్ళుగా ఎత్తుకెళుతున్నాయి ఈ నేస్తం ఇక్కడిదా ?అనుకుంటాను ఎక్కడవున్న నువ్వు నా దోస్తువే అంది నీటిచినుకులు రాల్చుతూ తెల్లనిపూల కొమ్మల గోడుగులోకి రమ్మని పిలుస్తూ ....

by Renuka Ayola



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qSrNSR

Posted by Katta