శ్రీకాంత్ ||ఆమె నా తల్లి||

ఆమె నా తల్లి - శ్రీకాంత్
-----------------------
ఆమె నా తల్లి

ఇద్దరూ ఒకరికొకరు దూరంగా
ఇద్దరూ ఒకరికొకరు సమీపంగా

దూరానికి దూరమై
ఇంత దూరం ఎలా అయ్యమో తెలీదు
తను తనయుడిగా, తన తనయుడు
తల్లిగా ఎలా మారిందీ తెలియదు

అప్పుడప్పుడూ చూస్తాను తనని
కొంత కరుణతో
అప్పుడప్పుడూ పిలుస్తాను తనని
కొంత ప్రేమతో

తననే, నన్ను ఇంతకాలం పొదివి పుచ్చుకున్న తన కళ్ళనే
నాకు చూపునిచ్చి, ఎగరటం నేర్పించి
తను నరుక్కున్న తన రెక్కలనే
వడలిపోయి, అలసిపోయిన తన
మృదు మధురమైన వదనాన్నే-

చలికి ముడుచుకు కూర్చుని, ఆవరణలో
నీడలతో మమేకమై
నీడగా మారిన తననే, చరమాంకంలో
ఎదురుచూస్తున్న తననే
నేను అప్పుడప్పుడూ తాకుతాను-

చెట్లకు ఆవలగా, పిల్లల అరుపులకు పైగా
తెల్లటి కాంతితో ప్రజ్వరిల్లుతున్నఆకాశంలోకి
ఖాళీగా సాగిన ఆమె చూపుల మధ్యకు
దిగులుతో కూడిన ఆమె అరచేతుల మధ్యకూ
ఒక పసుపు పచ్చని పిట్టనై వాలదామని
ప్రయత్నిస్తూ ఉంటాను-

ఇలాగే ఉంటుందేమో, ఇలాగే సాగుతుందేమో
సమయం, ఎవరూ ఎవరికీ
ఏమీ కాని ముదుసలి సమయం
ఎవరూ ఎవరికీ చెందని నిరీక్షణా వలయం-

తను నా తల్లి. ఒక పిలుపుకై,
తన తల్లి తిరుగాడుతున్న రంగుల ప్రపంచంకై
బాల్యంలో ఆటలాడిన పూలతోటలకై
వొదిలివేసిన కలలకై ఏం చేయాలో తెలియక
అలా ఎదురుచూస్తున్న
తను నా పిచ్చి తల్లి-

అనునయించనూ లేను
గుండెల నిండాగా
హత్తుకోనూ లేను

ఆమెకు తల్లినీ కాలేను,
ఆమెకు నా స్తన్యం
అందించనూ లేను. ఇక

కురుస్తున్న సమయమంతా
వేచి చూస్తున్న సమయమంతా

ఇద్దరమే, ఎదురెదురుగా బెదురుబెదురుగా
ఒకరికొకరు దూరంగా
ఒకరికొకరు సమీపంగా

దూరానికి దూరమై
పరచిత అపరిచితులమై
కాందీశీకులమై

మనమందరమంతా
అనంతం దాకా-

*23-08-2012