ధనలక్ష్మి బూర్లగడ్డ కవిత

నేను నాకే ఒక్కోసారి కొత్తగా ఉంటా
నేను నాకే ఒక్కోసారి వింతగా ఉంటా
నేను నాకు ఒక్కోసారి చెలాకిగా ఉంటా
నేను నాకే ఒక్కోసారి కష్టంగా ఉంటా
ఏదేమైనా నాలో నేనే అన్నీ దాచుకుంటా మౌనంగా
నా ప్రపంచమే వేరే
నాకు నేనే ప్రత్యేకం
నాకు నేనే అన్నీ ఆ ఒక్క క్షణంలో
నేను ఒక్క దాన్నే ఉండటమే నాకు ఇష్టం
నిరాశ నన్ను అల్లుతుంది ఒక్కో నిమిషం
కన్నీటి బొట్టే నాకు నేస్తం
మాట రాక మనసు కలవర పడితే
అప్పుడే కాగితం తోడయ్యి కాదన్నా
కవితలా మారి కలం నుండి కాగితంపైకి వచ్చేస్తుంది
నా కవితను చదవడమే నా మనసుకి ఒక ఓదార్పు
ఆ ఓదార్పుతోనే నిదుర ఆదరించి నన్ను హక్కునచేర్చుకుంది
కొత్త ఆశల వెల్లువను కలలుగా అందిస్తూ
మౌనాన్ని మెల్లగా పక్కకు నెట్టేస్తూ
మరో కొత్త ఉదయాన్ని ముద్దుగా ముందుకు తెస్తూ.
*29-07-2012