జితేందర్ బత్తుల - కవిత

ఒక చిన్న చినుకు అయిన పడద అని...

ఓ రైతన్న తోలకరి చినుకు కోసం
ఎదురు చూస్తున్నవు నీవు
ఒక చిన్న చినుకు అయిన పడద అని
నీ మనస్సు ఆరాటపడుతుంది

ఏదో ఆలోచన మొదలయింది నీలో
ఈసారి అయిన పంట చేతికి వస్తుందా
ఉన్న అప్పులను తీర్చగలన
అన్న సందేహం వస్తుంది
పుట్టెడు కడుపు కోసం గింజేడు మేతుకులతో
సేద తీరు తున్నావు నీవు

నీ ఆకలి మంటలు ఎవరికి తెలియడం లేద
మూగ బొతున్న నీ గొంతుకు
నీరు అందించే వాళ్ళే లేరా రైతన్న
అన్నదాతగ నిన్ను పూజిస్తరే
నిన్ను చూసే వారు కరువయ్యారే

భూమిని నమ్ముకున్న రైతన్న
ఆ లక్ష్మి దేవి నీ పై సిరులు కురిపిచడం లేదాయే
మట్తిని దైవంగా భావించే నువ్వు
అ మండు తేండల్లొ పొలం దున్ని
దుక్కి పట్తి భూమిని సాగు
చేస్తున్నవు కదా రైతన్న

పండించే పంట చేతికి అందే లొపే
వడ గాలులతో పంట నాశనం అవుతున్నదే
ప్రక్రుతి నిన్ను కన్నీరుకు దగ్గరగ చేస్తున్నదే
పంట కొసమని అప్పులు చేసిన నీకు
అప్పులు గుడి బండలు అవుతున్నాయే

ఏమని చెప్పను రైతన్న ప్రకృతిలో
సేద తీరలన్న నీకు అన్ని
కష్టాలే ఎదురు అవుతున్నయి కదా
తిండి తినక నిద్ర హరలు మారి
ఒక్కొ సారి గంజి నీళ్ళతో
కడుపు నింపు కుంటావు రైతన్న

పొలంలో పంట పండిస్తే
సరి అయిన ధర రావటం లేదాయే
ఎంతని బాధ పడను
కుటుంబం అంత కష్ట పడుతున్న
సమస్యలు తీరడం లేదాయే

నీ మొఖంలో అనందాన్ని
చూసేది ఎప్పుడు నీ కష్త్తాలు
తీరేది ఎప్పుడు రైతన్న
ఇది న ఒక్కడి ఆవేదన కాదు 

రైతు కుటుంబంలో పుట్టిన ప్రతి ఒక్కరి ఆవేదన

*3.7.2012