పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

7, ఆగస్టు 2012, మంగళవారం

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు॥అర్ధశాత్రం లో ఇరుక్కుపోయున ఆర్థనాదం ॥


చిన్నప్పుడు ఎప్పుడు నాకో కల వస్తుండేది
బహుశా మీకు వచ్చే వుంటుందేమో
బూచోడు నావెంట పడుతుంటే

ఎంత ప్రయత్నించినా కాళ్ళు మొరాయుస్తుండేవి
తప్పదిక దొరికిపోతున్నామన్నప్పుడు, హఠాత్తుగా
మేల్కువ వస్తే మొహానికి పట్టిన చెమట తుడుచుకొని
హాయుగా నవ్వుకొనే వాడిని

ఇప్పుడు కల రివర్సయ్యుంది
మెల్కోనే వున్న నేను
వస్తువుల్లో ఇరుక్కుపోయున నా జీవితాన్ని
పట్టుకొందామని పరుగెత్తుతున్నా
పక్కనే వున్నట్లనిపించినా చటుక్కున మాయమై
అందీ అందనంత దూరం జరిగి
దొరక్కుండా దోబూచులాడుతుంది

వస్తువుల్ని ప్రేమిస్తూ
మనుషుల్ని వాడుకొంటున్న
సమాజంలో సగటు మనిషిగా వున్న నేను

భాగ్యనగరం బజార్లలో నడుస్తున్నప్పుడు
అంతెందుకు
ఏ పట్టణ ప్రధాన రహదార్లలో పోతున్నా
గ్లాసు అద్దాల వెనుక అందంగా ముస్తాబై
అగుపిస్తున్నా అందనంత ఎత్తులో
ఆకాశ చుక్కల్లా ఆశ పెడుతున్నాయు


చెప్పుల షాపొచ్చినప్పుడు కాళ్ళాగితే
అప్పిచ్చిన షావుకారు అదిలిస్తూ వున్నాడు

బట్టలకొట్టులు దాటుతున్నప్పుడు
చందనాలూ బొమ్మనాలు కన్ను గీటి పిలుస్తుంటే
చవటలా చక చకా సాగిపోయా

కార్ల షోరూం కానవచ్చినప్పుడు
కళ్ళు మూగబోతే
నోరెళ్ళబెట్టుకొని చూస్తూ నాకెందుకులే అనుకొన్నా

వగలు పోతున్న నగల దుకాణాలు దర్శనమిచ్చినప్పుడు
ఎదిగిన ఆడపిల్ల బోసిపోయున మెడ బావురుమన్న శబ్దం
మనసును బద్దలు చేస్తుంటే మౌనం గా భరిస్తూ వుండిపోయా

అన్నపూర్ణ పేరు తగిలించుకొని
పంక్షభక్ష్య పరమాన్నాలు పక్కనే వున్నా
నిత్యం పస్తులు పాటిస్తున్నా

వాటికేం అద్దాల వెనుకవన్ని బద్రంగానే వున్నాయు
రోడ్డుపై నడుస్తున్న నేనే చిద్రమై పోతున్నాను

అర్దం కాని గ్లాసు కర్టెన్ ఎకానమీలో
పద్మవ్యుహం లొ అభిమన్యునిలా
నాలాంటి జీవితాలు వ్యర్ధం అవుతూనే వున్నాయు

ప్రపంచ మార్కెట్ మాయాజాలం
ప్రాణాల్ని వొడిసి పట్టుకొని
క్రమక్రమంగా వస్తువుల్లోకి బదలాయుస్తే
జీవితానికే అవసరం లేనివి
కొంటున్నాం తింటున్నాం వింటున్నాం
చూస్తున్నాం చేస్తున్నాం

వద్దని హద్దులు గీద్దామనుకొంటే
పగటికలలు పరుగులు తీస్తూ
సరిహద్దులు దాటిస్తున్నాయు

మార్కెట్ సృస్టించిన వస్తు వే
జీవిత కవితా వస్తువైయ్యుంది
అందుకే సగటు జీవితం వెగటై పోయ్యుంది

భయ పడ్డా బంగపడ్డా
చిన్నప్పటి కలే బావుంది
ఇప్పుడు మేల్కొని కంటున్న కల మళ్ళీ రివర్సయుతే బాగు

*07-08-2012

కర్లపాలెం హనుమంత రావు॥ఛీకటి ఇచ్చిన సందేశం॥

వెలుతురంటే చీకటి బంగారాన్ని పోగొట్టుకోవడం

లోలోపలి చూపు మసక బారడం


నువ్వొచ్చిన చోటును మర్చి పోవడం


పోయే చాటు గుర్తుకు రాకపోవడం.




అస్తమానం నువ్వు వెదుకులాడే ఆ వెలుతురు


చీకటి స్వర్ణానికి పూసిన పైపై మెరుగు పూత మాత్రమే మిత్రమా!


వెలుతురు అంటే శూన్యసౌధానికి వేసిన వెల్ల…వెలవెలా పోవాల్సిందే కాలం ధాటికి.


వెలుతురు కోసం వెంపర్లాడతావు గానీ ఏనాటికైనా చివరికి నీకు తోడుగా మిగిలేది కటిక చీకటే సుమా!


చీకటిని కన్నతల్లి గర్భంలా ప్రేమించడం నేర్చుకోవాలి!




చీకటి అంటే కంటి రెప్పల కింద మనం దాచుకున్న నల్ల సముద్రం.


జీవితం ఎంత డొల్లో వెతికి చూపించేది వెలుతురు


బతుకు ఎంత లోతో కొలిచి చూపించేది కటిక చీకటి.




నడి సముద్రం మీద అమావాస్య ఆకాశం కింద మన ప్రయాణం


ఒంటరిదయినప్పుడు వెన్ను తట్టి దారి చూపేది లోపలి చీకటి దీపమే సుమా!




పదే పదే మెరుపు కలలను కోరుకుంటావు గానీ


మనసుకు శాంతినిచ్చేది కంటి రెప్పల మాటున


కన్నతల్లిలా దాగున్న చీకటమ్మ జోల పాటే కదా!




చీకటంటే భయమెందుకు?…


నిజానికి నువ్వు బెదిరిపోవాల్సింది


కాంతిరేఖల బూచాడిని చూసిరా కన్నా!




మనసుతీరా మనసైన మనసుతో నువు కలగలసి పోయిన ఆ మదుర సుఖానుభవానికి సరైన టీకా తాత్పర్యాలు చెప్పగలిగేది వెర్రి వెలుతురా?…కాటుక చీకటా? వెర్రికుర్రాడా!




ప్రేమను పంచే చీకటి నుంచీ పారిపోవడానికి ఎన్ని విలువయిన క్షణాలను వృథా చెస్తున్నావో..అమాయకుడా!




వెలిగి వెలిగి కొండెక్కిన బుడ్డిదీపం బోధించే చివరి సత్యం అర్థం కావడం లేదానీకు?…


ఏనాటికైనా చివరికి మిగిలేది చిటికెడు చిక్కటి చీకటి ముద్దే సుమా!




చీకటంటే అమావాస్య చందమామ


అందమైన భామ నాగుబాము కురుల మధ్య చిక్కుబడ్డ సౌందర్య సీమ.


చీకటంటే నిన్ను చూసి సిగ్గుతొ తలొంచుకున్నసఖి చెదిరిన కంటికాటుక రేఖ కూడా రసమిత్రమా!




ఆస్వాదించాలేగానీ…అంధకారాన్ని మించిన అందమైన లోకం సృష్టి మొత్తంలో ఎక్కడుందో..చూపించగలమా!


అది…సర్వాంతర్వ్యామి శాశ్వత అంతిమ భవంతిరా భక్తా!


చీకటంటే అంబరం.


చీకటంటే దిగంబరం


పగటి వెలుగు చేసే గాయాలకు


రాత్రి పడకలో నువ్వు పూసుకునే చీకటి మలామే మంచి మందు.


పాపిష్టి లోకం కళ్ళు పడకుండా అమ్మ పెట్టే దిష్టి చుక్కరా చిట్టీ... చీకటి!


దాగుడుమూతలాటలో


వెదుకులాట నేర్పేందుకు అక్క ప్రేమగా నీకు కట్టిన కళ్ళగంతరా చిన్నా...చీకటి!


మహాప్రస్థానపు చివరి మజిలీ చీకటి


మరో ప్రస్థానపు మొదటి మెట్టూ …


మరేదో కాదు…


ఆది మధ్యాంతాలు అంతుబట్టని అమర తమస్ వాహిని


నువు పడి చచ్చే ఆ వెలుతురు బొరుసుకు అవతలి వైపున మెరిసే బొమ్మ-చీకటి!

*07-08-2012

మోహన్ రుషి॥ఏనాటికి?!॥

నిర్ణయాలను వాయిదా వెయ్యడం
నిజాలను తప్పించుకు తిరగడం
నీ గొంతు పరధర్మాలను పలకడం

నీ చూపును నీలోకి తప్ప
అందరిపైనా నిలపడం!

జీవితంతో దాగుడుమూతలు
అనుభవాలకు చెల్లుచీటీలు
వూహలకు వురి వెయ్యడాలు
స్వప్నాలకు భయపడడాలు!

ప్రశ్నలోనే సమాధానముంది
సమస్యలోనే పరిష్కారముంది
మొదలులోనే తుది ఉంది
ఆనందంలోని విషాదం
నిన్ను నువ్వు కనుగొనడానికే ఉంది!

తెలివి అనుకుంటావు కానీ,
నువు జీవితాన్ని ఎలా చూసుకుంటావో
జీవితమూ నిన్ను అలాగే చూసుకుంటుందని
ఎప్పుడు తెలుసుకుంటావో ఏమో?!

*06-08-2012

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు॥దొరసానుడు ॥

గడీలకు బీడాలేస్తే
గంగలో కలసిపోయాయనుకున్నా
మారు వేషాలేసుకొని మనమద్యే తిరుగుతున్నాయని
ఈ మద్యే తెలిసింది
రంగుమార్చిన గడీ,
రాజకీయ గారడీ గాడై రహశ్య ఎజెండాతో
రోజా పువ్వడుగు ముల్లై,
రాజ దర్బార్ల్లు రోజూ చేస్తూనే వుంది

అమావాశ్యకో, పౌర్ణమికో,జనానికో గ్లాసెడు ఆవేశం పోసి
మళ్ళీ అదే,
రగుల్తున్న మంటల్న్ని అదుపులో వుంచేందుకు
చుట్టూచేరి శుశ్క వాగ్దానాలు చేస్తున్నది

మాటలకు మంత్రాలు పూసి
వయాగ్రాను వాగ్దానాల్లో నింపి
ఉద్యమాన్ని ఉయ్యాలగా మార్చి వూగుతూనే వుంటుందది

అక్కడ ఓ గడీ గాంధీగిరి చేస్తూ
హఠాత్తుగా బుద్దికి రెక్కలు మొలిపించుకొని
భుద్దుడనని చెప్పుకొంటూ
శాంతి కపోతం రెక్కలు విరిచేస్తుంది

నిన్న కారంచేడు చుండూరు గుండెలు గాయం చేసి
ఆగడీ నేడు లక్సెట్టి పేటలో కన్ను తెరిచింది
వీధి బడి నుండి విశ్వవిద్యాలయం వరకు పాగావేసి
తలపాగా చుట్టుకొనివికటాట్టహాసం చేస్తూనే వుంది

అగడీ ఈగడీ గదిలో గడియ పెట్టుకోని
మంతనాలడుతూనే వుంటాయు
చెరికొన్నీ గొంతులను కూలీచ్చి కొనుక్కొనీ టీవీల అడ్డాల్లో
తగువులాడిస్తుంటాయు
బిగువుగా వున్నట్లు కానవస్తుంటాయు

అప్పటి గడీల ఆగడాలు కనిపిస్తుండేవి
ఇప్పటి గడీలు కాగడాలై మండుతు వుంటే
దీపపు పురుగులమై మనకు మనమే వెళ్ళి కాల్చుకు చస్తున్నాం
ఉద్యమకారులు సిసిఫస్ సంతానాలుగా దొర్లిన రాయుని ఎత్తుతూనే వున్నారు

కాల పురుషుని కౌగిట్లో
సమాజం గర్భం దాల్చి
ఘడియ ఘడియ కో గడీని కంటూనేవున్నది

కొన్ని, సినీమాతల్లి గుండెలపై
గడీలకు పునాదులు వేసుకొంటే
మరి కొన్ని, పరిశ్రమల్ని పట్టు వస్త్రాలుగా
కట్టుకు తిరుగుతున్నాయు

నవ్వాలో ఏడ్వాలో అర్ధం కావటం లేదు
మరీ విచిత్రమేమంటే
ఒక గడీ అయుతే
జైలుగదిలో వున్నా
బేడీలు పడతాయనుకుంటున్నా
జనం మది గదిలో అది గడీలు కట్టుకుంతుంది

రావణాసురుని తలల్లా ఎన్ని రాల్చినా
మళ్ళీ మళ్ళీ పుట్టుకొస్తున్నాయు
తప్పదిక
పెట్టుబడీదారీ సమాజపు గర్బంలో
మరో మహా ప్రజోధ్యమాన్ని బాణంలా నాటాలిప్పుడు

*06-08-2012