జయశ్రీ నాయుడు॥కాలం ఎటుపోతుందో తెలియదు॥

అలజడికి నేను కొత్త కాదు..
తడబాటుకు పెదవీ దూరం కాదు
ముచ్చట్లలో మెరుపు తీగల్లే
కాలం ఎటుపోతుందో తెలీదు

పేజీలు తిరగేసి
పదాలు అలుకుతూ
ఆనందపు చుక్కలు
ఆలోచనల ముగ్గుల్లో కలుపుతున్నా

నీదవని ఉదయం లేదు
ముచ్చట పడుతూ
సవరించుకునే అంచల్లే...
హృదయం లో నీతోనే ఉదయం మరి..

ప్రతి పోగులోనూ
దాగిన స్వప్నాలు
మెరుస్తూ మురుస్తూ..
అద్దకంలా అద్దంలా
అందంలా..

 *7-07-2012