Vijay Lenka కవిత

by Vijay Lenka



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rC3V14

Posted by Katta

Uday Dalith కవిత

ఏకాంతం ఇది నువ్వు లేవని ఒక భవిష్యత్తు నువ్వు రావని ఒక భ్రమ ఊహలతోనే పోరాటం అక్కడితో ఆగు ప్రపంచం ఒక పాట ఒక కవిత నిన్ను నన్ను కలుపు ఆ తర్వాత శూన్యం ఒక యుగం చాలదు ఒక అనుభవం సరిపోదు అనుబంధం సుగంధం మమత మాధుర్యం క్షణమొక నరకం అరక్షణపు స్వర్గం నిన్న సర్వస్వం రేపు వినాశనం వెన్నెలేదో వేకువేదో చూపే ఓహృదయం కోసం మళ్లీ ఓ రోజు మళ్లీ ఓ అనుభవం ఉదయ్ 29.04.14

by Uday Dalith



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kjnusd

Posted by Katta

Venkat Chadalavada కవిత

warning To K.C.R Power Star gari Meeda 503 & 106 Sections kinda Case Pettaru... Meeru Case Pettinantha Mathrana Emi Kadhu ra... Ventrukha Kuda Pikaleru... __|__ Fuck Off K.C.R..Family..Jai Pawanism♥♥♥ Jai Janasena♥♥♥ JaiHind♥♥♥

by Venkat Chadalavada



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kjnwA9

Posted by Katta

Jaya Reddy Boda కవిత

// జయ రెడ్డి బోడ // చెవిలో పువ్వు // కూలి నాలీ పిల్ల పెద్ద, కార్మిక వర్గమంతా పల్లె పల్లెన అందరూ ... మత్తుగా గమ్మత్తైన మత్తులో ఊగుతూ జోగుతూ ...వాడ వాడలో కేకలు కేకలు చచ్చే ముందు బలి పశువుల్లా వివేకం మరిచారో,ఇక మళ్లీ తేరగా దొరకదని ధనం,మధ్యం వ్యసనాలకు బానిసలై.. ధనాఘారాలు నింపుకున్న కసాయిలకు తమ భవిష్యత్తును ఫణంగా పెట్టి మరీ .. మరిక తమను తాము కోల్పోయి అమ్ముకుంటా రేమో తమ "రేపును", రేపే మరి గడచిన కాలంలా తమను తాము చిరకాల బానిసలుగా వీలునామా రాసిస్తారేమో రేపే మరి రంగు రంగుల జెండాల హామీల వలలో పడి గమ్యం తెలియని ప్రవాహాల్లో కొట్టుకు పోతు, తమను పాలించే పగ్గాలను ఏ అవినీతి పరుని చేతిలో పెడతారేమో రేపే మరి మీ వద్ద ఏదైనా అదృశ్య శక్తీ అయినా ఉంటే ఆపండయ్య ఇప్పుడే ..వారిని వారు నిండా ముంచుకోకుండా .. ఎవరైనా చెప్పండయ్యా మైకం కమ్మిన వారి ముఖం పై కొన్ని చల్లని నీళ్ళు చల్లీ, వారికి కాస్త బుద్ది చెప్పి .. పునీతులు కండయ్య బాబ్బాబు మంచి "పాలకుడు" ఎక్కడైనా పుట్టి ఉంటే??? కలలోనైనా సరే వారి చెవిలో చెప్పేసి రండయ్య చిరకాలం 'చెవిలో పువ్వు' పెట్టించు కోవద్దని చెప్పండయ్య ప్లీజ్ ... (29-04-2014)

by Jaya Reddy Boda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mWz7Yy

Posted by Katta

Venu Madhav కవిత

వేణు //ఇల్లాలు// ఎంత పెద్ద ఇల్లు ఉన్న అందులో ఎన్ని గదులు ఉన్న పది మంది నౌకర్లు ఉన్న,ఇంటి ముందు అయిదు కార్లు ఉన్న మనం ఆఫీస్ నుండి వొచ్చే సమయం దాటే సరికి కంగారుపడి ఇంటి గుమ్మం దగ్గర మన రాక కోసం వెయ్యి కళ్ళతో ఎదురు చూసే భార్య లేకపోతే అ ఇల్లు శిధిలం అయిపోయిన భవంతి తో సమానం మీ వేణు

by Venu Madhav



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mWz9jl

Posted by Katta

డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || వచ్చేస్తోంది మేడే|| ======================================= కనురెప్పల చాటున ఎర్రటిస్వప్నాలెన్నో కదలాడుతున్నాయి కళ్ళల్లో మాత్రం రక్తపు ఛారలు ఎర్రగా దారులు చూపెడుతున్నాయి కళ్ళముందు కదలాడే భావాలెన్నో నిద్రను దూరం చేస్తున్నాయి కలలన్నీ వర్ణాలై కళ్ళముందే రంగులు మారుస్తున్నాయి కలలు మాత్రం నిజాలై సమాజ స్వప్నాన్నే ప్రశ్నిస్తున్నాయి కళ్ళముందు కదలాడే సజీవ దృశ్యాలు నిర్జీవంగా మారుతున్నాయి రక్తంలో తడిపిన చొక్కా ఎర్రజెండాగా మదిలో మెదులుతుంది నాటి చికాగో స్మ్రుతులు నిద్రను మేల్కొల్పుతున్నాయి స్వేధం చిమ్మే శ్రామిక వనం ఎర్ర గులాబీలను పూసింది మేడే వచ్చేస్తున్ధంటూ ఎరుపెక్కిన దారులన్నీ ఎర్రటి బాట పట్టాయి హైలో ... హైలెస్సా... అంటూ పదాలు పాడే పెదాలన్నీ పాదాలకు ఊపునిచ్చి పద పద మంటూ పరుగులెడుతున్నాయి పదాలన్ని పదనిసలై ఉద్యమ ఊపిరి పోస్తున్నాయి పోరు బాటలో శ్వాస కోసం అన్వేషిస్తున్నాయి ఎక్కడో భూకంపాలు జరుగుతున్న ఆనవాళ్ళకు ఇక్కడ పేక మేడలు కూలుతున్నాయి పాదాల పరుగుల శబ్దం గాయాలై వెంటాడుతుంది గత గాయాలు గుచ్చుకుంటూ తరుముకొస్తున్నాయి రక్త చరిత్రను తిరగరాసే కార్మిక కర్షకలోకం కదం తొక్కింది మద మెక్కిన బూర్జవలోకం పీక నొక్కింది ఉద్యమం నిలిచింది ... గెలిచింది... నేను సైతం పోరు బాటలో .... ! జయహో ..... ! ============ ఏప్రిల్ 29/2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jdRgk4

Posted by Katta

Mercy Suresh Jajjara కవిత

|"రంగులాట..!" | mercy margaret -------------------------------- కొన్ని రంగులు ఆనకట్టలు రిజర్వాయర్ల గేట్లు తెంచుకుని బయటికి ప్రవహంచే సమయం రంగు రంగుకీ కథ ఉంది కథ కథకీ వెనక చాంతాడంత చరిత్రా ఉంది ఒక రంగు ఇంకో రంగులో కలిసేది కాగితం మీదా కాన్వాస్ మీద నిజమే కానీ ఈ రంగులు అయిదేళ్ల వరకు ప్రజల కాలాన్ని తమలో కలుపుకుని ముంచెత్తుతాయో ? ఒడ్డుకు చేర్చుతాయో? ఒక్కో రంగుకీ ఒక గొంతుక కొన్ని రంగులకు గొంతుకలతో పాటు లెక్కలేని నాలుకల్ కూడా మాట మాటాకీ తేడా మాటలతో పేర్చే కోట గోడల బలమూ ఉన్నాయ్ ఇక .. ఇప్పుడు సవాలు విసిరే జాతకాలు రంగులకో రంగుబాబులకో కొన్ని వేళ్లు అగ్గిపుల్లలై తీర్పు చెప్పబోతున్నాయి నేడే చూడండి ఆలస్యం ఎందుకు "రంగులాట..!" _________ Mercy Margaret (29/4/2014)___

by Mercy Suresh Jajjara



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kbwcax

Posted by Katta

Mothi Mohanaranga కవిత

మోతి మోహనరంగా.....////// ఏమైపోను.. సర్రున చి0పిన బట్ట కుట్టినా రూపం రాని దానికి చేతి పనేము0టు0ది. చి0త ద్వార కన్నీరు కారి ,వాడి కలంలో సిరై కవిత్వం అయితే వాడు బాధపడతాడని హృదిలో సమాదవుతు0ది కన్నీరు. మర్రి చెట్టులో తాటి చెట్టు మొలిచినట్టు సంబందం లేని వాళ్ళు విడదిసిన్నందుకు. కుట్లు వెసుకు0టు,ప్రతి కుట్టుకు వాడి పేరు రాస్తు మిగులుతున్నా. ఇసుకలో కూర్చోని ఘాగ్రా డ్రస్సుపై చమ్మికులు కూడుతు0డగా,వాడు దాన్ని వేసుకొని వేసిన డ్యాన్స్... కన్నీటికి కారణమవుతు0టు0ది. దహనంవైపు పడుతున్న అడుగులను ఆపుకు0టు..... చిటారు కొమ్మ చివర ప్రాణం సోడాలో ఉప్పు వెయగా బుడగలు బుడగలు... కన్నీళ్ళు..... ప్రాణం భూమిపై పడగా నాకే ఆవులా సా0తం తాకిన ఈ శరీరం... ఇప్పుడేమైపోతు0దిరా. 29-04-2014

by Mothi Mohanaranga



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ftM6kq

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

కుళ్ళిన పళ్ళతోట-5 _______________ఆర్క్యూబ్ ఏంచి దంచి వస్త్రగాలితం చేసి నువ్వెన్ని కథలవడు పాణం మీదికచ్చినంక పత్తిగింజల పొడేం జేత్తది ఆయుర్వేదం మస్తుగ జెప్తది ఇంగువో నల్లమందో నువ్వల నూనో లేక అడవి ఆముదం పాలో ఆకులు కాలాకా ఏ పురుక్కు ఉరి పేనుదాం గోర్వెచ్చ ఉప్పునీళ్ళను పుక్కిలిస్తే గిప్పుడేం వాక ఆస్ప్రిన్ ఎనాల్జిన్ ఐబ్రూఫెన్ దండు ఏదైనా మడిమ దిప్పుద్ది పన్ను బాగం వక్క - చట్టం-పథకం ప్రకారమే దవడకేస్తది షరా మామూల్లే క్షయ క్షయమౌతున్న దంతం ఎవడి ముక్కని మూస్తం ఎంతకని మూస్తం నోరుదెరిస్తే - దేశమంతా కంపే ముక్కు కాడ చెయ్యూపుకునుడే ఇంకా వాని పేస్టులతో ఏం మేర్వానం ? బఠానీలను చూస్తే పంటికి ముక్కు బెదురుద్ది వాని తిండికి సుఖం మరిగినంక అట్టి దారప్పోగును జూసినా పంటికి చెక్కరస్తది ఉత్త సొప్ప బెండు తుపాకివట్టి సకినప్ప సుతం హండ్సప్ అంటది ఫంక్షన్ కి పోతే -పక్క పొంటోడు వాడు -ముప్పై రెండు పళ్ళను ముందటేసుకుంటడు బంతిల కూసుంటె లడ్డు సుతం కిందా మీదా జూస్తది కారప్పూస కిసుక్కుమంటది ఏమోయ్ తాతా అంటూ బొక్కల పులుసు వక్కడ వక్కడ నవ్వుతది కుక్కలు చింపే విస్తారాక్కూ ఎక్కడో కాలుద్ది యవ్వనం పప్పు దప్పడమైతే మనకైనా కాలుద్ది పిసికి పిసికి తింటే మెత్తగ తన్న బుద్దైతది ( ఇంకా ఉంది )

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rBjc1Y

Posted by Katta

Bhavani Phani కవిత

భవానీ ఫణి ॥ విహారి ॥ సుదూర తీరం వైపుకి సాగే సుదీర్ఘ ప్రయాణం లో సముద్రపు అలలనే సింహాసనంగా చేసుకుని సేద తీరే సైబీరియన్ పక్షుల్లా ఈ దేహపు కడలి విడిదిలో విశ్రమించే ఓ విశ్వ విహారిని నేను తెల్లవారు ఝామున తమస్సామ్రాజ్యాన వేగంగా కదిలే కనుపాపల్లో పుట్టి విచ్చుకున్న కనురెప్పలతో పాటుగా విరిగి పడి కరిగిపోయే కమ్మని కలలా జననం లోంచి మరణం లోకి జారిపడే జీవిత రహస్యాన్ని నేను అత్యున్నత పర్వతాల పాదాల చెంత ప్రాణం పోసుకుని మెలికలెన్నో తిరుగుతూ లోతైన సంద్రపు ఒడిని చేరుకునే మహా నదం వంటి మహోధృతమైన ఆలోచనా పరంపర ను నిర్వికారంగా నిలబడి చూసే మనిషిలోని పరమాత్మను నేను!!! (కినిగే ఏప్రిల్ సంచిక లో ప్రచురితమైంది http://ift.tt/1nCywxQ) పోస్ట్ చేసిన తేదీ 29. 04. 2014

by Bhavani Phani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nCywxQ

Posted by Katta

Vani Koratamaddi కవిత

/// అవని/// మట్టితోనె జరిగెను మానవుని సృజన భౌతిక అవసరాలు సమస్తం భూవుత్పత్తులపైనే కొండలు కోనలేకాదు సప్తసముద్రాలను మొయు చున్నావు భూమి తల్లీ మాయమైనాయి ఆహ్లాదపరచిన పిల్లతెమ్మెరలు ఆయువును హరిస్తూ వాయుకాలుష్యమై కర్మాగార వ్యర్దాలు కలుషితము చేస్తూ నదీనదాలను కారణమవుతున్నాయి అనారోగ్యాలకు హరించిపోతూ అడవులు సైతం కంటతడి పెట్టిస్తూ జంతుజాతులను చినుకులేక మేఘాలు మౌనాన్నిదాల్చినాయి ఎడారులైనాయిపంటపొలాలు అణుబాంబు ప్రయోగాలు అణువిద్యుదుత్పత్తులు ఉన్మాదుల ద్వేషాలు మారణహోమాలు జాతి వినాశనానికే దారితీస్తాయి తీరాలు ముంచెత్తి సముద్రాలు మత్యకారుల బ్రతుకు విలువ కోల్పోయె హరిత సుందరమైన అవని తల్లి కన్నీరు పెడుతోంది కళను కోల్పోయి అవని అనగానె ఒడలు పులకరించును కదా భూమాత అందరికి తల్లియే కాదా...!! అందరము పూనుకుందాము అవని అందాన్ని కాపాడుకుందాము!! .....వాణి కొరటమద్ది 29/4/2014

by Vani Koratamaddi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rBjbuU

Posted by Katta

Pulipati Guruswamy కవిత

ఇక్కడ ఇలా కూడా సాధ్యపడుతుంది // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // ఈ వాన చినుకుల సాయంత్రాన్ని కిటికీ రెక్కల తెరిచి ...లైవ్ గా చూస్తూ లైక్ చేస్తుంటా చినుకులు తగిలిన గాలి హొయలు సున్నితమైన మెత్తని బాధల మీద వాలిపోయాక క్రమంగా ప్రపంచ గాయాల నుండి కోలుకోవటం తేలికైన శ్వాస ద్వారా తెలిసిపోతుంది ఇంకా ,,,మన దేశాల పాలకులనో విదేశీ మనుషులనో ...లేకపోతే వారి కసాయి కదలికలనో నిమ్మళంగా కర కర పకోడీల కింద నములుకుంటూ జ్ఞానాన్ని పదునుచేసుకోవటం సరదా రంగు రంగుల నక్షత్రాలై విచ్చుకొని ఈ మసకవుతున్న సాయంత్రాన్ని కందిపోతున్న చీకటి కిందికి తీసుకుపోయి గొంతువిప్పి... అక్షర కాంతుల మధ్య కాంక్రీట్ వనానికి బతుకు ఆశను తెరవటం ఇష్టం పూల గుండెని నిమురుకుంటూ అగడు తగలకుండా ఆత్మను తడుపుకుంటూ సూర్యుడు విడిచిపోతున్న అందానికి దగ్గరగా జరిగి ఈ నాటిలా ... సాయంత్రానికి సెలవు చెప్పటం అప్పుడప్పుడు సాధ్యమైనా... సార్ధకమే బతుకు. ..... 29-4-2014

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QYynXy

Posted by Katta

Kks Kiran కవిత

" అమ్మాయిల వల్ల ఒక్కోసారి మన అబ్బాయిలలో మనకే తెలియని కొన్ని గొప్ప టాలెంట్స్,క్వాలిటీస్ బయటపడిపోతూ ఉంటాయి.అవి ఎలాంటివి అంటే మనకే ఆశ్చర్యం కలిగించేవిలా ఉంటాయి నిజమా అని నమ్మడానికి. " ముఖ్యంగా ఇష్టపడే అమ్మాయి మెప్పుకోసం , మన తెలివితేటలను నిరూపించుకునే ప్రయత్నాలు మనం చెసేటప్పుడు మనలో మనకే తెలియని కొన్ని యాంగిల్స్ బయటపడిపోయి ," నాలో ఈ రకమైన ప్రవర్తన కూడా ఉందా " అని మనలనే ఆశ్చర్యంలో ముంచేసేలా ఉంటాయి కొన్ని సంఘటనలు . చాలాసార్లు ఇలాంటి ఆశ్చర్యకరమైన సంఘటనలు నాకు అనుభవంలోకి వచ్చాయి,మచ్చుక్కి ఒక సంఘటన చెప్తాను ఇప్పుడు. " నేను కాలేజ్లో ఉన్నప్పుడు సంవత్సరం చివర ఎగ్జాంస్ దగ్గర పడుతున్నాయని రివిజన్ చేయిస్తున్నారు మాకు,ఆ రోజు బాగా గుర్తు నాకు,ఫిజిక్స్ చదువుతున్నాం బయట మేము. నాకు ఇష్టమైన అమ్మాయి నాపక్క బెంచ్ పై కూర్చుని మాథ్స్ మేడం చెప్పే లెక్కలు ఏవేవో చేసుకుంటోంది. ఫిజిక్స్ ఆల్రేడి వచ్చేసింది,అయినా చదువూ చదువూ అని చంపుతూ ఉంటే ఇక తప్పక అక్కడ కూర్చున్నా, ఇంతలో మాథ్స్ మేడం బోర్డ్ పై చెప్తున్న లెక్కలను చూసి తలని ఒద్దికగా కిందకి వంచి లెక్కలను చేసుకుంటున్న ఆ అమ్మాయిని చూశాను నేను...!!! ఆహా...!!! ఎంత సౌందర్యవతి ఈమె...? అప్పుడంటే ప్రభంధాలు అవీ చదివేవాడిని కాదు కాబట్టి ఆ సమయంలో ఆ సౌందర్యాన్ని చూసినప్పుడు ఏమీ వర్ణనలు వర్ణించి రాయలేదు కానీ,ఇప్పుడు అప్పటి సీన్ గుర్తుకొస్తూ ఉంటే బహుశా ఇలా రాసి ఉండేవాడినేమో....!!! ఆమె ఫాలబాగం(నుదురు)ని చూసి "అర చందమామ నేలిన దొరగా నెన్నుదురు నెన్నుదురు చిత్తరికిన్ " అంటూ చేమకూర వెంకటకవిలా వర్ణించలేమో కానీ,నేనూ ఏదో తోచిన వర్ణనలు చేసి ఉందును. నుదిటిపై లలటలిఖితంగా బ్రహ్మ ఏదో రాతలు రాస్తాడు అని అంటారు కదా...!!! అలానే "బ్రహ్మ తను సృష్టించిన సౌందర్యమైన వనితలలో ఈమె ఉత్తమమైనది " అని ఒక పలకమీద రాసి దానిని ఈమె విశాలమైన నుదురుగా అతికించి ఉంటాడు అని అనుకుందును అప్పుడు. " చంద్రునిలోని కాంతిని దొంగిలించి ఈమె ముఖంలో నింపి ఉంటాడు ఆ బ్రహ్మ,దానితో కళావిహీనుడు అయిన తన భర్త ప్రాణాలను కాపాడమని కొంతమంది ఆ చంద్రుని భార్యలు బ్రహ్మ దేవుడిని వేడుకుంటే అతను వాళ్ల మొర విని ఈమె చేతి,కాళ్ల నఖాలుగా (చేతి గోళ్ళలా) అమర్చి ఉంటాడు,అందుకే ఆ అమ్మాయి గోళ్ళు అంత కాంతిలీనుతూ ఉంటాయేమో " అని అనుకుందునేమో. గొంతు నుంచి ఏదో 1000 చీమలు కలిసి ఒక్కసారి మాటాడుకున్నట్లు పీలగా,తక్కువ స్థాయి మంద్రంతో మాట్లాడే ఆమె మాటలుచెరకు రసాలను ఆద్యంతం ఓడించేంత నేర్పుకల మాధుర్యాన్ని కలిగి ఉంటాయని భావిద్దునేమో....!!! ప్రభందాలలో వరూదిని,దమయంతి,రంభ,ఉలూచి,సుభద్రాదేవిలను గొప్ప సౌందర్యవతులులా వర్ణించి కావ్యాలు రాసేసిన ఆ కవులు అందరూ ఈమెను ఒకసారి చూసి ఉంటే వెంటనే తమ మనసు మార్చేసుకుని ఈమెనే తమ కావ్యనాయకిగా ఊహించుకునీ తమ కావ్యాలు రాసెయ్యరా ? అనే ఆశ్చర్యంతో ఆలోచిస్తూ ఉండగా ఇంతలో ఆ మాథ్స్ మేడం చెప్పే ఆ లెక్కలో ఒక లాజిక్ మిస్స్ అయ్యిందని అనిపించింది నాకు. ఆ మేడం " ఒక క్వాయిన్ని పైకి ఎగరేస్తే అది తిరిగి కింద పడినప్పుడు బొమ్మ వైపు పడుతుందా? లేక బొరుసు వైపు పడుతుందా అనే ప్రోబబిలిటీ చెప్పే లెక్క ఏదో కొన్ని కాల్యుక్లేషన్స్తో చెప్తోంది. " వెంటనే నేను ఆమె చెప్పే ఆ లెక్కలో తప్పుని కనుక్కుని " మేడం...!!! మీరు చెప్పే లెక్కలో ఒక తప్పు ఉంది, ఒక క్వాయిన్ని పైకి ఎగరేస్తే అందులో బొమ్మ వైపు ఎక్కువ బరువు ఉంటుంది కాబట్టి దానిపై భూమియొక్క గురుత్వాకర్షణ శక్తి ఎక్కువగా పని చేసి ఆ క్వాయిన్ కింద పడేటప్పుడు ఎక్కువగా బొరుసుపడే చాన్సే ఉంటుంది. మీరు ఆ ప్రదేశంలోని గురుత్వాకర్షణ శక్తిని,ఆ క్వాయిన్ బరువుని,గాలి నిరోధకతని పరిగణలోకి తీసుకోకుండా ఇలా సైన్ / కాస్ అంటూ లెక్కలు చేస్తే వచ్చే ఆన్సర్ తప్పుది అవుతుంది " అని అన్నాను. వెంటనే క్లాస్లో అందరూ " వీడెవడ్రా బాబూ...!!! ఏదో సైంటిస్ట్లా లెక్కలు ఏవేవో అంటూ చెప్తున్నాడు " అన్నట్లు చూసారు నావైపు. మేడంకూడా నాదగ్గరకి వచ్చి విషయం అడిగి తెలుసుకొని " అవునామ్మా...!!! నువ్వు చెప్పినట్లు చేస్తే ఈ లెక్క మొత్తం మార్చెయ్యాలమా,అలా అయితే నాకు ఈ రివిజన్ అవ్వదు.ఈ సారికి ఇలానే చేసేనీ వీళ్ళని " అని నన్ను మెచ్చుకుని కాసేపు మాట్లాడింది నాతో . పక్కనే ఉన్న ఆ అమ్మాయి మేడం మాటలు మాటలు విని పకపకా నవ్వింది అప్పుడు, " గలగలాపారే గోదావరి అంత అందంగా ఉంది ఆ నవ్వు. ఆ నవ్వుకి ఉన్న ఆకర్షణ శక్తి ముందు బహుశా ఆ కృష్ణబిలాల ఆకర్షణ శక్తి కూడా తక్కువేనేమో " అని అనిపించింది అప్పుడు. అంత అందమైన నవ్వు ఆ అమ్మాయిది. ఆ నవ్వుని చూడటానికి అప్పుడు నేను ఉపయోగించిన నా క్రియేటివిటీ,నా ప్రయత్నం అప్పుడే నాలోని కొత్త యాంగిల్ని పరిచయం చేసింది. అందుకే అంటున్నా అమ్మాయిల వల్ల మన అబ్బాయిలలో తెలియని టాలెంట్లు బయల్ఫడి మనం ఉన్నతులు అయినా అయిపోతామని. అమ్మాయిల విషయంలో నేను బొత్తిగా పిరికివాడిని.ఆ అమ్మాయితో నేను ఇంత వరకూ మాట్లాడలేదు,కాని తనకు " వీడు అనుకున్నంత వెధవ ఏం కాదు,పర్లేదు మంచోడే,తెలివైనవాడే " అనే అభిప్రాయం నాపై కలగాలని ఇంకా ఇలాంటి ప్రయత్నాలు ఎన్నో చేసాను,చేస్తూనే ఉన్నాను. పర్లేదు నాపై మంచి అభిప్రాయమే కలిగిఉంటుందని అనుకుంటున్నను,అయినా అప్పుడే ప్రపోజ్ చెయ్యను,మినిమం 100000 రూపాయలు కూడ సంపాదించకుండా " నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను,నన్ను కూడా నువ్వు తిరిగి ప్రేమించవా ? " అని అనేంత మూర్ఖుడిని కాదు నేను. " నేనేంటో నాకే పూర్తిగా అర్దంకానప్పుడు ఇదిగో నేను ఇది " అని నన్ను నేను ఎలా తనకి పరిచయం చేసుకోగలనన్నది నా ప్రశ్న. ప్రతీ వ్యక్తి తాను ఇంకో వ్యక్తిని ప్రేమించినప్పుడు ఆమె భాద్యత కూడా తీసుకోగలిగి ఉండాలి.అందుకు సిద్దమైతేనే " ఇదిగొ అమ్మాయి ,నిన్ను నేను ఇలా ప్రేమిస్తున్నాను " అని తన ప్రేమను ప్రకటించే అర్హత వస్తుంది అని అనుకుంటున్నాను. అందుకే ఇంకా ఏం చెప్పలేదు తనకి. ఇంకా ఇలాంటి సంఘటనలు చాలానే ఉన్నాయి,తర్వాత ఎప్పుడైనా రాస్తాను వీలుంటే ఇలా, మీ జీవితంలో ఇలాంటి సంఘటనలు ఉన్నాయా ? అంటే ఇష్టపడిన వ్యక్తిని ఇంప్రెస్ చెయ్యడానికి మీరు చేసిన పనులు? ఉంటే చెప్పండి? నా ఇంత పోస్ట్ ని ఓపికగా చదివినందుకు మీకు నా థాంక్స్, మీ స్పందన తెలిపితే సంతోషిస్తాను. - Kks Kiran

by Kks Kiran



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hMP7LM

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

అతివ అంటే ఆదిపరాశక్తి వనిత అంటే విశ్వశక్తి పురాణ ప్రవచనాలలో ఎంతో వున్నత స్తానం ఆమెకు భారత మాత , ఆంధ్రమాత , గంగా మాత పవిత్ర ప్రక్రుతి కి కుడా మాత్రుస్తానం కల్పించాం కంటి ముందు కన్నతల్లి ని హీనం గా చూస్తున్నాం ఇది ఏమి సంస్కృతి ... ఎందుకీ రాక్షసత్వం మనిషిగా పలకరిస్తే మదం తో కాలరాయటం ఆర్తి గా అభ్యర్ధిస్తే అమానుషంగా అత్యాచారం చదువు లేని వాడు వింత పశువు అని వాళ్ళని అనుకుంటే జ్ఞానం వున్నా వాడు కుడా క్రూర పశువు లా చేస్తే ఎక్కడికి వెళుతోంది మన సమాజం ముఖ పుస్తక పరిచయం సంస్కారం అనుకుంటే దీంట్లో ను నీచ సంస్కారమే కదా పలకరించిన ప్రతి స్త్రీ నీకు ప్రేయసా .... ?? ఈ కాముక దృష్టి ఎలా పోతుంది .... ?? సాంకేతికత ను ఆధారం చేసుకుని వారి పరికరాలలో అశ్లీల సాహిత్యం ఎంతటి ఘోరం ?? ఈ నీచ నికృష్ట భావాల సమూహాలతో చక్కగా కాపురం చేసుకునే ఎన్నో కుటుంబాలు వీధిపాలు అవుతాయి కదా .... దాని పాపం మనకు తగలక మానదు ... యత్ర నార్యస్తు పూజ్యతే ... తత్ర రమంతే దేవత !!పార్ధ !!29apr14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QYvje4

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

పుణ్యభూమి నాదేశం నమో నమామి అన్నపూర్ణ నా దేశం సదా స్మరామి ఎంత అందమైన భావనో కదా అది నిజమా సాపాటు అని ముద్దు గా పిల్చుకుంటూ అది ఎలాగు లేక పోయినా పాట అయినా పాడుకుందాం వున్నవాడు తినలేడు ,పక్కవాడికి పెట్టడు పెళ్ళిళ్ళలో ,సభలో వృధా చేసే ఆహారం కొన్ని వందల కుటుంబాలకు ఆధారం అవుతుంది మధ్యాహ్నం భోజన పధకాలు పసిపిల్లల కంటే పెద్దలకే కడుపునింపుతోంది ... ఏది ఏమైనా అన్నపూర్ణ నాదేశం సదా స్మరామి అనుకుందామా !!పార్ధ !!29apr14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ltyLZR

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

హితోక్తి ====== రావెల పురుషోత్తమ రావు నువ్వు నన్ను అణగదొక్కాలనుకున్న ప్రతిసారీ అగ్గిరవ్వనై పైకెగసిపోతా!. నువ్వు నన్ను ద్రవీకరించాలనుకున్నప్పుడలా మంచుఖండాన్నై ఘనీభవిస్తా!!. నువ్వు మౌనంగా నన్ను మార్చాలని భావిస్తే పర్జన్య శంఖంలా పూరించబడుతూ నినదిస్తూ పోతా!!! నువ్వు వలపుదారిలో వంచనాశిల్పాన్ని ప్రదర్శిస్తే తలపుల్లో గొదావరినై ఎగసి పడుతూ !వెల్లువై ప్రవహిస్తా అమాయకత్వమే నా ఆస్తిపాస్తులుగా అజ్ఞానంతో ఊహించకు అవసరానికనుగుణంగా ఆకాశమంతటా అగ్నిగుండంలా జ్వలిస్తా!!! ************************************************************29-4-2014

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1koAAWM

Posted by Katta

Gubbala Srinivas కవిత

గుబ్బల శ్రీనివాస్ ________తడి చూడని మది భావనలు తెగిన ఆనకట్టలై మది గదుల గుండా ప్రవహిస్తున్నా తడి స్పర్శను స్పృశించుకోలేని మది అది . ఒక్కొక్క శబ్ధమూ ఆ గోడల చెవులను తాకి నిర్జీవంగా నేల రాలిపోతుంటాయి మరుజన్మ పుట్టుకులను తమతో భూస్థాపితం చేసుకుంటూ. రాగమూ ,బంధమూ ,అనుబంధమూ ఆ రాతిముందు శిలా ప్రతిమలై తమ రాతలను అవే చెక్కుకుంటాయి . రేపు రాని రోజులెన్నో ఉద్బవిస్తుంటాయి . నేటి క్షణాలకు అల్పాయుస్షును అతి బద్రంగా దాచుకుంటూ . కడలి అంతా కల్లోలం అయ్యి అయినా , మేఘమంతా నింగి జారయినా ఆ మదిని ఒక్క బిందువుతోనైనా తడపాలి ! (29-04-2014)

by Gubbala Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/PNLfyM

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

అ . . అమ్మ . . అక్షరాలు.. ! ఏం రాయను? అమ్మ గురించి చెప్పమంటే ఏం చెప్పను? నాలుగు వేల ఏళ్ళ నా భాషను ఏమని వర్ణించను? త్రిలింగ దేశాన పురుడు పోసుకున్న తెనుగు తెలంగ మై పారాడి తెలంగాణమై నడిచి తెలంగానమై తెలుగైన వైనం . .! అన్నమయ్య గళం అద్వైతమై ఆలపించిన భాష "దేష భాషలందు లెస్స" అని అందలాన అందంగా ఊరేగించి ఆముక్త మాల్యద ముక్త కంఠంతో కొనియాడిన భాష ఆష్ట దిగ్గజాల పెదాల అలరించిన పదాల తేట బమ్మెర పోతన్న పోత పోసిన పూదోట యోగి వేమన పద్యాలతో యోగిత్వం ఆపాదించుకున్న భాష సుమతి శతకమై సు మతి నేర్పిన సుస్వరాల భాష శ్రీ శ్రీ హృదయ కలమై కలకలమై నినదించిన భాష తేనె కన్న తీయనైన తెలుగు భాష మల్లె కన్న తెల్లనైన మధుర భాష ఆత్మలను పలికించే నిజమైన భాష ఆత్మీయత ఒలికించే రారాజ భాష రెండు పెదాలను ఒద్దికగా కలిపే అజంత భాష మనసు భాష . . మనసున్న భాష ! పారే సెలయేరులో పశ్చిమపు పాకురేదో తగిలినట్లు సాగే వెన్నెల వెలుగుకు గ్రహణమేదో పట్టినట్టు అరువు తెచ్చుకున్న ఆంగ్ల భాష చుట్టమై వచ్చి దయ్యమై కూర్చుంది అమృతప్రాయమైన "అమ్మ" అనే పిలుపును . . మృత కళేబరపు సమాధుల "మమ్మీ" ని చేసింది అమ్మతనాన్ని అంగట్లో పెట్టి అడుగుల్ని అమ్మ జూపింది "చిట్టి చిలకమ్మ" పలుకులను "ట్వింకిల్ ట్వింకిల్ లిటిల్ స్టార్" గా మార్చింది నేల తల్లిని విడిచి నింగి వైపు సాగే చూపులకు తెలియదు ట్వింకిల్ స్టార్లు రాత్రి పూట చీకట్లోనే మెరుస్తాయని మనసులెప్పుడూ తల్లి ఒడిలోనే మురుస్తాయని.. మైమరుస్తాయనీ . . మేకప్పు వేసుకున్న ముద్దు గుమ్మ "మమ్మీ" అని వగలు పోయినా పగిలిన మోకాలి చిప్ప "అమ్మా..! " అనే తల్లడిస్తుంది . . ! ! ఆవు అంబా అనడం ఎంత సహజమో తెలుగు వాడు "అమ్మా" అనడం అంతే సహజం పులి "మ్యావ్" మన్నా.. పిల్లి గాండ్రించినా పృకృతి విరుద్దమే కదా ! సహజత్వాన్ని వీడి చలించే యే గమనమైనా నేల విడిచి సామే . . కన్న తల్లిని, పుట్టిన గడ్డను, మాతృ భాషను మరచిన నాడు పుత్ర పౌతృలున్నా పుట్టగతులు లేని పున్నామ నరకమే . . ! "పర ధర్మో భయావహ " అన్న గీతా సారమే అనుసారమైతే పరభాష ఙ్ఞాన సముపార్జనకో యానకము కావాలే గాని మాతృ భాషను కలుషితం చేసే, కనుమరుగు చేసే మహమ్మారి కారాదు ! రండి . . రండి . . తెలుగు తమ్ముల్లారా . . అన్నలారా .. అక్క చెల్లెల్లారా పాశ్చాత్యపు మోజు తుఫాను తాకిడికి వణికి పోతున్న తెలుగు భాషను తేట తెలుగు పలుకుల చేతులను అడ్డుపెట్టి గుండెలకు పొదువుకొని కల కాలం కాపాడుకుందాం ! అమ్మ కడుపు నుంచి అపుడే పుట్టినంత స్వచ్చంగా కొమ్మ చివర పూచిన వెన్నెల వన్నెల పూవంత ఇష్టంగా ఆకాశం దాక రెక్కలు చాచి ఎగిరే గువ్వంత స్వేచ్చగా . . ! ఏ దేశమేగినా ఎందు కాలిడినా నిండు మనసుతో మన తెలుగు పావురాయిని విశ్వమంతా ఎగుర వేద్దాం ! ! నిర్మలా రాణి తోట తేది: 10.04.2014

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pJwVZ0

Posted by Katta

Sky Baaba కవిత

A Genuine feeling of A Muslim - - - - - - - - - - సంసిద్ధతా ప్రకటన - - - - - - - - - - - - రూహీ తబస్సుం (Akkampeta Ibraheem) రక్తవర్ణ దృశ్యమొకటి కంటిపాపపై వేలాడుతూనే వుంది దగ్ధమైన బతుకుకావ్యం గుండెగూటిలో జ్వలిస్తూనే వుంది అందరూ మర్చిపోయారు నేను తప్ప ఆదమరిచి హాయిగా నిద్రపోలేని భయం వొకటి పీడకలై వెంటాడుతూనే వుంది నలుచెరుగులా కమ్ముకున్న భ్రాంతి దేశమిప్పుడు అభివృద్ధి జ్వరంతో పలవరిస్తోంది ఒకే మందు ఒక్కటే మందు తిరుగులేని మందు మార్కెట్లో వైబ్రరిట్‌గా మరి ప్రత్యామ్నాయం లేదన్నట్లుగా మందు అనుకుంటున్నది కాలకూటమది తెలిసున్న పేగులు తెగిపడుతూ.. తపిస్తున్నాయ్. ఎవరికీ ఏ భయాలూ లేవు చీమ గుడ్డంత కూడా ప్రమాద సూచనా లేదు రేపటి స్వప్నాల్ని ఇప్పుడే కలగంటూ గట్టిగా కళ్ళు మూసుకున్నట్లుంది పడగెత్తి వస్తున్న పెనుతుఫాన్నే చూస్తూ నేనొక్కడినే సుడిగాలి ఎగరేసుకుపోయిన వగుడాకునౌతున్నా భ్రమల మేఘం ఆకాశాన్ని ఆవరించింది ఆ మూల నేలంతా పచ్చగా మారిందట ఇప్పుడన్ని మూలలూ పచ్చదనం కోసం పరితపిస్తున్నాయ్ పచ్చగా మారడంకోసం ఎర్రని చెమ్మను పీల్చడం అక్కడి ప్రయోగం కదా మూలమూలనా పచ్చబడాలంటే ఎన్ని అరుపు నదులు కావాలో అన్ని తలలూ అంగీకారంతో ఊగిపోతున్నాయ్ ఆవగింజంత అభ్యంతరం ఏ కంటిలోనూ తొంగిచూడ్డం లేదు నా కళ్ళనిండా మాత్రం పులి మీసాలకంటిన చిక్కటి నెత్తుటి వర్ణం సరే... నా భయాలు నావి వాళ్ళ ఆశలు వాళ్ళవి ఐదేళ్ళకు ఒకసారి అవకాశమొస్తే బాగుపర్చే వాణ్ని భాగమిచ్చే వాణ్ని ఎంచుకునే భాగ్యం వాళ్ళదైతే బ్రతకనిచ్చే వాడికై దేవులాడే దైన్యం నాది ***** మున్ముందు రాబందు మళ్ళీ రెక్కలు చాచినప్పుడు చెల్లాచెదురయ్యే పావురాల గుంపులో నువ్వు నన్ను తేలిగ్గానే పోల్చుకుంటావ్ అప్పుడు ఇప్పుడు ఎప్పుడూ నెత్తురోడుతున్న ఈ కపోతం 'నా గూటిలోదే'నని నిర్ధారించుకుంటావ్ అంతరంగంలోనైనా అశ్రుకణమౌతావ్ అప్పుడు కూడా అక్కడిలాగే పచ్చబడ్డమే నువ్వూ కోరుకుంటే ఎరుపు నదినై ప్రవహించడానికి నేనెప్పుడూ సిద్ధం

by Sky Baaba



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nBbHug

Posted by Katta

Raghu Banda కవిత

భారమైన నా హృదయానికి ఓదార్పు నీ స్నేహం... అశాంతితో నిండిన నా మనసుకు ఆదరింపు నీ స్నేహం... ఆవేదనతో రగులుతున్నప్పుడు ఓ చల్లని పలకరింత నీ స్నేహం... ప్రవాహంలా జాలువారే నా కన్నీటికి ఓ అడ్డుకట్ట నీ స్నేహం... అలసిన నా కన్నులలో కమ్మని కల నీ స్నేహం... అస్తమిస్తున్న నా జీవితానికి వెలుగునుచూపిన సూర్య కిరణం నీవు... అందుకే ఓ నేస్తం నీ చిరునవ్వే నా గమ్యం...! నా పెదవులపై ఈ దరహాసం విరిసిందీ నీ కోసమే.. కానీ నా నవ్వుకూ నీ నవ్వుకూ చిన్న తేడా ఉంది నేస్తం...!! నువ్వు సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు నవ్వుతావు... నేను..! నువ్వు సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు నవ్వుతాను..!! కమ్మని కలల్లా క్షణకాలమే మిగిలే ఈ జీవితంలో, నాకు మిగిలిన ఒకే ఒక గుర్తువునీవు..!!

by Raghu Banda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/S4EsD2

Posted by Katta

Aruna Naradabhatla కవిత

ఊహ ______అరుణ నారదభట్ల నువ్వున్నావో లేవో అన్న సందిగ్దం చెలరేగినప్పుడల్లా...మౌనం అలజడిలో కొట్టుకుపోయి నిశ్శబ్దం లోపల గారడి విద్య నేర్చుకుంటుంది! ఉన్నట్టుగా మెరిసే సంతోషంలో క్షణం నేనూ క్షణం నీవూ... పూవుల్లో నిండుకున్న తేనియలా చీకటికి వెలుతురులా....! గడిచే ప్రతి క్షణం నీవల్లే అని అనుకున్నప్పుడు నాలోనేను కూడగట్టుకున్న ధైర్యమే అయినా భ్రమపడుతున్నది మాత్రం నిన్నే! లోలోపల జాలువారే జలపాతాలను చల్లని మేఘం స్పృషించినట్టు తేలికగా వేసిన అడుగులనానుకొని నీవులేకున్నా... ఓ సంతృప్తి నీ చూపు సోకిందేమోనని! ఒక్కోసారి అద్దంలో నా ప్రతిబింబంలో మెరిసే అందానివీ నీవేనని కలగంటానా చేజారిన గాజుపాత్రలా అతకడానికీ వీల్లేనంత ముక్కలవుతుంది మనసు! నాలోనేనా...నాలో నువ్వా... అన్న మాటే ఇంకా తేలడం లేదు! దేవుడేమొ అనుకున్న..స్తబ్దుగా చలనమే లేదు! పోనీ దయ్యమనుకొని వదిలేసా..నీడలా వెంటే ఉంది! నేనున్నంతవరకూ నాతోనే ఉంటుందేమో... ఈ నా ఆశ రేకులు రాలిపడగా మిగిలిన పుప్పొడిగుచ్చంలా మోడువారినా పరిమళాలు మాత్రం ఎప్పటిలాగే! 29-4-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1frTo8j

Posted by Katta

Pusyami Sagar కవిత

ఓ రాత్రి _______పుష్యమి సాగర్ కొన్ని రాత్రులు ఇక్కడే ఎక్కడో గిరికీలు కొడుతూ నా చుట్టూ తిరిగుతున్నాయి ప్రతి రోజు మాటలు లేని మౌనావస్థ లో నన్ను నేను కరిగించుకొని ముద్ద లా ఉన్న నన్ను విగ్రహం గా మలిచి చుక్కలకి చంద్రుడికి మధ్యన కూర్చోబెట్టాయి !! జ్ఞాపకాలన్నీ వణికిపోతున్నాయి అవును, నా మెదడు సంచి లో నిండా కుక్కేసాను కదా...!!!! కల్లోల సాగరం లో కలలు అన్ని కొట్టుకుపోయాయి దిక్కుతోచని పక్షి లా ఎగురుతూనే వున్నాను చీకటి కి వెలుగు కి మధ్యన ...!!! ఇప్పటికి రాత్రి కి నా పై దయ రాలేదు కనులు మూసి కౌగిలి లో కరిగిపోదామనుకుంటే..!!!! ఏప్రిల్ 29, 2014

by Pusyami Sagar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m4bNGY

Posted by Katta

John Hyde Kanumuri కవిత

అప్పుడప్పుడూ కళ్ళెదుటే సరోవరం కదిలించబడతుంది కదలలేని స్థితిలోపడి ఎదురుచూస్తుంటాం సహాయమందించే స్పర్శకోసం నిరాశగా సంవత్సరాలు గడచిపోతాయి అలా పడివుండటం అలవాటయ్యిందనుకుంటారు తోసుకువెళ్ళడాన్కి మనసే లేదనుకుంటారు దేహాన్ని కృంగదీసిన వ్యాధి అంతరంగాన్ని కృంగదీస్తుందని ఎవరికైనా ఎలా తెలుస్తుంది? చెట్లు ఆకుల్ని రాల్చినట్టు కాలం సంవత్సరాలను రాలుస్తుంది కదిలే దేహాలన్నీ కదలిపోతుంటాయి ఎవరికోసమో ఎదురుచూసినంతకాలం అలా పడివుండటం తప్పదు * * * నన్ను నన్నుగా ఎరిగి దేహాన్నీ అంతరంగాన్నీ లేవనెత్తి సాగిపొమ్మని ఆజ్ఞాపించినవాడి మాట ఆశ్చర్యమే! *****************29.04.2014 04:50 hrs ISD

by John Hyde Kanumuri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kfvZnY

Posted by Katta

Rajaram Thumucharla కవిత

కవి సంగమం - చదివిన కవిత్వ సంపుటి - 26 కవిత్వ సంపుటి పేరు :- " నీ లాగే ఒకడుండే వాడు " కవిత్వాన్ని రాసి సంపుటి చేసింది :- "నంద కిశోర్ " కవిత్వ సంపుటిని పరిచయం చేస్తున్నది :- " రాజారామ్.టి " "వెన్నెలా స్నేహితా ఎవరోకాదు దేవీనే-ఆమె కన్నుల నీలి నీడల్లో నిలిచివున్న నవ భావనల నగిషీ కవిత్వం” "మన కంటే హాయిగా ప్రేమించుకొనెదెవరు?'-అని వెన్నెలా,స్నేహితలైన దేవినీ ప్రశ్నించి ఆమెను కవిత్వంతో ప్రేమిస్తున్నవాడు,'రెండు పేలవమైన దేహాల మధ్య ప్రేమ నిక్కచ్చిగా నలిగిపోతుందని'నిర్మొహమాటంగా అంటున్నవాడు,"కార్తీకంలో చందమామ పువ్వులై రాలడం దర్శించినవాడు,వాళ్ళ దేహం"మూడొంతుల కన్నీళ్ళు ఒక వంతు దేహం"-అని ఒక నిర్వచనం చేసినవాడు,"వానెందుకొస్తుందో నన్నొక్కన్నే అడుగు"-అని అనంత ఆత్మవిశ్వాసంతో అంటున్నవాడు,అడిగే ప్రశ్నలకీ "పూలు రాలేటి చప్పుడు చేస్తూ కొన్ని కరుకైన సమాధానాలు చెప్పగలిగినవాడు,కళ్ళకి తెలీని కాంతి భాషతో,కాళ్ళకి తెలీని స్పర్శ భాషతో నిశ్శబ్దంగా మాట్లాడి మాట్లాడీ కరగిపోయిన ప్రేమను కవిత్వం చేసినవాడు,ఎంత రాసిన నిన్ను చేరాకే నా అక్షరాలు ఆనందంగా "అమృతమవుతాయని నిజాయితీగా పల్కుతున్నవాడు,'దుఃఖం నీ సహచరి దుఃఖం నీ ఆత్మ" అనే ఒక సత్యాన్ని గుండె పగిలేలా చప్పుడు చేస్తూ,గుక్కపట్టేలా గానం చేస్తున్నవాడు ఎవరంటే ఇంకెవరు "నీలాగే ఒక్కడుండే వాడు"-అని అంటున్న నందకిశోరే. "బయట వేసిన ఒక్కోఅడుక్కీ ఒక్కో మిత్రుడు దర్శనమిస్తాడు"-అంటూ స్నేహ దర్శన వాంఛను అభివ్యక్తం చేయగల స్నేహతత్వం,"ప్రియురాండ్ల చేతుల్లో పిల్లలు నవ్వుతారు,నెలవంక నెత్తి మీద నక్షత్రం వెలుగుతుంది"-అనగలిగే భావుకత్వం,"వలల్లో ఈదేంత వెర్రివున్నా ఉచ్చుల్లో చిక్కేంత పిచ్చిదనం లేదని" వెర్రికీ పిచ్చికీ తేడా చెప్పగలిగే సూటిదనం,ఎవరి లాలనకీ తనలో కవిత్వం చిప్పిల్లిందో చెప్పగలిగిన తెగువ,పువ్వుల భాషలా మాటల్లో మార్ధవత్వం,గువ్వల భాషలో మాట్లాడే మాధుర్యం,పిల్లల భాషలో పదాలల్లే అమాయకత్వం,"ఒంటరి మేఘం ఒకటి దఃఖమై వర్షించినట్లుగా వుండే వొక దుంఖ తేజస్సుతో వుండే కవి ఎవరంటే ఇంకెవరు "నీ లాగే ఒకడుండే వాడు"-అని అంటున్న నందకిశోరే. ఈ విశ్వంలో నా లాగా,నీ లాగా,ఎవరోఒకరిలాగా ఎవరో ఒకరు వుండే వుంటారు.అది ఎంత మాత్రం ఆశ్చర్యం కానే కాదు. ఒకానొక "సందర్భంలో శ్రీ.శ్రీ కన్నా బాగా రాసేవాడు వుండొచ్చు.శ్రీ.శ్రీ కన్నా తక్కువగా రాసే వాడు వుండొచ్చు.కానీ శ్రీ.శ్రీ లా రాసేవాడు మాత్రం వుండడు "అని ఒక విమర్శకు డన్నాడు.ఈ మాట ఇప్పుడెందుకంటున్నానంటే " నీ లాగా ఒకడుండేవాడు" నందకిశోర్ అని అతనితో అనడానికీ కాదు.నందకిశోర్ లా ఎవరైనా వుండొచ్చు కానీ,అతని కన్నా గొప్పగా రాసే వాళ్ళుండొచ్చు,అతని కన్నా తక్కువగా రాసే వాళ్లుండొచ్చు,కానీ నందకిశోర్ లా ఇంత 'ప్రేమ"తో కవిత్వం రాసే వాళ్ళు వుండరని చెప్పడానికీ పై మాట అంటున్నాను నేను. ఏ దేశంలో అయినా సామాజిక రాజకీయ విప్లవాలను కవులు తమ కవిత్వంతో ప్రభావితం చేయడమే కాదు తమ ముందున్న సాహిత్యధోరణుల మీద తిరుగుబాటు జెండా ఎగురవేశారు.ఆ కవులు ఏ పేరు పెట్టుకొన్నా,వారిని ఏ పేరుతో పిలిచినా వాళ్లు మాత్రం తాము నివసించిన సమాజంలోని ఆర్థికవ్యవస్థ మీద ఆధారపడి రచనల నిర్మాణం చేస్తూ మనుగడ సాగించడం అనివార్యంగా సాగింది.ధనిక పేద తేడా లేని సమసమాజ వ్యవస్థను స్థాపించాలని,అందుకు అనుగుణంగానే తమ రచనల్ని కవులు నిర్మించాలని కూడా వారు విశ్వసించారు.కవులు కూడా సమాజంలో ఒక భాగమేకాబట్టి,వీరికీసమాజంపట్లఒకబాధ్యతవుంటుందని,ఆబాధ్యతనేసామాజికస్పృహఅంటారనివారుఅంటూవుంటారు.అయితేవీరికిఏవ్యవస్థఏర్పడినాకూడాజీవితమనేదిఒకటివుంటుందనిఆజీవితానికీఒకచలనముంటుందనిసమస్యలుంటాయని వొక ప్రకృతి వుంటుందని ఆ ప్రకృతికీ స్పందించే కవులుంటారని గ్రహింపు వుండాలి..ఈ సమాజంలోని అనంతమైన వస్తువుల్లోఆదికాలంనుంచివున్నవస్తువు ప్రేమ.స్త్రీ,పురుషులున్నంతకాలం వాళ్ళ సంబంధాల గురించిన కవిత్వం వుంటుందని అయితే దాని స్వరూపం వారు జీవించే సమాజానికనుగుణంగా మారుతూవుంటుందని గమనించుకోవాలి. ఈ అంతర్జాల యుగంలో ఆ స్త్రీ,పురుష సంబంధ దర్శనం ను నందకిశోర్ తనకవిత్వంలోమనతో చేయిస్తాడు. ప్రేమ లోని అన్ని కోణాల్నీ నందకిశోర్ పాఠకులకు తన కవిత్వంలో చూపిస్తాడు. ప్రేమ అనేది ప్రేమించుకొనే వారి అనుభవం.కానీ నందకిశోర్ ఆ అనుభవాన్ని ఎవరూ ఊహించని విధంగా కవిత్వం చేస్తాడు.అమ్మ పాడే పాట బిడ్డ శ్రద్దగా వింటుంది.కానీ ప్రియుడు పాడే పాటని ప్రియురాలు శ్రద్దగా ఒక పసి పిల్లలా వింటుందట.అలా వినేటప్పుడు ప్రేమ ఎందుకుండదు?అని కవి ప్రశ్నిస్తాడు.ప్రేయసీ ప్రియుల మధ్య ప్రేమ తల్లీ బిడ్డల మద్య ప్రేమలాగ వుంటుందని వొక గొప్ప ఊహని చేసి "మన కంటే హాయిగా ప్రేమించుకుండేది ఎవరు?"అని అడగడం ఎంత బాగుందో కదా! గోర్వెచ్చటి గాలి/కొంచెం తేమ,కొంచెం వేడి/వెన్నెల నిండా పరిచిన అందం/చీకటి నిండా వెలిగే దీపం "ఇంత కన్న ప్రేమించుకోడానికీ ఏంకావాలి?.ఇట్లాంటి వాతావరణంలో కవి "కనిపించని మంచు,కొంచెం సిగ్గు,కొచెం భయం,రాత్రినిండా పరిచిన దేహం,మనసునిండా కురిసే ప్రేమ" వున్నప్పుడు కోనేట్ల్లో కలసిపోక ఏంచేస్తాడు?-ఒక కాల్పనిక వాతవరణ చిత్రణ ఈ కవి కలం చేయగల మంత్రజాలం. ప్రేమలో పడ్డ వారికి అవతలి వారే ప్రపంచం.మరో ప్రపంచం వుండదు కనిపించదు.అందుకే ఈ కవి "నువ్వు" అనే కవితలో "నువ్వు ప్రపంచంకాదనేదెవరు"-అని అంటాడు.ప్రేమలో పడ్డవాళ్ళ జీవితం "మూడొంతుల కన్నీళ్ళుఒకవంతుదేహం."అనిపేర్కొనిప్రేమానేదిమనసులో,హృదయంలో గడ్డకట్టిన రెండు ధృవాలు"అని తీర్మానిస్తాడు.ప్రేమ అనేది"అనంతాల క్షితిజరేఖల్లో అంతులేనిది దుఃఖ మధ్య రేఖ" వ్యాఖ్యానిస్తాడు."పూల భాష"లో పోనీ..అయిందేదో అయ్యింది.వీసే యవ్వనాన్ని ఇకపై రోజు మన్నిద్దాం'అని ప్రియురాలితో సర్దుకుంటాడు ఈ కవి."నువ్వలా మోహంతో ముద్దు పెట్టుకుంటావో లేదో కొండవాలొక దారిలా" కనిపించడం తేలిపోయే ఆకాశాలు పూల నవ్వుల్నీ విసిరేయడం ఈలాంటి మాటలు కవిని ప్రియురాలి ముద్దు అతనిలోంచి ఆమెకు వొక వంతెన వేసి అతనిపైన అతనే నడిచి పోయేటట్లు చేసె ప్రభావాన్ని చూపుతుందని అర్థమవుతుంది. ఇంతగా ప్రేమలో లీనమైన కవిని మనమెప్పుడైనా చూశామా? "నిరామయ శోకం నీలో ప్రవహించే సమయం మోహిని స్పర్శలో మోసపోయింది/నిర్లిప్త ప్రపంచాన్ని పరిచయం చేసి కాలం చీకట్లో కలసిపోయింది"-అని దుఃఖితుడై భగాభగా మండిన ఒక ప్రేమికున్ని ప్రేమ "నీ దేహాక్షరంలో కాలిపోనిదై లిఖించబడిఉంది'-అని ఓదారుస్తాడు.'పిల్లలు దోసిళ్ళతో నక్షత్రాలు చల్లుతారు/నూరేళ్ళు బతకమంటూ నిండుగా దీవిస్తారు"-అనే నమ్మకాన్ని ప్రేమ పట్ల కలుగ చేస్తాడు."పసిపాపలా,పసిచూపుతో/అమ్మకన్నుల్లోని అనురాగం వర్షిస్తూ/కాంతిపూల సరాగాలకి లయబద్దంగా అడుగులు వేస్తూ/ఏ జన్మలోనో నన్ను కన్న అమ్మలా"అనే ఈ కవి ప్రేమలో అంటే ప్రియురాలిలో అమ్మను దర్శించడం అనే ఒక ఉదాత్త భావనను నందకిశోర్ కలుగచేయడం మనల్నీ ఒక వూహించని ప్రపంచంలోకి తీసుకెళుతుంది. "ఒకానొక అకాలంలో ఒంటరిగా కలిశాం మనం గుర్తున్నానా?"అని ప్రేయసిని అడిగే ప్రియుడికీ వారి బంధం ఇప్పటిది కాదని ఎప్పటిదో అని చెప్పడానికీ కవి ప్రియుడితో చెప్పించిన అనుభావాలు,వాటి అనుభూతుల లోతులు మనసు హృదయం తెలియని మార్మిక ఊహల్లోకి పాఠకుల్నీ తీసుకపోతాయి.ప్రేమతో,ప్రేమలోపడ్డ వాళ్ళకీ ఎంతకీ తీరని దాహం ప్రేయసి పంచిన పెదవుల వల్లో,ప్రేమవల్లో తెలియదని చెబుతూనే ఒక అమృతని మనకీ పరిచయం చేస్తాడు.ఎడబాటుకోర్చీ ఎదురేగుకుంటూ పోయేటప్పుడు ప్రేయసి,ప్రియులమధ్య ఎలాంటి అనుభూతి వుంటుందో ఈ కవికీ తెలిసినట్లూ ఇంకెవరికీ తెలియదేమోనన్నట్లు రాశాడు."పగటికీ రాత్రికీ తేడా వుండదు/చీకటి గట్టిగా విసిరివేయబడుతుంది/ఉక్కపోత ఎక్కువై ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంది/వెన్నెలకసలే దయ వుండదు./సరిగా నిజాయితిగా చెప్పాలంటే/కావాల్సినదేది మిగిలుండదు."ఇలా చాల తేలికైన మాటల్తో బరువైన విరహ దుఃఖాన్ని మనలోకి కూడా ఎక్కిస్తాడు దుఃఖగీతితో. "ఫేక్ ఐడెంటిటి"అనే కవిత ప్రేమ,పగిలిపోయిన ప్రేమల్లోని కొత్త కోణాల్నీ చూపించి ప్రేమ "ఐ యామ్ నాట్ ఫేక్"-అని అంటున్నట్టుగా అనుభూతినిస్తుంది.ఇద్దరి మధ్య అంటే ప్రేయసి ప్రియుల మధ్య వుండే వ్యత్యాసం ప్రేమ వున్నప్పుడు తేలీకుండావుంటుంది .ఏ ఒక్కరిలో ప్రేమ సన్నగిల్లినా అప్పుడు వారు "అలల్ని విసురుతూ కవ్వించే నీకు/ సొగసుగా కదులుతూ ఆహ్వానించే నాకు నిజమే బహుశా పోలికే లేదు"-అని అనుకుంటారని ఈ కవి"జస్ట్ లైక్ దట్"అనే కవితలో చాల అనుభవైకవేద్యంగా చెబుతాడు. నందకిశోర్ "మూడు సందిగ్ధాలు"-అనే ఒక కవితలో "వక్రబుద్ది తన కుటిలస్వభావాన్ని కనపడకుం డా వుండటానికీ ఎంతైనా నిజాయితిని కనబరుస్తాడని,నిజాయితీలో వక్రబుద్ది,వక్రబుద్దిలో నిజాయితి వున్నట్టు కనిపిస్తారని,నిజాయితి లేదా వక్రబుద్ది ఏదో ఒక్కటే సంతృప్తినిస్తుందని ప్రేమను ప్రశ్నిస్తూ,"తీవ్రమైన దేహాకర్షణ చేత/భూమి చుట్టూ సూర్యుడు తిరుగుతున్నప్పుడు"అంటే ప్రియుడి చుట్టు ప్రేయసి లేదా ప్రేయసి చుట్టు ప్రియుడు తిరుతున్నప్పుడు ఎవరో ఒకరు మిగిలిపోయిన సందర్భంలో ఏర్పడిన సందిగ్ధాల ఖాళీల పూరణను చాల గొప్పగా చిత్రించాడు."మళ్లీ మళ్ళీ మళ్ళీ మళ్లీమళ్లీ ఆమె..నేను నేను ఆమె ఛ!"కవి ప్రేమ పట్ల ఎంత ప్రేమను కలిగివున్నాడో అంత చిరాకు పడినట్లు కూడా కొనీ భావనలు కలిగే అవకాశం ఈ మాటలు ధ్వనింపచేస్తాయి.వదిలి వేసే ధర్మాన్ని నిరసించాడానికీ కొన్ని భావనలు ఈఇ సంపుటిలో కవి చిత్రించాడేమోననిపిస్తుంది. నందకిశోర్ ఈ సంపుటిలో వొక ప్రేమను గురించే కాదు ప్రకృతిని,ఓపెన్ కాస్ట్ లో బర్వే అయిన ఊరుని,ముసుర్లు పట్టినప్పుడు ఇంటి వాతావరణాన్ని,తన నేల భాషలో గొప్ప కవిత్వం చేశాడు.గుండెల్ని కరగించేది,మనసును కన్నిటితో కడిగేది"రాఖీ"-అనే కవిత."అక్కా!నీ బాంచెన్.యేడున్న సల్లగుండు.."అని ప్రతి యేడు రాఖీ కట్టే అక్కను మనాది చేసుకొంటూ "సాగతోల్తాంటే/అమ్మ నా చేతిల/నీ చెయ్యి పెట్టినప్పుడో/నల్లపూసలు గుచ్చినంక/కార్ల నిన్ను తీస్కపోయేటప్పుడో/నిమిషమన్నా/దుక్కించక పోతిని"అని అన్నా,"అందర్ని సూడ బుద్దయితుందిరా అని /మొన్న మాట్లాడినప్పు డన్నా/ఏడ్వకపోతిని"అని అంటున్నా కవి మనల్ని నిజంగా ఏడిపిస్తాడు తన కవిత్వ విషాదాన్ని నింపి రాఖీలో. రాఖీలో పూసల్లా అక్క ఙ్ఞాపకాల్నీ నెమరేసుకొంటూ జరిగి పోయిన విషాదాన్ని” నెరేట్ “చేసిన పద్దతి కట్టిపడేసింది ఆ కవిత దగ్గరే నన్ను. "పెమింఅక్షిలా పాడ గలిగినందుకు/పాడుతూ అరవగలిగినందుకు/పువ్వుల్ని ఊహినందుకు/వెన్నెల్ని మోహించినందుకు"ప్రేమించబడతారని కొత్తగా చెప్పడం ఈ కవికే చాతనవును. 'ఎమో! నువ్వడగలేదు గాని చిట్టి తల్లీ! ప్రశ్నలు గుచ్చుకొంటున్నాయ్ ఎందుకైనా మంచిది. ఓ కథ చెప్తా విను" ఇలా మొదలయ్యే కవితలో పాఠకుల్నీ"నీలాగేఒకడుండేవాడు"అనుకుండేటట్లుగా చేసి ఒక ఊహాలోకంలోకి చిగురంతైన భయం లేకుండా చేతిలో చిన్న లాంతరొకటి పట్టుకొని మెల్లగా చీమలా కదిలేటట్లు" విహరింపచేసే చివర్లో "నువ్వొక ప్రాణం నిండిన ఆత్మవి/నీలా వుండటమే నాకు చాల యిష్టం"అనుకుండేటట్లు చేసె ఇంద్రజాలం చేస్తాడు తన కవిత్వ నిర్మాణ నిపుణనతో. "నేను సరోవరాల ధ్యాసలో ఒక్క ఎడారినీ తడపలేక అడవి మధ్యలో ఒక్క ఆకునీ మొలకెత్తించలేక మనుషుల మధ్యలో కాస్తైనా దుఃఖాన్ని రగల్చలేక నవ్వుని చల్లార్చలేక"-ఇలాంటీ అద్భుత వాక్యాలతో పరిఢవిల్లే దీర్ఘ వచన పద్యాలు ఈ కావ్యమంతా నిండి ప్రేమ లోయలోకి దాని సోయగాల సౌందర్యాన్ని చూపించడానికీ పరుగులు తీయిస్తాయి. ఈ సంపుటిలో నందకిశోర్ ముప్పైఆరు కవితల్నీ దేనికదే భిన్నంగా నిర్మించడమే కాదు "పునర్విమర్శ", "ఊవెల పిల్ల","ఒక సంధ్యావస్థ కాలంలోంచి","అనుకోకుండా..."మున్నగు దీర్ఘ వాక్యాల కవితల్ని చేర్చాడు.ఒకప్పుడు శేషేంద్ర శర్మ గారు వచన కవితను,కొంత పాదవిభజనతోను మరికొంత పాద విభజన లేకుండాను ఋతుఘోష లాంటి కావ్యాలు రాసినట్టు గుర్తు.నందకిశోర్ కూడా "దేవీ", "పువ్వుల సంద్రమా", "దుఃఖిత సహచరి" , "వెన్నెల స్నేహిత" లాంటి సంబోధనలతో ఎన్నటికి విసుగుచెందనివ్వని,ఏ ఒక్క క్షణం అసంతృప్తినివ్వని కవితాత్మకతో ప్రేమనీ విరహపు బాధనీ ఒక లయ తప్పని వేగంతో చిత్రించి మనల్నీ ఊపిరి వృత్తంలోనే నిలిచివుండేటట్లుచేసి"నీలాగేఒకడుండేవాడు"అనిపిస్తాడు మన చేత. ప్రేమ తత్వమే కాదు సమాజ తాత్విక అంశాల ప్రస్తావన ఈ కవితా సంపుటిలో అంతర్లీనంగా కనిపిస్తాయి.జీవన సత్యాల పరోక్ష నిక్షిప్తత ఈ కవితల్లో కనిపిస్తుంది. "పగిలినా పగలకున్నా ప్రతిబింబించడం మాత్రమే నీ గుణమైనప్పుడు ఎవరో విసిరిన రాయిని చూసి ఎందుకంత కోపం నీకు? నీ గురించి నీకే తెలియంది ఇంకేదన్నా మిగిలే వుందా?-(అద్దం) అద్దానికీ,మనిషి మనసుకి పెద్ద తేడా లేదని వ్యవహారంలో అనుకొంటూవుంటాం.అద్దం రాయి తగిలి ముక్కలయి పోతుంది.రాయి లాంటి మాటలకి మనిషి మనసు ముక్కలవుతుంది.ఆ తరువాత అతుక్కోవంటారు.కానీ నందకిశోర్ ఎవరైనా రాయిలాంటి మాటలతో ముక్కలు చేసే యత్నం చేసిన కోపం తెచ్చుకోకూడదనే భావనను సూచిస్తూ,అద్దం గురించి అద్దానికీ,మనషి మనసు గురించి మనిషి మనసుకూ అంతా తెలుసు కదా మరి ఎందుకు కోపం తెచ్చుకోవడం అని ప్రశ్నిస్తాడు.ఆ ప్రశ్నలోనే తన సమర్థనను ఎంతో ఆలోచనాత్మకంగా "నీ గురించి నీకే తెలియందేది"ఏదీ మిగిలి లేదనే లోతైన భావాన్ని అందజేస్తాడు.కవిత్వం కూడా అద్దం లాంటిదే.ఆ కవిత్వం పై ఎవరైన విమర్శల రాళ్ళు వేయొచ్చు.నీ కవిత్వం గురించి నీకు తెలియనిదేమి వుండదని అందుకోసం కోపం తెచ్చుకోడం కూడదన్న అంశాన్నీ కూడా పరోక్షంగా ద్వనింపచేస్తాడు.తక్కువ మాటల్తో ఎక్కువ అర్థాన్ని స్ఫురింపచేయడం మంచి లక్షణం. నందకిశోర్ కవిత్వం ఇట్లా వుంటుంది కాబట్టే ఎక్కువ కవులూ,పాఠకులు యిష్టాన్ని వ్యక్తం చేస్తుంటారు. ఒక వ్యక్తి ఇంకో వ్యక్తిలోపలి లోతుల్లోకీ ఎట్లా ఇంకి పోతాడు? అనే ప్రశ్న మనల్నితొలిచే ప్రశ్న.ఈ ప్రశ్నకి జవాబు నందకిశోర్ కవితవంలో జవాబు దొరుకుతుంది.వాన కురిసేటప్పుడు స్వఛ్చంగా ఏ రంగు లేకుండా వుంటుంది.నేలకు దిగింతర్వాత ఆ నేల రంగునే పులుముకొని అందులోకి ఇంకి పోతుంది.అట్లాగే మనిషి కూడా ఇంకో మనిషి లోతుల్లోకి ప్రవహించడం వల్లా అతన్లో ఇంకి పోతాడని ఒక జీవన సత్యాన్ని చెబుతాడు ప్రకృతిని పోలిక చేస్తూ.కొన్ని లోతైన తాత్విక భావనల్ని చెప్పడానికీ సాధారణ పోలికల్నే తీసుకొని గాఢంగా సాంద్రంగా చెప్పగలిగే శక్తి నందకిశోర్ లో వుంది. ఏ భవబంధాలను పట్టించుకోని వాడిని అలా తిరిగేవాడిని తెగిన గాలి పటంతో పోలుస్తుంటారు.కానీ వొక ఉన్న్నత లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడానికీ ఆధారం లేకపోయిన పడుతూ లేస్తోన్న వాడిని తెగిన గాలి పటంతో పోలుస్తూ,అతడు ఆ లక్ష్యం చేరుకొంటాడో,లేదో నీకు అనవసరం.అటుపోయి అతని లక్ష్యానికి నీవు అడ్డు కావొద్దని చెబుతాడు ఈ కవి.ఒక సమున్నత చింతన ఇతని కవితల్లో ప్రతిఫలిస్తుంది. జీవిత ప్రయాణంలో ప్రేమ కూడ ఒక మజిలి.అనుభూతుల అలల మీద ప్రణయ సముద్రం తీరం చేరడానికీ నందకిశోర్ కవిత్వం నావ మీద సేద తీరుతూ పయనించండి 'నీ లాగే ఒకడుండేవాడు"సంపుటాన్ని చదువుతూ...అని మిత్రులకు చెబుతూ మరో కవితా సంపుటి పరిచయంతో వచ్చే మంగళవారం కలుద్దాం.

by Rajaram Thumucharla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m3qluI

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

మేఘసందేశం రావెల పురుషోత్తమరావు -------------------------------------- మబ్బులు ఎప్పుడూ దూరంగానే మసలుతూ వుంటాయి కారుమబ్బులుగా కదలినప్పుడు కర్షకుల గుండెల్లో హర్షాతిరేకం తెలిమబ్బులుగానే నింగిలో నిలిచిపోతే శేద్యగాండ్ర కళ్ళల్లో కన్నీటి వరదలు. సందేశాలిచ్చే మబ్బులసంగతి కాస్త అటుంచితే సమయానుకూలంగా ప్రవర్తించే మబ్బులకే గుండేగొంతుకల్లోంచి జనావళి ప్రశంసల పూలజల్లులు. పొలాలనన్నింటినీ హలాలతో దుక్కులుగా దున్ని దిక్కులవైపు ఆశగా చూసే రైతాగానికి ఆశలు పుట్టించి నిరాశలనందించే మేఘాలపై అందరికీ ఆక్రోశం==ఆవేశం-

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1h7KVm6

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_అపాయం_ చెప్పొస్తే ఏంటి చెప్పకుండా వస్తే ఏంటి!! అన్నీ ఆలోచనలే వాటికవే మూలంగా పరస్పరమైనట్టే ఉన్నా ఒక ఆలోచన ఇంకో ఆలోచనకు మూలమనిపించడం మూర్ఖత్వమే!! వెంబడిస్తే రెండూ ఉండవ్ మరి.. ఒకేసారి రెండు లేదా ఇంకా ఎక్కువ సరళ్లను విస్తరించుకునే పరిదికి అసలొక సరళే లేదు సరళoటేనే పరిది ఆలోచనలోది!! ఆలోచనలే ఆలోచన.. ఆచరణకు అడ్డం లేని ఆలోచనయితే ఆలోచన కోరికవుతుంది మూలం కదలకుండానే!! కోరికవ్వని ఆలోచనలెన్నోఆలోచనకే తెలియదు ఆలోచన కాని కోరికైతే లేదు!! పరిది పడితేనే ఆలోచన కోరికయ్యేది మరి.. అపాయం కోరికలో లేదు , ఆలోచనలో లేదు పరిదిలోనే!! ఏంటా పరిది?? సావ దొబ్బించుకుంటున్నా సావుకు లేని పరిదులు aka సరళ్లు బతుక్కుండటం అలోచించి!! ఉన్నందుకవసరమేగా మరి.. ఎవరికి వారే ఏమవుతారో తెలియని ఏమరపాటులో ఎన్నవుతున్నారో ఏమవుతున్నారో మూలం కదలకుండా!! కదలకుండా ఏంది నా కపాలం మూలమే లేకుండా!!______________ (29/4/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1keQjGg

Posted by Katta

Naresh Kumar కవిత

సొన్నాయిల నరేష్కుమార్ //ఊరుపేరెంది మరి// ఉర్కుతనే ఉంటం అందరం ఇంట్లకేంచి ఆఫీస్కూ ఆఫీస్ల ఖుదాహఫీజుల్జెప్పి ఇంట్లకూ... "బైంగన్ కా జిందగీ" అనుకుంటనే బేషరం గాల్ల లెక్క బజార్లపొంట నడుస్తనే ఉంటం ఏదో పీకుదాం అని తెల్లవడ్డ సూర్యుడు పొద్దూకంగ సైబాత్ సమజైనట్టు మల్ల ఎర్రవడి వొర్రెల దుంకుతడు మనకతం గాదు గ్రాండ్గ బతుకుతున్నం అనుకుంటనే రావొత్తు ఏన్నో పారేస్కొని పల్లెం ల మారన్నం బెట్టుకునుడు మర్శిపోతం. ఎప్పుడన్న ఓసారి రేడియల కెల్లి గొరటెంకన్న వొర్లినప్పుడు యాదికచ్చిన ఊరు కండ్లల్లకెల్లి కార్కత్తది... ఊల్లెకు వొయ్ సిల్పర్లతోటి గల్లిలల్ల గాయి గాయి తిర్గబుద్దైతది సికింద్రవాద్ల తలుపుదీశి ఊర్కడుగువెడ్తే పల్లె పట్నపు మొకమేస్కొని గడంచెలగూసోని నవ్వుతాంటది... మాడుప్మొకమేస్కొని మంచాల గుసుంటే సర్వపిండి ని పిజ్జా లెక్క కొరుక్కుంట పక్కపొంటి కూసోని కడుపుల కత్తివెట్టినట్టు తమ్ముడచ్చి అడుగుతడు "అన్నా మనూరికి కొత్త పేరేం బెడ్దామే" అని ... 29/4/14

by Naresh Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nzt0Mm

Posted by Katta