పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

19, జూన్ 2014, గురువారం

Nvn Chary కవిత

ఏడుపు డా .ఎన్.వి.ఎన్.చారి 19-06-2014 పక్కవాడి పై ఏడుపు సుఖాల శిఖరంనుండి పడదోస్తుంది మన ఏడుపు మనమేడుస్తే మనసు తేలికవుతుంది ఆరోగ్యం ఆశీర్వదిస్తుంది

by Nvn Chary



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UQYMsZ

Posted by Katta

Kotha Anil Kumar కవిత

@ తొలి_తుది.. నీ తోనే @ నా గుండె గొంతు విప్పి పాడుకున్న తొలిపాట నీది. నా మనసు పరవశించి రాసుకున్న తొలి కవిత నీవు. నా కళ్ళు ఆత్రుత తో చూసిన తొలి రూపం నీది. నా హృదయం ఆశగా నింపుకున్న తొలి ఊహ నీది. నా పరిసరాలన్నీ ఉప్పొంగిన తొలి రాక నీదే. నా జీవితం తోడు కోసం చూసిన తొలి ఎదురు చూపు నీకై. నా శరీరం ప్రేమతో కోరుకున్న తొలి స్పర్శ నీది. చేజారి పోయే ఏకాంతానికి దొరికిన తొలి కౌగిలింత నీదే. సుదీర్గంగా సాగుతున్న నా శ్వాసలో తొలి నిట్టూర్పు నీతోనే. చిరకాలం సాగే ఈ పయనంలో నిరంతరం నా తోడుండేది నీవే నేను శ్వాసించినన్నాళ్ళు తుద వరకు ఉండేది నీతోనే. తొలి మొదలు నీ తోనే... తుది వరకు నీ తోనే. _కొత్త అనిల్ కుమార్ 19 / 6 / 2014 ( ప్రేమ కవిత_1999 )

by Kotha Anil Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pnoqR8

Posted by Katta

Golla Siva Saradhi కవిత

ఇధి నా మొదటి ప్రయత్నం: భారమనుకుంటే ఆది భాద్యత కాదు కష్టం అనుకుంటే విజయం రాదు ఆశించేది ప్రేమ కానే కాదు ఆచరణ లేనిది ఆశయం కాదు చెమ్మగిల్ళనవి కళ్లే కాదు చెరిగి పోయినవి జ్ఞాపకాలు కానే కావు.

by Golla Siva Saradhi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lKi6Nw

Posted by Katta

నవీన్ కుమార్ కవిత

!!ఆత్మీయ అక్షరం!! గువ్వంతగుండె ఎగరలేక ఎగాదిగా అయినపుడూ పిసరంత ప్రేమలేకా బతుకుపాట తడబడినపుడూ పెన్నూ పుస్తకమందుకుంటాను అలలెత్తే అశ్రువులు అక్షరాలుగా ఒదిగి నన్నల్లుకుంటాయి పెనువిషాదం పలకరించినపుడూ మరలిరాని నేస్తం మళ్లీ గురుతొచ్చినపుడూ పెన్నూ పుస్తకమందుకుంటాను కలం నుంచీ కరిగి కన్నీళ్ళు కళ్లల్లో కాంతిరేఖలై మెరుస్తాయి అంతరంగంతో అనేక యుద్ధాల్లో ఓడినపుడూ నమ్మకాలు నిలువ నీడలేక రాలినపుడూ పెన్నూపుస్తకమందుకుంటాను కాగితంపై చింది రుధిరాక్షరాలు రేపటికి మరోనన్ను ఆవిష్కరిస్తాయి నవీన్ కుమార్ !! 18/06/2014

by నవీన్ కుమార్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ynILKc

Posted by Katta

Divya Kiran Takshikasri కవిత

కలం పట్టి కదం తొక్కి, ప్రజల నాడి చేతపట్టి, పెద్ద గద్దల ఎండ గట్టి, కదలాల్సిన జర్నలిజం కను చూపుల జాడలేదు, పార్టి కి ఒక పేపరు ఆ పేపరు ఒక సాంఘిక పేరు, కానీ ప్రతి పేపరు చేసేది భజన, ఒక వ్యక్తి నో, ఒక వర్గాన్నో, ఒక రాజకీయ పార్టి నో, ఒక ప్రాంతాన్నో తీసుకుని చేసే భజన ... చివరికి రాసిన వాడు, రాయించిన వాడు ఆనందంగా కలిసి భోజనం చేస్తారు, మరి పిచ్చి జనాలు మాత్రం రాళ్ళు రువ్వుకుంటారు.... సోదరులార లేవండి కళ్ళు తెరవండి, ఈ రోజు పత్రిక లో వాస్తవాలు కనబడవు అవి చూసి మనం ఆగ్రహించవద్దు, అవధులు దాటి అరాచకాలు చేయొద్దు......,

by Divya Kiran Takshikasri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nmrfys

Posted by Katta

Divya Kiran Takshikasri కవిత

ఎర్రని ఆ నీరు ఏమిటి ? ఓహో! నా దేశం లో ని ఒక అరాచకాల నది కాబోలు! చిరు నవ్వుల చెల్లెళ్ళు , న్యాయం అడిగిన సోదరులు, అమాయకపు తండ్రులు బాలి కాబడిన ఒక నది ! నల్లని ఆ ప్రాంతమేమి ? ఓహో ! కలవాళ్ళు కలిసే చోటు కాబోలు ! అందుకే నెమో అందులో జరిగే దుర్మార్గాలు ధర్మదేవత కి కనబడవు ! అదేమిటి ఆ వెర్రి కేకలు? ఓహో ! మా పేద బంధువుల ఆకలి కేకలు కాబోలు! ఉచితం గా వచ్చే సిమ్ కార్డ్ వారు తినలేరు, అది తప్ప ఇంకేది ఇక్కడ ఉచితం గా రాదు మరి !

by Divya Kiran Takshikasri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ynIGWZ

Posted by Katta

Srinivas Reddy Paaruvella కవిత

తడి లేని ప్రవాహం || పారువెల్ల ఒక్కొక్కసారి ... దేహం లోతుల్లోకి మనసు ప్రవహించదు తడిని గుండెలో దాచుకున్న మట్టి చెట్టులా నవ్వడమూ కనిపించదు తీరంలో ఇసుక మీద రాసిన రాతలు ఏ సంగతి చెప్పకుండానే చెరిగిపోతాయి అయినా ఏమీ అనిపించదు మామిడి కొమ్మల చిగురుటాకులు మసక మబ్బుల్ని చూసి దిగులుపడినా పూత పూసిన పువ్వంతా రాలిపడినా ఏ దృశ్యమూ కనిపించదు ఏ శబ్దమూ వినిపించదు లోపలినుండి వెలుపలికి పచ్చదనాన్ని పదే పదే తరమడమూ తెలియదు అలసి పడుకున్నాక బీడుపడ్డ మైదానంలా మేల్కోవడం అనుకోకుండానే జరిగిపోతుంది . ఇక లోపలినుండి వెలుపలికి వెలుపలినుండి లోపలికి ప్రవహించేందుకు తడి మిగలకపోవచ్చు http://ift.tt/1qvrfBg

by Srinivas Reddy Paaruvella



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qvrfBg

Posted by Katta

Rvss Srinivas కవిత

|| బాల్యం || మళ్ళీ పుట్టాలనుంది (నా)బాల్యాన్ని అనుభవించేందుకు. బాల్యం నిడివి పెంచమని అడగాలి ఈసారి దేవుడు కనబడితే. మనసులో దాగిన బాల్యం పరుగులెడుతోంది కాయితప్పడవల కోసం... తొలకరి తరుముకొస్తుంటే. వడివడిగా పరుగులెత్తేసింది బాల్యం బరువులెత్తే పెద్దరికాన్ని తొందరగా అందుకోవాలని... ఇప్పుడు మనసు మాత్రమే పరుగెడుతోంది గతంలో బాల్యం చిందేసిన బాటలో దేవుడిని ఒక్కటే కోరాలని ఉంది నా బాల్యాన్ని నాకిచ్చేయమని. అంతే స్వఛ్ఛంగా... అంతే అల్లరితో మళ్ళీ పయనించాలని ఉంది పసితనం గడిపిన పల్లెల్లోకి. నా నేస్తాల నిష్కల్మషమైన మనసులలోనికి. ...@శ్రీ 19jun14

by Rvss Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pm9Mtf

Posted by Katta

బ్రెయిన్ డెడ్ కవిత

నిశీధీ | Null statement | అర డజన్ కవిత్వాల్లో గుండెల్లో ఆరిపోయిన క్రాంతి ని వెలిగించే విశ్వప్రయత్నంలో ఓడిపోయి ఆర్మ్ చైర్ రాతల్లో జీవితపు సందేశాలు వెతుక్కుంటూ మనస్సు ని ఆవహిస్తున్న "నేను కాని "తనపు నిస్సహాయతలో కూరుకుపోతూనప్పుడు భీష్ముడి అస్త్ర సన్యాసం మర్మాలు విప్పి చెప్పుకుంటూ .. ఉలిక్కిపడుతూ ఊరడిల్లుతూ బ్రతికేద్దాంలే , వద్దన్నా శ్వాస నాళం ఉక్కిరిబిక్కిరి కి లివింగ్ డెడ్ లా నిలబడి భావరాహిత్యపు అభావం లో మరింత ముడుచుకుపోతూ అజ్ఞానపు సమాధుల్లో బ్లాక్ షీప్ బఫూన్ గిరి కి సిద్దపడి నంబ్ నెస్ మకుటం కి తలవాల్చేసి మరో అడ్జస్ట్ మెంట్ మౌసం లో కరిగిపోతూ బ్రతికేద్దాంలే . నిశీ !! 19/06/14

by బ్రెయిన్ డెడ్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lIKIqo

Posted by Katta

Prasad PV కవిత

|| అమ్మా.. ఇక ఉంటాను || నీ యెద చప్పుడు నాకు వినిపిస్తూనే ఉంది.. నీట్లో బురదమట్టి కింద బండరాయిల్లో ఇరుక్కున్న శరీరం నిన్ను చేరాలని చేసే ప్రయత్నంలో ఓడిపోతూనే ఉంది. ‘బియాస్’ జలాలు నీ కన్నీటితోనే ప్రవాహమై పొంగుతున్నపుడు నన్ను కనుక్కోలేక నిస్సహాయులై వెతుకుతున్నవాళ్ళు, ఒడ్డున నిల్చొని నా కోసం తపిస్తూ..విలపిస్తూ ఒకర్నొకరు ఓదార్చుకుంటున్న నువ్వూ ,నాన్నా నాక్కనపడుతూనే ఉన్నారు.. ఈ రాకాసి రాళ్ళను, బురద మట్టిని విదిలించుకొని మీ దగ్గరకు పరుగెత్తుకురావాలనుందమ్మా.. ఇప్పటికెన్ని రాత్రులు ఎన్ని పగళ్ళు గడిచిపోయాయో.. నీళ్ళలో నాకు చలేస్తుందమ్మా! ఎప్పటిలాగే ఓ దుప్పటి కప్పవూ నా స్నేహితుల అమ్మానాన్నలు వెళ్ళిపోయారటగా ఇక మీరూ వెళ్ళిపోతారు మిమ్మల్ని కలవలేకపోయాను... క్షమించండి నన్ను మీదగ్గరకు చేర్చని ఆ దేవున్ని నిందిస్తూ ఈ బురద మట్టినే కప్పుకొని జలసమాదవుతాను...

by Prasad PV



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rbg3Y4

Posted by Katta

Bhaskar Kondreddy కవిత

kb ||అనేకాలు|| దాటుకొచ్చిన దూరాలు ఎప్పుడూ సగాలే. తాబేలా, కుందేలా అనేది చరిత్రకొదిలెయ్. ఎంతగా విస్తరిస్తావో, అనేది ముఖ్యం కాదు ఎంతగా కురుస్తావు అనేది ఎదురుచూపుల ప్రశ్న. స్వాగతించు రాయలేకపోవడాన్ని, నీ వరకు నీవైనా,. దాన్నే హత్తుకోవడానికీ ప్రయత్నించు. ఇంతకాలం రాసి రాసి, దేన్ని ఉద్దరిస్తున్నావో ఏ భ్రమల్లో పడి అక్షరాల్లో దొర్లుతున్నావో. ఇక ఇప్పుడైనా,.. నీకింద పడి ముక్కలైన జీవితాల శాపనార్థాలు వింటుండు. బద్దలుకొట్టుకున్న హృదయాల్లో ఏమీ మిగలదు. కొట్టుకుపోతున్న దేహాల్లో ప్రాణమూ వుండదు. అదే వదిలిపోయాక, కవిత్వమూ విగతమే. Oh,. still are you available ? -------------------------------------19/6/14

by Bhaskar Kondreddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1sqfVbA

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

యుగయుగాలుగా సజీవ సాక్షులు సూర్య చంద్రులే మనలో ధైర్యాన్ని ఇస్తూ శక్తి ని సూర్యుడు అందిస్తే మానసిక ఉల్లాసాన్ని , ఉత్సాహాన్ని జాబిల్లి ఇస్తుంది జాబిల్లి అంటేనే ఎందుకో ప్రతి ఒక్కరికి మక్కువ చల్లని వెన్నెలలో పిల్ల గాలులలో మధుర భావాలకు నెలవు చిన్నారి రామయ్యకు కుడా చందమామే ఆటబొమ్మ ప్రతి చిన్నారికి చందమామ రావే జాబిల్లి రావే ఉరట జ్య్తోతిష శాస్త్రం లో కూడా చందమామ మనసు కారకుడు అలసిన మనసులు , కష్ట పడిన శరీరాలకు జాబిల్లి దివ్యౌషధం అందరిని అలరించే జాబిల్లికి తప్పలేదు కదా గ్రహణం ఇదే సృష్టి వైపరీత్యం ... విచిత్రం కదా .. మనమెంత !!పార్ధ !!19/6/14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lYrKB1

Posted by Katta

Pratapreddy Kasula కవిత

రామాచంద్రమౌళిగారి కవిత కొత్తది చదవండి.. http://ift.tt/1njgI5Z

by Pratapreddy Kasula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1njgI5Z

Posted by Katta

Suresh Vanguri కవిత

సురేష్ వంగూరి || బాల్యం || - - - - - - - - - - - - - జారిపోతున్న లాగూకి మొలతాడు అడ్డం వేసి ఒరలో చీపురు పుల్ల పెట్టి రాజసంగా నడవటం గుర్తుందా కర్రపుల్లను చర్నాకోలా చేసి సైకిల్ టైరును రథంగా తోలటం గుర్తేనా బంతిని బాణం చేసి ఏడు పెంకుల్ని ఏకాగ్రతగా పడగొట్టి శత్రువులకు చిక్కకుండా చాకచక్యంగా మళ్ళీ వాటిని నిలబెట్టిన సాహసం గుర్తుందా పగిలిపోయిన రబ్బరు బంతీ అందులోంచి రాలిపడిన బాల్యంలాంటి ఇసక మట్టీ గుర్తేనా 19-6-2014

by Suresh Vanguri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/UeplHR

Posted by Katta

Maddali Srinivas కవిత

శాశ్వతానందాన్వేషణ//శ్రీనివాస్//19/6/2014 --------------------------------------------------- భావ జలప్రవాహ గర్భ మీన మస్తిష్కం లో లాభ నష్టాల రాజు స్థిరుడై మేకపోతు నాలుక పై కపట వాగ్గంభీరాఖ్యుడు నాట్యం చేస్తుంటే విక్రమాల కొలువుకు రేడు యెద్దు నొదిలిపెట్టేసి తూకానికెక్కితే,మనసును కమ్మిన ధూమ కేతువాతని కబళిస్తే గృహ మేధి, యిల్లు విడిచి,గురువింట్లో శత్రు రాజు వశమై ,కర్మ బ్రష్టుడైతే రోగాన బడ్డ కర్మాగారపు యజమాని వక్ర గతుల్లో ఆదాయానికి గండి కొడితే అప్పులే ఆదాయాలు ఖర్చులే వైభోగాలు అధోపతనంలో అంతిమ స్తానం చేరుకోవటమే అసలు విజయంలా వెక్కిరిస్తుంటే, తప్పదింక తిరుగుబాటు యిల్లాలే యింటి దీపానికి చమురు కావాలి బిడ్డలు మాణిక్యాలై మెరవాలి తుప్పట్టిన సంసార రధచక్రాన్ని సరి చేసేందుకు అగ్ని రగలాలి ఆవేశం కావాలి గృహ మేధికి బంధనాలు తెగిపోవాలంటే అనుభవాల వుపాధ్యాయుణ్ణి శరణు వేడాలి ఆటంకాల కంటకాలు తొలిగించుకోని బలహీనపు కోణాలను సరి చేసుకోని ధాతువిచ్చే వాడితో నెయ్యం చేయాలి వక్ర మార్గాలకు మరమ్మత్తులు చేసి భవిష్యత్తుకి బంగారు బాట వెయ్యలి వేయి రేకుల కమలాన్ని చుట్టుకున్న కోశాలన్నీ దాటేసెయ్యాలి మూలంలో చుట్టుకున్న సర్పాన్ని నిద్ర లేపాలి ఆ పైదాక దానితోకట్టుకోని నడవాలి గమ్యం చేరాక ,మార్గం తో పనేముంది సంతోషంగా సెలవు తీసుకోవాలి పునరాగమన గమనాల కు స్వస్తి చెప్పి ఆనందంలో తేలి పోవాలి

by Maddali Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lGZYnL

Posted by Katta

Gubbala Srinivas కవిత

శ్రీనివాస్ !! వాడంతే !! ---------------- నిన్నేకదా ప్రేమగా పిలిచాడు ఈరోజు నైజం నెత్తురులా కక్కనివ్వు మాటెప్పుడూ ఒకటే అనుకున్నావేమో నాణేనికి బొమ్మా,బోరుసులా రెండు నాలికలు వాడికి. చీకటి గడియ వేసుకుంటే రాతీదేవిలా ఓ కంటికి నువ్వు వెలుగు కళ్ళాపి చెళ్ళున ముఖంపై తాకినప్పుడు రాక్షసిలా మరో కంటికి. నిరాశ,నిస్పృహలు ఆవహించి నిస్సహాయుడిలా నిలబడినప్పుడు ధైర్యాన్నిచ్చే రుక్మిణివి మగతనం మీసంలా మొలిచినప్పుడు కాలికింద నల్లువి. కునుకు తీసే సమయాన కంటికి రెప్పలా..ఇంటికి దీపంలా.. కోపం రగిలిన క్షణాన తూట్లు తూట్లు వొళ్ళంతా రూపం మారేలా పాపానికి ప్రతీకలా. దేహం పులిసిపోయింది.. జీవితం అలిసిపోయింది.. ఊపిరి ఆగిపోయింది.. మరో బలిపశువు కోసం తా(ళి )డు పసుపు పులుముకుంటుంది కసిగా పీకలు కొయ్యటానికి ! 19-06-14

by Gubbala Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lGZY7m

Posted by Katta

Laxman Swamy Simhachalam కవిత

లక్ష్మణ్ స్వామి || విశ్వ మోహన గీతం!! || భూ బంతి విష్ణు చక్రమై గిరగిరా తిరుగుతూనే ఉంది చండ ప్రచండ కాల దండ యాత్ర సాగుతూనే ఉంది. శిథిల చరిత్ర పుటలకింద బీటలు వారిన ఒక పురాగీతం కన్నీటి వూటై నన్ను ముంచెత్తూనే ఉంది ..!! చెల్లా చెదురైన నక్షత్రాలలో రవి చంద్రుల దాగుడు మూతలు.. రాతి పొరల్లో ని నీ పాత స్మృతుల్ని గొర్రెల కాపరి పాటలపిట్టల్ని చేసి లోకమంతా ఎగరేస్తూ ....!! యుగాలుగా ప్రవహిస్తూ అలసిన వృద్ధ నదుల చుట్టూ, ముద్ద బంతుల దండలతో అజ్ఞాత కవుల నిరీక్షణ !! రాకాసి బల్లుల రక్త గుహల్లో బిక్కు బిక్కు మంటున్న నిశాచర జీవాలు ..!! ఎడతెగని ఈ అన0త యానం ప్రాణాల పరిమళాల్ని మాత్రం తగ్గనివ్వదు..! కోట్ల జీవాల్లో కోటికాంతుల శక్తేదో ప్రాణ0గా మారి, ప్రకృతిని పాదాక్రాంతం చేసే విఫల యత్నం అజరామరం ....! ఆకలి ఆయుధమైన వేళ అసిధార అనివార్యమే ? మంచుపర్వాతాలంచున కుంకుమ పూల సి0ధూరాన్ని ధరిస్తన్న పృథ్వి ! శిలాయుగపు ఆది మానవం ఇగ్లూ .....ఎస్కిమో ... పిరమిడ్ ..మమ్మీలు అన్నీ బుద్ధుని చరణాల్లో లీనమవుతూ ..! అహం ..మోహం అంతు లేని ‘కామదహనం’ కాల ఝరీలో పీడకలలై ఉలిక్కి పడుతూ ..!! అంతులేని చరిత్రలన్నీ కడలి అడుక్కి క్రమంగా జారిపోతూ ..!! ఆదినుండి అంతం దాకా దుఃఖానికి చుక్కానవుతూ చరాచర జగత్తు ...!! హిమగిరుల్నుండి మంచుపూల మందహాసంతో మళయ మారుత మధుర యానం ..! వాన చినుకై జీమూతం ! నిప్పుకణికై అనలం ! అచల అనంత గగనం !! పాంచ భౌతిక గమనం పాంచ జన్యమై ప్రతి ప్రాణిలో ప్రణవమై ... ప్రకృతి –పురుషుడు జీవన్మరణాల కారక ప్రేరణై ఆచంద్రార్ఖ అమృత గానమై విశ్వమోహన రాగమై నాలో జన్మ జన్మల జ్ఞాపకాల్ని సృష్టిస్తూ ... ......................................... 19 – 06 -2014

by Laxman Swamy Simhachalam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/T96jSv

Posted by Katta

తిలక్ బొమ్మరాజు కవిత

తిలక్/రెప్పల కిటికీ __________________________ కిటికీ బయట ఒళ్ళు విరబూసుకుని పడుకున్న చీకటి రాత్రిని ఎక్కువగా తాగినట్టుంది ఒకటే మత్తు వాసన నక్షత్రాలు కూడా తమ శరీరంలో ఖాళీలను నింపలేనంతగా తయారయ్యింది కొండలు చెట్లు ఆకులు పువ్వులు అడవులు చిక్కగా మునిగిపోయాయి చేతులు కాళ్ళ నిండా నల్ల రక్తమే నా కళ్ళు ఎంతసేపు అద్దుకున్నాయో రెప్పల తలుపులు మూసేశాయి రాత్రి ఎప్పటికో ప్రొద్దున్నే నే లేచాక చూసిన తెల్లటి ఉమ్మెత్త పూల నురగ అక్కడంతా/ఇంతలా నిండిన చిక్కదనం మాయమయ్యాక ఇక ఎప్పటికీ నమ్మబుద్దికాలేదు నాకు నాకు తోడుగా ఉంటుందనుకున్న పదార్థమేదో కొత్త రంగేసుకుపోయాక మిగలాలనిపించలేదిక్కడ పచ్చికలన్నీ ఏడ్చి ఏడ్చి తమ శరీరంపై నీళ్ళ బిందువులయ్యాయి ఈ క్షణం/కణాలన్నీ కదలలేక మెదలలేక ఒంటరి యుద్ధంలో పావురాళ్ళై నేలకొరిగాయి ఇక ఎప్పుడూ ఎదురుచూడలేదు మళ్ళా కరిగిపోయే దానికోసం తిలక్ బొమ్మరాజు 19/06/14

by తిలక్ బొమ్మరాజు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/T96jBQ

Posted by Katta

Kancharla Srinivas కవిత

నిన్నటి వరకు అది అందాల నది నేడేమో విషాదాల జలధి.. దుఖం ఉప్పొంగే వరకూ అక్కడ నవ్వుల గలగల పూలను మింగిన తోటలో బతుకుల బతుకమ్మలాట

by Kancharla Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qunrAq

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

యాకూబ్ || మిగిలుండాలి ! - అపుడపుడూ ఎక్కడికైనా వెళ్లి రావడానికి ఒక చోటుండాలి ,ఊరుండాలి కనీసం ఒక మనిషైనా మిగిలుండాలి మాటలన్నీ పగిలిపోయి ,కరిగిపోయి అర్ధాలన్నీ చెదిరిపోయి,బెదిరిపోయి భావాలన్నీ కనుమరుగైపోయినప్పుడు మాటల్ని కొత్తగా నేర్చుకునేందుకు ఒక నెలవుండాలి కోర్కెలు అంతరించి ,దేహం ఒట్టి పుల్లైనప్పుడు ఊహలు అరిగిపోయి మనసు ఉత్తి డొల్లయినప్పుడు దారులన్నీ మూసుకుపోయి చిమ్మచీకటి మాత్రమె మిగిలినప్పుడు మళ్ళీ కొత్తగా మొలిచేందుకు ఒక్క పలకరింపు చినుకైనా మిగిలుండాలి గతంలోకి ,భవిష్యత్తులోకి లోలకమై వేలాడుతున్న వర్తమానంలో లుంగీ బనీనును మోస్తున్న ఒకానొక ఆకారంలా కాక నెలవారీ జీవితమై విసిగి వేసారిపోయే చెల్లింపుల బిల్లుల్లోంచి అర్ధరహితంగా ముఖాలమీంచి జారే చిరునవ్వులలోంచి వ్యూహాల ఉత్తి సందర్భాలలోంచి నీవేప్పుడైనా ప్రవేశించగలిగే నీదనే నిజమైన జీవితం ఒకటుండాలి కనీసం గూటిలోకి దూరేముందు టపటపా కొట్టుకునే పక్షి రెక్కల ఒడుపులా జీవితాన్ని ఒడుపుగా చేరుకోగలగాలి పారుతున్న నీళ్ళను చేతుల్తో కళ్ళిగొట్టి,తేర్చి దోసిళ్ళతో నీళ్ళను నోటికందించి దాహం తీర్చుకున్నట్లు మిగిలిన దాహంలోంచి దేహాన్ని సేదతీర్చాలి. చిప్పిల్లే చిల్లుల్లోంచి పిండి విసిరేసిన మైనపుముద్దలాంటి తేనెపట్టు మీద చివరిగా విలపిస్తున్నతేనెటీగలాంటి దేహంలోంచి అవశేషమే నిజమైన ప్రాణవంతజీవితమన్నట్లు ఎదగాలి నీలోకి ఇమిడిపోయి రగిలిపోయి నీకులా నువ్వు మిగిలిఉండేందుకు ఎక్కడైనా ఒక చోటుండాలి ,ఊరుండాలి కనీసం ఒక్క మనిషైనా మిగిలి ఉండాలి * *జనవరి 2013

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1spFpG3

Posted by Katta

Srinivasu Gaddapati కవిత

ఈ వారం సారంగ లో నా కథ అచ్చయ్యింది జర సదివి చెప్పుండ్రి http://ift.tt/1pKhT4H

by Srinivasu Gaddapati



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pKhT4H

Posted by Katta

Srinivasu Gaddapati కవిత

ఈ వారం సారంగ లో నా కథ అచ్చయ్యింది జర సదివి చెప్పుండ్రి http://ift.tt/1pKhT4H

by Srinivasu Gaddapati



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pKhT4H

Posted by Katta

Srinivasu Gaddapati కవిత

ఈ వారం సారంగ లో నా మొదటి కథ అచ్చయ్యింది జర సదివి సెప్పుండ్రి http://ift.tt/1pKhT4H

by Srinivasu Gaddapati



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pKhT4H

Posted by Katta

Ravinder Vilasagaram కవిత

మతం మత్తుమందు పాత మాట మనసులు కలిస్తే మతం చిత్తు! 19.6.2014

by Ravinder Vilasagaram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nilz7r

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

అదిరెను నీ అదరం-బెదిరెను నా హృదయం.. //19.6.14// @ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pjyiez

Posted by Katta

John Hyde Kanumuri కవిత

నా నంబరు మారలేదు ||జాన్ హైడ్ కనుమూరి|| ~*~ నాకు మొబైలిప్పుడు కేవలం సాంకేతిక సమాచార సాధనమే కాదు నా దేహాన్ని, ఆలోచనల్ని వైబ్రేట్‌చేసే పరికరం కూడా. అవసరాలమధ్య అనుసంధానమౌతున్న అనేకనెంబర్లతోపాటు నీ నంబరు అలానేవుంది అప్పుడప్పుడూ ఏదొకటి వెదకుతున్నప్పుడు నీ పేరుతో నంబరు కన్పిస్తుంది అంతటి వెదకులాటలో ఓ జ్ఞాపకం సన్నగా తడుతుంది ఒక్కసారి ప్రయత్నిద్దామని మదిలో తొలుస్తుంది ప్రయత్నించిన వెనువెంటనే కలిసుంటే ఈ పద్యమే లేదు అందుబాటులో లేవనో, పరిథిలో లేవనో పదే పదే పలుకుతుంది దగ్గరవ్వాలనే ఆలోచనకు విభజన రేఖేదో అడ్డమొస్తుందేమో! వాణిజ్య బేరీజులమధ్య నెంబర్లు మారుస్తుంటాము కానీ ఆది నా దగ్గర వుండదు వాడని నెంబర్లను తీసివేస్తుంటాము మరి నా నంబరు నీ దగ్గరుందో లేదో నాకిప్పుడు నీ పిలుపునుంచో, మాటల్లోంచో పొందే తరంగ తాకిడికోసం నీ నుంచి రింగు కావాలి నా నెంబరు మారలేదు సుమా! హఠాత్తుగా జీవితాన్ని ఏమీ మార్చలేదు అయినా అదే ఐడియా 9912159531 *** 19.6.2014 04:37 hours ISD

by John Hyde Kanumuri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1phdimF

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

అనువైన చోటే ప్రదర్శించాలి కోపం..! అలవిగాని చోట మౌనమే మహాభాగ్యం..!! అలాగని ప్రతి చోటా మౌనం మహాప్రమాదం నేస్తమా...!! $ రాజేష్ $

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1imB0zc

Posted by Katta

Rajeswararao Konda కవిత

మీనమా ..? విమానమా...!?//19.6.14//@ రాజేష్ @

by Rajeswararao Konda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1r98mSe

Posted by Katta

Si Ra కవిత

మొదటి ప్రపంచ యుద్దం. మొదటి ప్రపంచ యుద్దం. మారణ హోమం. ఈ రెండు పదాలకీ పెద్ద తేడా లేదు అనిపిస్తుంది. ఫ్రాంకో-ప్రశ్శ్యన్ యుద్దం తర్వాత ఇరోపా లోని గొప్ప శక్తులుగా పిలవబడే: ఫ్రాన్స్, జర్మని, రష్యా, ఇంగ్లాండ్, ఆస్ట్రియ-హంగెరి ఒకరినిఒకరు ప్రత్యక్షంగా ఎదుర్కోకుండ ద్వేషించుకోవటం మొదలుపెట్టారు.వాటి చుట్టూ రక్షన వలయాలు లాంటి సంబంధాలు ఎర్పరుచుకుని వారి వలసల(కాలనీల) ఆస్తుల గురించి, పడిపొయిన ఒట్టోమన్ సామ్రాజ్యాన్ని ఎలా పంచుకొవాలి అన్న విషయం గురించి వాదించుకోవటం మొదలెట్టారు. అప్పటికే ఆస్ట్రియా రష్య మద్యలొ గొడవలు ఉండేవి. ఫ్రన్స్-జర్మని మద్యలొ పరస్పర అపనమ్మకాలు ఉండటం. ఫ్రన్శ్ బ్రిటీష్ వాల్లకి చారిత్రాత్మకంగా శత్రువు కావటం. పెరుగుతున్న జర్మన్ సైన్యం చూసి బ్రిటీష్ వాల్లు అప్రమత్తం అవ్వటం అన్ని అవంతకవె జరిగిపొయాయి. ఈ సమయంలో యుద్దం చెసుకొవటానికి ఒక కారనం కొసం ఎదురుచూస్తున్నప్పుడు సెర్బియ కి చందిన ఆర్చుడ్యుక్ ఫ్రాంజ్ ఫెర్డినండ్, సరజివో అన్న ప్రాంతంలో, 1914 వేసవిలో చంపవెయబడ్డాడు. ఆస్ట్రియ సర్బియ పై యుద్దం ప్రకటించింది. దాంతో పాత కొపాలను గుర్తు తెచుకొని ఇరొపా లోని గొప్ప శక్తులన్ని రెండు గా చీలిపొయ్యి, యుద్దాలు ప్రకటించుకున్నాయ్. జపాన్, బల్గేరియ, గ్రీస్, పొర్చ్యుగల్ , యునైటెడ్ స్టేట్స్ మెల్లిగా యుద్దం లొకి అడుగుపెట్టాయి. టెక్నాలజి అభివృద్ది చెందటం, కొత్త ఆయుధాలు కనుగొనటం ఇవన్నీ ఈ యుద్దాన్ని ఒక భయంకర వేదిక పై నిలబెట్టాయి. ఎన్నో రోజులు యుద్దాలు జరగటం తో యుద్దానికి వెల్లిన సైనుకులు వివిధ అంటురోగాల బారిన పడి ప్రాణాలు కోల్పోయారు. విష వాయువు, యుద్ద-టాంకులు, ఆకాశపు యుద్దాలు, విస్ఫొటక పదార్థాలూ మానవ జీవనాన్ని అల్లకల్లోలం చేసాయి. వర్డన్ లో 315,200 ఫ్రెంచు సైనుకులు, 280,000 జర్మన్ సైనుకులు ప్రాణాలు కోల్పోయారు. సొమ్మీ లో బ్రిటీష్, జర్మన్ సైనుకులు కలిపి మొత్తం 800,000 మంది ప్రాణాలు కోల్పోయారు. నాలుగు సంవత్సరాలు అలుపెరుగకుండా రక్తపు కాలువలు పారాయి. చివరికి తన మాత్రుభూమి లో కుడా విప్లవ శక్తులు నిద్రలేవటం, యుద్దం లో ఎందరో సైనుకులని కోల్పోవటం చేత, ఇంక ఎలాగో ఓడిపోతాం అని అనుకున్న జర్మన్ నాయకులు, లొంగిపోయారు. మొత్తం కోటి మంది ప్రానాలు పొట్టనపెట్టుకున్న ఈ యుద్దం 1918 లో నవంబర్ లో ఒక కొలిక్కి వొచ్చింది. జర్మన్య్, ఆస్ట్రియ-హంగేరి సర్వ నాశనం అయ్యాయి. ఎడ్వర్ద్ థామస్ (1878-1917) వెల్ష్ రచయిత. పందొమ్మిదేల్ల వయసుల తొలి పుస్తకం ప్రచురితమయ్యింది. కాని ముప్పైఆరు సంవత్సరాల వయసు వరకూ రాబర్ట్ ఫ్రాస్ట్ తనను రాయమని ప్రోత్సహించే వరకు అరకొరగా కవిత్వం రాసాడు. గొప్ప కవి గా పేరుతెచ్చుకున్నాడు. 1917, ఈస్టర్ సండే రోజు ఈయనను చంపేసారు. 1920 వరకు థామస్ కవితల పుస్తకం బయటకి రాలేదు. థామస్ ఈ కవితలో, యుద్దం తనవారందరినీ తనకు దూరం చేసి, చావుకు దెగ్గర చేయటం వల్ల కలిగిన బావోద్వేగం గురించి చెప్తాడు. వర్షం నా పై, నా అమానుష గుడిసె పై, నా ఏకాంతం పై వర్హం, అర్ధరాతి వర్షం, కౄర వర్షం నేను చచ్చిపోతాను అని గుర్తుకుచేస్తూ అప్పుడు వర్షాన్ని వినలేను అని, నేను ఈ ఏకాంతంలో పుట్టినప్పటికంటే శుబ్రంగా నన్ను కడిగినందుకు దానికి క్రుతజ్ఞత చెప్పలేను అని, నేను చచ్చిపోతాను అని గుర్తుకుచేస్తూ. ఇక్కడ కుర్చోని ప్రార్థిస్తున్నాను ఇప్పటివరకు నా చేత ప్రేమింపబడిన ఎవ్వరూ నాలా మేలుకోని , చావుకోసం వేచి చూస్తూ , ఒంటరిగా, వర్షాన్ని వింటూ, బాధ తోనో, జాలి తోనో చావూబ్రతుకుల మధ్యలో నిస్సహాయంగా విరిగిపోయిన వేనువుల మధ్య పారే చల్లటి నీరులా, ప్రపంచంలోని అన్ని ప్రేమలు కరిగించేసి కేవలం చావుపై ప్రేమను నాలో నింపిన వానలో తడుస్తూ, ఉండకూడదు అని. ఓ హింసాత్మక తుఫాను, ఇది నిజమేనా ప్రేమ ఎప్పుడు ఖచ్చితంగానే ఉంటుందా, ప్రేమలో ఆశాభంగం ఉండదా? గీయుం అపాలినైర్ (1880-1918) ఫ్రాన్స్ లో పెరిగాడు. అపాలినైర్ తొందరగానే ఒక అభ్యుదయ కలలను కాపాడే పడ్డాడు. "సర్రియలిసం" అన్న పదాన్ని మొట్ట మొదటి సారి వాడిన కవి. 1916 మార్చ్ లో యుద్దంలో గాయాలబారిన పడి అవస్తపడ్డాడు. 1918 లో ఇంఫ్లుఎంజ అంటురోగం రావటంతో కనుమూసాడు. వీడుకోలు ఈ చిట్టి మొక్కలన్నిటినీ సమూహపరిచాను నీకు గుర్తుకుందా, ఆకురాలే కాలం చనిపోయింది ఈ భూమి పై, ఒకరినిఒకరం ఇంక కలుసుకోలేము సమయపు సువాసనా, ఓ చిట్టి మొక్క- నేను మిమ్మల్ని ఎప్పటికీ గుర్తించుకుంటాను. పోస్ట్ కార్డ్ నేను ఈ గుడారం లోంచి రాస్తున్నాను ఎండా కాలపు రోజు నీడ అయ్యే సమయంలో ఉనికి వాదిపోవు ముందు కాల్పులు-ఎదురుకాల్పుల మద్యలో లేత నీలం రంగు ఖగోలంలో అకస్మికంగా పూలు వికసించాయి. గాట్ఫ్రైడ్ బేన్ (1885-1956) జర్మన్ భావప్రకటనవాద కవి (Expressionist). సామ్యవాద వ్యతిరేకి. నాజీలు 1933 పదవిలోకి వొచ్చినప్పుడు చాల సంబరపడ్డాడు. కాని తిరిగి తన తప్పును తెలుసుకొని చాల ప్రాయశ్చిత్తపడ్డాదు. నాజీ ప్రభుత్వం ఈయనపై అపనమ్మకం పెంచుకుంది. 1943 వరకు ఇతని రాతలని బహిష్కరించింది. బ్రెక్ట్ తర్వాత చాల పేరుగాంచిన జర్మన్ కవి, బేన్. 1956 లొ చనిపోయారు. ఆపద తెలుసుకో, నేను కౄరమైన రోజులు గడిపాను, నేను ప్రవహించే సమయాన్ని. రాత్రి నా కనురెప్పలు ఆకాశం-అడవి లా మూసుకుంటాయి, నా ప్రేమకు కొన్ని పదాలే తెలుసు: నీ రక్తంలో ఉన్నది నాకు ఇష్టం. జార్గ్ ట్రక్ల్ (1887-1914) అద్భుతమైన కవి. యుద్దం ముందు రిల్క్ తో సమానమంగా రాసిన కవి. 1914 లో ఆస్ట్రియన్ సైన్యంలో మందుల వ్యాపారి గా పని చేసాడు. గ్రడెక్ లో ఆస్ట్రియ ఓడిపొయ్యినప్పుడు థొంబై మంది గాయపడినవారిని చూసుకోవటానికి అతన్ని నియమించారు. గాయాల నొప్పి తట్టుకోలేక తన కల్ల ముందరే ఆత్మహత్య చేసుకోవటం చూసాడు. ఇవన్నీ చూసి తనే ఆత్మహత్య చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించాడు. చివరికి ఆయన్ను పిచ్చీఅస్పత్తిరిలో చేర్పించారు. అక్కడ కుడ కొకైనె ని ఎక్కువ మోతాదుల్లో ఎక్కించుకొని, ప్రాణాలు కోల్పోయాడు. రాత్రితో శ్రుంగారం నక్షత్రాల కుటీరం కింద, ఓ ఒంటరి మనిషి అర్ధరాత్రి నిశబ్ధంలో నడుస్తాడు. కలల నుండి ఒక పిల్లాడు కలతగా నిద్రలేస్తాడు బూడిద రంగు మొహం చంద్రబింబంలో వ్యర్థమవుతున్నప్పుడు. కడ్డీల కిటికీ వెనకాల మతిస్థిమితంలేని మహిల జుట్టు విరబోసుకొని ఏడుస్తోంది. వారి అందమైన ప్రయానాన్ని కొనసాగిస్తూ సరస్సుపై ప్రేమికులు తేలుతుంటారు. మధువు తాగుతూ బలహీనపడుతున్న హంతకుడు నవ్వుతాడు, బాధపడుతున్న వారిని చావు భయపెడ్తుంది. శిలువపై రక్షకుని వేదన ముందు దెబ్బలు తగిలి, నగ్నంగా ఒక సన్యాసిని ప్రార్థిస్తుంది ఒక తల్లి నిద్రలో ప్రేమగా పాటపాడుతుంటే సంతృప్తికరంగా రాత్రిని చూస్తూ బిడ్డ దాన్ని వింటూ ఉంటుంది. వేశ్యగౄహం నుండి నవ్వులు మెల్లిగా ఆగిపోతాయి. కింద, ఒక వీధి లో, పూటకూళ్ల ఇల్లు పక్కన, వీధి దీపం వెలుగులో చనిపోయిన వాల్లు వారి తెల్ల చేతులతో గోడలకు నీషబ్ధ రంగు వేస్తారు. నిద్రపొయ్యే వారు ఇంకా గొణుగుతూనే ఉంటారు గ్రడెక్ (Trakl's last poem) గ్రీష్మ ౠతువు సాయంత్రం,మారణాయుధాలతో అడవులు ధ్వనిస్తాయి, సూర్యుడు బాధతో కిందకు జారిపోతాడు సువర్న పల్లాల పై, నీలం రంగు సరస్సుల పై. రాత్రి చనిపోతున్న వీరులను, వారి విరిగిపోయిన బాధల పాటలనీ దెగ్గరకు తీసుకొని ఓదారుస్తుంది. కోపంతో రగిలిపోతున్న దేవుడు అయిన చల్లటి చంద్రుడు జీవించే మైదానం పై నిషబ్ధంగా సమూహమైతాయ్,ఎర్రటి మేఘాలు. అన్నీ దారులూ చీకటిలో క్రుల్లిపోతాయి. బంగారపు కొమ్మలున్న రాత్రి కింద, ఒక సోదరి నీడ కుంటుకుంటూ వస్తుంది, వీరుల ఆత్మలని, వారి రక్తపు తలలనీ పలకరించటానికి, ఇంకా గ్రీష్మ ౠతువు యొక్క చీకటి వేణువు పాడుతూనే ఉంది. ఓ సగర్వ దుఖమా, ఈ రోజు ఆత్మయొక్క వేది అగ్నికి ఒక కొత్త నొప్పి తెలిసింది- తన మనవల్లు ఇంకా పుట్టలేదని. .

by Si Ra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1qersXj

Posted by Katta

Shiva Shannu Goud కవిత

ఎండల్లో నడుస్తుంటే నీడైనావు ఒంటరైనప్పుడు తోడైనావు కారే కన్నీటిని తూడ్చే కొంగైనావు కష్టాల్లో సాయమందించిన చెలిమైనావు ..శివ.. 18/06/14

by Shiva Shannu Goud



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lWa1tU

Posted by Katta