Abd Wahed కవిత

నీడలు... నీడల ఊచల వెనుక నగరం రాత్రిజైలుకు తరలుతోంది ఊహల సంకెళ్ళతో మౌనం పెనుగులాడుతోంది గాలి తెరల మేలి ముసుగులో కరిమబ్బుల కురుల మాటున ప్రేయసి చెంపలా నెలవంక నా వెంటే నడుస్తోంది... కూలిపోయిన వంతెనలా గడిచిపోయిన కాలం ... గడియారం ముల్లుపై గులాబీ ప్రాణాయామం ... ప్రవహిస్తున్న నిశ్శబ్ధంలో సంగీతం మూగబోయింది అలజడి రేపే గులకరాయిలా ఒక కల రాలిపడుతుందా? దిగులు పొగల చీకటి నేలపై హరివిల్లులా పరచుకుంటున్న జ్ఙాపకం కనురెప్పలపై వాలుతున్న మిణుగురులు జీవితం కొత్త ప్రాణం పోసుకుంటుంది... చిరునవ్వులు ఆరిపోతే కనుచూపులు కొడిగడతాయి నీడలనే వెలిగిస్తే కొత్త కాంతి పరచుకుంటుంది.

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1olkE9T

Posted by Katta

Vakkalanka Vaseera కవిత

శృతిల‌య‌లు కాలం నిద్రపోయిన నీలి సరస్సులో తడిసి పురాతన సుగంధాలు వెదజల్లే నీ కేశాల నీడలు క్రమంగా..నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ ఎప్పుడు కొండ దిగాయో తెలియదు లోయంతా పరుచుకుంటాయి చిరుగాలి తీయ‌ద‌నంలో నిండా మునిగి గ‌డ్డిదుబ్బుల కంకుల మీద క‌వ్వించుకుని ఉన్మత్తంగా ఎగిరే తూనీగ‌ల వెంట ప‌రుగెడుతూ... గ‌డ్డి మైదానాల మీది ముత్యాల పంట‌ని దోసిళ్ల కొద్దీ ఎత్తుకుని చీర‌చెంగులో పోసుకుని మురిసిపోతూ.. నీ కేశాల నీడలు ఎప్పుడు కొండ దిగాయో తెలియ‌దు లోయంతా ప‌రుచుకుంటాయి చెట్ల తలలల్ని నిమురుతూ గడ్డిపరకల కుదుళ్లని అల్లుకుంటూ.... నీ వ్యోమ కేశాల నీడల్ని తాగి అల్లిబిల్లిగా వట్టివేళ్లు మట్టిలో క‌మ్మ‌ని ప‌రిమ‌ళాల‌తో అల్లుకున్న బుట్టలనిండా చల్లని వడగళ్ల పళ్లు నీ వ్యోమ కేశాల మీంచి మహాశూన్యంలో ఎగురుతూ తేనెల ఆవిరులు నీ కేశాల నీడల వెంటే కొండ దిగుతూ గడ్డిపువ్వుల నుదిటిమీద ముద్దులు కురిపిస్తూ... లోయంతా నీ మేని నీలివర్ణమే అవరించి లోయంతా నీ నీలి మేనివర్ణమే ఆక్రమించి నీ నీలి మేనివర్ణమే లోయ శిరస్సు మీది ఆకాశంలో కరిగిపోయి అనంతమై వ్యాపించి ఉంది. ఈ అనంతమే లోయల‌తో సహా నన్నూ తనలోకి తీసుకుని జోలపాడి ఓలలాడిస్తుంది ఈ అనంతమే నాలోంచి తొంగిచూస్తూ లోయల నిండా పరివ్యాప్తమవుతూ తూనీగ‌ల ఉన్మత్త శృతిలో నిశ్శబ్దంగా ప్రతి ధ్వనిస్తుంది ఈ అనంత‌మే నీ అర్థ నిమీలిత నీల‌ నేత్రాల‌లోని ఝుంకారంతో శృతిచేసుకుని ల‌యిస్తుంది. ---వసీరా

by Vakkalanka Vaseera



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1olkC1J

Posted by Katta

Murthy Kvvs కవిత

KVVS MURTHY|జ్ఞానీలు-25 ఆకులు మంద్రంగా ఊగుతున్నపుడో శరీరాన్ని సుతారంగా స్పృశించినపుడో అపుడు గదా, కంటికి కనబడని చిరుగాలిని అనుభూతిస్తాము..! ఎదుటి మనిషిలోని ఏ సుగుణం నిన్ను ఆకర్షించినా వ్యక్తం చెయి నీ అభిమానాన్ని చేతలద్వారానో,కళ్ళద్వారానో మరే విధంగానో- నీ ప్రేమ నీలోనే దాచుకున్నపుడు ఎలా విస్తరిస్తుంది సుహృద్భావం..? ------------------------------------------- 12-2-2014

by Murthy Kvvs



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fgTbyD

Posted by Katta

Prabhakara Chary Anumula కవిత

సంగమం నిన్నట్లాగే చూడాలనిపిస్తుంది...నాతో సంగమ వేళ.... నీ మవునం ...మాటా...వినాలనిపిస్తుంది...నీతో సంగమ వేళ...

by Prabhakara Chary Anumula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1guonwl

Posted by Katta

Prabhakara Chary Anumula కవిత

సరిపోలేదు...! నాకేన్నటికీ సరిపోలేదనిపిస్తుంది ...! నీతో ప్రేమ.

by Prabhakara Chary Anumula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/McrDTW

Posted by Katta

Prabhakara Chary Anumula కవిత

మేమేమైతే నీకేం? ఆకాశమంతా నీ వీపుగా పరుచుకున్నావేం...!? అటే చూసుకుంటూ ..ఇలా మేం భూమిపై పడిపోవాలనా ఏం...!?

by Prabhakara Chary Anumula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1guomZj

Posted by Katta

Jayaramaiah Kappaganthu కవిత

by Jayaramaiah Kappaganthu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kBWx6C

Posted by Katta

Bharathi Katragadda కవిత

గతమైన కాలం అయ్యో! అదేమిటీ? నిన్ననేగా నేను కాలమనే ఈ విశాల పుస్తకంలో ఒక పేజీ తిప్పాను! అప్పుడే సంవత్సర సారాంశమున్న పేజీ అయిపోయిందా? అంత తొందరగా ఈ సారాంశం గతమైపోయిందా? ఈ కాలానికి అంత వేగమా! గతమైన ఈ సారాంశం వర్తమానంలో ఎన్నో నేర్చుకోమంటుంది. భవిష్యత్తులోకి బంగారు బాటలను అతిభద్రంగా పరచుకోమంటుంది! బాట పరచుకొని నడిచేలోగా పేజీ మళ్ళీ గతమైపోతుంది! ఈ కాలానికి ఇంత వేగమా?? 12.02.14

by Bharathi Katragadda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gu7AK3

Posted by Katta

Pusyami Sagar కవిత

రాలుతున్న మొగ్గలు ______________ పుష్యమి సాగర్ ఇప్పుడు నేను చూస్తున్న సమాజం లో చిట్టి చిట్టి మొక్కలు తమ వేర్లను తామే తెగ నరుకుతూ ప్రశ్నల సాలె గూళ్ళలో చిక్కుకున్న జవాబు పురుగులా.. గింగిరాలు తిరుగుతూనే వున్నాయి ...!!!! లార్వా నుంచి puberty కి ఎదిగిన సీతాకోకచిలుకలు ..రంగుల ప్రపంచం లో అబద్దమే నిజమని భ్రమిస్తూ ఊహల్ని ఎగరేస్తూ ... చావు వుత్తరం లో ...కన్నీళ్లను తన వాళ్ళ కి అంకితమిస్తూ రోజుకో పేపర్ లో వార్తలు అవుతుంటాయి !!!! కూర్చొని మాట్లాడుకుంటే కొండంత సమస్య లు కూడా దూది పింజాలే ...కాని ఏమి చేస్తాం !!!! చెప్పటానికి పెద్ద తలకాయలకు తీరిక వుండదు డబ్బు మత్తు ను వంటి కి నిలువెల్లా ఎక్కించాక ... ఉడుకు రక్తం ఉగ్ర రూపమే ... మంచేదో ....చెడు ఏదో ...తెలియని ఉన్మాదం లో ... తరాల అంతరం దూరాలను పెంచుతుంటే బిక్క సచ్చిన భావోద్వేగం తరచి చూసుకుంటుంది తాను ఎక్కడ కరిగిపొయనొ అని .. అవును, ఈ కాలం లో వత్తిడి, ప్రేమ రాహిత్యం దొంతర్లలో ..ఎన్ని పువ్వులు వాడి పోయి రాలిపోతున్నా కూడా కళ్ళు తెరిచి చూడరెందుకు !!!! ఫిబ్రవరి 12, 2014 (చదువుల వత్తిడి కో, చిన్న చిన్న సమస్యలకి భయపడో తనువూ చాలిస్తున్న టీనేజర్ల వార్తలు చదివినపుడు కలిగిన వేదన )

by Pusyami Sagar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1dI0aiS

Posted by Katta

Laxman Swamy Simhachalam కవిత

లక్ష్మణ్ స్వామి || అమ్మను నేను--- అంగడి బొమ్మను కాను ........!! || యుగయుగాలుగా దగాపడుతూ గాయాల గేయాలు పాడే రేమ్మను.....కొమ్మను .. అమ్మను నేను అంగడి బొమ్మను కాను మానవసృష్టికి శ్రీకారమై మూలాధారమై .... ఆకారమై .. ప్రాకారమై ... అలంకారమై ... మీ జీవితాల్ని సాకారం చేసే ..బ్రహ్మను !! అమ్మను నేను అంగడి బొమ్మను కాను అంధకారం ఆవహించినా ... బంధనాలు బాధించినా ... అనుబంధాల మమతల్ని పంచే ... అమ్మను నేను అంగడి బొమ్మను కాను అర్ధరాత్రైనా .... పట్టపగలైనా నడివీధైనా నగరమైనా ... అఫీసైనా ఇల్లైనా................................. అన్నైనా... తమ్ముడైనా .. నాన్నైనా ........... ఎవ్వ డెవ్వడై నా .......... మగాడు మృగాడై పోతున్నప్పుడు .... దగ్ధమవుతున్న మా దేహం ... మాన- ప్రాణము .... ఆహుతైపోతున్నప్పుడు ... మృగారణ్యంలో......... మా మరణ మృదంగం అరణ్య రోదనై.... వేదనై... బాధామయ భాష్ప వరదై ప్రవహిస్తున్నప్పుడు .... అమ్మసైతం ఓదార్చలేని ..... అమ్మను నేను ... నిర్భయంగా .. నిర్లజ్జగా ... కామంధ.... రాబంధ మానబంగ పర్వంలో ........... నిర్దయగా ... అకారణ౦గా--- అన్యాయంగా అమానుషంగా ---హేయంగా గాయపడే నెత్తుటి చెమ్మను అమ్మను నేను ...కాల్చబడుతున్న బొమ్మను నేను !!! ఆకాశంలో సగం భూలోకంలో సగం ... అధికారంలో సగం రాజకీయంలో సగం దేశంలో సగం దేహం లో సగం .... సగం సగం సగం అన్నిట్లో సగం ఇదేరా వంచకుల విష పన్నాగం !!! నవనాగరిక కీచక లోకంలో నిర్భయంగా చరించే అభయం లేక ............ ఎడారి ఎండమావుల్లో దారితప్పిన లేడి పిల్లలమై ఒక్కోక్కరుగా రాలిపోతున్న పువ్వులం మేము హృదయం ముక్కలై దేహం పొక్కిలై చెక్కిలిపై జారే కన్నీటి చుక్కే చుక్కానైనప్పుడు ... తుఫానులో చిక్కిన దిక్కుతోచని చితికిన బ్రతుకు నావలం మేము !!! యత్రనార్యంతు పూజ్యంతే ........ అది ...........పుస్తకాలతంతే.. వంతే.... అంతే....!! అంగా౦గాన్ని వర్ణిస్తూ ..... అణువణువునూ రమిస్తున్న రక్త జలగల నెత్తుటి దాహాల రుధిర దేహాలం మేము !! ఇక్కడా .....అక్కడా ..లెనిదెక్కడా... విశ్వమంతా ..జగత్తంతా ....దేశ దేశాన మా దేహాల దాష్టీకాల రగిలే కష్టాలేనా రావణ కాష్టాలేనా ......... ‘దైవంమానుష రూపేణా’ ............... ఆ.................... దెయ్యాలు మానవ దేహాల్లో సయ్యాటలాడుతున్నాయి.......... మారీచ పిశాచ మాయా వ్యూహం లో మహిలళలేకదా.మాడి మసయ్యేది ... భరించి .........భరించి సహించి.........సహించి శాంతించి ...........శాంతించి చిట్టచివరి కన్నీటి చుక్కకు కూడా చితి పేర్చాక... తల్లీ క్షమించు .... నాక్షమనిక హరించు ....!! స౦హరించే నారసింహ రూపమై నన్నాశీర్వదించు !! చీడల్ని చీల్చే చండీనై........... కామాంధుల్ని కాల్చే కాళీనై................. రౌద్ర రుద్రమనై ...................... మృగాల్లని వధించే ఝాన్సీలమై .............. తిరగబడతామిక.....!!! తల్లీ క్షమించు ......మా సహనాన్ని హరి౦చు !! కలాలు ..ఖడ్గాలు గళాలు ....గన్నులు భగ్గుమంటున్న బాయినెట్లతో యుద్ధానికి సిద్ధమవ్వాలిక వీర నారీలోకం !! నవశకం కోసం ........... యుగ జాగృతి కోసం సమానత్వం కోసం సమసమాజం కోసం ............... సాయుధపోరైనా తప్పదిక .......!! పంజరాల్ని .... శృ౦ఖలాల్ని............. అడ్డొస్తే బంధనాల్ని ... చేదించేందుకు ... సిద్ధపడ్డ ...యుద్ధ నౌక !! ఉపస౦హారం ..............................! ఒక కొంగ్రొత్త ఉదయం కోసం............. దుక్ఖ రహిత శకం కోసం ............ ప్రేమమయ యుగం కోసం .................. నవ వసంతం కోసం ................ తిమిరం లేని ఆమని కోసం ................ స్వేచ్చ కోసం .... మమత కోసం ........... సమత కోసం ................. మానవజాతి మనుగడ కోసం ... మహిళల్ని రక్షిద్దాం ....పూజిద్దాం ..ప్రేమిద్దాం ! మనుషులు గా నైనా గుర్తిద్దాం ................!! మానవ లోకపు మరో శకానికి పురుడుపోద్దాం !! ( ఈ ఏక పాత్ర ... ఎవరైనా మహిళా మూర్తులు రికార్డ్ చేసిపంపిస్తే యూట్యూబ్లో పెట్టాలని ఆశిస్తున్నా ....) ------------------ 12 - 2 - 2014

by Laxman Swamy Simhachalam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iOSDnG

Posted by Katta

బాలసుధాకర్ మౌళి కవిత

Dictator దేన్నీ కాదనం- వస్తువులను పొందిగ్గా మనం అలమరాల్లో అమర్చుకుంటుంటాం ముద్దుగా వుందని పింగాణి చెవులపిల్లిని టేబుల్ మీద పెట్టుకుంటాం రబ్బరు కుక్కపిల్లని టీపాయ్ మీద కూర్చోనిస్తాం గోడల మీద ఫెలికాన్ సీతాకోకలనూ టీ.వీల మీద ప్లాస్టిక్ పూలనూ ఎగరేస్తాం ముచ్చటపడతాం హొయలుపోతాం మూతి మూడు వంకరలు చేసి తిప్పుతాం పసిలోకాలన్నింటినీ సరాసరి మార్కెట్ నుంచే దిగుమతి చేసుకుంటాం పసిహృదయాలనూ ఆటబొమ్మల్లోనే చివరకు ఆటబొమ్మల్లోనే వెతుక్కుంటాం Break out మనుషులను Dictate చేస్తున్న కాలం మనుషులను వస్తువులుగా వస్తువులను మనుషులుగా Dramatic చేస్తున్న కాలం సింహంజూలుకాలం నాగుపాముకాలం గదుల్నిండా, అలమరాల్నిండా పేరుకుపోయి దుమ్ముపట్టిన జెర్రిగొడ్డుకాలం మనుషులపై వస్తువులు దండయాత్ర చేసే తేలుకొండెకాలం వస్తువులే సర్వస్వం మనుషులు శూన్యం - మనుషులే శూన్యం నియంతలు ఎక్కడో లేరు మన చుట్టూ మన ఆలోచనల్లోనూ సర్వ వింధ్వంసకర పేలుడు పదార్థాలతో వ్యాపిస్తున్న పుట్టపగిలిన కాలమే- కాలమొక పెద్ద నియంత కాలం చేతిలో తోలుబొమ్మ ఆలోచనొక నియంత నియంతలు కూలాలి నియంతల పీఠాలూ కూలాలి నియంతల్ని తయారుచేస్తున్న పెద్దపులి కుట్రలూ కూలాలి Press the trigger భ్రమల్నీ, భ్రమల గోడల్నీ, కుళ్లిన మస్తిష్కాలనూ Shut down ! రచనా కాలం: 11-02-2014

by బాలసుధాకర్ మౌళి



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iOSFMo

Posted by Katta

Jaligama Narasimha Rao కవిత

by Jaligama Narasimha Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1er1Tcn

Posted by Katta

Kodanda Rao కవిత

మిత్రులందరికీ నమస్కారం, "మా అబ్బాయికి అస్సలు తెలుగు చదవడమే రాదు, మాట్లాడ్డం ఒచ్చు అంతే" అని చెప్పుకోవడం గొప్పగా భావిస్తున్న ఈ రోజుల్లో... "నాన్నా, లాంగ్వేజీలు మనకు అవసరం లేదు. గ్రూపు సబ్జెక్టులు ముఖ్యం. అయితే అమెరికా వెళ్లాలంటే ఇంగ్లీషు రావాలి కదా, అది మాత్రం చదువు, తెలుగు 35 మార్కులు వస్తే చాలు" అని కన్న తండ్రే ప్రోత్సహిస్తున్న ప్రస్థుత సమాజంలో... తెలుగులో మాట్లాడటం, ఒక తెగులు అని భావిస్తూ, హేయ్ డ్యూడ్, హాయ్ బ్రో అని సంబోధిస్తూ, తప్పు తను చేసినా, పక్కవాడు చేసినా, షిట్ అనే చెత్తని ఊతపదం అయితే గొప్పగా ఉంటుందని యువత నిర్ణయించుకున్న దౌర్భాగ్యపు రోజుల్లో... ఇంకా తెలుగుమీద మక్కువ చావని నాలాంటి చాదస్తులు, చాందసులకి (ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే పిచ్చోళ్లకి) నమస్కారం. ఆనందం,బాధ,ఆశ్చర్యం,దుఖః... ఇలా ఎన్నో అనుభూతుల సమాహారం మనిషి జీవితం. మనసారా నవ్వి చాలా కాలమయ్యింది అంటుంటారు చాలామంది, అక్కడికి ఏడవడం ఏదో బాగా తెలిసినట్టు. మనం మనసారా ఏడ్చికూడా చాలా రోజులయ్యింది అని నాకు అనిపిస్తూ ఉంటుంది. ఎందుకంటే ఏదైనా పని మనసారా చెయ్యాలంటే, అది సహజ సిద్ధమైనది అయ్యుండాలి. కృత్రిమానికి, మనసారా అనేపదం వర్తించదు. అమెరికాలో స్థిరపడనవాడైనా, ఆఫ్రికాలో చదివినవాడైనా తెలుగోడైతే... కాలికి దెబ్బతగిలితే అమ్మా అని అరుస్తాడు. అదే సహజత్వం. ప్లాస్టిక్ పూలతో సువాసన సాధ్యమా? కాలంతో మార్పు అతి సహజం... ధూమ శకట వాహనం గైకొని రమ్ము అంటే అది ఏమిటో అర్ధం కాదు, కారు తీసుకొని రా అంటేనే అర్ధం అవుతుంది. టీ తాగుతావా? అని అంటే అర్ధం అయినంత బాగా, తేనీరు పుచ్చుకుంటావా? అంటే అర్ధం కాదు. భాష అనేది భావాన్ని వివరించేది అని నేనూ పూర్తిగా నమ్ముతాను. కాని పరభాషలో మాట్లాడీతేనే గౌరవం పెరుగుతుంది అనే భ్రమలో అందరం బ్రతికేస్తున్నాం అనే బాధ రోజు,రోజుకి పెరిగిపోతోంది. అలాంటి బాధనుంచి, నా కవిత్వం జనించింది. నేను రాసేది కవిత్వమో, కాదో నాకు తెలీదు. చందస్సు, యతి ప్రాసలు సరిగా తెలియవు. కాని మనిషి జీవితాన్ని, అందులోని ప్రశ్నలని అర్ధం చేసుకోగల సామర్ధ్యం ఉన్నదనే నా భావన. వాటినే అక్షర రూపంలో రాయడానికి ప్రయత్నించాను. కవిత్వానికి ఎవరెన్ని నిర్వచనాలు చెప్పినా, నా నిర్వచనం మాత్రం " సంఘహితం కోరేదే కవిత్వం". మొదట దీర్ఘ కవితలు రాసే ప్రయత్నం చేసాను, కానీ కవులన్నవారే చదువుతున్నారని అర్ధం అయ్యింది. అదికూడా రంధ్రాన్వేషణ కోసమే అని బాగా అర్ధం అయ్యింది. అప్పుడు మొదలయ్యిన ఒక ఆలోచనే నేను రాసే "గుప్పెడు మల్లెలు". గుప్పెడు చొప్పున చల్లుతున్నా, చూస్తుండగానే అవి గంపెడు తయారయ్యాయి. ఆదరిస్తున్న అందరికీ నమస్సుమాంజలి. ఈ నా గుప్పెడు మల్లెలు ముఖ్య ఉద్దేశ్యం... "ప్రతీ ప్రశ్నకి సమాధానం దొరుకుతుంది మనసుతో ఆలోచిస్తే" అని. ఆ అలోచన మాతృ మూర్తి, మాతృదేశం, మాతృభాష మీద ప్రేమతోనే సాధ్యం అని చెప్పాలని... ఈ ప్రక్రియకి సహకరించిన ఎన్నో అంతర్జాల సమూహాలు వేదికగా నిలబడినందుకు, వారికి ధన్యవాదాలు తెలియ జేసుకుంటున్నాను. ముఖ్యంగా కవి సంగమం, అచ్చంగా తెలుగు, కృష్ణ తరంగాలు, ప్రేమ.. ఇంకా ఎన్నో గ్రూపులు. వారందరికీ ధన్యవాదాలు. జై హింద్..... మీ "గుప్పెడు మల్లెలు" కె.కె.

by Kodanda Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m7dnMv

Posted by Katta

Tarun Chakravarthy కవిత

తరుణ్ చక్రవర్తి ॥ కవిత్వమ్... ॥ మనస్సు లోని మూలల్లోన, లోతుల్లోని పొరలల్లోన ఏదో జ్వాలా చలనం, ఇంకేదో ఏదో సంచలనం .. .. కవిత్వమొక సంవేదన, కవిత్వమొక ఆవేదన కవిత్వమొక సంఘర్షణ, కవిత్వమొక సత్యాన్వేషణ కవిత్వమొక బోధన, కావ్య సృజన ఒక ప్రసవ వేదన .. .. కనిపించిన సంఘటనో, మైమరపించిన నటనో, ఎదురొచ్చిన సంకటమో, చుట్టుకున్న లంపటమో .. .. ॥ మనస్సు లొని॥ మది మలయానిలమో, హృది దాగిన బడబానలమో, భూమి పొరలలో జర్రున అలజడులో, సాగర తెరలో గిర్రున తిరిగే పెను సుడులో.. ॥ మనస్సు లొని॥ దారిపక్క గుక్క పట్టిఏడ్చే ఒంటరి పిల్లాడో, చెట్టు కింద నిదురించే అలసిన రిక్షా వాడో వర్షపు బిందువు స్పర్శలతో కర్షక నగవో, ఒంటరి రాత్రులలో గుర్తొచ్చే ప్రేయసి తనువో.. .. ॥ మనస్సు లొని॥ అమ్తర్నెత్రపు గమనపు దారిలో, మెరిసీ మెరవని సినివాలిలో అస్పష్ట రూపాల రేఖా చిత్రం, అగమ్యగోచర జీవన తత్త్వం,.. .. ॥ మనస్సు లొని॥ మనసాంతర్గత జ్వలనం,అంతర్ముఖ లోచన గానం, హృదయపు నిశ్వాసల నమకం, మనసు పలికే సరాగ గమకం ॥ మనస్సు లొని॥ అవును.... కవిత్వమొక సంవేదన, కవిత్వమొక ఆవేదన కవిత్వమొక సంఘర్షణ, కవిత్వమొక సత్యాన్వేషణ .. కవిత్వమొక ఆగని తృష్ణ .... కవిత్వమొక మిగిలిన ప్రశ్న... ... ... కవిత్వమొక బో ధ న, కావ్య సృజన ఒక ప్ర స వ వే ద న .. ..

by Tarun Chakravarthy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1g6HePM

Posted by Katta

Thilak Bommaraju కవిత

తిలక్/ మిగలని దేహం --------------------­-------- ఈ రోజేంటో కాస్త దిగులుగానే ఉంది నిన్న నా శరీరం గడిపిన తీరువల్లేమో గూటి నుండి కిందపడి చితికిన గుడ్లు నా ముందంతా పరుచుకున్నాయి వాటిలో కొన్ని పక్షి పిల్లలు పొదిగినవి ఇంకా కళ్ళుతెరవనివీను నేనుకూడా అలానే పడ్డట్టుగా మంచుగుహల్లో నా దేహం కాలుతున్నట్టుగా ఇప్పుడేం చేయను ఒళ్ళంతా బిగదీసుకుని కూర్చోవడమే ఇక మిగిలింది చర్మమంతా అప్పుడే దులిపిన తెరలాగా ఉగిసలాడుతోంది రాలిపడే ఆకులు అంగాల కొమ్మలో నిన్ను చేరాననే తృప్తిని స్వప్నిస్తుంటే కళ్ళనిండా రాలుతున్న మట్టి చెదలు సంద్రమంతా కన్నీరైనట్టునూ నాపైనుంచి ఎగిరిపడుతుంటాయి నా ముందే మళ్ళీ నాలో మిగిలిన కొద్ది గాలిని శక్తిగా కూడగట్టుకొని లేచాను నిన్ను కలుద్దామని... ఇప్పుడిక్కడ ఖాళీమాత్రమే మిగిలింది. తిలక్ బొమ్మరాజు 12.02.14

by Thilak Bommaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kBo345

Posted by Katta

Yagnapal Raju Upendram కవిత

**శృంగారాలు – 7** ఈ భూమిమీద పూసేముందే కట్టగట్టుకుని మాట్లాడుకుంటాయేమో కనకాంబరాలు వాడిపోయినా వన్నె తగ్గకూడదని మనంకూడా మాట్లాడుకుందాం పెదాలతో చేతులతో కాళ్లతో శరీరాలతో ఇవన్నీ కుదరకపోతే కనీసం కళ్ళతో అలవిగాని కోరికతో ప్రేమతో ద్వేషంతో అసూయతో ఇంకేదైనా భావంతో ఏదీ చొరబడని దగ్గరితనంతో కనీసం మౌనంగానైనా మాట్లాడుకుందాం పిల్లా మనం కనకాంబరాలం వయసు వాడినా మనసు వన్నె తగ్గదులే 12.02.2014 http://ift.tt/1bthiZX

by Yagnapal Raju Upendram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bthiZX

Posted by Katta

John Hyde Kanumuri కవిత

నిన్ను ఎందుకో కలవలేకపోతున్నా! ఊరించినదేదో సన్మోహనపరచి ఆనందాన్నేదో నీవిస్తావని రహస్య దారులవెంట నడచి నిన్నుచేరాను నీ అడుగులకు మడుగులొత్తానో నా పాదాలకు లేపానాలే పూసావో ఓ గుడ్డిప్రేమతో నను బంధీనిచేసావు నిన్ను నాలో వొంపుకున్న ప్రతిసారీ మేఘాల పాన్పుపై పవళింపచేసావనుకున్నాను కళ్ళుతెరిచినక్షణం ముళ్ళనుపరిచో,బురదను పక్కేసో నన్ను ఒంటరిగా వదిలేసావు ఈ బాధలు నాకెందుకని ఎన్నిసార్లు అనుకున్నానో!! అయినా మల్లెలు గుభాళించినట్టు పెదవినంటినదేదో పదేపదే గమ్మత్తుగా నీవైపు లాగేస్తుంది వెన్నెలను విడచి చీకటి వెలుతురులమధ్య దోబులాచులాటలతో పాదాక్రాంతుణ్ణిచేసావు వినోదమైన చోటుల్లో చన్నీటిస్నానం చక్కిలిగిలిపెట్టినట్టు స్వరగతులతో చిందేయించావు నేను నిన్ను ప్రేమించాననుకుంటే నన్నాక్రమించి నాట్యమాడిన నీపాదాలు ఆరు పెగ్గులనంతరం వాంతిని పరచి పొర్లించావు సన్మోహాలను తెంచుకోవడానికి నరాలెంతగా విలవిలలాడయో తెలుసా! అందుకే నీ ప్రేమాలింగనాలకు విడాకులిచ్చేసా!! ఎన్నిసార్లు గుర్తొచ్చావో ఎన్నిసార్లు ఎందరితో కబురంపావో నా కోసం ఎంత విరహ సందేశాలంపినా ఎందుకో నిన్ను కవలేకపోతున్నా!! *** (మానేసిన మద్యపానం గుర్తొచ్చి) **12.2.2014** 17:15 ISD

by John Hyde Kanumuri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1gthITh

Posted by Katta

Ajay Pandu కవిత

!!ప్రేమించిన మనస్సు -6!! !!ప్రేమంటే!! యదను తొలిచావు మదిని గెలిచావు అదే ప్రేమన్నావు. మాటల గారడీ చేశావు నన్ను నీ ప్రేమలో ముంచావు. ప్రేమ కాంతులు కాంతులీనుతుంటే కన్నవారి కలలు కనుమరుగౌతున్నా కాలం నన్ను నీ తోడులోనే నడిపించింది ప్రేమ వలపులో నన్ను వంచించావో లేక బందించావా? నన్ను నీవుగా మార్చేశావు. నాకంటు ఏమీలేదు నువ్వు తప్ప అనేటట్టు చేశావు. ప్రేమ మేఘానివి నీవై నాపై ప్రేమ వర్షం కురిపించావు ప్రేమగ నీ చేతులతో తాకావు నీ ప్రేమ స్వరమే మందుగా ఇచ్చావు నేనంటే ప్రాణం అన్నావు నా ప్రాణమే నీవుగా మారావు నా కలల వాకిట్లో నీ ప్రేమను కల్లాపుగా చల్లావు నీవే అందులో అందమైన ముగ్గుగా మారావు. ప్రేమ అనే రెండు అక్షరాలను రెండు హ్రుదయాలు అన్నావు (నేను నువ్వు) ఒకే పదంగా మార్చావు. నేను అనే దానికి నువ్వును జత కలిపి ప్రేమ అన్నావు. యదను తొలిచావు మదిని గెలిచావు. !!అజయ్!! 12FEB2014.

by Ajay Pandu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bo89Ya

Posted by Katta

Nanda Kishore కవిత

జాతర బంగారు గింజల్ల చేనంత మెరిసింది బంగారు నవ్వుల్ల నేలమ్మ మురిసింది. సింగిడే పొడిసింది.ఎన్నెలే కాసింది. సింతదీరేరోజు ఎదురుగా వచ్చింది. ||బండిగట్టర తమ్మి పోదాము జాతర భూలోను ఎంకన్న భూమిస్తరమ్మండు. బండినడపర తమ్మి పోదాము జాతర ఇల్లంత రామన్న ఇల్లిస్తరమ్మండు|| కాయకష్టంపండి కుప్పల్లేకూసుంది. కుప్పనూర్పీనంక కునుకొకటిదీసింది. పిచుక పరిగేరింది.మంచె పడకేసింది. కల్లమే లేసింది. గడ్డిమేటేసింది. ||బండిగట్టర తమ్మిపోదాము జాతర కొండగట్టంజన్న కోతుల్నితోలిండు. బండినడపర తమ్మి పోదాముజాతర కొత్తకొండీరన్న కోళ్ళనెదెమ్మండు.|| సలసల్లగాలుల్లో సలిమంట రేగింది. గణగణలసవ్వట్లో పట్టెడే మోగింది. మంచు మసకేసింది.రేయి ముసుగేసింది. గాలి ఈలేసింది.ఎద్దు రంకేసింది. ||బండి కట్టర తమ్మి పోదాము జాతర రామప్పలో శివుడు రాగాలుదీస్తుండు. బండినడపర తమ్మి పోదాము జాతర ఐలోను మల్లన్న ఒగ్గుకధజెపుతుండు|| పగిలేటి గింజల్లో మొలకమ్మ నవ్వింది. పచ్చాటి కలగంటు నారు నీళ్ళాడింది. నాగలే అలిసింది.సాళ్ళ ముద్దాడింది. కాలువే పారింది.కండ్లు తుడిచేసింది. ||బండికట్టర తమ్మి పోదాము జాతర కోటంచ నరసిమ్మ కొలువిస్త రమ్మండు బండినడపర తమ్మి పోదాము జాతర అడవిలో జంపన్న అన్నల్లే పిలిచిండు.|| 12-02-14

by Nanda Kishore



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bLINhu

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

ఎక్కడికో సుదూరంగా రోజంతా తరలి పోతున్నపుడు . . . సంధ్యా సుందరి సడి సేయకుండా వచ్చి మేను దోచుకునే వేళ . . నా ఊహల ముంగిట్లో ఎవరో స్వప్నాల దీపం వెలిగించారు . . ! ఎగిసి పడే శ్వాస ఎద నింపే వేళ . . దిగులు గడపకు చేరగిలి కనులు చెమ్మగిలే వేళ . . దోబూచులాడుతూ ప్రేమతో తడుతూ కనులకేమో కానరాకనే . . . మదిని తాకారెవరో . . . ! ! ఏ మలుపులోనూ ఈ మనసులు కలిసే ఆశే లేదు. . ఐనా ఎక్కడి నుండి ఉబికి వచ్చాయో ఈ జన్మ జన్మల బంధాలు . . ? తీయని సందిగ్ధంతో మనసు నిండుకున్న ఆర్తి నాదే ఐనా . . ఆలపిస్తున్న ఆవేదన మరొకరిది. . ! ! ( ముఖేష్ గారి.. కహీ దూర్ . . జబ్ దిన్ డల్ జాయె.. పాటకు అనువాదం.. ) నిర్మలారాణి తోట [ తేది: 12.02.2014 ]

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lAQZY0

Posted by Katta

Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao కవిత

ఐ లవ్ మై ఫేస్బుక్..! --------------------- నా ఫేస్బుక్.. నాకు ఇదో మూగ పుస్తకం.. ఒక్క క్షణం నోరాగదు మరీ.. నాకు ఇదో చెవిటి పుస్తకం.. అందరి వాగుళ్ళు వినేస్తుంది.. నాకు ఇదో గుడ్డి పుస్తకం.. ఏది పడితే అది చూడకుండానే చూపించేస్తుంది.. నాకు ఇదో దేవాలయం.. ఆ దేవుడ్ని ఎలా ప్రసన్నం చేస్కోవాలో ప్రశాంతంగా నాకు చెప్తోంది.. నాకు ఇదో విద్యాలయం.. నాకు తెలియని లెక్కలేనన్ని విషయాలని నాకు నేర్పిస్తోంది.. నాకు ఇదో పర్ణశాల, జరిగిన కథలను బొమ్మలుచేసి కళ్ళకు కట్టినట్లు చుపిస్తది.. నాకు ఇదో మాయాజాలం, లేని వాటిని కూడా ఉన్నట్లు బ్రమ కలిగిస్తుంది.. నాకు ఇదో మార్గదర్శకురాలు.. ఎప్పటికప్పుడు నన్ను నేను మార్చుకొమ్మని సలహాలు ఇస్తూనే ఉంటుంది.. నేనో మొండోండ్నని తెలిసినా నా మంచికోరే మంచి మనుషులను దగ్గరకు తెచ్చిపెడుతుంది.. నాకు ఇదో అలారం.. ఎప్పటికప్పుడు నేను చెయ్యాల్సిన భాద్యతలను గుర్తు చేస్తునే ఉంటుంది.. నాకిదో ఊతం.. నాకు పట్టు జారుతున్నప్పుడు పట్టుకుని నడిపిస్తుంది.. చాలా మందికిదొ అఘాతం.. ఎందరినో పతనానికి తొక్కేస్తోంది.. అయినా నేనంటే ఎంత ప్రేమో.. నాకు మాత్రం ఎప్పుడూ ఒక ప్రేయసిలా తోడూ నీడై తన ప్రియుడిని లోకం ముందు గొప్పగా చూపించాలనుకునే ప్రియురాలై ప్రతిక్షణం తాపత్రయ పడుతూనే ఉంటుంది. ఐ లవ్ మై ఫేస్బుక్..! - సాట్నా సత్యం, 12-02-2014, 14:40

by Gaddamanugu Venkata Satyanarayana Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1dH3A5w

Posted by Katta

Konda Dinesh కవిత

ఆ అల (కొండ దినేష్) - - - - - - - కళగా వచ్చిన ఓ అల.. నేను కళను కాదు అలను అని తన తుంటరి జల్లులను నా మోముపై అల అలా జల్లింది నేను ఎక్కడో లేను నీ పెదవులపై చిరస్థాయిగా నిలిచి ఉంటాను మరి నన్ను ఆనందంగా ఉంచి చిరునవ్వులను పంచుతావో లేదా కన్నీటిని పొంది బాదపెడతావో నీ ఇష్టం అన్నది ఆ అల.. మీ కొండ దినేష్

by Konda Dinesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j1Tq4l

Posted by Katta

Navee Naveen Kumar Gadari కవిత

జీవిత ప్రయాణం ఈ రైలు ప్రయాణం లా హాయిగా సాగిపోతే ఎంత బాగుండు..? ఎదురు సీట్లో బొద్దబ్బాయ్.. ఎదురింట్లోని బొజ్జంకుల్ లాగా..!! కిటికీ పక్కన అమ్మాయి.. మా పక్కింటి 'రూప ' లాగ..!! ఎదురుగా ఫోన్లో ముచ్చట్లు చెప్పుకుంటూ ఓ నడి ఈడు ముసుగు వీరుడు..!! ఎర్రచీర కట్టుకున్న అంటీ నల్ల చింతపండులా...!! అరె.. ఎన్నడూ ఒంగడానికి ఒప్పుకోని యువకులు కింద.. అందరూ నడిచే బాటలో...!! జబ్బకు బ్యాగు తగిలించుకున్న ఉద్యోగి.. బహుశా మచిలీపట్నానికనుకుంటా..!! భేషజాలు మర్చిపోయిన మనుషులు ఒకే జనరల్ భోగీలో ప్రయాణం.. నో రిజర్వేషన్స్ ప్లీజ్..!!!

by Navee Naveen Kumar Gadari



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j1AJgZ

Posted by Katta

సిరి వడ్డే కవిత

ll అందుకే .....ఈ మనసంటే ll ఎన్నో అనుబంధాలతో పరిచయాలు చేజారిపోతూ కొన్ని ఆత్మీయ హృదయాలు జ్ఞాపకాలనే జ్ఞాపికలుగా మిగిల్చే వేదనానిలయాలు పరిచయిస్తూనే ఉంటాయి కన్నీటి సంద్రాలు. ఏమి నేరం చేసాయనో బాధనంతా దత్తతనిస్తూ నయనాలకు వేదనల ఉప్పెనలే హృదయాలకు కష్టాలు తనకైతే కళ్ళకెందుకో ఈ చమరింతలు హృదయానికీ తప్పవు విషాదాల చెలమలు ఎవరినెపుడు దగ్గరకు చేర్చుకుంటుందో ఎందులకు విసిగి వేసారిపోతుందో అవమానాలంటూ ఆక్రోశిస్తుందో ఆశయాలకు సైతం హద్దులను చెరిపేస్తుందో ఏ ఆప్యాయతలను ముడివేసుకుంటుందో ఏ అనురాగాలను పెనవేసుకుంటుందో ఏ అవమానాలకు విలపిస్తుందో ఆశయాల సాధనకై పరుగులు తీస్తుందో అందరూ తనవారేనంటూ తనుమాత్రం ఏకాకినంటూ నిలకడే లేదంటూ హద్దుల గిరి గీసుకుంటూ ఆశ పడుతూనే ఉంటుంది అత్యాశలకు లోనౌతూఉంటుంది ఆనందాల పల్లకీలో ఊరేగుతూనే ఉంటుంది నచ్చిన వారి ఛాయే తానౌతుంది కలనైనా మైత్రి విడవనంటుంది ద్వేషంగానైనా ప్రేమిస్తుంది చిరు చింతలకే కన్నీటి ప్రళయమౌతుంది విధి రాతకందని వింతపాటలేవో పాడుతూనే ఉంటుంది మరి రాలేనంటూ మొరాయించే బాల్యానికై ఎదురుతెన్నులే కాస్తుంది జీవనయానంలో చిరు మజిలీయని తెలిసీ యవ్వనంలో మిడిసిపడుతుంది బాధ్యతల సుడిగుండాల కౌమార్యమంటేనే మండి పడుతుంది పసిప్రాయాన్ని తలపించే వృద్దాప్యమంటేనే అదిరిపడుతుంది అర్ధం కాని గ్రందమే తానంటుంది ఏ లిపికందని బాషై కూర్చుంది గమ్యమెరుగని పయనమే తానంటుంది తీరం చేరని కెరటమై ఎగసి పడుతుంది మనసున కెన్నో స్వప్నాలంటూ మౌనమే తన భాషంటూ ఊగిసలాడుతూనే ఉంటుంది ఊహల ఊయలలే ఊగుతుంటుంది ఉబలాటాలేవో పడుతుంటుంది కలతల సరోవరాన జలకమే ఆడుతుంది. అందుకే .....ఈ మనసంటే కొంత ఇష్టం - కొంత కష్టం కొంత ప్రేమ - కొంత ద్వేషం కొంత ఆవేశం - కొంత పరవశం కొంత అనురాగం - కొంత నైరాశ్యం కొంత ప్రణయం - కొంత ప్రళయం కొంత ఆనందం - కొంత విషాదం కొంత వైరాగ్యం - కొంత సౌరభం కొంత ఓదార్పు - కొంత నిట్టూర్పు కొంత లాలన - కొంత వేదన ఆశల నిలయం ఊసుల ప్రళయం ఊహల వలయం ఆనందాలే అతిశయం అందాలే వీవనం మారుతూనే అనుక్షణం సాగిపోయే జీవన వేదం ll సిరి వడ్డే ll 12-02-2014

by సిరి వడ్డే



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bLnHzJ

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

బొండు మల్లె చెట్టు ****************** మా ఊరు ఒకనాడు పట్నం కాక మునుపు బశిస్టాండ్ల ఉండేది బొండు మల్లె చెట్టు ! ఒచ్చి పోఎకాడ మనసార పలకరించి పూ అచ్చింతలు జల్లేది ! తలెత్తి చూస్తె పూలగుత్తులు చిక్క చిక్కగా పచ్చని గుంపున తెల్లని మొగ్గలు ఇప్పుకొని నవ్వేటివి ! ఇంతవుండి మేమంతా కొమ్మ ఒంపి తెంపగోరి ఎక్కవోతే చిన్నగుండునా ఆ చెట్టు ! రాలే పూలను ఏరి ఆడుతుండే మత్తున ! కాడకు కాడను మలచి అల్లితే అయితుండె దారంలేని దేవుని దండ ! కాడను ఒత్తి పీ పీ అని పీపలూదేది తీపి గుంచి చేదు పీల్చి రెండుగలిపి మింగితిమి అప్పుడే నేర్పింది బతుకు పాఠం ! గురుతుకొచ్చి కాలవట్టే మనసునింత సూద్దమంటె కానరాదు కళ్ళనిండా ! కృష్ణ మణి I 12-02-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j0Y5DE

Posted by Katta

Aruna Naradabhatla కవిత

గాజు బొమ్మ ____________అరుణ నారదభట్ల మనసూ...మనిషీ బహుశా ఎప్పుడూ వేరేనేమో! నేనూ ..నువ్వూ... ఒకేలా ఉంటే నీకూ...నాకూ తేడా ఏముంటుంది!?! అనుకోని సంఘటనలు ఎదురైనప్పుడల్లా నేను నాలా ఉండాలన్నా పడగనీడలు కురిపిస్తున్న విషవర్షంలో తడిసినప్పుడల్లా ఎవో దారితెలియని మేఘాలు ఉన్నపళంగా కాటుకలా మనసును మసి చేసినప్పుడు పుట్టుకొచ్చే భావ ప్రాకారాలకు ఆవల నిలుచున్నా తెగిపడుతున్న ఆలయ గోపురంలా మనసు ఒక్కోసారి చితికి పోతూనే ఉంది! దీపంలేని గర్భగుడిలో దేవుణ్ణి వెదికే ప్రయత్నం! నిశీధి నిండిన కాలానికి వెన్నెల చల్లదనం...తెల్లదనమూ అంతా సుడిలో చిక్కిన చీకటే! చిన్నపాటి మెరుపులకు ఆగని నక్షత్రం కొంతకాలానికి ఎక్కడో ఓచోట తోకచుక్కలా మిళ్ళుక్కుమనాల్సిందే ఆకాశాన్ని ఊడ్చే చీపురు కట్టలా! ఏరోజుకారోజు శుబ్రపరుస్తున్న దేహంతో పాటూ కమ్ముకుంటున్న మేఘాలను శుద్ధి చేస్తూ దుమ్ము పేరుకు పోయిన మనసునూ దులిపేయాల్సిందే... ముందుకు నడవడం కోసం! 12-2-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j0Y5n8

Posted by Katta

Annavaram Devender కవిత

తొవ్వ ..........................అన్నవరం దేవేందర్ చరిత్ర కారుడు జైశెట్టి రమణయ్య ..12.02.2014 చరిత్ర పురుషుడు జైశెట్టి రమణయ్య ఒక చరిత్ర జైశెట్టి రమణయ్య ప్రఖ్యాత చరిత్ర కారుడు .చరిత్ర రచన పరిశోధన లో ఆయన కృషి ఎన్న తగినది .ఇటీవల జూకంటి జగన్నాధం ,నలిమెల భాస్కర్ ల తో కలిసి జగిత్యాల లో ఆయనను కలిసినప్పుడు కరీంనగర్ జిల్లాకు చెందిన చాలా చరిత్ర విషయాలు చెప్పిండ్రు .ఆయన రాసిన ’కరీంనగర్ జిల్లా చరిత్ర –సంస్కృతి ‘అనే పుస్తకం జిల్లా చరిత్రకు ఇప్పటికీ ప్రామాణికం .దీన్నే ఆంగ్లంలో వెలువరించారు .కాలగమనం కోన సముద్రం ‘మరొక చారిత్రక గ్రంధం దీనిని యస్ .జైకిషన్ తో కలిసి వేలువరించిడ్రు .Temples of south India ,The chalukya and kakatiya temples .వీరి మరో పుస్తకాలు . జైశెట్టి రమణయ్య గారు చరిత్ర రచయితే కాదు తాను స్వయంగా చరిత్ర సృష్టించాడు .ఇప్పటికీ యాబైఏ డు సంవత్సరాలుగా డైరీ రాస్తున్నాడు .డైరీ అంటే స్వంత విషయాలే గాదు.ఆనాటి సామాజిక రాజకీయ విషయాలు అందులో ఉంటాయి .పందొమ్మిది వందల యాబై ఏడు నుంచి క్రమం తప్పని అలవాటు .ఇందుకు గాను ప్రపంచ రికార్డ్ లు ఎక్కి గుర్తింప పడ్డారు .అలాగే గత నాలుగు దశాబ్దాలకు పైగా వార్తా క్లిప్పింగులు సేకరించి పుస్తక రూపంలో ఉన్నాయి .తాను రాసిన ఉత్తరాలు ,తనకు వచ్చిన ఉత్తరాలు అతి ముక్యమైనవి పుస్తక రూపంలో బైండింగ్ చేసి ఉంచిండ్రు .Memories of Dr.J.Ramanaiah(autobiography),Prime pastures ,Glimpses ,A book of Invitations ఇట్లా తన జీవితానికి తారస పడ్డయి అన్నీ తను భావి తరాల కోసం భద్రపరిచిండ్రు . మొత్తం భారతదేశం ను చరిత్ర రచన అద్యయనం కోసం తిరిగిండ్రు .ఇక కరీంనగర్ జిల్లా ను చారిత్రక గ్రామాలను అన్నీ తిరిగి అక్కడి శాసనాలు చడువి విగ్రహాలను శోదించి ఏ కాలం ఏమిటి చరిత్ర అని రాసి ప్రకతిన్చిడ్రు .అట్లా గే కోటిలింగాల ఆంధ్రుల తొలి రాజధాని అని అక్కడ శాతవాహన పూర్వపు రాజ్యం ఉన్నదని గుర్తిన్చిండ్రు .చారత్ర నిర్మాణం లో రమణయ్య కృషి చాలా గొప్పది .ఆయన ఇల్లే ఒక మ్యుసియం లాగ ఉంటది .డెబ్బై ఆరేళ్ళ వయసున్న రమణయ్య సారు ను సూస్తే మనకు చరిత్ర రచన పట్ల ఉత్సాహం కలుగుతది.హిస్టరీ రీడర్ గా పందొమ్మిది వందల తొంబై ఆరు లో రిటైర్ అయిన ఆయన కు ఇప్పటికీ సాహిత్యం రచన చరిత్ర రచన అంటే ఇష్టమైన అంశాలు .వేల మంది శిష్యులు ఎందఱో ప్రముఖులు ఉన్నారు . జగిత్యాల అంటే జైత్ర యాత్రే కాదు ఇంకా అక్కడ యాదికి వచ్చేది అలిశెట్టి ప్రభాకర్ తిరిగిన అడుగుజాడలు .బి.ఎస్ .రాములు తాత్విక ఆలోచనలు ,మరియు జైశెట్టి రమణయ్య సారుతో చరిత్ర సంభాషణ .

by Annavaram Devender



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1epfS2o

Posted by Katta

Nagendra Bhallamudi కవిత

కలం కాగితం శృంగారం ఎంత ప్రసవవేదన బిడ్డ అడ్డం తిరిగిందంటూ సిజేరియన్లు హమ్మయ్య..అర్ధరాత్రి ఉషోదయం అమ్మాయే పుట్టింది..పేరు కవిత -నాగేంద్ర

by Nagendra Bhallamudi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1epawV2

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత

Plz. Share this ~on your Timeline Walls !

by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kJE6dP

Posted by Katta

డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || జ్ఞాపకాలు|| ======================== మనసును మంచు ముక్కతో కోసేస్తున్నావ్ రక్తం కారని గాయాలు గుండె పొరల్లో దాగున్నాయి ఎన్నో జ్ఞాపకాలను అదిమి పట్టుకున్ని మనసు పొత్తిళ్ళలో ఒత్తిళ్లను దాచుకుని మంచులా కరిగిపోతున్నాను గాజు పందిరిలో నిత్యం ముక్కలవుతున్నాను ఏదో రోజు దేహాన్ని శాసించాలనే ఆశతో... ఒక్కోసారి మైనం ముద్దలా మారి దారపు వొత్తి తో వెలుగునిస్తూ నిత్యం కరిగి... ఆరిపోతున్నాను చిన్న వెలుతురు జీవనం కోసం ఎన్ని అమవాస్యలైన చిమ్మ చీకటిని నా పౌర్ణమి కిరణాలతో చిదిమేస్తా కృంగుతున్న మనసుకు వారధి కోసం కనురెప్పలను వంతెన చేసి కన్నీరుతో దాటేస్తా! బంక మట్టిలా నన్నొదలని జ్ఞాపకాలు తుమ్మ జిగురులా అంటిపట్టే ఆలోచనలు మెదడుకు స్పీడ్ గమ్ములా అతుక్కుపోతున్నాయి మనసు మాత్రం రక్తం కారుస్తూనే ఉంది నన్నొదలని గతం కోసం! ===================== ఫిబ్రవరి 12-2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1grH6ZD

Posted by Katta

Ramabrahmam Varanasi కవిత

మహాకవి వారణాసి రామబ్రహ్మం 12-2-2014 తన కవితలలో నిండి జీవించి ఉండును మహాకవి తానున్నను లేకున్నను కదలికలాగి ఒడలు కట్టెగా మారినను మరణము లేదు ఆతని భావ శరీరమునకు క్షణ భంగురమైన దేహముననే ప్రభవించును చిరముగ నిలచు స్ఫురణలు ఊపిరి ఆగునది తోలుతిత్తికి ఊహల ఉయ్యాలలూగి ఊసులుగ మార్చు ఉత్తమునికి కాదు నిశ్శబ్దమున జనించు తలపులు అగును శబ్ద అర్థ భరిత కావ్యములు పవళించినను తాను దీర్ఘ నిద్రకై శయనించి ఉండును తన కవితా శాయిపై నిలిచి ఉండును ఆడిన పలుకులు లేకపోయినను పలికిన పెదవులు ప్రకృతి ఆతని చెలి సలుపును పదములతో కేళి ప్రవహించు గోదావరి పొంగు నీలి సంద్రము ఇముడునాతని గురులఘువుల అవ్యక్త ఆత్మజనిత చైతన్య దీప్తి కవీశ్వరుడు సాహితీ తాతల తండ్రుల మించు మనుమడు రసికులైన నాగరికులు స్మరింతురు ఆతని కమ్మని కవితలు ఇంపార గానము చేతురు కవి హృత్ కమల దివ్య వికాసములు

by Ramabrahmam Varanasi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iZPCRb

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_ కట్టు కథ _ ఇంకా పుట్టలేదు మళ్ళీ!! ఎవడో వాడి నరాల కూడలిని మాయగతం చేస్కుని ప్రాణాన్ని శాస్త్రపరిచి దేహానికి వాస్తు కట్టి , ఒకడి కణాల్లో అణువై కొలువై వెలువడుతానని జోస్యం రాసి కట్టకట్టి కంచిలో పెడితే కాళ్ళీడ్చుకుంటూ పొయ్యి ఊరు , పేరు , తీరు , తెన్నూ తెలుసుకొని తెల్లమొహమేసి అగస్త్యాగత్యావస్తల తాటాకు చప్పుల్లిని నాకు నేనో నోస్ట్రడమసయ్యి ఏం పీక్కోలేక , right రంగుల్లోతుల్లో wrong ఏదో కనిపించి ఆ wrong కూడా righటేనని పగటి రంగులకి ముసుగేసే చీకటి చెబుతుంటే, మళ్ళీ పుట్టానప్పుడే నాడి జోస్యాలకతీతంగా!! నాnnaaa, ఎప్పుడు పుట్టితీవనడిగే నాదుడెవడు!! maternity hospital నుంచి municipal office దాకా elementary స్కూల్ నుంచి ఇప్పటిదాకా ఇప్పట్నుంచి ఎప్పటిదాకో ఏమో నా పుట్టుక్కో లెక్కని పక్కాగా చెక్కేశారు!! తిక్కలేసి మళ్ళీ పుట్టినట్టు పొయ్యి లెక్కమార్చమంటే చుక్కలు చూపించి లెక్కెట్టుకోమంటున్నారు!! colours అన్నీ colour tvల్లోనో , వెండి తెరల్లోనో పుట్టాయనుకునే అప్రకృతిక స్త్రీ పురుష మేధో సంపర్క భావ నిర్దారణలతో, శాస్త్రాలకతీతమైన సర్వ రూపదారణాన్నిసందిగ్ధంలో పడేసి సంత చేసి గతమవ్వక , అవగతమవ్వక , అనన్యమై , అగమ్యమై ఇందులోనిదై ఇదై ఏదో ఉంటోందనంటే, ఇక్కడుండలేం బాబయ్యా!! అవును!! దేవుడున్నాడు.. నమ్ము, నమ్మకపోతే సావ్ కాలముంది..గతమో లోకం , ప్రస్తుతమో లోకం ,భవిష్యత్తో లోకం లోకానికుందో లేదో.. దాని మైకంలోని మన్నామనుషులకుంది!! ఎగేసి దిగేసి తెగేసి రాలే ప్రాణులకు లేనివెన్నో వాటిని ప్రాణులనే జ్ఞానులకున్నాయి!! నమ్మకం మీద నమ్మకం లేకపోతే నరకానికి పోతావ్!! నరకం గురించి అడక్కు!! ఏ జ్ఞానో చచ్చో చెడో వెళ్ళొచ్చి చెప్పాడు.So, నమ్మంతే!! నమ్మటానికే జన్మ, దీనెమ్మా అమ్మ గురించి అడక్కు!! ఆశ, పాశం అని ఆవేశంలో ఆడదని మర్చిపోతుంది నమ్మంతే !! అమ్మకైనా ఆస్తే అమ్మ!!లేదంటే అమ్మ లేదు ఆడతనమే పెట్టుబడై అమ్మరికం అమ్మకానికి అంకితమే!! Noooooooo అంటారు ..So, నమ్మకు నమ్మకపోయినా నిజమే ఇది!! ఆడ మగలకు పుట్టినా , అది పుట్టినట్టు కాకుండా పుట్టగతుల్లేకుండా ఇంకోసారి పుట్టినట్టన్పిస్తే మాత్రం నిజానికి , నమ్మకానికి భేదం చెదిరిపోయి అవి రెండూ లేక , ఒకటవ్వక శోకం చచ్చి లోకముదురై మళ్ళీ మళ్ళీ పుడుతూనే ఉండొచ్చు చచ్చేదాకా!! ______________________________________Chi Chi( 12/2/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m4fL6r

Posted by Katta

Saif Ali Gorey Syed కవిత

ఒక రోజు తప్పక వస్తుంది* poem by గొరే సైఫ్ అలి ఒక రోజు తప్పక వస్తుంది అది ఎంత దుఖభరితంగా ఉంటదంటే బాబ్రి మసీదు కూల్చిన రోజు కలిగిన సంతోష స్థాయికి మించి న దు:ఖం 2 అది చాలా సమీపం లో ఉంది బైబిల్ లోనో ఖురాణులో నే చెప్పిన ప్రళయ దినానికన్నా ముందుగానే చాలా దెగ్గరలో ఉంది ఆరోజు 3 విదేశి కంపేనీలు అన్నీ మన నదీ జలాల నుంచి మనల్ని అన్ని రంగాల్లో అన్ని రకాలుగా దోచుకోవడనికి ఇంకేం మిగల్చని రోజు 4 పిచ్చి నాయకుల రధ యాత్రల్లో అలసిన భక్తులకు సొంత దేశం లో గుక్కెడు మంచి నీళ్ళు దొరకని క్షణాల్లో ఆరోజు అసలైన దేవుడు కనిపిస్తాడు. 5 అప్పుడు తప్పక తెలిసి వస్తుంది ఎవరో మన వాళ్ళే మనకు తప్పు దారి పట్టించారని , సొంత గడ్డ బిడ్డలైన దళితులని ,ముస్లింలని అనుమానిస్తూ ద్వేశిస్తూ అసలు కాల్చెయ్యాల్సినవేమిటో వదిలేసి సొంత సొదరులని కాల్చేసుకుంటూ నరికేసుకుంటూ వచ్చామని 6 .అప్పుడు ఆ రోజు తెలుస్తుంది మనల్ని ఈశాన్యపు రాష్త్రాలో తూర్పు పశ్చిమ దక్షిణాది రాష్ట్రాలో ఇతర భారతీయ భాషా ప్రాంతీయ వాసులో తెలంగానా ఆంధ్రా వాళ్ళో కాదు మనల్ని ఒకరికొకరం దోచుకోలేదని ఇంకెవరో దోచుకున్నారని . 7 .అప్పుడు ఆ రోజు తెలుస్తుంది శవానికి మాత్రమే సొంత కోడుకులు చితి పెట్టడం ఆనవాయితి ఈ దేశం లో కానీ, పచ్చని దేశానికి మతం పేరు తో వాడలు ఊర్లు అన్నీ కలిపి ఉంచిన దేశానికి చితిపెట్టడం కూడా జరిగిందని భరత మాత అస్థికలు ఏరుకునే రోజు తెలుస్తుంది 8 రేపటి ఆరోజు పిల్లలు నేటి తమ తండ్రులు ఓటేసిన మూర్ఖత్వానికి తాము విలువైన దేదో కోల్పోయామని తెలుసుకుంటారు 9 ఇప్పటి తరానికి దమ్ములేకపోయినా రేపటి తరం తప్పక అసలైన జాతిగా బతికెందుకు ఓ విప్లవం సహాయం తీసుకుంటది 10 ఆకుపచ్చ జెండానో కాషాయపు జెండానో పట్టకుండా మరో వర్ణపు జెండాతో కాంక్రీటు అరణ్యాలలో ఓ విప్లవం తెస్తారు . ఆరోజు భారత రత్న పొందిన మహాత్ముల సంతోషానికి మించి భగత్ సింగ్ ఆత్మ సంతోషిస్తుంది

by Saif Ali Gorey Syed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1bSWBdk

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

తమలపాకు పాదాలపై తుమ్మెదలా చూపులన్ని వాలుతూనే ఉన్నవి మనసులోని మాటలన్ని గట్టుతెగిన ఏరులాగే ఉరుకుతూనే ఉన్నవి మొలకెత్తిన జ్ఙాపకాల కంటితేమ మంచులాగ గడ్డకట్టి భద్రంగా దాచుకున్న చందమామ నవ్వులన్ని వెన్నలాగ కరుగుతూనే ఉన్నవి తనసిగలో చీకట్లను తురుముకున్న రాత్రికన్య నుదుటిపైని జాబిల్లి చేయిచాచి సాగరాలు మనసులోని ఆశలాగ పిలుస్తూనే ఉన్నవి ప్రాణాలను బలిపెడుతూ ఎగురుతున్న పురుగులనే తదేకంగ చూస్తున్న గుండెల్లో పొగచూరిన దివ్వెలన్నీ అసూయతో కాలుతూనే ఉన్నవి చెట్టుకింద కూలబడిన నీడలాగ నడుంవిరిగి నినాదాలు కూర్చున్నా ఎగరలేక పాకుతున్న ఏరులన్నీ కన్నీళ్ళను కార్చుతూనె ఉన్నవి నానావిధ ఫిర్యాదుల గుట్టల్లో మేనుమరిచి నిదురిస్తూ హాయిగా తోటలోని పిట్టలన్ని గుట్టుగానె బతుకుబండి నెట్టుతూనె ఉన్నవి చలిగాలి విసనకర్ర చేతబట్టి మల్లెపొదల వేడిసెగల నార్పినా మట్టిలోన సువాసనల చినుకులేవొ రగులుతూనె ఉన్నవి

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kzkOdo

Posted by Katta