పేజీలు

' నువ్వొక పచ్చని చెట్టయితే పిట్టలు వాటంతట అవే వచ్చి వాలేను'..!.

30, ఏప్రిల్ 2014, బుధవారం

Sriramoju Haragopal కవిత

కవి ఏమున్నది శ్రీశ్రీ మనకు గర్వ కారణం? ఎప్పటిలెక్కనె ఎలక్షన్లు దారుణం అందరు సిధ్దాంతులే ప్రజాధనం గాయబ్ అందరు మననేతలే మహాకవీ సాయెబ్ తిట్లడానికి తిట్లు నిషేధింపబడ్డయి గాని పెట్టుడు మీసాలకు సంపెంగనూనె శాని అలవోకగ వాగ్దానాలు వడగండ్ల వానలు వాణ్ణి వీడు వీణ్ణి వాడు తెగ తెగిడే జాణలు వూకుంటె మహాప్రస్థానమె రాసేస్తరు వూకొడితే చందమామకథ చెపుతరు రాజకీయ గుంజులాట రంకురాట్నమయ్యింది కప్పలతక్కెడ నేతల కామన్ ఎజెండయింది మరోప్రపంచం ఒకటి నేల మీదికొచ్చునా ఆకలి దుఃఖంలేని రాజ్యమనేదుండునా ఎందుకయ్య ఆశపెట్టి పద పదమన్నావు ఏదో మార్పు వొస్తుందని స్వప్నమొక్కటిచ్చావు రేపటివెలుగులకొరకు ప్రాణమిచ్చు రణంబాట తిరుగుబాటులన్నీ జరుగుబాటు కొరకేనట తుపాకీల మొనలనుండి జారుడుబండాట ఎటుపోయెనొ మనలో మానవత్వమన్నమాట ఎప్పటాటె పేదలకు ఎండినవే చిప్పలు తప్పదీస్తె ఈ నేతల తప్పునేమొ తిప్పలు ఏమున్నది ఏమున్నది ఏమున్నది మిగిలి? రానున్నద రానున్నద కొత్తపొద్దు రగిలి

by Sriramoju Haragopal



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rG9Yl2

Posted by Katta

Venu Madhav కవిత

కార్మిక దినోత్సవం సందర్భంగా వాడు ఉదయాన్నే సూర్యుడు కీ ఎదురు వెళ్లి స్వాగతం పలుకుతాడు వాడు చేతికి సంచి తగిలించుకొని చిత్తు కాగితాలు ఎరుకుంటాడు వాడు బడికి వెళ్ళే పిల్లలని చూస్తూ ఏదో ఒకరోజు బడికి వెళ్ళాలని అశపడతాడు వాడు తన చిరునవ్వు వెనకాల ఎన్నో కన్నీటి గాయాలను దాచేస్తాడు వాడు ఇనుము నూ సుత్తి తో కొడుతూ తన గుండె ని గట్టిపరుచుకుంటాడు వాడే బాల కార్మికుడు,రేపటి ఈ దేశ పౌరుడు మీ వేణు

by Venu Madhav



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nInHKH

Posted by Katta

Kalyan Krishna Kumar కవిత

శ్రీయుత శ్రీరంగం రెండక్షరాల అరుణం రెండు శకాల కవనం రెండు జీవుల అంతర్నేత్రం.. సగం చచ్చిన సోమరిపోతులకు .. మరోప్రపంచపు అంచులు చూపి.. దారి తప్పిన బాటసారికి చుక్కానై.. భువన ఘోషకు వెర్రిగొంతుక అరువిచ్చి జయభేరీ..గంటలు..గంటలు మ్రోగిస్తూ..మ్రోగిస్తూ..మ్రోగిస్తూ ఆకాశదీపపు మిణుకులు కన్నుల నిల్పి.. దిక్కులు పిక్కటిల్లగా ఋక్కులు చెప్పి అందరిచె కలం పట్టించిన మహనీయ మూర్తి..! నీ మార్గం అనితర సాధ్యం.. అవతారం అది మాత్రం అద్వైతం అక్షర సత్యం.. శిశుర్వేత్తి గానరసం మీ కవితాధారం వార్ధక్యపు నలిగిన ముడతకు జీవం మీ ఆవేశం సాహసిని నిద్రలేపుతూ.. ..పోతేపోనీ.. సతుల్ సుతుల్..హితుల్ అంటూ కళకు ధైర్యం నూరి.. బలిసినవాడికి గోరీకడుతూ.. బక్క వాడికి- అభ్యుదయపు ఘోషలు వినిపిస్తు.. నిశ్చల నిశ్చితాల వడ్డించిన విస్తరి జీవితాల ను నిలదీస్తూ.. మాయ మిథ్యా అనే వేదాంతిని నిగ్గదీస్తూ.. కాలువ కట్టిన ఘర్మజలానికి అంజలి ఘటిస్తూ.. మన బ్రతుకూ ఓ బ్రతుకేనా.. అని ఛెళ్ళున చరిచి, కవిత..కవిత ల కాలువకట్టి.. రస సేద్యం చేసిన రవి.. పవీ..కవి.. నవ కవితకు సింధూరం నీవై.. దగాపడిన తమ్ములకై.. జగన్నాధ రధచక్రం ..ఇరుసు నీవై.. స్వర్గాన్ని కరిగించి.. స్వప్నాలను పగిలించి పద్యమై.. వాద్యమై ..వైప్లవగీతం వీవై పేదల గుండెల.. చీకటి లో ఆకటితో ప్రాకులాడి.. ఆక్రోశిస్తూ.. ఆలోచిస్తూ.. వెదుకుతూ.. వెర్రివవుతూ.. తపించి.. తలంచి.. తరించి.. జ్వాలాతోరణమై.. రణం..రణం.. నీ పదం పదం వెర్రి కుర్రవాని.. ఊరు దిష్టిబొమ్మని దూనమాడి.. రక్తంతో తడిసిన దేశచరిత్రల ఆచ్ఛాదన..తొలిగించి.. గర్జిస్తూ.. గాండ్రిస్తూ.. కేక లేస్తూ.. శ్రమిస్తూ.. హలమై, స్వేద జలమై.. యువక నరమై.. పేదల గుండెవై తెగిన బ్రతుకుల వెలుగు దివ్వై సాధు తత్వపు ఆశలో.. అశయాలలో.. సత్యమై .. నిత్యమై.. నిత్యమై.. సత్యమై .. నిత్యసత్యమై.. బహుళ పంచమి నాడు నిశీధి నీడలలో.. గొంతు చించుకు అరచినా వినలేని.. వినికిడి లేని.. నిద్రనటించే జనసమూహం పై విసిగిన ప్రాణి వై .. వడివడిగా మరేడకో .. రవి తేజములలరగ .. నిప్పులు చిమ్ముకుంటూ వెళ్ళిపోయావు కదయ్యా.. ఓ బ్రహ్మశ్రీ.. శ్రీశ్రీ.. నీ కవితలో కలిసి పోతిమి.. కరిగి పోతిమి.. మమ్ము మేము మరచి పోతిమి.. మహాప్రస్థనం తో జాగృతమైతిమి.. అభ్యుదయం నీ ఆదర్శం అరుణోదయం..నీ ధ్యేయం మేల్కొలుపు నీ ఆరాటం నిత్యనూతనం నీ భావరాజసం జయహో.. ఆంధ్ర తేజ జయహో .. ఆంధ్ర కవిరాజ - కరణం కళ్యాణ్ కృష్ణ కుమార్ 30.04.2014 (నూట నాలుగు వత్సరాల క్రితం పుట్టిన ఓ కవితా సంద్రానికి.. కాస్తంత అంజలి ఘటిస్తూ... శ్రీశ్రీగా పిలువబడే శ్రీయుత శ్రీరంగం శ్రీనివాసరావు 104 వ జయంతిని పురస్కరించుకుని.. ఆమ్మహాత్మునికి కరణం అర్పించిన ఓ చిరు పుష్పం..)

by Kalyan Krishna Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iHTdWm

Posted by Katta

Kompella Sarma కవిత

మహాకవి మహారాజశ్రీ శ్రీ శ్రీ (30 ఏప్రిల్ - జయంతి) ఆకృతి సామాన్యం, వ్యక్తిత్వం అసామాన్యం అప్పలకొండ దంపతులకు వంశాకురం శ్రీరంగం కుటుంబానికి దత్తత పార్శ్వం ఫలితంగా ‘శ్రీరంగం శ్రీనివాసరావు’ పోట్టిపేరు శ్రీశ్రీ, పేరులోనే విన్నూత్నం ‘శ్రీ’ కి ‘శ్రీ’ కి మధ్య దూరం అగణితం. చదువు సంధ్యలు, విసిరేసే విశాఖ తీరాన ఒకటిన్నర దశాబ్దపు ప్రాయంలోనే వివాహం దత్తపుత్రుడికి దత్తకూతురు జీవన ప్రవేశం అర్థపుష్కరకాలం తర్వాతే జంతుశాస్త్రంలో చదువు డిమాన్స్ట్రేటరు, ఎడిటర్ తొలి కొలువులు రేడియో, మిలిటరీ, నిజాం నవాబు, ఆంధ్రవాణి జీవనయానానికి ఉపయోగిత ఉద్యోగాలు కలాయుదులు ఊహలతో కాగితంపై రాసుకుంటూ పోతారు బరకడం, గీకడం తో తెల్లకాగితాన్ని నలుపు చేసుకుంటారు వెయ్యేళ్ళకోసారో, వేలకొక్కరు వేలుతో కలంకుంచె కదుపుతారు కవితను, కవితాత్మను వేదికపై ఖచ్చితంగా ఆవిష్కరిస్తారు అసంకల్పితచర్యలా హిమగిరి ప్రతిభారోహణం చేసేస్తారు సాహితీ శిఖరాగ్రాన కవనపు మహాప్రస్థాన గానం చేస్తారు ఆ గాననాదఝరికి జగన్నాథుని రథచక్రాలూ కదులుతాయి విదేశాలు కూడా గళాన్నిస్తాయి, దశదిశల్ని మార్చివేస్తాయి. శీశ్రీ లో, రచనల్లో, చిత్రగీతాలు, కవితలు, ప్రహేళికలు, వ్యూలు, రివ్యూలు, ఉపన్యాసాలూ, కథలు, కథనాలు విశ్వసించిన సిద్ధాంతాన్ని రాద్దాంతం చేయక రాపిడిపెట్టి సమైక్యవాదాన్ని సగర్వంగా నమ్మిన కృషీవలుడు విదేశాలకు తన వాదాన్ని వేదంలా అందించాడు వారేవః కేకలను వింటూ వాడి వేడితనాల్ని పంచాడు అరసం, విరసం వేదికేదైనా ‘గురజాడ అడుగుజాడ’న్నాడు సంప్రదాయాన్ని ‘ప్రభవించి’ గ్రాంథిక చందోవిహారం చేయించాడు బాటసారి, భిక్షువర్షీయసి అంటూ ‘హరోంహర’ మహాప్రస్థానం చేశాడు ఖడ్గసృష్టితో చరమరాత్రిని నిర్మించి, ఒకటికింకొకటిని కలిపినా ఒకటేనన్నాడు వ్యూలు, రివ్యూలు, ప్రివ్యూలతో రెక్కవిప్పిన రివల్యూషన్ సృష్టించాడు విశాలాంధ్రలో ఉక్కుపిడికిలి, అగ్నిజ్వాలతో ప్రజారాజ్యాన్ని వీక్షించాడు తెలుగువీరుని మేలుకొలిపి, సంఘ శతృవుల్ని ఖబడ్డారన్నాడు మనసున మనసై, ‘హలో హలో’ ఓ అమ్మాయి! అంటూ దరి చేరాడు హృదయంలో నిదురించే చెలిని వయారి మయూరిలా ఆరాధించాడు వ్యాసక్రీడల్ని ఆడిస్తూ, వ్యక్తికి బహువచనం శక్తన్న సాహితీ అగ్రగణ్యుడు అల్పంలో అనల్పాన్ని, శిల్పశ్లేషప్రాసల్ని జోడీకరించాడు శబ్దప్రయోగాల్లో నవ్యత, ప్రజతో శతచాతురోక్తుల్ని విసిరాడు అష్టావర్షప్రాయంలోనే కవితాప్రచురణా దన్నుని చూపించాడు స్వదస్తూరితో, స్వీయగాలంతో మహాప్రస్థానాన్ని సుస్థిరం చేశాడు తనను తాను సమీక్షించుకొని దార్శనికతని స్వీయదర్శన మొనర్చాడు సౌదామినిని సంపంగితోటకు తరలించి మరోప్రపంచాన్ని చూపించాడు ఊరికేనా అంటే ఊరికే, ఒక నాటిక రాయమంటే ఏనాటికైనా రాస్తానన్నాడు తెలుగు జాతీయ భాష దురభిమానం లేని అభిమతం అన్న భాషాభావకుడు హాల్డేన్ భావాభిరామాల్ని నల్దిక్కులా ప్రతిభా ప్రచారం కావించిన ప్రవీణుడు తిక్కవేమగురజాడలను కవిత్రయపు హోదాలో నిలిపిన భాషాప్రేమికుడు అక్షరాల్ని ముత్యాలసరాలుగా ముగ్ధసమ్మోహన పరచిన నిత్యాక్షరమూర్తి సాటితోటి కవుల్లోని సశాస్త్రీయాన్ని, కృష్ణశాస్త్రీయాన్ని చవిచూశాడు ప్రపంచపు బాధ అంతా తన బాధ అంటూ యోగ్యతాపత్రాన్ని పొంది చావ ఉంటేనే చదవాలన్న చలం సవాల్ విసిరేలా చేసిన చైతన్యమూర్తి తేదీలు, దస్తావేజులు చరిత్రసారం కాదంటూ చెణుకుల్ని చెరిగాడు తెలుగు సాహిత్యాన్ని ఆయన శాసేస్తే, తెలుగు సభల పరాభవం పొందాడు ఆరేడుపదుల వసంతోత్సవాలకు విశాఖ కాకినాడ వాడల పుణ్యం సరిసములులేనితనంతో కావన సాహితీజీవనం, అనంత ఆత్మకథనం రాబందుల రెక్కల చప్పుడు, పయోధర ప్రచండ ఘోషా శ్రవణం శతాబ్దపు కవన ప్రకంపనాన్ని తూచక అనుభవించి పలవరించమన్నాడు తెలుగువాడి జాతీయధనం ఓర్వలేనితనం, పొరుగింటి పుల్లకూర బహురుచి శ్రీవాణీతో తెలుగుసాహితీభారతి శుభారంభం, శ్రీశ్రీవాణి యుగపు మలుపు నూతన కవితా భగీరధుడు, సాహితీ మార్క్స్, మానవత్వ ప్రవాహ నదం గురుజాడ త్రివేణీసంగమ గురజాడ, చలంల సహచరుడు, కవి, మనీషి, ప్రపంచాగ్నికి, విశ్వసృష్టికి, భువనఘోషకి నేను సైతం అంటూ సొంతగొంతు నిచ్చిన నాద విద్వాంసుడు, ఆధునికాంధ్ర రథసారధి తన భావనా కవిత్రయాన్ని పరకాయప్రవేశం కావించుకున్న మంత్రగాడు తన రచనల్లో లోక ప్రతిఫలం, తన తపస్సు ఫలించే, జాతిజనుల గీతమంత్రకారుడు వినుతించే, విరుతించే, వినిపించే నవీనగీతికి భావం, భాగ్యం, ప్రాణం, ప్రణవం సర్వనాద మూల బిందువైన ఋతమే ప్రణవమన్న ప్రవచకుడు ‘ఆలోచన నా ఉనికికి సూచన’ అన్న మరణం లేని శ్రీశ్రీ, జనన మరణాల మధ్య విరామం శ్రీశ్రీ మరల అవతరిస్తాడన్నది తథ్యమైతే, మరో తోకచుక్క పొడవక తప్పదన్నది సత్యం శ్రామిక ప్రజా జైత్ర యాత్రాపతాక కాకా తప్పదు అన్నదీ కానున్న వాస్తవమే. శ్రీశ్రీ మరో మహాప్రస్థానాన్ని సృష్టించి, తప్పక అందిస్తాడు, అవశ్యం చదివిస్తాడు, విశ్వప్రజ మాత్రం మరో చలాన్ని సిద్ధం చేసుకోవాలి మరో యోగ్యతాపత్రానికి . ఏమో, ఎవరికెరుక? శ్రీశ్రీ-చలం అచలంగా, అచంచలంగా యుగళంగా దర్శనం ఇస్తారేమో! ‘అశీతి’ సంబరాలు జరుపుకుంటున్న వైనంలో మహాప్రస్తానపు మహోన్నత ఘనం ఏ శాతాబ్దంలోనైనా ఏకైక తెలుగు మహాకావ్యం – మహాప్రస్థానం సాగించే మహా ప్రస్థానం శ్రీ శ్రీ జయంతి సందర్భంగా – కొవ్వొత్తిని రెండు వైపులా ముట్టించే ప్రయత్నం రాబోయే దీపావళి కాంతులు ‘శ్రీశ్రీలా విరజిమ్ముతూ, తారాజువ్వల్లా అంబరాన్ని ముద్దాడాయి. శ్రీశ్రీది మహా వ్యక్తిత్వం – శ్రీశ్రీది మహాకావ్యం – మహాప్రస్థానం, మరోప్రపంచం శ్రీశ్రీది సాహితీ జగతిలో మహాభినిష్క్రమణం – పురిపండా అప్పలస్వామి మధుగుళికలు. మహాకవికి శతసహస్ర ప్రనామాలతో అక్షర నీరాజన నమస్సుమాంజలులు ‘మనిషితనపు మహాస్రవంతి’ మహారాజశ్రీ శ్రీ శ్రీ కి వందనాలర్పిస్తూ – “ప్రపంచమును పరిహసిస్తాం – భవిష్యమును పరిపాలిస్తాం” (కొంపెల్ల శర్మ – తెలుగురధం – సాహిత్య్హ,సాంస్కృతిక సంస్థ, హైదరాబాద్)

by Kompella Sarma



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QZsZ6N

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

వాస్తవస్తవం రావెల పురుషోత్తమరావు ************************************ కొంతమంది కుర్ర వాళ్ళు మత్తులకూ మందులకూ దాసులు అరాచకాలలో అకృత్యాలలో అనవరతం దోషులు. కొంతమంది యువతులు రేవ్ పార్టీలకు విధేయులు అసభ్యానికీ అశ్లీలతకూ ఆద్యంతం ఉదాహృతులు. కొంతమంది విద్యార్ధులు తండ్రుల చాటు సంపాదనపరులు అక్రమాలకూ అన్యాయాలకూ అధర్మాలకు వీళ్ళందరూ జగనేక వీరులు. ======================== 30-4-2014 {మహాకవి శ్రీ శ్రీకి నివాళిగా}

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pO3ogT

Posted by Katta

Subhash Koti కవిత

శ్రీ శ్రీ జయంతి నేడు, అందుకే ఈ కవిత...... మేం నిన్ను ప్రేమిస్తాం! // నవీన్ కోటి -------------- మేం నిన్ను ప్రేమిస్తాం! మట్టిని ప్రేమించినట్టు మట్టిని ప్రేమించే మనిషిని ప్రేమించినట్టు తల్లిని ప్రేమించినట్టు తల్లిని ప్రేమించే బిడ్డను ప్రేమించినట్టు మేం నిన్ను ప్రేమిస్తాం! మహా కవీ! మంచి నీటి మహా సముద్రమా! సరుకుల్నేతప్ప మనుషుల్ని ప్రేమించలేని చోట వరిపైర్ల మధ్య పారే వాగును ప్రేమించినట్టు మేం నిన్ను ప్రేమిస్తాం! దేవుళ్ళనే తప్ప మనుషుల్ని ఆరాధించ లేని చోట పొలం ఎండిన రైతు వాన దేవుణ్ణి ఆరాధించినట్టు మేం నిన్ను ఆరాధిస్తాం! మహా కవీ! ఒంటరైన వాడి వెంట నడిచే సాహస సమూహమా! శివాలెత్తుతున్న చీకటి రాత్రి నాడు పున్నమి చంద్రుని లాగా నేడు నీ అవసరముంది మాకు నిన్నటి కంటే ఎక్కువగా! మనిషికీ మనిషికీ మధ్య మరింత ఎత్తుగా లేచిన గోడల్ని పగుల గొట్టాల్సిన పని ఉంది మాకు నిన్నటి కంటే ఎక్కువగా! మహా కవీ! నేల కూలిన వాడి చేత కవాతు చేయించే కవిత్వమా! వలలు లేని లోకంలో పక్షులెగరడం కావాలి మాకు కలలు నిజమయ్యే లోకంలో కలిసి బతకడం కావాలి మాకు! ప్రజలు విజయాన్ని స్వప్నించిన కాంక్షారణ్యమా! ఆశ చావలేదు ఎవరెస్టు ఎడారి కాలేదు సీతాకోకచిలుక ఇంకా తన రంగులు కోల్పోలేదు ఇంద్ర ధనస్సులో ఏ రంగూ మాయం కాలేదు! మహా కవీ! అనితర సాధ్యమైనా, అత్యున్నతమైన నీ మార్గం కావాలిప్పుడు! మేం నీ బాటలో నడుస్తాం ఈ రోజు కాకపోతే రేపైనా నిలుస్తాం! గెలుస్తాం! నిలిచి గెలుస్తాం! గెలిచి నిలుస్తాం! తేది:30-04-2014 ( రచనా కాలం: శ్రీ శ్రీ శత జయంతి సందర్భంగా 2009 లో )

by Subhash Koti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hdrIiX

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_CommoditY_ మానమర్యాదలంటే అబ్బో అనుకున్నామనిషన్న తేడాలో అమ్ముడయ్యేలా ఉంటే వెంట్రుకయిపోయే ముందుచూపు మదుపనుకోలా.. మనిషనుకునే విలువనంతా కాజేసిన డబ్బునే మనిషనుకుంటే పోలా!! బాగుంది..డబ్బాగుంది డబ్బు మనిషయ్యాక , మనిషేమవుతాడు?? తెలీదు!! డబ్బుకీ తెలీదు..మనిషికీ తెలీదు డబ్బైన మనిషికీ తెలీదు..మనిషైన డబ్బుకీ తెలీదు ఇంకేం తెలుసు నా గబ్బులోది ఇంతే తెలుసు!! ఆపాదమస్తకం ఓ ప్రశ్నగా దిగే ఈ జన్మకి సంతలో సరుకైపోవడమే సమాధానం!! బాగుంది కదా అమ్మడం అంటే డబ్బుని కొనుక్కోడమే కొనడం అంటే డబ్బుని అమ్మేయటమే మధ్యలో ఏదుంటే ఏంటి మనిషీ డబ్బు ఒకటయ్యాక!! అవసరమిలా చేయిస్తోంది అవమానించినా పర్లా డబ్బుతోనే తుడిచేస్కుంటారు డబ్బులూ..మనుషులూ అంతలా అరిగిపోయారు మరి ఒకరిలో ఒకరు..ఒకరై!! విలువ కట్టలేం జన్మకి..విలువుంటేగా విలువిచ్చుకో ఉన్నంతలో ఉన్నంతిచ్చుకో విలువిచ్చినంతలో ఇక్కడ సరుకంటే విలువే సరుకుని బట్టే విలువ కాబట్టి!! ఈ విధంగా డబ్బు మనిషైపోయింది..విలువ సరుకైపోయింది____ (30/4/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hdrKr5

Posted by Katta

Bandla Madhava Rao కవిత

కవి మిత్రులారా! మే 1వ తేదీన గత 15 సంవత్సరాలుగా అవిశ్రాంతంగా నిరాటంకంగా సాగుతున్న "కవిత్వంతో ఒక సాయంత్రం" కవిత్వపు పండుగ కార్యక్రమం లో అందరం కలుద్దాం రండి. .(ఒకానొక సందర్భంలో ఒక కవి తనకు ఈ కవి సమ్మేళనంలో చోటు కల్పించలేదని ఆ ప్రాంగణంలోనే కిరోసిన్ పోసుకొని ఆత్మహత్య చేసుకొంటానని బెదిరించాడు కూడా. అయినా కార్యక్రమానికి ఏటువంటి ఆటంకం కలుగలేదు.) 10 సంవత్సరాలుగా అప్రతిహతంగా వెలువడుతున్న "కవిత" సాంవత్సరిక సంచిక ఆవిష్కరణ కూడా రేపే. ప్రముఖ కవి శివారెడ్డి చేతులమీదగా జరుగుతున్న ఈ కార్యక్రమానికి మీరూ రండి. సాహితీ మిత్రులు, విజయవాడ.

by Bandla Madhava Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/PCRFRr

Posted by Katta

CV Ramana కవిత

Thanks to friends who reminded me of Sri Sri's birthday today , apart from being a poling day. I am not a poet like any of you. I just enjoy reading. Yet, I am posting one of Maha Kavi Sri Sri's poems from Maha Prastaanam. "పేదలు " "అంతేలే పేదల గుండెలు అశ్రువులే నిండిన కుండలు శ్మశాన శిశిర కాంతులలో చలి బారిన వెలి రాబండలు " " అంతేలే పేదల చేతులు శ్లధ శైశిర పలాశ రీతులు విసుష్కములు పరిపాండురములు విచలించెడు విషాద హేతులు అంతేలే పేదల కన్నులు , వినమ్రములు వెతల వ్రణమ్ములు తుఫాను లో తడిసిన జడిసిన గోమాతల కన్నుల తమ్ములు ! అంతేలే పేదల బ్రతుకులు తిరిపెమునకు పిడికెడు మెతుకులు తరువెరుగని దీర్ఘ రాతిరి లో తల పగిలెడి తలపుల అతుకులు ! " I don't know whether quotes are allowed in this group or only original poetry. Just took this chance, on a memorable day.

by CV Ramana



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1n0SmAf

Posted by Katta

Wilson Rao Kommavarapu కవిత

జీవన లిపి // 30.04.2014//కె.విల్సన్ రావు -------------------------------- ఆశల్నొదులుకుని ఆశయాల్ని భుజనేసుకున్నామని నమ్మబలుకుతూ పసిగట్టలేనంతగా మన సజీవ దెహాల్లోని ఒక్కొక్క అంగాన్నీ కత్తిరించి బతుకుల్ని అంధకారంలో తోసే అరాచకీయులు మన జీవితాల్ని బాగు చేస్తామని వాగ్దానాలు చేస్తుంటే నమ్ముదామా..? నయవంచకులు నయా వంచకులై మన దేహ నదుల్లో జలకాలాడాలని చూస్తున్నారు- నిరంతరం మన మెదడును చెంచాలు చెంచాలుగా నంజుకు తినడమే అజండాగా అన్ని రకాల జెండాల్ని మార్చి మార్చి మోస్తూ ధన నిషాలో సుఖాల్ని అనుభవించే గండు చీమలకు " నో టా " చెబుదాం! మన కస్టాల్నీ, కన్నీళ్ళనీ గుర్తెరిగి దు:ఖ మూలాల్ని తెలుసుకుని తనని తాను దానం చేసుకుంటూ మనిషి పాదముద్రల్ని కాంతిమయం చేస్తూ ప్రయాణిస్తున్న రాటుదేలిన ఆలోచనాపరుడ్ని నమ్ముదాం... మనకోసం గంధం చెక్కలా అరిగిపోతూ చైతన్యపు గొడుగును తలపై నాటుకుని జనవాహినిలోకి ప్రవహిస్తున్న వివేచన జెండా ఆసరాతో.. మనకు మనం అసహనపు ముసురులోంచి విముక్తులమై జీవన సత్యాలను విప్పి చెప్పే పరాధీనతకు లొంగని మానవాయుధాలమవుదాం. సజీవ అలంబనైన మనసున్న ఆత్మ విశ్వాసిని ఎన్నుకుని ఒక వినూత్న జీవన పరిమళ సూర్యోదయాన్ని కలగందాం...

by Wilson Rao Kommavarapu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1n0Glej

Posted by Katta

బ్రెయిన్ డెడ్ కవిత

నిశీధి | మాంజా | జబ్బు పడ్డ సమాజం పై జాలిపడ్డ సూర్యుడి కంటిలో నుండి జారే కన్నీటిలా కురుస్తున్న వర్షం అంచులలో నిలబడి స్తబ్దంగా కళ్ళ చివర గడ్డకట్టుకుపోయిన దుఃఖంని చినుకులలో తడిపి బాధ భారాలని పైకి తెలియనివ్వని హృదయాలు అబద్దపు నవ్వుల నెర్రెలతో నిస్తేజమైన ఎండమావి లా గడ్డ కట్టిన మనసు మూలల్లో కదిలించే కధల కన్నీరు తో ఆశలకి కి అభావాల మధ్య ఊగిసలాడే రిలేషన్ షిప్స్ మాంజాలు చేతులనే కోస్తాయో ? మనసులనే కటీ పతంగ్ చేస్తాయో ? నిర్లిప్తమయిన నిట్టుర్పులతో బండరాళ్లను చేస్తాయో ? నిశీ !!! 30/04/14 *After listening to Swanand Kirkire’s Manza

by బ్రెయిన్ డెడ్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nGvI2J

Posted by Katta

Jayashree Naidu కవిత

శ్రీ శ్రీ జయంతి-30-04-1910 సందర్భంగా... శ్రీ శ్రీ రచన... సిప్రాలి -- మే మే గేయాలనుంచి ఆ 'మహా కవి'తాత్మను గుర్తు చేసుకుంటూ... సిరి సిరి మువ్వలం చెరిగిన దవ్వులం మృత్యువు పెరట్లో మందార పువ్వులం భగవంతుని వితంతువులం కరుణకు మా బ్రతుకు కవనం మా మెతుకు సిరి సిరి గంటలం చీకటి పంటలం మృత్యువు గొంతున మొరసే మంటలం భగవంతుని మారని చెక్కులం భళ్ళున తెల్లారే ఋషి వాక్కులం కష్టాలు మా పదజాలం కవనం మా త్రిశూలం సిరి సిరి గజ్జెలం తెరమరుగుజ్జులం మృత్యువు కోరల్లో సర్పపు రజ్జులం భగవంతుని చిరునామాలం పగలు రేల పరిణామాలం ఆశ్చర్యాని కవధులం ఆవేశాల పరిథులం ** ** **

by Jayashree Naidu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rEdjkL

Posted by Katta

Sravanthi Itharaju కవిత

సౌగంధిక జాజరలు!( నా దశమినాటి జాబిలికి అంకితం) ప్రియా! నా వలపుతోటలోకి నిన్న అందమైన జాబిలి తొంగిచూచింది నా సొగసుల చెలికాడా! నిను జ్ఞప్తికి తెచ్చింది ఇంతలో ఎక్కడిదో ఓ పిల్లగాలి నా కురులను కదిపింది నీ చేతుల చిలిపిచేతలను చేరవేసింది సిగలో ముడిచిన మూడు మూరల మల్లె చెండు మెల్లిగా జారింది అది నీ వొడిలో ఉన్నానన్న తీయటి అనుభూతినిచ్చింది ఎర్రగులాబీ రెమ్మకు నా చీరె చెంగు తగులుకుంది అది నీ చేతచిక్కిన నాటి తీపి జ్ఞాపకాలని పంచింది నడకల వొడుపుల నా ఎర్రంచు తెల్లచీరె రివరివలాడింది మగసిరి ఉట్టిపడే నీ స్వరాన్ని నా చెవిని మ్రోగించింది ఝుమ్మని తుమ్మెద జాజి పందిరిపై వ్రాలింది ఘుమఘుమలాడే నీ కొంటె కోరికల తెలిపింది చేమంతి కొమ్మపై ఓ అందాల పూజంట పూసింది అవి నీవూ నేనుగా నా మది తలచి మురిసింది ప్రకృతి అంతా నీ , నా మయమే కదా! నా ప్రియా! రావేల ఈవేళ..ఓ ప్రియా..నా ప్రియా..! మొగలిపువ్వు విచ్చినా,గుచ్చినా అందమే.. ఈ రేయి నీవు నాకందినా అలిగినా నాకానందమే! సౌగంధిక జాజరలు!( నా దశమినాటి జాబిలికి అంకితం) ప్రియా! నా వలపుతోటలోకి నిన్న అందమైన జాబిలి తొంగిచూచింది నా సొగసుల చెలికాడా! నిను జ్ఞప్తికి తెచ్చింది ఇంతలో ఎక్కడిదో ఓ పిల్లగాలి నా కురులను కదిపింది నీ చేతుల చిలిపిచేతలను చేరవేసింది సిగలో ముడిచిన మూడు మూరల మల్లె చెండు మెల్లిగా జారింది అది నీ వొడిలో ఉన్నానన్న తీయటి అనుభూతినిచ్చింది ఎర్రగులాబీ రెమ్మకు నా చీరె చెంగు తగులుకుంది అది నీ చేతచిక్కిన నాటి తీపి జ్ఞాపకాలని పంచింది నడకల వొడుపుల నా ఎర్రంచు తెల్లచీరె రివరివలాడింది మగసిరి ఉట్టిపడే నీ స్వరాన్ని నా చెవిని మ్రోగించింది ఝుమ్మని తుమ్మెద జాజి పందిరిపై వ్రాలింది ఘుమఘుమలాడే నీ కొంటె కోరికల తెలిపింది చేమంతి కొమ్మపై ఓ అందాల పూజంట పూసింది అవి నీవూ నేనుగా నా మది తలచి మురిసింది ప్రకృతి అంతా నీ , నా మయమే కదా! నా ప్రియా! రావేల ఈవేళ..ఓ ప్రియా..నా ప్రియా..! మొగలిపువ్వు విచ్చినా,గుచ్చినా అందమే.. ఈ రేయి నీవు నాకందినా అలిగినా నాకానందమే!

by Sravanthi Itharaju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/PQ4nfG

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి గాయం పువ్వుకి గాయమై కన్నీరు కారుస్తుంటే పచ్చని ఆకులతో తన గాయానికి కట్టు కడదామని ఆకులని తెంపితే, ఆకులు కూడా ఎర్రని రక్తాన్ని స్రవిస్తుంటే హృదయం ద్రవిస్తూ నేను! ఓ పుష్పమా ఇక వికసించకు నీ కన్నీటి నవ్వుతో నన్ను మాటిమాటికి వేధించకు; నా మనసుకి కట్టు కట్టేవారెవరూ లేరిక్కడ! 30Apr2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QYAon6

Posted by Katta

యాకయ్య వైట్ల కవిత

శ్రీరంగం శ్రీనివాస రావు (శ్రీశ్రీ) జన్మదిన సందర్భముగా నా ఈ కవిత IIమనుషులం... మేము మనుషులం..? II ---- యాకయ్య . వైట్ల మనుషులం... మేము మనుషులం మానవత్వం చూస్తే మాకు మూర్చరోగం. మంచి మనిషిని చూస్తే మాకు వాడిది పిచ్చిలోకం. నిప్పు కణికలు సృష్టించే రాతి బండలు కరిగించే నీటి కొండలు చేదించే నేల విడిచి నింగి సాముచేసినా నీతి మాత్రం నాటిదే ఊసరవెల్లి మా ఆప్తుడే. ధైర్యం లేని బ్రతుకులు... దెయ్యంలా నతుకులు కుక్కలా గతుకుడు ... "బొక్క"ల కై వెతుకుడు ఛీ... ఛీ... చిపురుకున్న మురికి మేము... ఈ నేలకి పట్టిన చీడ మేము. కాశాయానికి కాళ్ళు పడుతాం, సువార్తల కి హరులమవుతాం, నడి వీధిన గొంతెత్తి గోరీలు కడతాం. మరణించే క్షణమునైనా, ఈ మనిషికి తెలిసేనా...? "మనిషి" మాత్రమే దేవుడవుతాడని. "ఆది"... "అమ్మా "... అంటూ ఇంట్లో ఆరాధనా. "నీ"... అమ్మ... "ధీ"నమ్మా... "వీ"డమ్మా... అంటూ వీధిలో స్తోత్రం. భరత మాత బిడ్డలం మేము... బరితెగించిన గోడ్డులం మేము. ప్రేమా... పొంగూ... అంతా పైమాటే "పైకం" ఆపిచూడు నీ ప్రాణం ఎవరో... నీ గానమేవరో తెలిసే. నింగి చివరన... ఆ నేల అంచున అంతా కలిసినట్టే మా మనుషులంతా... అంటి ముట్టనట్టే. పాశానికి ప్రాణం ఇస్తాం విషానికి వెన్ను విరుస్తాం ఆపదలకి హస్తమిస్తాం ఆకలిగొన్న చూపుకి ఆవిరవుతాం, రోషానికి రొమ్ము చూపుతాం రొక్కం ఇస్తే చక్కగా ఈ చిక్కులని చలిమంటకాస్తం. మహానీయులమైనా..... మహనీచులమైనా.... మనుషులం... మేము మనుషులం మానవత్వం చూస్తే మాకు మూర్చరోగం. మంచి మనిషిని చూస్తే మాకు, వాడిది పిచ్చిలోకం. Dt. 20/12/13

by యాకయ్య వైట్ల



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jg5zEC

Posted by Katta

Rambabu Challa కవిత

చల్లా గౙల్-11/ Dt.30-4-2014 ఉంగా ఉంగా బుల్లి పాటలు పాడుతున్నావా అమ్మ కొంగుతో బూచి ఆటలు ఆడుతున్నావా తల్లిపాలను త్రాగి ఆకలి తీరిందంటే పువ్వుల్లాంటి బోసినవ్వులు రువ్వుతున్నావా బొమ్మల పెళ్ళి చేసి ఆటపాటలతో అలసి నాన్న కాళ్లపై తూగుటుయ్యాల ఊగుతున్నావా అన్నమూపుపై చేరి గుర్రపు స్వారి చేసి బొమ్మ కత్తితో బామ్మ మీదికి దూకుతున్నవా చందమామను చూపి కావాలంటూ ఏడ్చి తాతగారిని కోరికలెన్నోకోరుతున్నావా ముద్దు మాటలు పలికే ఆ సందడి రాసే "చల్లా" అందరి మదిలో అనుబంధాన్ని పెంచుతున్నావా

by Rambabu Challa



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jg5Asg

Posted by Katta

DrAcharya Phaneendra కవిత

నిజము పలుకువాడు నిష్ఠురమ్ముగ తోచు - పిచ్చివాడని వెలివేయుచుంద్రు ! నీతిగా వెలిగెడి నిప్పును ముద్దాడు ధైర్య మెవరి కుండు ధరణి మీద ?

by DrAcharya Phaneendra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1km6eTc

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

కుళ్ళిన పళ్ళతోట-6 ________________ ఆర్క్యూబ్ లకలుక లోన్ని జూత్తే ఎల్.ఐ.సి ఏజెంట్ కు బామ్మర్దే గుర్తస్తడు ఇక ఇకలూ పకపకలూ నవ్వులు నువ్వులై రార పోరలు గల్ల దుంకుతై పంటిమీద గార పారతో చెక్కు పోదా పిల్లలంతే సత్యవంతులు! దాళ్ళదడ లాడిత్తరు గోల్కొండ దర్వాజకు తలుపుల్లేవు దొంగలు వడరు.. మతలబేంది? ' తాళంగొప్ప ముత్యాలు లేని డబ్బ ' మర్మమేంది పండ్లూసి పోవుడు పాపం ! పోడుపు కథలు పాకానవఢ్తై టీవీ పెడితే ఇకారానికి చెలికత్తే .. యాంకరట ముఖం నిండ పండ్లనిరబోసుకొని మూడు వంకర్లు ముప్పై ఆరు కొంకర్లు నోరు దెరిస్తె బాష _రెక్కలు తెగి ఊసిళ్ళపురుగై ఊషిపడ్తది 1815 జూన్ 18 యుద్దం వాటర్లూ ఐనా దొరికింది భారీ పల్లడంపే ఠండా ఠండా కూల్ కూల్ మూడో ప్రపంచ యుద్దం నడుస్తున్నది నయా నెపోలియన్ హీరోగా మారి పల్లమీద వడుతడు కాస్మోటిక్ డెంటిస్ట్రికి కడుపు పండుద్ది గుట్కాకు గుడి కట్ట్టుడు కూల్ డ్రింకులల్ల పొట్టు పొట్టు తడుపుడు పొగతో పొగనెట్టుడు ఫాస్టు పుడ్దులల్ల అణగవట్టి బొండిగ పిసుకుడు పన్ను పాసిపోయి సుక్రోసు పులుసుడుA ల్యాక్టో బ్యాసిలై బలుసుడు నిండా పిప్పి పూతవట్తి బతుకు అంచులు రాలుతుంటై ఔ మన పంటి పొక్కే డెంటిస్టుకు పర్తల కెమికల్ పేస్టుల వ్యూహం ఫలించి దారిద్ర్య రేఖ రెండు దవడలు స..స..స.. సలుపుతుంటై * * * * ·

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1o1V5JD

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

రాగధ్వని జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి ఆ మధుర రాగం ఇంకెక్కడుంది నాలో; నీలోకి ఎప్పుడో ప్రవహించింది కదా నాలో మిగిలింది కేవలం శబ్దమే కదా ఇక నాలో ఉన్నది శూన్యమే కదా ఇక నాలో ఉన్నది నిశ్శబ్దమే కదా; అయినా నా రాగమే కదా నీలో సరాగమై నీకు జీవితాన్నిచ్చింది నాకు మరణాన్ని మిగిల్చింది; అయినా పరవాలేదు; నాలో నా అంతస్సులో మహా సత్యం ఉంది; అదే నా మోక్షం! అలాగని నాలోకి ప్రవహించకు నీలోంచి తప్పించుకోవడానికి; ఆ శూన్యంలో, ఆ నిశ్శబ్దంలో ఆ సత్యంలో, అంతరించిపోతావ్! 30Apr2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jekO0M

Posted by Katta

Abd Wahed కవిత

గాలి గాలి వెంట వేలు పట్టుకుని నడిచాను జలతారులా పెనవేసుకున్న హాయి భారాన్ని మోస్తూ గాలికౌగిలి భారమే... అరవయ్యేళ్ళుగా నా మెదడులో ప్రతిష్ఠంచుకున్న శిలాసౌందర్యం చెక్కుచెదరని గాలిమేడ... ఐదేళ్ళకోసారి గాలిముద్దులకు పెదాలపై ఎడారి విస్తరిస్తోంది... కంటిలో ఆశ కొడిగడుతోంది... గాలి కౌగిట, ఉక్కుభీముడిలా ముక్కచెక్కలైన కలల అవశేషాలు చీకటి చెలమల్లో చెల్లాచెదరు... ఇంకా గాలికౌగిటి వాసన పోలేదు భ్రమల చేతులు వీపును తడుతున్నాయి.. కలల తునకలు నేలరాలుతున్న సంగీతం వింటూనే ఉన్నాను.. గాలికౌగిట పట్టిన చెమట ఆరేలా లేదు.... శాంతికపోతంలా ఆకాశంలో ఎగురుతోంది గాలి చకోరపక్షిలా శాంతి కోసం నేలపై నేను... మళ్ళీ ఐదేళ్ళ విరహం ఒక మహోత్సవం లాంటి మరో కౌగిలి గాలులు వీస్తూనే ఉన్నాయి... రంగు రంగుల గాలులు ఎన్నటికీ మారని మట్టిరంగులా నేను...

by Abd Wahed



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nDuSUr

Posted by Katta

Pusyami Sagar కవిత

సొన్నాయిల నరేష్కుమార్ రాసిన కవిత //ఊరుపేరెంది మరి//కవిత్వ విశ్లేషణ _______పుష్యమి సాగర్... పల్లె నుంచి పట్నం పోయిన వలస బతుకుల చిత్రమే నరేష్ కుమార్ గారు రాసిన కవిత !!ఉరు పేరేంది మరి !!...చాల చక్కని మాండలికం లో రాసిన ప్రతి అక్షరం బతుకు చిత్రమే..అందరు దైనందిన జీవితం లో ఉరుకులు పరుగులతో సాగుతూనే వుంటారు ఎంత యాంత్రికమైన కూడా ...ఇక్కడ పల్లె నుంచి పట్నం వచ్చిన వ్యక్తుల ఆలోచన, వారి లో వుండే వ్యధ, అంతరంగ వ్యక్తీకరణ కన్పిస్తుంది ...మేము ఎలా ఉన్నామో చూడండి అంటూ ఇలా అంటారు ఇంట్లకేంచి ఆఫీస్కూ//ఆఫీస్ల ఖుదాహఫీజుల్జెప్పి ఇంట్లకూ...//"బైంగన్ కా జిందగీ" అనుకుంటనే బేషరం గాల్ల లెక్క//బజార్లపొంట నడుస్తనే ఉంటం ఒక కొత్త జీవితాన్ని మొదలు పెట్టి అందులో మమేకం అయినపుడు తన పాత రోజులులను తలచుకొని బాధ పడుతున్నాడు ...పల్లె నుంచి పట్నం వచ్చిన వలసవాది మరి పొద్దున నుంచి సాయంత్రం దాక ప్రపంచాన్ని చుట్టి వచ్చిన సూరుడు పొద్దు పొడిచే వరకు అంత వేగం గా ఎలా సాగుతుంది ...ఇదే ఆలోచన నుంచి అన్నం తినడం కూడా మర్చిపోతాం .. మల్ల ఎర్రవడి వొర్రెల దుంకుతడు//గ్రాండ్గ బతుకుతున్నం అనుకుంటనే రావొత్తు ఏన్నో పారేస్కొని//పల్లెం ల మారన్నం బెట్టుకునుడు పల్లె నుంచి కడుపు నింపు కోవటాని కి పట్నం వచ్చినపుడు మరల అదే పల్లె భాష కాని, వారి అలవాట్లు ...మాట కాని పలకరిస్తే.....మనసు కొట్టుకుంటుంది ఒకసారి అన్నా నా పల్లె ను చూడాలి ..అక్కడ నేను కోల్పోయిన ప్రతి ఒక్కటి ని ముద్దాడాలని ఉంది ...ఒక జానపద గాయకుడి పాట కన్న ఊరు కి రప్పించే శక్తి ఉన్నదీ అంటే ...గొప్ప పాట దా ...లేక పాట రాసేలా ప్రేరేపించిన ఊరుదా ...ఏమో!!!! ...తను తిరిగిన వీధులను ...గుర్తు చేసుకుంటూ మొత్తం తిరగ మనసు అవుతుంది .....మల్ల ఎప్పుడు అయిన ఊరికి వెళ్తే ...అక్కడ తన పల్లెతనం కాకుండా కొత్త గా ...పట్నం మొహం కన్పిస్తుంది ...????!!! నిజమే ...పల్లె నగరీకరణ అయినపుడు అంతే కదా.,... ఎప్పుడన్న ఓసారి //రేడియల కెల్లి గొరటెంకన్న వొర్లినప్పుడు//యాదికచ్చిన ఊరు కండ్లల్లకెల్లి కార్కత్తది.../గల్లిలల్ల గాయి గాయి తిర్గబుద్దైతది పల్లె పట్నపు మొకమేస్కొని//గడంచెలగూసోని//నవ్వుతాంటది... తన ఆత్మ పల్లెటూర్లో నే వదిలేసి యంత్రకత ను నింపుకొని సాగుతున్న పట్నం బతుకును తలుచుకొని విచారిస్తున్నప్పుడు తన పల్లె తమ్ముడు మారిన తన పల్లె కి ఏమి పేరు పెడదాం అన్నప్పుడు నిజంగా పల్లె మనసు ఎంత గా క్షోబించి ఉంటుందో అర్థం చేసుకోవచ్చు ... మాడుప్మొకమేస్కొని//మంచాల గుసుంటే//కడుపుల కత్తివెట్టినట్టు తమ్ముడచ్చి అడుగుతడు//"అన్నా మనూరికి కొత్త పేరేం బెడ్దామే" అని మొత్తానికి నరేష్ గారు పట్నం మింగేసిన పల్లె ని మరోసారి చిత్రం పై కి తీసుకు వచ్చారు తన కవిత ద్వారా., ...వారి కవితలేప్పుడు కూడా సామాజిక అంశాల ను తడుముతూ ..ముందుకు సాగుతుంది ..కాకపోతే అచ్చమైన తెలంగాణా మాండలికం లో ఉన్నదు వలన కొన్ని అర్థం కానివి వుండి ఉండొచ్చు ఉదాహరణ కు "సిల్పర్లతోటి" , "సైబాత్ సమజైనట్టు"మనకతం "గాయి గాయి! వంటి కొత్త పదాలు అర్థం చేసుకోవడం ..ముఖ్యం గా తెలంగాణా మాండలిక ము తో పరిచయం లేని వాళ్ళకి కొత్త గానే అనిపిస్తుంది ..కొన్ని వాటికి వివరణ ఇచ్చి ఉంటె బాగుండేది ...అది మరింత చేరువ గా వెళ్ళేది పాటకుడి మనసు లో కి ..మంచి కవిత ని అందించిన నరేష్ కుమార్ గారికి వందనాలు ... సెలవు ఏప్రిల్ 30, 2014 ----- సొన్నాయిల నరేష్కుమార్ //ఊరుపేరెంది మరి// ఉర్కుతనే ఉంటం అందరం ఇంట్లకేంచి ఆఫీస్కూ ఆఫీస్ల ఖుదాహఫీజుల్జెప్పి ఇంట్లకూ... "బైంగన్ కా జిందగీ" అనుకుంటనే బేషరం గాల్ల లెక్క బజార్లపొంట నడుస్తనే ఉంటం ఏదో పీకుదాం అని తెల్లవడ్డ సూర్యుడు పొద్దూకంగ సైబాత్ సమజైనట్టు మల్ల ఎర్రవడి వొర్రెల దుంకుతడు మనకతం గాదు గ్రాండ్గ బతుకుతున్నం అనుకుంటనే రావొత్తు ఏన్నో పారేస్కొని పల్లెం ల మారన్నం బెట్టుకునుడు మర్శిపోతం. ఎప్పుడన్న ఓసారి రేడియల కెల్లి గొరటెంకన్న వొర్లినప్పుడు యాదికచ్చిన ఊరు కండ్లల్లకెల్లి కార్కత్తది... ఊల్లెకు వొయ్ సిల్పర్లతోటి గల్లిలల్ల గాయి గాయి తిర్గబుద్దైతది సికింద్రవాద్ల తలుపుదీశి ఊర్కడుగువెడ్తే పల్లె పట్నపు మొకమేస్కొని గడంచెలగూసోని నవ్వుతాంటది... మాడుప్మొకమేస్కొని మంచాల గుసుంటే సర్వపిండి ని పిజ్జా లెక్క కొరుక్కుంట పక్కపొంటి కూసోని కడుపుల కత్తివెట్టినట్టు తమ్ముడచ్చి అడుగుతడు "అన్నా మనూరికి కొత్త పేరేం బెడ్దామే" అని

by Pusyami Sagar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pKXRHG

Posted by Katta

Yessaar Katta కవిత

సురెక||వోటు బా(పా)ట.. 1. దేశము బాగునే కోరుకో వోటేసి భాగమై ఆదుకో ! వోటరన్నా నీవు మేలుకో వోటేసి దేశాన్ని ఏలుకో !! 2. సందు చూసి దండుకోకు మందు వేసి పండుకోకు ! నోట్లజాతరల సొమ్ముషోకు వోటునెపుడు అమ్ముకోకు !! 3. నేతల్ని కంట కనిపెట్టు ‘నోటా’తొ వారి పనిపట్టు ! నోటి మాటలు కట్టిపెట్టు వోటు బాటకు పట్టుపట్టు !! 4. వోటుంటే రాదంట చేటు దానితోనె వేయిర వేటు ! వోటుంటే లేదంట లోటు అదివేసి నీ సత్త చాటు !! 5. వచ్చింది వోట్ల పండుగ వోట్లేసి చేద్దాం నిండుగ ! బద్దకించి ఇంట్లొ ఉండక వేద్దాం వోట్లన్ని మెండుగ !! .. (నేటి సార్వత్రిక ఎన్నికల సందర్భంగా-30/04/2014)

by Yessaar Katta



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pKXRrc

Posted by Katta

Vijay Lenka కవిత

Nirmalarani Thota అ . . అమ్మ . . అక్షరాలు.. ! గుండెల్ని కదిలించేశారు, వారి కోసం ఈ నా పోస్ట్: ఆది ప్రణవ నాదమది అమ్మ అనే పదం ఓంకారం మారు పేరు అమ్మ అనే స్వరం అహంకారంతో మమ్మీ చేసేస్తున్నాం మమతల మొగ్గల్ని మొదట్లోనే తుంచేస్తున్నాం తెనుగున భావ ప్రకటన మృగ్యమవు తుంటే ఆంగ్ల మృగ త్రష్ణల వెనుక మనం పడుతుంటే జిహ్వకు పదును పెడతాను ఆలోచనల ఖడ్గాని విదిలిస్తాను ఒంటరి సైనికుడ్నైనా సరే నా యుద్ధం నేను చేస్తాను

by Vijay Lenka



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1haO7gO

Posted by Katta

29, ఏప్రిల్ 2014, మంగళవారం

Vijay Lenka కవిత



by Vijay Lenka



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rC3V14

Posted by Katta

Uday Dalith కవిత

ఏకాంతం ఇది నువ్వు లేవని ఒక భవిష్యత్తు నువ్వు రావని ఒక భ్రమ ఊహలతోనే పోరాటం అక్కడితో ఆగు ప్రపంచం ఒక పాట ఒక కవిత నిన్ను నన్ను కలుపు ఆ తర్వాత శూన్యం ఒక యుగం చాలదు ఒక అనుభవం సరిపోదు అనుబంధం సుగంధం మమత మాధుర్యం క్షణమొక నరకం అరక్షణపు స్వర్గం నిన్న సర్వస్వం రేపు వినాశనం వెన్నెలేదో వేకువేదో చూపే ఓహృదయం కోసం మళ్లీ ఓ రోజు మళ్లీ ఓ అనుభవం ఉదయ్ 29.04.14

by Uday Dalith



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kjnusd

Posted by Katta

Venkat Chadalavada కవిత

warning To K.C.R Power Star gari Meeda 503 & 106 Sections kinda Case Pettaru... Meeru Case Pettinantha Mathrana Emi Kadhu ra... Ventrukha Kuda Pikaleru... __|__ Fuck Off K.C.R..Family..Jai Pawanism♥♥♥ Jai Janasena♥♥♥ JaiHind♥♥♥

by Venkat Chadalavada



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kjnwA9

Posted by Katta

Jaya Reddy Boda కవిత

// జయ రెడ్డి బోడ // చెవిలో పువ్వు // కూలి నాలీ పిల్ల పెద్ద, కార్మిక వర్గమంతా పల్లె పల్లెన అందరూ ... మత్తుగా గమ్మత్తైన మత్తులో ఊగుతూ జోగుతూ ...వాడ వాడలో కేకలు కేకలు చచ్చే ముందు బలి పశువుల్లా వివేకం మరిచారో,ఇక మళ్లీ తేరగా దొరకదని ధనం,మధ్యం వ్యసనాలకు బానిసలై.. ధనాఘారాలు నింపుకున్న కసాయిలకు తమ భవిష్యత్తును ఫణంగా పెట్టి మరీ .. మరిక తమను తాము కోల్పోయి అమ్ముకుంటా రేమో తమ "రేపును", రేపే మరి గడచిన కాలంలా తమను తాము చిరకాల బానిసలుగా వీలునామా రాసిస్తారేమో రేపే మరి రంగు రంగుల జెండాల హామీల వలలో పడి గమ్యం తెలియని ప్రవాహాల్లో కొట్టుకు పోతు, తమను పాలించే పగ్గాలను ఏ అవినీతి పరుని చేతిలో పెడతారేమో రేపే మరి మీ వద్ద ఏదైనా అదృశ్య శక్తీ అయినా ఉంటే ఆపండయ్య ఇప్పుడే ..వారిని వారు నిండా ముంచుకోకుండా .. ఎవరైనా చెప్పండయ్యా మైకం కమ్మిన వారి ముఖం పై కొన్ని చల్లని నీళ్ళు చల్లీ, వారికి కాస్త బుద్ది చెప్పి .. పునీతులు కండయ్య బాబ్బాబు మంచి "పాలకుడు" ఎక్కడైనా పుట్టి ఉంటే??? కలలోనైనా సరే వారి చెవిలో చెప్పేసి రండయ్య చిరకాలం 'చెవిలో పువ్వు' పెట్టించు కోవద్దని చెప్పండయ్య ప్లీజ్ ... (29-04-2014)

by Jaya Reddy Boda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mWz7Yy

Posted by Katta

Venu Madhav కవిత

వేణు //ఇల్లాలు// ఎంత పెద్ద ఇల్లు ఉన్న అందులో ఎన్ని గదులు ఉన్న పది మంది నౌకర్లు ఉన్న,ఇంటి ముందు అయిదు కార్లు ఉన్న మనం ఆఫీస్ నుండి వొచ్చే సమయం దాటే సరికి కంగారుపడి ఇంటి గుమ్మం దగ్గర మన రాక కోసం వెయ్యి కళ్ళతో ఎదురు చూసే భార్య లేకపోతే అ ఇల్లు శిధిలం అయిపోయిన భవంతి తో సమానం మీ వేణు

by Venu Madhav



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mWz9jl

Posted by Katta

డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || వచ్చేస్తోంది మేడే|| ======================================= కనురెప్పల చాటున ఎర్రటిస్వప్నాలెన్నో కదలాడుతున్నాయి కళ్ళల్లో మాత్రం రక్తపు ఛారలు ఎర్రగా దారులు చూపెడుతున్నాయి కళ్ళముందు కదలాడే భావాలెన్నో నిద్రను దూరం చేస్తున్నాయి కలలన్నీ వర్ణాలై కళ్ళముందే రంగులు మారుస్తున్నాయి కలలు మాత్రం నిజాలై సమాజ స్వప్నాన్నే ప్రశ్నిస్తున్నాయి కళ్ళముందు కదలాడే సజీవ దృశ్యాలు నిర్జీవంగా మారుతున్నాయి రక్తంలో తడిపిన చొక్కా ఎర్రజెండాగా మదిలో మెదులుతుంది నాటి చికాగో స్మ్రుతులు నిద్రను మేల్కొల్పుతున్నాయి స్వేధం చిమ్మే శ్రామిక వనం ఎర్ర గులాబీలను పూసింది మేడే వచ్చేస్తున్ధంటూ ఎరుపెక్కిన దారులన్నీ ఎర్రటి బాట పట్టాయి హైలో ... హైలెస్సా... అంటూ పదాలు పాడే పెదాలన్నీ పాదాలకు ఊపునిచ్చి పద పద మంటూ పరుగులెడుతున్నాయి పదాలన్ని పదనిసలై ఉద్యమ ఊపిరి పోస్తున్నాయి పోరు బాటలో శ్వాస కోసం అన్వేషిస్తున్నాయి ఎక్కడో భూకంపాలు జరుగుతున్న ఆనవాళ్ళకు ఇక్కడ పేక మేడలు కూలుతున్నాయి పాదాల పరుగుల శబ్దం గాయాలై వెంటాడుతుంది గత గాయాలు గుచ్చుకుంటూ తరుముకొస్తున్నాయి రక్త చరిత్రను తిరగరాసే కార్మిక కర్షకలోకం కదం తొక్కింది మద మెక్కిన బూర్జవలోకం పీక నొక్కింది ఉద్యమం నిలిచింది ... గెలిచింది... నేను సైతం పోరు బాటలో .... ! జయహో ..... ! ============ ఏప్రిల్ 29/2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jdRgk4

Posted by Katta

Mercy Suresh Jajjara కవిత

|"రంగులాట..!" | mercy margaret -------------------------------- కొన్ని రంగులు ఆనకట్టలు రిజర్వాయర్ల గేట్లు తెంచుకుని బయటికి ప్రవహంచే సమయం రంగు రంగుకీ కథ ఉంది కథ కథకీ వెనక చాంతాడంత చరిత్రా ఉంది ఒక రంగు ఇంకో రంగులో కలిసేది కాగితం మీదా కాన్వాస్ మీద నిజమే కానీ ఈ రంగులు అయిదేళ్ల వరకు ప్రజల కాలాన్ని తమలో కలుపుకుని ముంచెత్తుతాయో ? ఒడ్డుకు చేర్చుతాయో? ఒక్కో రంగుకీ ఒక గొంతుక కొన్ని రంగులకు గొంతుకలతో పాటు లెక్కలేని నాలుకల్ కూడా మాట మాటాకీ తేడా మాటలతో పేర్చే కోట గోడల బలమూ ఉన్నాయ్ ఇక .. ఇప్పుడు సవాలు విసిరే జాతకాలు రంగులకో రంగుబాబులకో కొన్ని వేళ్లు అగ్గిపుల్లలై తీర్పు చెప్పబోతున్నాయి నేడే చూడండి ఆలస్యం ఎందుకు "రంగులాట..!" _________ Mercy Margaret (29/4/2014)___

by Mercy Suresh Jajjara



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kbwcax

Posted by Katta

Mothi Mohanaranga కవిత

మోతి మోహనరంగా.....////// ఏమైపోను.. సర్రున చి0పిన బట్ట కుట్టినా రూపం రాని దానికి చేతి పనేము0టు0ది. చి0త ద్వార కన్నీరు కారి ,వాడి కలంలో సిరై కవిత్వం అయితే వాడు బాధపడతాడని హృదిలో సమాదవుతు0ది కన్నీరు. మర్రి చెట్టులో తాటి చెట్టు మొలిచినట్టు సంబందం లేని వాళ్ళు విడదిసిన్నందుకు. కుట్లు వెసుకు0టు,ప్రతి కుట్టుకు వాడి పేరు రాస్తు మిగులుతున్నా. ఇసుకలో కూర్చోని ఘాగ్రా డ్రస్సుపై చమ్మికులు కూడుతు0డగా,వాడు దాన్ని వేసుకొని వేసిన డ్యాన్స్... కన్నీటికి కారణమవుతు0టు0ది. దహనంవైపు పడుతున్న అడుగులను ఆపుకు0టు..... చిటారు కొమ్మ చివర ప్రాణం సోడాలో ఉప్పు వెయగా బుడగలు బుడగలు... కన్నీళ్ళు..... ప్రాణం భూమిపై పడగా నాకే ఆవులా సా0తం తాకిన ఈ శరీరం... ఇప్పుడేమైపోతు0దిరా. 29-04-2014

by Mothi Mohanaranga



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ftM6kq

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

కుళ్ళిన పళ్ళతోట-5 _______________ఆర్క్యూబ్ ఏంచి దంచి వస్త్రగాలితం చేసి నువ్వెన్ని కథలవడు పాణం మీదికచ్చినంక పత్తిగింజల పొడేం జేత్తది ఆయుర్వేదం మస్తుగ జెప్తది ఇంగువో నల్లమందో నువ్వల నూనో లేక అడవి ఆముదం పాలో ఆకులు కాలాకా ఏ పురుక్కు ఉరి పేనుదాం గోర్వెచ్చ ఉప్పునీళ్ళను పుక్కిలిస్తే గిప్పుడేం వాక ఆస్ప్రిన్ ఎనాల్జిన్ ఐబ్రూఫెన్ దండు ఏదైనా మడిమ దిప్పుద్ది పన్ను బాగం వక్క - చట్టం-పథకం ప్రకారమే దవడకేస్తది షరా మామూల్లే క్షయ క్షయమౌతున్న దంతం ఎవడి ముక్కని మూస్తం ఎంతకని మూస్తం నోరుదెరిస్తే - దేశమంతా కంపే ముక్కు కాడ చెయ్యూపుకునుడే ఇంకా వాని పేస్టులతో ఏం మేర్వానం ? బఠానీలను చూస్తే పంటికి ముక్కు బెదురుద్ది వాని తిండికి సుఖం మరిగినంక అట్టి దారప్పోగును జూసినా పంటికి చెక్కరస్తది ఉత్త సొప్ప బెండు తుపాకివట్టి సకినప్ప సుతం హండ్సప్ అంటది ఫంక్షన్ కి పోతే -పక్క పొంటోడు వాడు -ముప్పై రెండు పళ్ళను ముందటేసుకుంటడు బంతిల కూసుంటె లడ్డు సుతం కిందా మీదా జూస్తది కారప్పూస కిసుక్కుమంటది ఏమోయ్ తాతా అంటూ బొక్కల పులుసు వక్కడ వక్కడ నవ్వుతది కుక్కలు చింపే విస్తారాక్కూ ఎక్కడో కాలుద్ది యవ్వనం పప్పు దప్పడమైతే మనకైనా కాలుద్ది పిసికి పిసికి తింటే మెత్తగ తన్న బుద్దైతది ( ఇంకా ఉంది )

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rBjc1Y

Posted by Katta

Bhavani Phani కవిత

భవానీ ఫణి ॥ విహారి ॥ సుదూర తీరం వైపుకి సాగే సుదీర్ఘ ప్రయాణం లో సముద్రపు అలలనే సింహాసనంగా చేసుకుని సేద తీరే సైబీరియన్ పక్షుల్లా ఈ దేహపు కడలి విడిదిలో విశ్రమించే ఓ విశ్వ విహారిని నేను తెల్లవారు ఝామున తమస్సామ్రాజ్యాన వేగంగా కదిలే కనుపాపల్లో పుట్టి విచ్చుకున్న కనురెప్పలతో పాటుగా విరిగి పడి కరిగిపోయే కమ్మని కలలా జననం లోంచి మరణం లోకి జారిపడే జీవిత రహస్యాన్ని నేను అత్యున్నత పర్వతాల పాదాల చెంత ప్రాణం పోసుకుని మెలికలెన్నో తిరుగుతూ లోతైన సంద్రపు ఒడిని చేరుకునే మహా నదం వంటి మహోధృతమైన ఆలోచనా పరంపర ను నిర్వికారంగా నిలబడి చూసే మనిషిలోని పరమాత్మను నేను!!! (కినిగే ఏప్రిల్ సంచిక లో ప్రచురితమైంది http://ift.tt/1nCywxQ) పోస్ట్ చేసిన తేదీ 29. 04. 2014

by Bhavani Phani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nCywxQ

Posted by Katta

Vani Koratamaddi కవిత

/// అవని/// మట్టితోనె జరిగెను మానవుని సృజన భౌతిక అవసరాలు సమస్తం భూవుత్పత్తులపైనే కొండలు కోనలేకాదు సప్తసముద్రాలను మొయు చున్నావు భూమి తల్లీ మాయమైనాయి ఆహ్లాదపరచిన పిల్లతెమ్మెరలు ఆయువును హరిస్తూ వాయుకాలుష్యమై కర్మాగార వ్యర్దాలు కలుషితము చేస్తూ నదీనదాలను కారణమవుతున్నాయి అనారోగ్యాలకు హరించిపోతూ అడవులు సైతం కంటతడి పెట్టిస్తూ జంతుజాతులను చినుకులేక మేఘాలు మౌనాన్నిదాల్చినాయి ఎడారులైనాయిపంటపొలాలు అణుబాంబు ప్రయోగాలు అణువిద్యుదుత్పత్తులు ఉన్మాదుల ద్వేషాలు మారణహోమాలు జాతి వినాశనానికే దారితీస్తాయి తీరాలు ముంచెత్తి సముద్రాలు మత్యకారుల బ్రతుకు విలువ కోల్పోయె హరిత సుందరమైన అవని తల్లి కన్నీరు పెడుతోంది కళను కోల్పోయి అవని అనగానె ఒడలు పులకరించును కదా భూమాత అందరికి తల్లియే కాదా...!! అందరము పూనుకుందాము అవని అందాన్ని కాపాడుకుందాము!! .....వాణి కొరటమద్ది 29/4/2014

by Vani Koratamaddi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rBjbuU

Posted by Katta

Pulipati Guruswamy కవిత

ఇక్కడ ఇలా కూడా సాధ్యపడుతుంది // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // ఈ వాన చినుకుల సాయంత్రాన్ని కిటికీ రెక్కల తెరిచి ...లైవ్ గా చూస్తూ లైక్ చేస్తుంటా చినుకులు తగిలిన గాలి హొయలు సున్నితమైన మెత్తని బాధల మీద వాలిపోయాక క్రమంగా ప్రపంచ గాయాల నుండి కోలుకోవటం తేలికైన శ్వాస ద్వారా తెలిసిపోతుంది ఇంకా ,,,మన దేశాల పాలకులనో విదేశీ మనుషులనో ...లేకపోతే వారి కసాయి కదలికలనో నిమ్మళంగా కర కర పకోడీల కింద నములుకుంటూ జ్ఞానాన్ని పదునుచేసుకోవటం సరదా రంగు రంగుల నక్షత్రాలై విచ్చుకొని ఈ మసకవుతున్న సాయంత్రాన్ని కందిపోతున్న చీకటి కిందికి తీసుకుపోయి గొంతువిప్పి... అక్షర కాంతుల మధ్య కాంక్రీట్ వనానికి బతుకు ఆశను తెరవటం ఇష్టం పూల గుండెని నిమురుకుంటూ అగడు తగలకుండా ఆత్మను తడుపుకుంటూ సూర్యుడు విడిచిపోతున్న అందానికి దగ్గరగా జరిగి ఈ నాటిలా ... సాయంత్రానికి సెలవు చెప్పటం అప్పుడప్పుడు సాధ్యమైనా... సార్ధకమే బతుకు. ..... 29-4-2014

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QYynXy

Posted by Katta

Kks Kiran కవిత

" అమ్మాయిల వల్ల ఒక్కోసారి మన అబ్బాయిలలో మనకే తెలియని కొన్ని గొప్ప టాలెంట్స్,క్వాలిటీస్ బయటపడిపోతూ ఉంటాయి.అవి ఎలాంటివి అంటే మనకే ఆశ్చర్యం కలిగించేవిలా ఉంటాయి నిజమా అని నమ్మడానికి. " ముఖ్యంగా ఇష్టపడే అమ్మాయి మెప్పుకోసం , మన తెలివితేటలను నిరూపించుకునే ప్రయత్నాలు మనం చెసేటప్పుడు మనలో మనకే తెలియని కొన్ని యాంగిల్స్ బయటపడిపోయి ," నాలో ఈ రకమైన ప్రవర్తన కూడా ఉందా " అని మనలనే ఆశ్చర్యంలో ముంచేసేలా ఉంటాయి కొన్ని సంఘటనలు . చాలాసార్లు ఇలాంటి ఆశ్చర్యకరమైన సంఘటనలు నాకు అనుభవంలోకి వచ్చాయి,మచ్చుక్కి ఒక సంఘటన చెప్తాను ఇప్పుడు. " నేను కాలేజ్లో ఉన్నప్పుడు సంవత్సరం చివర ఎగ్జాంస్ దగ్గర పడుతున్నాయని రివిజన్ చేయిస్తున్నారు మాకు,ఆ రోజు బాగా గుర్తు నాకు,ఫిజిక్స్ చదువుతున్నాం బయట మేము. నాకు ఇష్టమైన అమ్మాయి నాపక్క బెంచ్ పై కూర్చుని మాథ్స్ మేడం చెప్పే లెక్కలు ఏవేవో చేసుకుంటోంది. ఫిజిక్స్ ఆల్రేడి వచ్చేసింది,అయినా చదువూ చదువూ అని చంపుతూ ఉంటే ఇక తప్పక అక్కడ కూర్చున్నా, ఇంతలో మాథ్స్ మేడం బోర్డ్ పై చెప్తున్న లెక్కలను చూసి తలని ఒద్దికగా కిందకి వంచి లెక్కలను చేసుకుంటున్న ఆ అమ్మాయిని చూశాను నేను...!!! ఆహా...!!! ఎంత సౌందర్యవతి ఈమె...? అప్పుడంటే ప్రభంధాలు అవీ చదివేవాడిని కాదు కాబట్టి ఆ సమయంలో ఆ సౌందర్యాన్ని చూసినప్పుడు ఏమీ వర్ణనలు వర్ణించి రాయలేదు కానీ,ఇప్పుడు అప్పటి సీన్ గుర్తుకొస్తూ ఉంటే బహుశా ఇలా రాసి ఉండేవాడినేమో....!!! ఆమె ఫాలబాగం(నుదురు)ని చూసి "అర చందమామ నేలిన దొరగా నెన్నుదురు నెన్నుదురు చిత్తరికిన్ " అంటూ చేమకూర వెంకటకవిలా వర్ణించలేమో కానీ,నేనూ ఏదో తోచిన వర్ణనలు చేసి ఉందును. నుదిటిపై లలటలిఖితంగా బ్రహ్మ ఏదో రాతలు రాస్తాడు అని అంటారు కదా...!!! అలానే "బ్రహ్మ తను సృష్టించిన సౌందర్యమైన వనితలలో ఈమె ఉత్తమమైనది " అని ఒక పలకమీద రాసి దానిని ఈమె విశాలమైన నుదురుగా అతికించి ఉంటాడు అని అనుకుందును అప్పుడు. " చంద్రునిలోని కాంతిని దొంగిలించి ఈమె ముఖంలో నింపి ఉంటాడు ఆ బ్రహ్మ,దానితో కళావిహీనుడు అయిన తన భర్త ప్రాణాలను కాపాడమని కొంతమంది ఆ చంద్రుని భార్యలు బ్రహ్మ దేవుడిని వేడుకుంటే అతను వాళ్ల మొర విని ఈమె చేతి,కాళ్ల నఖాలుగా (చేతి గోళ్ళలా) అమర్చి ఉంటాడు,అందుకే ఆ అమ్మాయి గోళ్ళు అంత కాంతిలీనుతూ ఉంటాయేమో " అని అనుకుందునేమో. గొంతు నుంచి ఏదో 1000 చీమలు కలిసి ఒక్కసారి మాటాడుకున్నట్లు పీలగా,తక్కువ స్థాయి మంద్రంతో మాట్లాడే ఆమె మాటలుచెరకు రసాలను ఆద్యంతం ఓడించేంత నేర్పుకల మాధుర్యాన్ని కలిగి ఉంటాయని భావిద్దునేమో....!!! ప్రభందాలలో వరూదిని,దమయంతి,రంభ,ఉలూచి,సుభద్రాదేవిలను గొప్ప సౌందర్యవతులులా వర్ణించి కావ్యాలు రాసేసిన ఆ కవులు అందరూ ఈమెను ఒకసారి చూసి ఉంటే వెంటనే తమ మనసు మార్చేసుకుని ఈమెనే తమ కావ్యనాయకిగా ఊహించుకునీ తమ కావ్యాలు రాసెయ్యరా ? అనే ఆశ్చర్యంతో ఆలోచిస్తూ ఉండగా ఇంతలో ఆ మాథ్స్ మేడం చెప్పే ఆ లెక్కలో ఒక లాజిక్ మిస్స్ అయ్యిందని అనిపించింది నాకు. ఆ మేడం " ఒక క్వాయిన్ని పైకి ఎగరేస్తే అది తిరిగి కింద పడినప్పుడు బొమ్మ వైపు పడుతుందా? లేక బొరుసు వైపు పడుతుందా అనే ప్రోబబిలిటీ చెప్పే లెక్క ఏదో కొన్ని కాల్యుక్లేషన్స్తో చెప్తోంది. " వెంటనే నేను ఆమె చెప్పే ఆ లెక్కలో తప్పుని కనుక్కుని " మేడం...!!! మీరు చెప్పే లెక్కలో ఒక తప్పు ఉంది, ఒక క్వాయిన్ని పైకి ఎగరేస్తే అందులో బొమ్మ వైపు ఎక్కువ బరువు ఉంటుంది కాబట్టి దానిపై భూమియొక్క గురుత్వాకర్షణ శక్తి ఎక్కువగా పని చేసి ఆ క్వాయిన్ కింద పడేటప్పుడు ఎక్కువగా బొరుసుపడే చాన్సే ఉంటుంది. మీరు ఆ ప్రదేశంలోని గురుత్వాకర్షణ శక్తిని,ఆ క్వాయిన్ బరువుని,గాలి నిరోధకతని పరిగణలోకి తీసుకోకుండా ఇలా సైన్ / కాస్ అంటూ లెక్కలు చేస్తే వచ్చే ఆన్సర్ తప్పుది అవుతుంది " అని అన్నాను. వెంటనే క్లాస్లో అందరూ " వీడెవడ్రా బాబూ...!!! ఏదో సైంటిస్ట్లా లెక్కలు ఏవేవో అంటూ చెప్తున్నాడు " అన్నట్లు చూసారు నావైపు. మేడంకూడా నాదగ్గరకి వచ్చి విషయం అడిగి తెలుసుకొని " అవునామ్మా...!!! నువ్వు చెప్పినట్లు చేస్తే ఈ లెక్క మొత్తం మార్చెయ్యాలమా,అలా అయితే నాకు ఈ రివిజన్ అవ్వదు.ఈ సారికి ఇలానే చేసేనీ వీళ్ళని " అని నన్ను మెచ్చుకుని కాసేపు మాట్లాడింది నాతో . పక్కనే ఉన్న ఆ అమ్మాయి మేడం మాటలు మాటలు విని పకపకా నవ్వింది అప్పుడు, " గలగలాపారే గోదావరి అంత అందంగా ఉంది ఆ నవ్వు. ఆ నవ్వుకి ఉన్న ఆకర్షణ శక్తి ముందు బహుశా ఆ కృష్ణబిలాల ఆకర్షణ శక్తి కూడా తక్కువేనేమో " అని అనిపించింది అప్పుడు. అంత అందమైన నవ్వు ఆ అమ్మాయిది. ఆ నవ్వుని చూడటానికి అప్పుడు నేను ఉపయోగించిన నా క్రియేటివిటీ,నా ప్రయత్నం అప్పుడే నాలోని కొత్త యాంగిల్ని పరిచయం చేసింది. అందుకే అంటున్నా అమ్మాయిల వల్ల మన అబ్బాయిలలో తెలియని టాలెంట్లు బయల్ఫడి మనం ఉన్నతులు అయినా అయిపోతామని. అమ్మాయిల విషయంలో నేను బొత్తిగా పిరికివాడిని.ఆ అమ్మాయితో నేను ఇంత వరకూ మాట్లాడలేదు,కాని తనకు " వీడు అనుకున్నంత వెధవ ఏం కాదు,పర్లేదు మంచోడే,తెలివైనవాడే " అనే అభిప్రాయం నాపై కలగాలని ఇంకా ఇలాంటి ప్రయత్నాలు ఎన్నో చేసాను,చేస్తూనే ఉన్నాను. పర్లేదు నాపై మంచి అభిప్రాయమే కలిగిఉంటుందని అనుకుంటున్నను,అయినా అప్పుడే ప్రపోజ్ చెయ్యను,మినిమం 100000 రూపాయలు కూడ సంపాదించకుండా " నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను,నన్ను కూడా నువ్వు తిరిగి ప్రేమించవా ? " అని అనేంత మూర్ఖుడిని కాదు నేను. " నేనేంటో నాకే పూర్తిగా అర్దంకానప్పుడు ఇదిగో నేను ఇది " అని నన్ను నేను ఎలా తనకి పరిచయం చేసుకోగలనన్నది నా ప్రశ్న. ప్రతీ వ్యక్తి తాను ఇంకో వ్యక్తిని ప్రేమించినప్పుడు ఆమె భాద్యత కూడా తీసుకోగలిగి ఉండాలి.అందుకు సిద్దమైతేనే " ఇదిగొ అమ్మాయి ,నిన్ను నేను ఇలా ప్రేమిస్తున్నాను " అని తన ప్రేమను ప్రకటించే అర్హత వస్తుంది అని అనుకుంటున్నాను. అందుకే ఇంకా ఏం చెప్పలేదు తనకి. ఇంకా ఇలాంటి సంఘటనలు చాలానే ఉన్నాయి,తర్వాత ఎప్పుడైనా రాస్తాను వీలుంటే ఇలా, మీ జీవితంలో ఇలాంటి సంఘటనలు ఉన్నాయా ? అంటే ఇష్టపడిన వ్యక్తిని ఇంప్రెస్ చెయ్యడానికి మీరు చేసిన పనులు? ఉంటే చెప్పండి? నా ఇంత పోస్ట్ ని ఓపికగా చదివినందుకు మీకు నా థాంక్స్, మీ స్పందన తెలిపితే సంతోషిస్తాను. - Kks Kiran

by Kks Kiran



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hMP7LM

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

అతివ అంటే ఆదిపరాశక్తి వనిత అంటే విశ్వశక్తి పురాణ ప్రవచనాలలో ఎంతో వున్నత స్తానం ఆమెకు భారత మాత , ఆంధ్రమాత , గంగా మాత పవిత్ర ప్రక్రుతి కి కుడా మాత్రుస్తానం కల్పించాం కంటి ముందు కన్నతల్లి ని హీనం గా చూస్తున్నాం ఇది ఏమి సంస్కృతి ... ఎందుకీ రాక్షసత్వం మనిషిగా పలకరిస్తే మదం తో కాలరాయటం ఆర్తి గా అభ్యర్ధిస్తే అమానుషంగా అత్యాచారం చదువు లేని వాడు వింత పశువు అని వాళ్ళని అనుకుంటే జ్ఞానం వున్నా వాడు కుడా క్రూర పశువు లా చేస్తే ఎక్కడికి వెళుతోంది మన సమాజం ముఖ పుస్తక పరిచయం సంస్కారం అనుకుంటే దీంట్లో ను నీచ సంస్కారమే కదా పలకరించిన ప్రతి స్త్రీ నీకు ప్రేయసా .... ?? ఈ కాముక దృష్టి ఎలా పోతుంది .... ?? సాంకేతికత ను ఆధారం చేసుకుని వారి పరికరాలలో అశ్లీల సాహిత్యం ఎంతటి ఘోరం ?? ఈ నీచ నికృష్ట భావాల సమూహాలతో చక్కగా కాపురం చేసుకునే ఎన్నో కుటుంబాలు వీధిపాలు అవుతాయి కదా .... దాని పాపం మనకు తగలక మానదు ... యత్ర నార్యస్తు పూజ్యతే ... తత్ర రమంతే దేవత !!పార్ధ !!29apr14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QYvje4

Posted by Katta

Pardhasaradhi Vutukuru కవిత

పుణ్యభూమి నాదేశం నమో నమామి అన్నపూర్ణ నా దేశం సదా స్మరామి ఎంత అందమైన భావనో కదా అది నిజమా సాపాటు అని ముద్దు గా పిల్చుకుంటూ అది ఎలాగు లేక పోయినా పాట అయినా పాడుకుందాం వున్నవాడు తినలేడు ,పక్కవాడికి పెట్టడు పెళ్ళిళ్ళలో ,సభలో వృధా చేసే ఆహారం కొన్ని వందల కుటుంబాలకు ఆధారం అవుతుంది మధ్యాహ్నం భోజన పధకాలు పసిపిల్లల కంటే పెద్దలకే కడుపునింపుతోంది ... ఏది ఏమైనా అన్నపూర్ణ నాదేశం సదా స్మరామి అనుకుందామా !!పార్ధ !!29apr14

by Pardhasaradhi Vutukuru



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ltyLZR

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

హితోక్తి ====== రావెల పురుషోత్తమ రావు నువ్వు నన్ను అణగదొక్కాలనుకున్న ప్రతిసారీ అగ్గిరవ్వనై పైకెగసిపోతా!. నువ్వు నన్ను ద్రవీకరించాలనుకున్నప్పుడలా మంచుఖండాన్నై ఘనీభవిస్తా!!. నువ్వు మౌనంగా నన్ను మార్చాలని భావిస్తే పర్జన్య శంఖంలా పూరించబడుతూ నినదిస్తూ పోతా!!! నువ్వు వలపుదారిలో వంచనాశిల్పాన్ని ప్రదర్శిస్తే తలపుల్లో గొదావరినై ఎగసి పడుతూ !వెల్లువై ప్రవహిస్తా అమాయకత్వమే నా ఆస్తిపాస్తులుగా అజ్ఞానంతో ఊహించకు అవసరానికనుగుణంగా ఆకాశమంతటా అగ్నిగుండంలా జ్వలిస్తా!!! ************************************************************29-4-2014

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1koAAWM

Posted by Katta

Gubbala Srinivas కవిత

గుబ్బల శ్రీనివాస్ ________తడి చూడని మది భావనలు తెగిన ఆనకట్టలై మది గదుల గుండా ప్రవహిస్తున్నా తడి స్పర్శను స్పృశించుకోలేని మది అది . ఒక్కొక్క శబ్ధమూ ఆ గోడల చెవులను తాకి నిర్జీవంగా నేల రాలిపోతుంటాయి మరుజన్మ పుట్టుకులను తమతో భూస్థాపితం చేసుకుంటూ. రాగమూ ,బంధమూ ,అనుబంధమూ ఆ రాతిముందు శిలా ప్రతిమలై తమ రాతలను అవే చెక్కుకుంటాయి . రేపు రాని రోజులెన్నో ఉద్బవిస్తుంటాయి . నేటి క్షణాలకు అల్పాయుస్షును అతి బద్రంగా దాచుకుంటూ . కడలి అంతా కల్లోలం అయ్యి అయినా , మేఘమంతా నింగి జారయినా ఆ మదిని ఒక్క బిందువుతోనైనా తడపాలి ! (29-04-2014)

by Gubbala Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/PNLfyM

Posted by Katta

Nirmalarani Thota కవిత

అ . . అమ్మ . . అక్షరాలు.. ! ఏం రాయను? అమ్మ గురించి చెప్పమంటే ఏం చెప్పను? నాలుగు వేల ఏళ్ళ నా భాషను ఏమని వర్ణించను? త్రిలింగ దేశాన పురుడు పోసుకున్న తెనుగు తెలంగ మై పారాడి తెలంగాణమై నడిచి తెలంగానమై తెలుగైన వైనం . .! అన్నమయ్య గళం అద్వైతమై ఆలపించిన భాష "దేష భాషలందు లెస్స" అని అందలాన అందంగా ఊరేగించి ఆముక్త మాల్యద ముక్త కంఠంతో కొనియాడిన భాష ఆష్ట దిగ్గజాల పెదాల అలరించిన పదాల తేట బమ్మెర పోతన్న పోత పోసిన పూదోట యోగి వేమన పద్యాలతో యోగిత్వం ఆపాదించుకున్న భాష సుమతి శతకమై సు మతి నేర్పిన సుస్వరాల భాష శ్రీ శ్రీ హృదయ కలమై కలకలమై నినదించిన భాష తేనె కన్న తీయనైన తెలుగు భాష మల్లె కన్న తెల్లనైన మధుర భాష ఆత్మలను పలికించే నిజమైన భాష ఆత్మీయత ఒలికించే రారాజ భాష రెండు పెదాలను ఒద్దికగా కలిపే అజంత భాష మనసు భాష . . మనసున్న భాష ! పారే సెలయేరులో పశ్చిమపు పాకురేదో తగిలినట్లు సాగే వెన్నెల వెలుగుకు గ్రహణమేదో పట్టినట్టు అరువు తెచ్చుకున్న ఆంగ్ల భాష చుట్టమై వచ్చి దయ్యమై కూర్చుంది అమృతప్రాయమైన "అమ్మ" అనే పిలుపును . . మృత కళేబరపు సమాధుల "మమ్మీ" ని చేసింది అమ్మతనాన్ని అంగట్లో పెట్టి అడుగుల్ని అమ్మ జూపింది "చిట్టి చిలకమ్మ" పలుకులను "ట్వింకిల్ ట్వింకిల్ లిటిల్ స్టార్" గా మార్చింది నేల తల్లిని విడిచి నింగి వైపు సాగే చూపులకు తెలియదు ట్వింకిల్ స్టార్లు రాత్రి పూట చీకట్లోనే మెరుస్తాయని మనసులెప్పుడూ తల్లి ఒడిలోనే మురుస్తాయని.. మైమరుస్తాయనీ . . మేకప్పు వేసుకున్న ముద్దు గుమ్మ "మమ్మీ" అని వగలు పోయినా పగిలిన మోకాలి చిప్ప "అమ్మా..! " అనే తల్లడిస్తుంది . . ! ! ఆవు అంబా అనడం ఎంత సహజమో తెలుగు వాడు "అమ్మా" అనడం అంతే సహజం పులి "మ్యావ్" మన్నా.. పిల్లి గాండ్రించినా పృకృతి విరుద్దమే కదా ! సహజత్వాన్ని వీడి చలించే యే గమనమైనా నేల విడిచి సామే . . కన్న తల్లిని, పుట్టిన గడ్డను, మాతృ భాషను మరచిన నాడు పుత్ర పౌతృలున్నా పుట్టగతులు లేని పున్నామ నరకమే . . ! "పర ధర్మో భయావహ " అన్న గీతా సారమే అనుసారమైతే పరభాష ఙ్ఞాన సముపార్జనకో యానకము కావాలే గాని మాతృ భాషను కలుషితం చేసే, కనుమరుగు చేసే మహమ్మారి కారాదు ! రండి . . రండి . . తెలుగు తమ్ముల్లారా . . అన్నలారా .. అక్క చెల్లెల్లారా పాశ్చాత్యపు మోజు తుఫాను తాకిడికి వణికి పోతున్న తెలుగు భాషను తేట తెలుగు పలుకుల చేతులను అడ్డుపెట్టి గుండెలకు పొదువుకొని కల కాలం కాపాడుకుందాం ! అమ్మ కడుపు నుంచి అపుడే పుట్టినంత స్వచ్చంగా కొమ్మ చివర పూచిన వెన్నెల వన్నెల పూవంత ఇష్టంగా ఆకాశం దాక రెక్కలు చాచి ఎగిరే గువ్వంత స్వేచ్చగా . . ! ఏ దేశమేగినా ఎందు కాలిడినా నిండు మనసుతో మన తెలుగు పావురాయిని విశ్వమంతా ఎగుర వేద్దాం ! ! నిర్మలా రాణి తోట తేది: 10.04.2014

by Nirmalarani Thota



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pJwVZ0

Posted by Katta

Sky Baaba కవిత

A Genuine feeling of A Muslim - - - - - - - - - - సంసిద్ధతా ప్రకటన - - - - - - - - - - - - రూహీ తబస్సుం (Akkampeta Ibraheem) రక్తవర్ణ దృశ్యమొకటి కంటిపాపపై వేలాడుతూనే వుంది దగ్ధమైన బతుకుకావ్యం గుండెగూటిలో జ్వలిస్తూనే వుంది అందరూ మర్చిపోయారు నేను తప్ప ఆదమరిచి హాయిగా నిద్రపోలేని భయం వొకటి పీడకలై వెంటాడుతూనే వుంది నలుచెరుగులా కమ్ముకున్న భ్రాంతి దేశమిప్పుడు అభివృద్ధి జ్వరంతో పలవరిస్తోంది ఒకే మందు ఒక్కటే మందు తిరుగులేని మందు మార్కెట్లో వైబ్రరిట్‌గా మరి ప్రత్యామ్నాయం లేదన్నట్లుగా మందు అనుకుంటున్నది కాలకూటమది తెలిసున్న పేగులు తెగిపడుతూ.. తపిస్తున్నాయ్. ఎవరికీ ఏ భయాలూ లేవు చీమ గుడ్డంత కూడా ప్రమాద సూచనా లేదు రేపటి స్వప్నాల్ని ఇప్పుడే కలగంటూ గట్టిగా కళ్ళు మూసుకున్నట్లుంది పడగెత్తి వస్తున్న పెనుతుఫాన్నే చూస్తూ నేనొక్కడినే సుడిగాలి ఎగరేసుకుపోయిన వగుడాకునౌతున్నా భ్రమల మేఘం ఆకాశాన్ని ఆవరించింది ఆ మూల నేలంతా పచ్చగా మారిందట ఇప్పుడన్ని మూలలూ పచ్చదనం కోసం పరితపిస్తున్నాయ్ పచ్చగా మారడంకోసం ఎర్రని చెమ్మను పీల్చడం అక్కడి ప్రయోగం కదా మూలమూలనా పచ్చబడాలంటే ఎన్ని అరుపు నదులు కావాలో అన్ని తలలూ అంగీకారంతో ఊగిపోతున్నాయ్ ఆవగింజంత అభ్యంతరం ఏ కంటిలోనూ తొంగిచూడ్డం లేదు నా కళ్ళనిండా మాత్రం పులి మీసాలకంటిన చిక్కటి నెత్తుటి వర్ణం సరే... నా భయాలు నావి వాళ్ళ ఆశలు వాళ్ళవి ఐదేళ్ళకు ఒకసారి అవకాశమొస్తే బాగుపర్చే వాణ్ని భాగమిచ్చే వాణ్ని ఎంచుకునే భాగ్యం వాళ్ళదైతే బ్రతకనిచ్చే వాడికై దేవులాడే దైన్యం నాది ***** మున్ముందు రాబందు మళ్ళీ రెక్కలు చాచినప్పుడు చెల్లాచెదురయ్యే పావురాల గుంపులో నువ్వు నన్ను తేలిగ్గానే పోల్చుకుంటావ్ అప్పుడు ఇప్పుడు ఎప్పుడూ నెత్తురోడుతున్న ఈ కపోతం 'నా గూటిలోదే'నని నిర్ధారించుకుంటావ్ అంతరంగంలోనైనా అశ్రుకణమౌతావ్ అప్పుడు కూడా అక్కడిలాగే పచ్చబడ్డమే నువ్వూ కోరుకుంటే ఎరుపు నదినై ప్రవహించడానికి నేనెప్పుడూ సిద్ధం

by Sky Baaba



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nBbHug

Posted by Katta

Raghu Banda కవిత

భారమైన నా హృదయానికి ఓదార్పు నీ స్నేహం... అశాంతితో నిండిన నా మనసుకు ఆదరింపు నీ స్నేహం... ఆవేదనతో రగులుతున్నప్పుడు ఓ చల్లని పలకరింత నీ స్నేహం... ప్రవాహంలా జాలువారే నా కన్నీటికి ఓ అడ్డుకట్ట నీ స్నేహం... అలసిన నా కన్నులలో కమ్మని కల నీ స్నేహం... అస్తమిస్తున్న నా జీవితానికి వెలుగునుచూపిన సూర్య కిరణం నీవు... అందుకే ఓ నేస్తం నీ చిరునవ్వే నా గమ్యం...! నా పెదవులపై ఈ దరహాసం విరిసిందీ నీ కోసమే.. కానీ నా నవ్వుకూ నీ నవ్వుకూ చిన్న తేడా ఉంది నేస్తం...!! నువ్వు సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు నవ్వుతావు... నేను..! నువ్వు సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు నవ్వుతాను..!! కమ్మని కలల్లా క్షణకాలమే మిగిలే ఈ జీవితంలో, నాకు మిగిలిన ఒకే ఒక గుర్తువునీవు..!!

by Raghu Banda



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/S4EsD2

Posted by Katta

Aruna Naradabhatla కవిత

ఊహ ______అరుణ నారదభట్ల నువ్వున్నావో లేవో అన్న సందిగ్దం చెలరేగినప్పుడల్లా...మౌనం అలజడిలో కొట్టుకుపోయి నిశ్శబ్దం లోపల గారడి విద్య నేర్చుకుంటుంది! ఉన్నట్టుగా మెరిసే సంతోషంలో క్షణం నేనూ క్షణం నీవూ... పూవుల్లో నిండుకున్న తేనియలా చీకటికి వెలుతురులా....! గడిచే ప్రతి క్షణం నీవల్లే అని అనుకున్నప్పుడు నాలోనేను కూడగట్టుకున్న ధైర్యమే అయినా భ్రమపడుతున్నది మాత్రం నిన్నే! లోలోపల జాలువారే జలపాతాలను చల్లని మేఘం స్పృషించినట్టు తేలికగా వేసిన అడుగులనానుకొని నీవులేకున్నా... ఓ సంతృప్తి నీ చూపు సోకిందేమోనని! ఒక్కోసారి అద్దంలో నా ప్రతిబింబంలో మెరిసే అందానివీ నీవేనని కలగంటానా చేజారిన గాజుపాత్రలా అతకడానికీ వీల్లేనంత ముక్కలవుతుంది మనసు! నాలోనేనా...నాలో నువ్వా... అన్న మాటే ఇంకా తేలడం లేదు! దేవుడేమొ అనుకున్న..స్తబ్దుగా చలనమే లేదు! పోనీ దయ్యమనుకొని వదిలేసా..నీడలా వెంటే ఉంది! నేనున్నంతవరకూ నాతోనే ఉంటుందేమో... ఈ నా ఆశ రేకులు రాలిపడగా మిగిలిన పుప్పొడిగుచ్చంలా మోడువారినా పరిమళాలు మాత్రం ఎప్పటిలాగే! 29-4-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1frTo8j

Posted by Katta

Pusyami Sagar కవిత

ఓ రాత్రి _______పుష్యమి సాగర్ కొన్ని రాత్రులు ఇక్కడే ఎక్కడో గిరికీలు కొడుతూ నా చుట్టూ తిరిగుతున్నాయి ప్రతి రోజు మాటలు లేని మౌనావస్థ లో నన్ను నేను కరిగించుకొని ముద్ద లా ఉన్న నన్ను విగ్రహం గా మలిచి చుక్కలకి చంద్రుడికి మధ్యన కూర్చోబెట్టాయి !! జ్ఞాపకాలన్నీ వణికిపోతున్నాయి అవును, నా మెదడు సంచి లో నిండా కుక్కేసాను కదా...!!!! కల్లోల సాగరం లో కలలు అన్ని కొట్టుకుపోయాయి దిక్కుతోచని పక్షి లా ఎగురుతూనే వున్నాను చీకటి కి వెలుగు కి మధ్యన ...!!! ఇప్పటికి రాత్రి కి నా పై దయ రాలేదు కనులు మూసి కౌగిలి లో కరిగిపోదామనుకుంటే..!!!! ఏప్రిల్ 29, 2014

by Pusyami Sagar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m4bNGY

Posted by Katta

John Hyde Kanumuri కవిత

అప్పుడప్పుడూ కళ్ళెదుటే సరోవరం కదిలించబడతుంది కదలలేని స్థితిలోపడి ఎదురుచూస్తుంటాం సహాయమందించే స్పర్శకోసం నిరాశగా సంవత్సరాలు గడచిపోతాయి అలా పడివుండటం అలవాటయ్యిందనుకుంటారు తోసుకువెళ్ళడాన్కి మనసే లేదనుకుంటారు దేహాన్ని కృంగదీసిన వ్యాధి అంతరంగాన్ని కృంగదీస్తుందని ఎవరికైనా ఎలా తెలుస్తుంది? చెట్లు ఆకుల్ని రాల్చినట్టు కాలం సంవత్సరాలను రాలుస్తుంది కదిలే దేహాలన్నీ కదలిపోతుంటాయి ఎవరికోసమో ఎదురుచూసినంతకాలం అలా పడివుండటం తప్పదు * * * నన్ను నన్నుగా ఎరిగి దేహాన్నీ అంతరంగాన్నీ లేవనెత్తి సాగిపొమ్మని ఆజ్ఞాపించినవాడి మాట ఆశ్చర్యమే! *****************29.04.2014 04:50 hrs ISD

by John Hyde Kanumuri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kfvZnY

Posted by Katta

Rajaram Thumucharla కవిత

కవి సంగమం - చదివిన కవిత్వ సంపుటి - 26 కవిత్వ సంపుటి పేరు :- " నీ లాగే ఒకడుండే వాడు " కవిత్వాన్ని రాసి సంపుటి చేసింది :- "నంద కిశోర్ " కవిత్వ సంపుటిని పరిచయం చేస్తున్నది :- " రాజారామ్.టి " "వెన్నెలా స్నేహితా ఎవరోకాదు దేవీనే-ఆమె కన్నుల నీలి నీడల్లో నిలిచివున్న నవ భావనల నగిషీ కవిత్వం” "మన కంటే హాయిగా ప్రేమించుకొనెదెవరు?'-అని వెన్నెలా,స్నేహితలైన దేవినీ ప్రశ్నించి ఆమెను కవిత్వంతో ప్రేమిస్తున్నవాడు,'రెండు పేలవమైన దేహాల మధ్య ప్రేమ నిక్కచ్చిగా నలిగిపోతుందని'నిర్మొహమాటంగా అంటున్నవాడు,"కార్తీకంలో చందమామ పువ్వులై రాలడం దర్శించినవాడు,వాళ్ళ దేహం"మూడొంతుల కన్నీళ్ళు ఒక వంతు దేహం"-అని ఒక నిర్వచనం చేసినవాడు,"వానెందుకొస్తుందో నన్నొక్కన్నే అడుగు"-అని అనంత ఆత్మవిశ్వాసంతో అంటున్నవాడు,అడిగే ప్రశ్నలకీ "పూలు రాలేటి చప్పుడు చేస్తూ కొన్ని కరుకైన సమాధానాలు చెప్పగలిగినవాడు,కళ్ళకి తెలీని కాంతి భాషతో,కాళ్ళకి తెలీని స్పర్శ భాషతో నిశ్శబ్దంగా మాట్లాడి మాట్లాడీ కరగిపోయిన ప్రేమను కవిత్వం చేసినవాడు,ఎంత రాసిన నిన్ను చేరాకే నా అక్షరాలు ఆనందంగా "అమృతమవుతాయని నిజాయితీగా పల్కుతున్నవాడు,'దుఃఖం నీ సహచరి దుఃఖం నీ ఆత్మ" అనే ఒక సత్యాన్ని గుండె పగిలేలా చప్పుడు చేస్తూ,గుక్కపట్టేలా గానం చేస్తున్నవాడు ఎవరంటే ఇంకెవరు "నీలాగే ఒక్కడుండే వాడు"-అని అంటున్న నందకిశోరే. "బయట వేసిన ఒక్కోఅడుక్కీ ఒక్కో మిత్రుడు దర్శనమిస్తాడు"-అంటూ స్నేహ దర్శన వాంఛను అభివ్యక్తం చేయగల స్నేహతత్వం,"ప్రియురాండ్ల చేతుల్లో పిల్లలు నవ్వుతారు,నెలవంక నెత్తి మీద నక్షత్రం వెలుగుతుంది"-అనగలిగే భావుకత్వం,"వలల్లో ఈదేంత వెర్రివున్నా ఉచ్చుల్లో చిక్కేంత పిచ్చిదనం లేదని" వెర్రికీ పిచ్చికీ తేడా చెప్పగలిగే సూటిదనం,ఎవరి లాలనకీ తనలో కవిత్వం చిప్పిల్లిందో చెప్పగలిగిన తెగువ,పువ్వుల భాషలా మాటల్లో మార్ధవత్వం,గువ్వల భాషలో మాట్లాడే మాధుర్యం,పిల్లల భాషలో పదాలల్లే అమాయకత్వం,"ఒంటరి మేఘం ఒకటి దఃఖమై వర్షించినట్లుగా వుండే వొక దుంఖ తేజస్సుతో వుండే కవి ఎవరంటే ఇంకెవరు "నీ లాగే ఒకడుండే వాడు"-అని అంటున్న నందకిశోరే. ఈ విశ్వంలో నా లాగా,నీ లాగా,ఎవరోఒకరిలాగా ఎవరో ఒకరు వుండే వుంటారు.అది ఎంత మాత్రం ఆశ్చర్యం కానే కాదు. ఒకానొక "సందర్భంలో శ్రీ.శ్రీ కన్నా బాగా రాసేవాడు వుండొచ్చు.శ్రీ.శ్రీ కన్నా తక్కువగా రాసే వాడు వుండొచ్చు.కానీ శ్రీ.శ్రీ లా రాసేవాడు మాత్రం వుండడు "అని ఒక విమర్శకు డన్నాడు.ఈ మాట ఇప్పుడెందుకంటున్నానంటే " నీ లాగా ఒకడుండేవాడు" నందకిశోర్ అని అతనితో అనడానికీ కాదు.నందకిశోర్ లా ఎవరైనా వుండొచ్చు కానీ,అతని కన్నా గొప్పగా రాసే వాళ్ళుండొచ్చు,అతని కన్నా తక్కువగా రాసే వాళ్లుండొచ్చు,కానీ నందకిశోర్ లా ఇంత 'ప్రేమ"తో కవిత్వం రాసే వాళ్ళు వుండరని చెప్పడానికీ పై మాట అంటున్నాను నేను. ఏ దేశంలో అయినా సామాజిక రాజకీయ విప్లవాలను కవులు తమ కవిత్వంతో ప్రభావితం చేయడమే కాదు తమ ముందున్న సాహిత్యధోరణుల మీద తిరుగుబాటు జెండా ఎగురవేశారు.ఆ కవులు ఏ పేరు పెట్టుకొన్నా,వారిని ఏ పేరుతో పిలిచినా వాళ్లు మాత్రం తాము నివసించిన సమాజంలోని ఆర్థికవ్యవస్థ మీద ఆధారపడి రచనల నిర్మాణం చేస్తూ మనుగడ సాగించడం అనివార్యంగా సాగింది.ధనిక పేద తేడా లేని సమసమాజ వ్యవస్థను స్థాపించాలని,అందుకు అనుగుణంగానే తమ రచనల్ని కవులు నిర్మించాలని కూడా వారు విశ్వసించారు.కవులు కూడా సమాజంలో ఒక భాగమేకాబట్టి,వీరికీసమాజంపట్లఒకబాధ్యతవుంటుందని,ఆబాధ్యతనేసామాజికస్పృహఅంటారనివారుఅంటూవుంటారు.అయితేవీరికిఏవ్యవస్థఏర్పడినాకూడాజీవితమనేదిఒకటివుంటుందనిఆజీవితానికీఒకచలనముంటుందనిసమస్యలుంటాయని వొక ప్రకృతి వుంటుందని ఆ ప్రకృతికీ స్పందించే కవులుంటారని గ్రహింపు వుండాలి..ఈ సమాజంలోని అనంతమైన వస్తువుల్లోఆదికాలంనుంచివున్నవస్తువు ప్రేమ.స్త్రీ,పురుషులున్నంతకాలం వాళ్ళ సంబంధాల గురించిన కవిత్వం వుంటుందని అయితే దాని స్వరూపం వారు జీవించే సమాజానికనుగుణంగా మారుతూవుంటుందని గమనించుకోవాలి. ఈ అంతర్జాల యుగంలో ఆ స్త్రీ,పురుష సంబంధ దర్శనం ను నందకిశోర్ తనకవిత్వంలోమనతో చేయిస్తాడు. ప్రేమ లోని అన్ని కోణాల్నీ నందకిశోర్ పాఠకులకు తన కవిత్వంలో చూపిస్తాడు. ప్రేమ అనేది ప్రేమించుకొనే వారి అనుభవం.కానీ నందకిశోర్ ఆ అనుభవాన్ని ఎవరూ ఊహించని విధంగా కవిత్వం చేస్తాడు.అమ్మ పాడే పాట బిడ్డ శ్రద్దగా వింటుంది.కానీ ప్రియుడు పాడే పాటని ప్రియురాలు శ్రద్దగా ఒక పసి పిల్లలా వింటుందట.అలా వినేటప్పుడు ప్రేమ ఎందుకుండదు?అని కవి ప్రశ్నిస్తాడు.ప్రేయసీ ప్రియుల మధ్య ప్రేమ తల్లీ బిడ్డల మద్య ప్రేమలాగ వుంటుందని వొక గొప్ప ఊహని చేసి "మన కంటే హాయిగా ప్రేమించుకుండేది ఎవరు?"అని అడగడం ఎంత బాగుందో కదా! గోర్వెచ్చటి గాలి/కొంచెం తేమ,కొంచెం వేడి/వెన్నెల నిండా పరిచిన అందం/చీకటి నిండా వెలిగే దీపం "ఇంత కన్న ప్రేమించుకోడానికీ ఏంకావాలి?.ఇట్లాంటి వాతావరణంలో కవి "కనిపించని మంచు,కొంచెం సిగ్గు,కొచెం భయం,రాత్రినిండా పరిచిన దేహం,మనసునిండా కురిసే ప్రేమ" వున్నప్పుడు కోనేట్ల్లో కలసిపోక ఏంచేస్తాడు?-ఒక కాల్పనిక వాతవరణ చిత్రణ ఈ కవి కలం చేయగల మంత్రజాలం. ప్రేమలో పడ్డ వారికి అవతలి వారే ప్రపంచం.మరో ప్రపంచం వుండదు కనిపించదు.అందుకే ఈ కవి "నువ్వు" అనే కవితలో "నువ్వు ప్రపంచంకాదనేదెవరు"-అని అంటాడు.ప్రేమలో పడ్డవాళ్ళ జీవితం "మూడొంతుల కన్నీళ్ళుఒకవంతుదేహం."అనిపేర్కొనిప్రేమానేదిమనసులో,హృదయంలో గడ్డకట్టిన రెండు ధృవాలు"అని తీర్మానిస్తాడు.ప్రేమ అనేది"అనంతాల క్షితిజరేఖల్లో అంతులేనిది దుఃఖ మధ్య రేఖ" వ్యాఖ్యానిస్తాడు."పూల భాష"లో పోనీ..అయిందేదో అయ్యింది.వీసే యవ్వనాన్ని ఇకపై రోజు మన్నిద్దాం'అని ప్రియురాలితో సర్దుకుంటాడు ఈ కవి."నువ్వలా మోహంతో ముద్దు పెట్టుకుంటావో లేదో కొండవాలొక దారిలా" కనిపించడం తేలిపోయే ఆకాశాలు పూల నవ్వుల్నీ విసిరేయడం ఈలాంటి మాటలు కవిని ప్రియురాలి ముద్దు అతనిలోంచి ఆమెకు వొక వంతెన వేసి అతనిపైన అతనే నడిచి పోయేటట్లు చేసె ప్రభావాన్ని చూపుతుందని అర్థమవుతుంది. ఇంతగా ప్రేమలో లీనమైన కవిని మనమెప్పుడైనా చూశామా? "నిరామయ శోకం నీలో ప్రవహించే సమయం మోహిని స్పర్శలో మోసపోయింది/నిర్లిప్త ప్రపంచాన్ని పరిచయం చేసి కాలం చీకట్లో కలసిపోయింది"-అని దుఃఖితుడై భగాభగా మండిన ఒక ప్రేమికున్ని ప్రేమ "నీ దేహాక్షరంలో కాలిపోనిదై లిఖించబడిఉంది'-అని ఓదారుస్తాడు.'పిల్లలు దోసిళ్ళతో నక్షత్రాలు చల్లుతారు/నూరేళ్ళు బతకమంటూ నిండుగా దీవిస్తారు"-అనే నమ్మకాన్ని ప్రేమ పట్ల కలుగ చేస్తాడు."పసిపాపలా,పసిచూపుతో/అమ్మకన్నుల్లోని అనురాగం వర్షిస్తూ/కాంతిపూల సరాగాలకి లయబద్దంగా అడుగులు వేస్తూ/ఏ జన్మలోనో నన్ను కన్న అమ్మలా"అనే ఈ కవి ప్రేమలో అంటే ప్రియురాలిలో అమ్మను దర్శించడం అనే ఒక ఉదాత్త భావనను నందకిశోర్ కలుగచేయడం మనల్నీ ఒక వూహించని ప్రపంచంలోకి తీసుకెళుతుంది. "ఒకానొక అకాలంలో ఒంటరిగా కలిశాం మనం గుర్తున్నానా?"అని ప్రేయసిని అడిగే ప్రియుడికీ వారి బంధం ఇప్పటిది కాదని ఎప్పటిదో అని చెప్పడానికీ కవి ప్రియుడితో చెప్పించిన అనుభావాలు,వాటి అనుభూతుల లోతులు మనసు హృదయం తెలియని మార్మిక ఊహల్లోకి పాఠకుల్నీ తీసుకపోతాయి.ప్రేమతో,ప్రేమలోపడ్డ వాళ్ళకీ ఎంతకీ తీరని దాహం ప్రేయసి పంచిన పెదవుల వల్లో,ప్రేమవల్లో తెలియదని చెబుతూనే ఒక అమృతని మనకీ పరిచయం చేస్తాడు.ఎడబాటుకోర్చీ ఎదురేగుకుంటూ పోయేటప్పుడు ప్రేయసి,ప్రియులమధ్య ఎలాంటి అనుభూతి వుంటుందో ఈ కవికీ తెలిసినట్లూ ఇంకెవరికీ తెలియదేమోనన్నట్లు రాశాడు."పగటికీ రాత్రికీ తేడా వుండదు/చీకటి గట్టిగా విసిరివేయబడుతుంది/ఉక్కపోత ఎక్కువై ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంది/వెన్నెలకసలే దయ వుండదు./సరిగా నిజాయితిగా చెప్పాలంటే/కావాల్సినదేది మిగిలుండదు."ఇలా చాల తేలికైన మాటల్తో బరువైన విరహ దుఃఖాన్ని మనలోకి కూడా ఎక్కిస్తాడు దుఃఖగీతితో. "ఫేక్ ఐడెంటిటి"అనే కవిత ప్రేమ,పగిలిపోయిన ప్రేమల్లోని కొత్త కోణాల్నీ చూపించి ప్రేమ "ఐ యామ్ నాట్ ఫేక్"-అని అంటున్నట్టుగా అనుభూతినిస్తుంది.ఇద్దరి మధ్య అంటే ప్రేయసి ప్రియుల మధ్య వుండే వ్యత్యాసం ప్రేమ వున్నప్పుడు తేలీకుండావుంటుంది .ఏ ఒక్కరిలో ప్రేమ సన్నగిల్లినా అప్పుడు వారు "అలల్ని విసురుతూ కవ్వించే నీకు/ సొగసుగా కదులుతూ ఆహ్వానించే నాకు నిజమే బహుశా పోలికే లేదు"-అని అనుకుంటారని ఈ కవి"జస్ట్ లైక్ దట్"అనే కవితలో చాల అనుభవైకవేద్యంగా చెబుతాడు. నందకిశోర్ "మూడు సందిగ్ధాలు"-అనే ఒక కవితలో "వక్రబుద్ది తన కుటిలస్వభావాన్ని కనపడకుం డా వుండటానికీ ఎంతైనా నిజాయితిని కనబరుస్తాడని,నిజాయితీలో వక్రబుద్ది,వక్రబుద్దిలో నిజాయితి వున్నట్టు కనిపిస్తారని,నిజాయితి లేదా వక్రబుద్ది ఏదో ఒక్కటే సంతృప్తినిస్తుందని ప్రేమను ప్రశ్నిస్తూ,"తీవ్రమైన దేహాకర్షణ చేత/భూమి చుట్టూ సూర్యుడు తిరుగుతున్నప్పుడు"అంటే ప్రియుడి చుట్టు ప్రేయసి లేదా ప్రేయసి చుట్టు ప్రియుడు తిరుతున్నప్పుడు ఎవరో ఒకరు మిగిలిపోయిన సందర్భంలో ఏర్పడిన సందిగ్ధాల ఖాళీల పూరణను చాల గొప్పగా చిత్రించాడు."మళ్లీ మళ్ళీ మళ్ళీ మళ్లీమళ్లీ ఆమె..నేను నేను ఆమె ఛ!"కవి ప్రేమ పట్ల ఎంత ప్రేమను కలిగివున్నాడో అంత చిరాకు పడినట్లు కూడా కొనీ భావనలు కలిగే అవకాశం ఈ మాటలు ధ్వనింపచేస్తాయి.వదిలి వేసే ధర్మాన్ని నిరసించాడానికీ కొన్ని భావనలు ఈఇ సంపుటిలో కవి చిత్రించాడేమోననిపిస్తుంది. నందకిశోర్ ఈ సంపుటిలో వొక ప్రేమను గురించే కాదు ప్రకృతిని,ఓపెన్ కాస్ట్ లో బర్వే అయిన ఊరుని,ముసుర్లు పట్టినప్పుడు ఇంటి వాతావరణాన్ని,తన నేల భాషలో గొప్ప కవిత్వం చేశాడు.గుండెల్ని కరగించేది,మనసును కన్నిటితో కడిగేది"రాఖీ"-అనే కవిత."అక్కా!నీ బాంచెన్.యేడున్న సల్లగుండు.."అని ప్రతి యేడు రాఖీ కట్టే అక్కను మనాది చేసుకొంటూ "సాగతోల్తాంటే/అమ్మ నా చేతిల/నీ చెయ్యి పెట్టినప్పుడో/నల్లపూసలు గుచ్చినంక/కార్ల నిన్ను తీస్కపోయేటప్పుడో/నిమిషమన్నా/దుక్కించక పోతిని"అని అన్నా,"అందర్ని సూడ బుద్దయితుందిరా అని /మొన్న మాట్లాడినప్పు డన్నా/ఏడ్వకపోతిని"అని అంటున్నా కవి మనల్ని నిజంగా ఏడిపిస్తాడు తన కవిత్వ విషాదాన్ని నింపి రాఖీలో. రాఖీలో పూసల్లా అక్క ఙ్ఞాపకాల్నీ నెమరేసుకొంటూ జరిగి పోయిన విషాదాన్ని” నెరేట్ “చేసిన పద్దతి కట్టిపడేసింది ఆ కవిత దగ్గరే నన్ను. "పెమింఅక్షిలా పాడ గలిగినందుకు/పాడుతూ అరవగలిగినందుకు/పువ్వుల్ని ఊహినందుకు/వెన్నెల్ని మోహించినందుకు"ప్రేమించబడతారని కొత్తగా చెప్పడం ఈ కవికే చాతనవును. 'ఎమో! నువ్వడగలేదు గాని చిట్టి తల్లీ! ప్రశ్నలు గుచ్చుకొంటున్నాయ్ ఎందుకైనా మంచిది. ఓ కథ చెప్తా విను" ఇలా మొదలయ్యే కవితలో పాఠకుల్నీ"నీలాగేఒకడుండేవాడు"అనుకుండేటట్లుగా చేసి ఒక ఊహాలోకంలోకి చిగురంతైన భయం లేకుండా చేతిలో చిన్న లాంతరొకటి పట్టుకొని మెల్లగా చీమలా కదిలేటట్లు" విహరింపచేసే చివర్లో "నువ్వొక ప్రాణం నిండిన ఆత్మవి/నీలా వుండటమే నాకు చాల యిష్టం"అనుకుండేటట్లు చేసె ఇంద్రజాలం చేస్తాడు తన కవిత్వ నిర్మాణ నిపుణనతో. "నేను సరోవరాల ధ్యాసలో ఒక్క ఎడారినీ తడపలేక అడవి మధ్యలో ఒక్క ఆకునీ మొలకెత్తించలేక మనుషుల మధ్యలో కాస్తైనా దుఃఖాన్ని రగల్చలేక నవ్వుని చల్లార్చలేక"-ఇలాంటీ అద్భుత వాక్యాలతో పరిఢవిల్లే దీర్ఘ వచన పద్యాలు ఈ కావ్యమంతా నిండి ప్రేమ లోయలోకి దాని సోయగాల సౌందర్యాన్ని చూపించడానికీ పరుగులు తీయిస్తాయి. ఈ సంపుటిలో నందకిశోర్ ముప్పైఆరు కవితల్నీ దేనికదే భిన్నంగా నిర్మించడమే కాదు "పునర్విమర్శ", "ఊవెల పిల్ల","ఒక సంధ్యావస్థ కాలంలోంచి","అనుకోకుండా..."మున్నగు దీర్ఘ వాక్యాల కవితల్ని చేర్చాడు.ఒకప్పుడు శేషేంద్ర శర్మ గారు వచన కవితను,కొంత పాదవిభజనతోను మరికొంత పాద విభజన లేకుండాను ఋతుఘోష లాంటి కావ్యాలు రాసినట్టు గుర్తు.నందకిశోర్ కూడా "దేవీ", "పువ్వుల సంద్రమా", "దుఃఖిత సహచరి" , "వెన్నెల స్నేహిత" లాంటి సంబోధనలతో ఎన్నటికి విసుగుచెందనివ్వని,ఏ ఒక్క క్షణం అసంతృప్తినివ్వని కవితాత్మకతో ప్రేమనీ విరహపు బాధనీ ఒక లయ తప్పని వేగంతో చిత్రించి మనల్నీ ఊపిరి వృత్తంలోనే నిలిచివుండేటట్లుచేసి"నీలాగేఒకడుండేవాడు"అనిపిస్తాడు మన చేత. ప్రేమ తత్వమే కాదు సమాజ తాత్విక అంశాల ప్రస్తావన ఈ కవితా సంపుటిలో అంతర్లీనంగా కనిపిస్తాయి.జీవన సత్యాల పరోక్ష నిక్షిప్తత ఈ కవితల్లో కనిపిస్తుంది. "పగిలినా పగలకున్నా ప్రతిబింబించడం మాత్రమే నీ గుణమైనప్పుడు ఎవరో విసిరిన రాయిని చూసి ఎందుకంత కోపం నీకు? నీ గురించి నీకే తెలియంది ఇంకేదన్నా మిగిలే వుందా?-(అద్దం) అద్దానికీ,మనిషి మనసుకి పెద్ద తేడా లేదని వ్యవహారంలో అనుకొంటూవుంటాం.అద్దం రాయి తగిలి ముక్కలయి పోతుంది.రాయి లాంటి మాటలకి మనిషి మనసు ముక్కలవుతుంది.ఆ తరువాత అతుక్కోవంటారు.కానీ నందకిశోర్ ఎవరైనా రాయిలాంటి మాటలతో ముక్కలు చేసే యత్నం చేసిన కోపం తెచ్చుకోకూడదనే భావనను సూచిస్తూ,అద్దం గురించి అద్దానికీ,మనషి మనసు గురించి మనిషి మనసుకూ అంతా తెలుసు కదా మరి ఎందుకు కోపం తెచ్చుకోవడం అని ప్రశ్నిస్తాడు.ఆ ప్రశ్నలోనే తన సమర్థనను ఎంతో ఆలోచనాత్మకంగా "నీ గురించి నీకే తెలియందేది"ఏదీ మిగిలి లేదనే లోతైన భావాన్ని అందజేస్తాడు.కవిత్వం కూడా అద్దం లాంటిదే.ఆ కవిత్వం పై ఎవరైన విమర్శల రాళ్ళు వేయొచ్చు.నీ కవిత్వం గురించి నీకు తెలియనిదేమి వుండదని అందుకోసం కోపం తెచ్చుకోడం కూడదన్న అంశాన్నీ కూడా పరోక్షంగా ద్వనింపచేస్తాడు.తక్కువ మాటల్తో ఎక్కువ అర్థాన్ని స్ఫురింపచేయడం మంచి లక్షణం. నందకిశోర్ కవిత్వం ఇట్లా వుంటుంది కాబట్టే ఎక్కువ కవులూ,పాఠకులు యిష్టాన్ని వ్యక్తం చేస్తుంటారు. ఒక వ్యక్తి ఇంకో వ్యక్తిలోపలి లోతుల్లోకీ ఎట్లా ఇంకి పోతాడు? అనే ప్రశ్న మనల్నితొలిచే ప్రశ్న.ఈ ప్రశ్నకి జవాబు నందకిశోర్ కవితవంలో జవాబు దొరుకుతుంది.వాన కురిసేటప్పుడు స్వఛ్చంగా ఏ రంగు లేకుండా వుంటుంది.నేలకు దిగింతర్వాత ఆ నేల రంగునే పులుముకొని అందులోకి ఇంకి పోతుంది.అట్లాగే మనిషి కూడా ఇంకో మనిషి లోతుల్లోకి ప్రవహించడం వల్లా అతన్లో ఇంకి పోతాడని ఒక జీవన సత్యాన్ని చెబుతాడు ప్రకృతిని పోలిక చేస్తూ.కొన్ని లోతైన తాత్విక భావనల్ని చెప్పడానికీ సాధారణ పోలికల్నే తీసుకొని గాఢంగా సాంద్రంగా చెప్పగలిగే శక్తి నందకిశోర్ లో వుంది. ఏ భవబంధాలను పట్టించుకోని వాడిని అలా తిరిగేవాడిని తెగిన గాలి పటంతో పోలుస్తుంటారు.కానీ వొక ఉన్న్నత లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడానికీ ఆధారం లేకపోయిన పడుతూ లేస్తోన్న వాడిని తెగిన గాలి పటంతో పోలుస్తూ,అతడు ఆ లక్ష్యం చేరుకొంటాడో,లేదో నీకు అనవసరం.అటుపోయి అతని లక్ష్యానికి నీవు అడ్డు కావొద్దని చెబుతాడు ఈ కవి.ఒక సమున్నత చింతన ఇతని కవితల్లో ప్రతిఫలిస్తుంది. జీవిత ప్రయాణంలో ప్రేమ కూడ ఒక మజిలి.అనుభూతుల అలల మీద ప్రణయ సముద్రం తీరం చేరడానికీ నందకిశోర్ కవిత్వం నావ మీద సేద తీరుతూ పయనించండి 'నీ లాగే ఒకడుండేవాడు"సంపుటాన్ని చదువుతూ...అని మిత్రులకు చెబుతూ మరో కవితా సంపుటి పరిచయంతో వచ్చే మంగళవారం కలుద్దాం.

by Rajaram Thumucharla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1m3qluI

Posted by Katta

Ravela Purushothama Rao కవిత

మేఘసందేశం రావెల పురుషోత్తమరావు -------------------------------------- మబ్బులు ఎప్పుడూ దూరంగానే మసలుతూ వుంటాయి కారుమబ్బులుగా కదలినప్పుడు కర్షకుల గుండెల్లో హర్షాతిరేకం తెలిమబ్బులుగానే నింగిలో నిలిచిపోతే శేద్యగాండ్ర కళ్ళల్లో కన్నీటి వరదలు. సందేశాలిచ్చే మబ్బులసంగతి కాస్త అటుంచితే సమయానుకూలంగా ప్రవర్తించే మబ్బులకే గుండేగొంతుకల్లోంచి జనావళి ప్రశంసల పూలజల్లులు. పొలాలనన్నింటినీ హలాలతో దుక్కులుగా దున్ని దిక్కులవైపు ఆశగా చూసే రైతాగానికి ఆశలు పుట్టించి నిరాశలనందించే మేఘాలపై అందరికీ ఆక్రోశం==ఆవేశం-

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1h7KVm6

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

_అపాయం_ చెప్పొస్తే ఏంటి చెప్పకుండా వస్తే ఏంటి!! అన్నీ ఆలోచనలే వాటికవే మూలంగా పరస్పరమైనట్టే ఉన్నా ఒక ఆలోచన ఇంకో ఆలోచనకు మూలమనిపించడం మూర్ఖత్వమే!! వెంబడిస్తే రెండూ ఉండవ్ మరి.. ఒకేసారి రెండు లేదా ఇంకా ఎక్కువ సరళ్లను విస్తరించుకునే పరిదికి అసలొక సరళే లేదు సరళoటేనే పరిది ఆలోచనలోది!! ఆలోచనలే ఆలోచన.. ఆచరణకు అడ్డం లేని ఆలోచనయితే ఆలోచన కోరికవుతుంది మూలం కదలకుండానే!! కోరికవ్వని ఆలోచనలెన్నోఆలోచనకే తెలియదు ఆలోచన కాని కోరికైతే లేదు!! పరిది పడితేనే ఆలోచన కోరికయ్యేది మరి.. అపాయం కోరికలో లేదు , ఆలోచనలో లేదు పరిదిలోనే!! ఏంటా పరిది?? సావ దొబ్బించుకుంటున్నా సావుకు లేని పరిదులు aka సరళ్లు బతుక్కుండటం అలోచించి!! ఉన్నందుకవసరమేగా మరి.. ఎవరికి వారే ఏమవుతారో తెలియని ఏమరపాటులో ఎన్నవుతున్నారో ఏమవుతున్నారో మూలం కదలకుండా!! కదలకుండా ఏంది నా కపాలం మూలమే లేకుండా!!______________ (29/4/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1keQjGg

Posted by Katta

Naresh Kumar కవిత

సొన్నాయిల నరేష్కుమార్ //ఊరుపేరెంది మరి// ఉర్కుతనే ఉంటం అందరం ఇంట్లకేంచి ఆఫీస్కూ ఆఫీస్ల ఖుదాహఫీజుల్జెప్పి ఇంట్లకూ... "బైంగన్ కా జిందగీ" అనుకుంటనే బేషరం గాల్ల లెక్క బజార్లపొంట నడుస్తనే ఉంటం ఏదో పీకుదాం అని తెల్లవడ్డ సూర్యుడు పొద్దూకంగ సైబాత్ సమజైనట్టు మల్ల ఎర్రవడి వొర్రెల దుంకుతడు మనకతం గాదు గ్రాండ్గ బతుకుతున్నం అనుకుంటనే రావొత్తు ఏన్నో పారేస్కొని పల్లెం ల మారన్నం బెట్టుకునుడు మర్శిపోతం. ఎప్పుడన్న ఓసారి రేడియల కెల్లి గొరటెంకన్న వొర్లినప్పుడు యాదికచ్చిన ఊరు కండ్లల్లకెల్లి కార్కత్తది... ఊల్లెకు వొయ్ సిల్పర్లతోటి గల్లిలల్ల గాయి గాయి తిర్గబుద్దైతది సికింద్రవాద్ల తలుపుదీశి ఊర్కడుగువెడ్తే పల్లె పట్నపు మొకమేస్కొని గడంచెలగూసోని నవ్వుతాంటది... మాడుప్మొకమేస్కొని మంచాల గుసుంటే సర్వపిండి ని పిజ్జా లెక్క కొరుక్కుంట పక్కపొంటి కూసోని కడుపుల కత్తివెట్టినట్టు తమ్ముడచ్చి అడుగుతడు "అన్నా మనూరికి కొత్త పేరేం బెడ్దామే" అని ... 29/4/14

by Naresh Kumar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nzt0Mm

Posted by Katta

28, ఏప్రిల్ 2014, సోమవారం

Mothi Mohanaranga కవిత

..,...మోతి మోహనరంగా...//// స్వేచ్చ.... కోడి కాళ్ళకు తాడు కట్టి,దానా వేసేది బలిచెయ్యడానికే... విహరి0చాలనే కోరికను హరి0చేస్తు0టే విరహం కాకపోతే ఎ0టి బానిస ఎవరు,నువ్వు నేను భూమి ఆకాశాలను దాటలేక బయిటికెళ్ళతే నాటు తుపాకులు ఎక్కడ దాడి చేస్తాయోనని బందిస్తున్నారు అ0తేనా... ప్రమేయం లేకు0డా ప్రపంచం కి0ద బానిసలం పుట్టి0చిన వాళ్ళ దెగ్గర బానిసలమైతే బ్రతుకె0దుకు బ్రతకడానికి భయం నేర్పిస్తు0టే బ్రతికేదె0కు స్వేచ్చలేన్నప్పుడు గాలి నీరు అ0దం వ్వర్ధమే కదా. రక్షణా కవచాలు సిలుమ్ పట్టి రాలిపోయాక మాకు రక్షణ ఎవరు. 28-04-2014

by Mothi Mohanaranga



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/S2hZq8

Posted by Katta

Ramakanth Vengala కవిత

సామీప్యత-సారూప్యత ------------------------------ ఆశల అంచున నిల్చుని వెక్కిరించే.. అందని స్వప్నం! కాసులు అందక నలిగిన గుండె .. చిందించిన రక్తం !! ఒకటి. .ప్రేమను ప్రేరేపించే అందాల అరుంధతీ నక్షత్రం ! ఇంకోటి. .పేగులు కబళించే ఆకలిమంటల నగ్నత్వం!! కఠిన హృదయాన్ని కాంక్షించే కన్నుల్లో.. మొదటిది ! కటిక దరిద్రుని సిరా ధమనుల్లో .. రెండోది!! ప్రేమను గుర్తించలేని .. నిశ్చల శిల వెంట స్వాప్నికుడు! శ్రమ విలువ వెతుక్కుంటూ .. ప్రశ్నల దారి వెంట కార్మికుడు! ! -రాము 29-4-14

by Ramakanth Vengala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/S2i11a

Posted by Katta

Saidulu Inala కవిత

// సైదులు ఐనాల // ఆహా... తీరొక్క చెట్టు 1 చెట్టు పచ్చని చెట్టు పచ్చ పచ్చని చెట్టు ఎంత నిగర్వి ఇవ్వడాన్ని ఎంత నేర్పరితనంగా నేర్పుతుందీ నాకూ... 2 ఆహా... తీరొక్క చెట్టు జీవనయానంలో అలసిపోని సొగసరి అవనిపై పూయబడ్డ రంగురంగుల తోట ఈ అడవి 3 ఏమిటీ ఈ మహాద్బుతం చిన్నిపాదాలే మైళ్ళదూరాల్ని చేరుకుంటాయని సూక్ష్మమైన విత్తునుండి మహా వ్రుక్షం మొలిచి చూపిందికదా.... 4 అవును చెట్టు ఒక గురువు ఒక కార్యశీలి ఒక సహనశీలి ఒక సహచరి ఒక సమ్మోహిని ఒక ప్రియసఖి ఒక సహచరి 5 చెట్టు నా సర్వస్వం అసలు నేనే చెట్టును చెట్టే నేను ఎంతకాలమైందీ.... కవితలల్లుతూ ఈ అడవిల... -28.4.14

by Saidulu Inala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QV3lQz

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

కుళ్ళిన పళ్ళతోట-4 ________________ఆర్క్యూబ్ నోట్లనే నాగార్జున సాగరం పన్ను నల్లగొండ వడివడ్తనే ఉంటది మనసు పండ్ల డాక్టర్ మీదికి మల్లుతుంటది చెంద్రవంక వడలి ఎర్రెర్ర చిగురు కొమ్మ విరిగి నొప్పి వేళ్ళలో కింకుతుంటది తీట చెయ్యి అట్టి గుండది పుల్లలు పెడ్తనే ఉంటది గెలికి గెలికి పిన్నీసు ముదిగొండను మళ్ళిస్తది అటీటనా పంటిసందుల గోరిర్కి వాకపల్లిని కళ్ళ జూస్తది ఎక్కన్నించో ఆయేషా హత్యకేసు ఫైలు పేపరొకటి కొట్టుకఛ్ఛి అదే పంటిమీదబడి కొట్టుకుంటది పంటిముఖాన కొట్టుకఛ్ఛిన పాచి చీర్ గర్ల్స్ కు వేదికైద్ది ఎనామిల్ హక్కులు కరిగి కరిగి పల్పు కుహరం బలిమెలైద్ది పంటిచుట్టు పర్తి పుట్టలు లేసి కల్కి కొక్కుల యుగలగీతం చీము పట్టీ డ్రైనేజి పారుతుంటది స్వయం క్రుతమో క్రుతకమో నడుమ సిక్స్త్ సెన్సును ఆగంబట్టిస్తది చూస్తనే ఉంటం దంతెపు వాడల పంతెనలు కూలడం పురుక్కి అదే హాస్యం అంతే అపహాస్యం నొప్పిల నొప్పి పాణం ఒదలకిత్తది ఎవడు జెప్పిండు పల్ల పురుగు బిషా దెంతని లవంగం ఐసుముక్క ఉత్తశమనమే! ఓమబుక్కితే నొప్పి ఓరకు పండది నొప్పని తోమకుండ పంటిమా పన్ను ఒడిసెరసుమతే ! ( ఇంకా ఉంది) * * * * *

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/QV3naX

Posted by Katta

DrAcharya Phaneendra కవిత

జంట నగరాలలోని సాహిత్యాభిమానులందరికీ ఇదే మా ఆహ్వానం - డా. ఆచార్య ఫణీంద్ర

by DrAcharya Phaneendra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1rxgZ7I

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి “అహం” మేమిద్దరం రెండు సముద్రాలమై మేమిద్దరం రెండు ఆకాశాలమై మేమిద్దరం రెండు ప్రపంచాలమై మేమిద్దరం రెండు దృక్పధాలమై ఒకరితో ఒకరం పోటీ పడుతూ ఉంటాం ఇంతకీ మేమిద్దరం ఒక్కరమే కానీ అది తెలుసుకోలేక మాలోంచి మేము జారిపోతూనే ఉంటాం చివరికి ఏమీ కాక శూన్యమై మిగిలిపోతూనే ఉంటాం మేము ఒక్కరమే కానీ ఇద్దరిలానే ఉండిపోతున్నాం ఒకరిలా బ్రతకలేకపోతున్నాం అది మా అహం అదే మాకు సర్గం ఇంకెందుకు మాకు స్వర్గం! 28Apr2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kdgAoc

Posted by Katta

Thilak Bommaraju కవిత

తిలక్/చీకటి పిదప ---------------------------- చీకట్లో నవ్వే నక్షత్రాలు/ కొన్ని కలలు కరగాలి కళ్ళ నిచ్చెనల పైనుండి తలపులన్నీ తపనలుగా మారి జీవించాలి సజీవ సమాధులపై మరోసారి నిర్జీవంగా నడవాలి రెక్కలు విదిల్చిన ఆకాశం/ తడిసి ముద్దవుతున్న ధాత్రి పగటి వెలుతుర్లు పడమరకెళ్ళాక మబ్బుల మాటునుండి తనను బయటపెడుతున్న చందురుడు అలుపెరుగనిరెక్కలు/ కొన్ని పక్షులు మళ్ళీ ఎగరాలి నింగి సరిహద్దులు దాటి పడిలేచే కెరటాలే/ పదే పదే సంద్రంలోనే తలదాచుకుంటూ ఇప్పుడు ఇంకొన్ని కొత్త వస్తువులు కొ(క)నుక్కోవాలి ఏకాకిగానే తిలక్ బొమ్మరాజు 20.04.14 28.04.14

by Thilak Bommaraju



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1iwj7Mx

Posted by Katta

Harish Babu కవిత

!!నాకక్కరలేదు!!భీమ్!! నాకొచ్చిన తీర్పుపై నువ్వు అమూల్యమైన కన్నీటి చుక్కలు జాలువారిస్తే అవి నాకక్కరలేదు.., నీకు చేతనయితే నా గొంతుకకు నీ గళాన్ని జోడించి ప్రపంచానికి వినబడేలా ఈ నకిలీ ప్రజాస్వామ్య దేశాన్ని ప్రశ్నించు నాకు జరిగిన అన్యాయంపై..., నీకు చేతనయితే జోడి చెప్పులతో ఆ న్యాయమూర్తి దవడలు పగలగొట్టు నిందితులెవరో చెప్పిన దాక.., నీకు చేతనయితే నా గోతి ప్రక్కన పడుకోటానికి సిద్దపడు నాకు న్యాయం జరిగే పోరులో నువ్వు అమరుడవైతే...! అంతేగానీ మిత్రమా..,నా కుటుంబంపై నువ్వు చూపే ప్రేమ అక్కరలేదు.., నా ఇంటికొచ్చి ఎలా జరిగిందో ఆరా తీసే పంచాయతి నాకసలే అక్కరలేదు ఓ న్యాయమూర్తి నువ్విచ్చిన తీర్పుతో నేను ఎక్కెక్కి ఏడుస్తానని అనుకొకు.., నీకు భయపడి పారిపోతానని అనుకొకు..., నేనున్నది సమదిలోనే కావొచ్చు.., కానీ నా పిడికిలి ఏదోక రోజు నీ గొంతును బిగిస్తుంది నాకు జరిగిన ద్రోహం ఇంకెవ్వరికి జరగకుండ.., నిందితులే లేరన్నావ్ మరి నా చావుకి కారణంఎవరు...? నాపై దాడిని కధలు..,కధలుగా ఎలా చెబుతారో ఒకసారి నా పల్లెకెల్లి విచారించు వీలైతే నా తల్లి కన్నీళ్ళు దోచిట్లో పట్టుకొని తాగు అప్పుడైనా నీకు జ్ఞానం కలిగి నాకు అనుకూలంగా తీర్పు ఇస్తావేమో....! — feeling proud.

by Harish Babu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j7RZTW

Posted by Katta

Madhan Kumar Saggam కవిత



by Madhan Kumar Saggam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j7RZTK

Posted by Katta

Madhan Kumar Saggam కవిత



by Madhan Kumar Saggam



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mQUIl5

Posted by Katta

దాసరాజు రామారావు కవిత

వసీరా " పుట్టుక " ని విందాం....28-04-2014.

by దాసరాజు రామారావు



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j7uzhx

Posted by Katta

Sita Ram కవిత

అనగారిన నాఆశలకు చిన్న సైజు రెక్కలను తొడిగి త్రిలోక స్వర్గంలో విహరించు ఒంటరి పక్షి వలె నాజీవిత గమ్యాన్ని నిర్థేశించు దేవత కొరకు వేచిచూస్తున్నా ఉందో!!లేదో ఉంటే కనిపిస్తుందోలేదో!! కనిపించినా పలుకరిస్తుందో లేదో!! ఎందుకు నాకీ ఆవేదన ఏమైంది నాకు నిన్న మొన్నటి వరకూ లేని అలజడి నేడెందుకు పరిగెడుతున్న కాలంతో పాటు నాలో కోరికలు పరిగెట్టడానికి కారణం ఏమైఉంటుంది జలచరంలో విహరించే గానకోకిలల స్వరాలకి మది గతితప్పినదా లేక నాట్యమయూరాలను చూసి నాగుండె స్రుతి తప్పినదా? ఉదయ్!!!! !!!!:-Q28/04/14

by Sita Ram



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ivx79o

Posted by Katta

Kavi Yakoob కవిత



by Kavi Yakoob



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ivaD8B

Posted by Katta

డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || ఇద్దరం ఒక్కటై!...|| ================================= నా మనసును నీ మనసుతో కడిగెయ్యాలని ఉంది స్వచ్చమైన పాల వెన్నెల రాతిరి కోసం నిరీక్షిస్తున్నాను నా దేహాన్ని నీ దేహంతో ఏకం చెయ్యాలని ఉంది అందమైన అర్ధరాత్రి కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను అందమైన మనసుకు తాంబూలం వెయ్యాలని ఉంది తమలపాకుల పెదాల కోసం అన్వేషిస్తున్నాను అలజడితో రగిలే హృదయాలను హత్తుకోవాలని ఉంది ఎగిసి పడే అలల ఊసుల కోసం ఒడ్డున ఇసుకనై చూస్తున్నాను ఇద్దరం ఏకాంతంగా ఏకమవ్వాలని ఉంది నక్షత్రాలకు నల్ల మందు రాసేసి చంద్రుడిని మన కౌగిలి దుప్పటిలో దాచేయ్యాలని అమావాస్య నిశీధి కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను మొగలిపొదల నడుమ పెనవేసుకున్న పాముల్లా జ్వలించే హృదయాలను జుర్రుకోవాలని ఉంది వర్షించే రసరమ్య నాగులై బుషలు కొట్టాలని ఉంది నిండు పూర్ణిమకోసం ఆరాట పడుతున్నాను అందుకే వెన్నెలైనా ... చీకటైనా .. నీతోనే శాశ్వతం ... మన జీవితం !!! ======================== ఏప్రిల్ 28/2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j6PjG8

Posted by Katta

Pratapreddy Kasula కవిత

కవి స్వరం: పూర్ణిమా సిరి కవిత http://ift.tt/1fnLUTX

by Pratapreddy Kasula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fnLUTX

Posted by Katta

Sri Venkatesh కవిత

**శూన్యం** ఆశని ఆర్పేస్తున్న పవనం నడుమొంగిన యవ్వనం మెదడుకి పడిన బెజ్జం చేతి రాత చేస్తున్న నాట్యం ప్రయత్నం పళ్ళు బిగించి చూస్తున్న చోద్యం చచ్చుబడిపోయిన అవయవం చతికిలబడిన ఆశయం ముళ్ళు మోసుకొచ్చిన వసంతం ఆకలిని అవహేళన చేస్తున్న ఆహరం జయాన్ని శాశిస్తున్న అపజయపు విజయం వాంఛలపై నీరుగారిపోతున్న వ్యామోహం ప్రకాశాన్ని స్పృశించలేకపోతున్న స్పర్శ భయం పరలోకపు కాగడలో ఇముడుతున్న ఇహం ఆత్మను అమ్మేసుకుంటున్న పిచ్చి దేహం మన:స్సాక్షి మానభంగంలో మనసుదే సింహ భాగం కష్టానికి తూకమివ్వనంటున్న అదృష్టపు అంగడి అహంకారం అన్ని వెరసి నలుపునే కంటికి చూపిస్తున్న త్రోవ "శూన్యం"!!!! శ్రీ వెంకటేష్ తేది : 28/04/2014

by Sri Venkatesh



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mPROgr

Posted by Katta

Panasakarla Prakash కవిత

పడక్కుర్చీ వయసు పెరుగుతు౦దని నాకేమాత్ర౦ భయ౦లేదు కూర్చు౦ది అనుభవాల సి౦హాసన౦మీదకదా ముఖ౦లో పడ్డ ముడతలు అ౦ద౦గానే ఉన్నాయి ప౦డాక ఎ౦డిన పొల౦లో నేల నెర్రలు తీసినట్టు ఎన్నోసార్లనుకున్నాను అ౦దుకే కాబోలు కదలలేని కాళ్ళూ చేతులూ.. మళ్ళీ నా బాల్యాన్ని నాకిచ్చాయ్ చాన్నాళ్ళ తరవాత‌ అద్ద౦లో చూసుకు౦టే నా పసి మొహ౦ ర౦గుల బోసినవ్వులు చి౦దిస్తో౦ది అరుగుమీద నేను,చేతికర్ర‌ పడక్కుర్చీకానుకుని సాయ౦త్ర౦దాకా చెప్పిన కబుర్లే చెప్పుకు౦టు౦టా౦ అమ్మ పిలిచినట్టు కోడలే పిలుస్తు౦దిప్పుడు మావయ్యా బోజన౦ పెట్టాను ర౦డి తి౦దురుగానని కొడుకుమాత్ర౦ అచ్చ౦ మా నాన్నే ఎప్పుడూ నేను పడుకున్న తరువాతే పాప౦ వాడు ఇ౦టికొచ్చేది నాన్న అన్న౦ తిన్నాడా..? అ౦టూ కోడలిని అడుగుతున్నప్పుడు మా బాగోగుల‌ గురి౦చి అమ్మనారాతీసిన‌ నాన్న గుర్తొస్తాడు ఎవరి పనుల్లో వారు ఇ౦కిపోయాక‌ మాటల‌ తేటనీరై ప్రవహిస్తూ వచ్చి నా ఒ౦టరితనాన్ని అలఓకగా తడిపి రివ్వున ఎగిరిపోతారు మనుమడు మనుమరాలు ఎవ్వరూ లేనప్పుడు ముసలిది మరీ మరీ గుర్తొచ్చి ఏడుపొస్తు౦ది ఏడిస్తే ఎలా....... ఫొటోలో౦చి చూస్తే బు౦గమూతి పెట్టుకోదూ..! అ౦దరూ అనుకు౦టున్నట్టు నేనేమీ చావు గురి౦చి ఎదురు చూడడ౦ లేదు అనుభవాల క౦డువాని భుజ౦మీద వేసుకుని ఠీవిగా ఆహ్వానిస్తున్నా.. వాచ్చేవారు ఎవ్వరినైనా సరే...! పనసకర్ల‌ 28/04/2014

by Panasakarla Prakash



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lmDPyY

Posted by Katta

Sasi Bala కవిత

స్వప్నం ...వింత లోకం ..........శశిబాల ---------------------------------------------------- మనసు శరీరం అలసి నిదురించినప్పుడు మన ఆత్మ నిదురలోచూస్తుంది .. మునుపెరుగని లోకాలెన్నో ... వింత వింత అనుభూతులు ఎన్నో ఎన్నడు చూడని తావులు .. ఎప్పుడు చూడని మనుషులు వింత వింత అనుభవాలు ... విచిత్ర సంబంధాలు భువి దిగిన స్వర్గాలు ... దరిచేరే నూతన వ్యక్తులు ఎవరో ...ఏమో ...ఎక్కడో ..ఎప్పుడో ఏమిటీ పరిస్థితి ....భ్రమలో వుండే స్థితి ఎవరు వారు ..? ఎచటి వారు ..? ఎక్కడవీ ఆ ప్రాంతాలు ... ఎప్పటివీ ఆ పరిస్థితులు ... ఏడిపిస్తాయి ..నవ్విస్తాయి ... భయపెడతాయి ...ఓదారుస్తాయి ఒక్కొక్కసారి నిజమేమో అని భ్రమ కాదు కలేగా అన్న వాస్తవం పల్లకిలో వూరేగినట్లు .. వరదల్లో మునిగినట్లు .. ఏదేదో వింత భావనలు ... ఎదలోతుల తెలియని ప్రకంపనలు ఏమిటీ విచిత్రం ..... గత జన్మపు స్మృతి విలాసమా ఈడేరని కోర్కెల సమహారమా ...ఏమో ఇది ఏమో వాస్తవం కాని స్వప్నం ... స్వప్నమని తెలిపే నిజం .. . 28APRIL14

by Sasi Bala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1isF8qx

Posted by Katta

Sri Gajula కవిత

మిత్రులారా! వ్యక్తులను గెలిపించుటకు శక్తులు ఓటమికి కుడా సిద్ధపడటమే నేడు మనం ఎదుర్కుంటున్న అత్యంత దౌర్భాగ్యకరమైన ప్రమాదం సంఘటితం పేరుతో సమాజాన్ని అసంఘటితం పర్చడం అధిపత్య వర్గాల అసలు కుట్ర ఈ కుట్రలను చేదించె నవ శక్తులకు ప్రాణం పోయడమె మన కర్తవ్యం కావాలి గాజుల శ్రీధర్ -28/04/2014

by Sri Gajula



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fjRLtJ

Posted by Katta

Annavaram Devender కవిత

ఎవలైతేంది ..... !!- ---------అన్నవరం దేవేందర్ ఆయన ఎవలైతేంది వూరు పక్కన గుట్టలన్నీ గులాబీ జాం లా గుటుక్కు మని మింగడు గదా ! జర జల్లెడ పట్టి సూడు ఆయన ఎవలైతేంది వూరు సుట్టు వాగులల్ల ఇసుకనంతా దేవుకొని పుట్న్నల్లెక్క బుక్కడు గదా ! జర మెరిగాల్లెక్క ఏరు ఆయన ఎవలైతేంది అడవి లోని కలప సంపదనంతా కర కర మింగడు గదా ! జర జాలి ల వడబోయి ఆయన ఎవలైతేంది భూముల్లోని ఖనిజాలను గంప గుత్త పట్టి పండ్లోలె అమ్ముకోడు గదా ! జర పశనతు పట్టు ఆయన ఎవలైతేంది నీ సుట్టు ముట్టు జాగలన్నీ కంపినీలకు కట్టబెట్ట లఫంగి కాడు గదా ! జర వస్త్రగాలం పట్టు ఆయన ఎవలైతేంది వోట్లన్నీ గంప గుత్తగ కమాయించుకొని నెత్తిన కూసోడు గదా ! జర తేజాబుల కడుగు అప్పుడు సోక్కం తెలుస్తది ... --

by Annavaram Devender



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lmsEq3

Posted by Katta

ఎం.నారాయణ శర్మ కవిత

మళ్లీ... ____________________________ ఒకానొక మహాయుద్ధం తరువాత నేల కళ్లకు వెలుగుపూయడానికి రంగురంగుల సూర్యుళ్లు ఉదయిస్తారు అప్పటిదాకా పాటలోలేని చరణాలన్నీ వేదనని మూసీనదిలా మారుస్తాయి యుద్ధపు నొప్పులువడ్డతల్లి దిగ్భ్రాంతికిలోనవుతుంది ఒకటికిరెండుఖండువలు కప్పుకుని కవచాలను వెంటేసుకుని పురుగులకొత్తపాట లోకంనుంచేతరిమేస్తానన్న కత్తి చిటికెనవేలితో నాలుకని తడుపుకుంటుంది ప్రాణాలు తీసుకున్న మొక్కలు ప్రాణాలుపోసిన పల్లెలు ప్రాణాచారం పడుకున్న గుండెలు ఆక్రందనెక్కడో పగుళ్లువారుతుంది రాత్రికిరాత్రే అమృతాన్నెత్తుకుపోయెందుకు పురుగుల తండ్లాట యుద్దం పూర్తికాలేదు బహుశః ఇక మొదలవుతుంది

by ఎం.నారాయణ శర్మ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1kaJLZ8

Posted by Katta

Rajarshi Rajasekhar Reddy కవిత



by Rajarshi Rajasekhar Reddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hETMep

Posted by Katta

Vijay Kumar Svk కవిత

విజయ్ కుమార్ ఎస్వీకె •• చివరి సమయం •• పిచ్చితనం ఏంటో తెలియడం కోసమైనా కొన్ని జరగాలీ- ••• సమాంతరం కానిది ఎరుకలోకి- అలను విసిరే సముద్రం హోరు- మబ్బు విడుచు వాన చుక్క బాధ- నడక తడబాటు- మాట వణుకు- కంటి ఉప్పు నీరు రుచి- మనసు రహస్యమై పాడు తీవ్ర దుఖ్ఖ గీతం- కరచాలనం తరువాత చేతి తడి- మనం మనం కాము అను పచ్చి నిజం ఆత్మా యేడుపు- ••• తెలియాలి ఆసన్న సమయమిది- 28/04/14

by Vijay Kumar Svk



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/RYNQrK

Posted by Katta

27, ఏప్రిల్ 2014, ఆదివారం

DrAcharya Phaneendra కవిత

ఎప్పుడో … 1996లో ‘ఈనాడు ‘ దినపత్రికలో ప్రచురితమైన నా గేయకవిత ఇది. ఈ ఎన్నికల వేళ మళ్ళీ ఇక్కడ ప్రచురిస్తున్నాను. - డా. ఆచార్య ఫణీంద్ర

by DrAcharya Phaneendra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1mNw2dj

Posted by Katta

R K Chowdary Jasti కవిత

జాస్తి రామకృష్ణ చౌదరి విలువ నేనో పుస్తకం కొన్నాను సగం చదివాను మిగతా సగం చదవడానికి ఓపీక లేక ఆసక్తీ లేక దాచుకోవడానికి గుండెలో స్థలమూ లేక ఒక మిత్రుడికిచ్చాను మిగతా సగంలోనే నా భవిష్యత్తు ఉందని నాకు తెలియదు పుస్తకాన్ని శ్వాసించిన మిత్రుడొక అధికారి కాగలిగాడు ద్వేషించిన నేను అభాగ్యుడినయ్యాను 27Apr2014

by R K Chowdary Jasti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1lk9aCl

Posted by Katta

Katika Manohar కవిత

కటిక మనోహర్ # వాన మబ్బు # నీలాకాశం నలుపురంగు పూసుకుంటోంది నామస్తిష్కం జ్ఞాపకాలరంగు పులుముకుంటోంది తెరలుతెరలుగా నల్లటిమబ్బు ఊరినికప్పేస్తోంది మబ్బుతెరల్లోంచి నాగతానుభవాలుతొంగిచూస్తూ కనిపించాయి బాల్యంలో బడి “ఎగరగొట్టినంత” వేగంగా పోరుగాలి పైకప్పులను ఎగరగొడుతోంది గట్టు మీద మేం తాటాకుబూరలు వూదిన శబ్దాల్లాగ ఆకాశంలో మేఘపుబూరలు ఎవరోవూదుతున్నారు కొమ్మపైని పిట్ట తనవీధిమిత్రుడ్ని పిలిచినట్టు, తలపైకెత్తి గట్టిగా ఎవరినోపిలుస్తోంది తిన్నెలపై ఇసుకగూళ్లకోసం మేం పోటీపడినట్టుగా, ఇక్కడి చెట్లకొమ్మలు పోట్లాడుకుంటున్నాయి చాలా రోజుల తర్వాత పాతమిత్రుడ్ని కలుస్తున్నట్టు అక్కడి జంతువులన్నీ కన్నార్పకుండా ఎవరికోసమో ఎదురుచూస్తూ కూర్చున్నాయి ఒకవైపు ప్రళయం వస్తున్నట్టు జనమంతా పరుగులు పెడుతున్నారు కానీ అది ప్రణయం అనితెలిసిన అక్కడిచెట్లు, నేలమ్మను పూలతో అలంకరిస్తున్నాయి మట్టిపరిమళం గుప్పున ముక్కుకు తగులుతోంది ఇంతలో ఎవరో నేలమ్మపై "నీటిముత్యాల్ని" జల్లడం ఆరంభించారు ఆ ముత్యాల మెరుపులో నేలమ్మ మరింత సుందరంగా కనబడుతోంది పిలవకుండానే వచ్చిన అథిదులంతా ఈ ప్రణయవిందుని కళ్ళతో ఆరగించారు నాతో సహాఅక్కడున్న జీవులన్నీ ఈ ప్రణయజ్ఞాపకాల్ని ఇళ్ళకు తీసుకెళ్తూకనిపించాయి.

by Katika Manohar



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/RXTomx

Posted by Katta

Arcube Kavi కవిత

కుళ్ళిన పళ్ళతోట-3 _________________ఆర్క్యూబ్ తాప తాపకు చూపు గడియారమ్మీదికి కొట్టుకుంటది ఒకటే గుటగుటా భగవంతుడా ఎట్ల తెల్లారాలే చిన్న ముల్లు పగబట్టినట్టే ఇగా కదలది నా అగా కదలది పోటు సరఫరాలో ట్రాన్స్ కో పిచ్చి అలర్ట్ గుంటది తల నిండ దిమ్మిస పెట్టిగుద్దినట్టు బండకు బండా నొప్పి నిండుకుంటది తలంత మెత్తగ ఏడ ఒత్తుకున్నా మెడ మీది గుండు పుండు పుండు .......ఆయి మంటది ఎంత నెత్తీ నోరూ బాదుకున్నా నొప్పి గింతసుతం కమ్మికాదు దవడ వాచి దడ పుడ్తది గదుమ కింది చెయ్యి ఎంతకని పుండును మోస్తది పంటి మీది పాణం చేప పిల్ల ఇగం తాకి జివ్వుమంటది నిప్కల మీద నీల్లు సల్లినట్టు సుయ్యి సుయ్యి మంటది చేతిల అద్దం దాని జాతే అంత అస్సలు అబద్దం ఆడది సూస్తేముంది ? నోటి నిండా పెద్దపల్లి మంచిర్యాల గోదావరి ఖని మొత్తం-బెల్టుకు బెల్టే సింగరేని నోరు దెరిస్తే ఓపెన్ కాస్ట్ (ఇంకా ఉంది ) * * * * *

by Arcube Kavi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hBEafV

Posted by Katta

Kranthi Srinivasa Rao కవిత

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు ||ఆచూకి|| తెలుసుకోవడం క్రియే ... కానీ అది నిష్క్రియాప్రియత్వాన్ని వరించినా లోపలి దారి హఠాత్తుగా ఆగిపోయినా ఒక చీకటి మేఘం చిగురాకులా ఊగినా కొత్త వేకువ వైరాగ్యపు వరదల చప్పుడు వినిపించినా నీలోలక చలనపు ఆధార ఆకర్షణ అయిన తెలివే..... ఊడ్చే చీపురుకు మొదలు సరిచేసుకొనేలోపే వాకిలి విశాలమయి విషాదాన్ని శృతి చేస్తుంది పొరలు పొరలుగా అల్లుకొన్ననీవు ప్రాణవాయుప్రసార మార్గాల వెంట కొత్త పగుళ్ళలోచేరి ప్రయా్ణాన్ని కాసేపు ఆపివేస్తావు కొత్త లోకం లోకి జారిపడుతున్నప్పుడు నీటి బిందువులా నీలోకి నీవు గుండ్రంగా ముడుచుకొంటావు ఆపై చిద్రమై ఏదో ప్రవాహంలో కలసిపోతావు కొట్టేసిన వాక్యానివై కొత్తదనానికి పునాదివి అవుతావు నీ పుట్టుకకు చావుకు మధ్య బిగించికట్టిన కాలపుతీగను మీటే కారణాన్ని కనుగొనేందుకు నీకు తెలియకుండానే నీవే ఏదో ఆచూకి వదులుతావు

by Kranthi Srinivasa Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1tQMtd6

Posted by Katta

Rambabu Challa కవిత

చల్లా గౙల్-10/ Dt. 27-4-2014 తల్లిలేని పేద బ్రతుకని చెప్పుకుంటాను కమ్ముకున్న బతుకు వెతలను విప్పుకుంటాను చెట్టు క్రింద మట్టిలో నే నిదురపోతూనే ఆరు రుతువుల రంగు దుప్పటి కప్పుకుంటాను తల్లి రెక్కల మాటునుండి గువ్వ చూస్తుంటే అమ్మ ఒడిలో హాయి ఎంతో చెప్పమంటాను గడ్డి పువ్వూ అమ్మ ఉందని మురిసిపొతుంటే అనాధకంటే నీవె గొప్పని ఒప్పుకుంటాను దొరలబాబుల డాబులింక చెల్లవోయి "చల్లా" వెట్టి చాకిరి చెయ్యమంటే తప్పుకుంటాను

by Rambabu Challa



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pDOpWB

Posted by Katta

Subhash Koti కవిత

మితృలారా! ఇది అసలే ఎన్నికల కాలం.ఎన్నో కలల కాలం. కలల బేహారులు ప్రజలకు కలలు అమ్మి వోట్లు దండుకొనే కాలం. కల్లలు ఎల్లలు దాటి వరదలయి ప్రవహించే కాలం.నల్ల డబ్బు విపరీతంగా యేరులై పారే కాలం. తిట్ల పురాణాలను నేతలు సుప్రభాతం వలె గాక ప్రతి దినమూ పారాయణం చేసే కాలం. డబ్బులు దండుకొని పత్రికలు అభ్యర్థుల జయాపజయాలను హెచ్చవేసి ప్రచురించే కాలం. ఇట్టి వోట్ల రుతువు గురించి ప్రసాద మూర్తి రాసిన ఈ కవితను చూద్దాం. ఓడిపోతున్న దేశం *********** ఎవరో ఒకరు గెలుస్తారులే... నల్ల డబ్బు నాటు సారా ఆయుధాలయ్యాక అమ్ముడు పోయిన ప్రతి వోటరూ అటొ ఇటో ఒక పక్షాన సైనికుడయ్యాక... గెలిచేది ఎవడైతేనేం.. ఓడిపోయేది మాత్రం ప్రజాస్వామ్యమే.. ~~~~ ~~~~ ఎవరు గెలిస్తే ఏముంది నేస్తం.. నువ్వూ నెనూ మరేదైనా మాట్లాడుకోవడం మంచిది క్రికెట్ నుండి ఎన్నికల టికెట్ దాకా అంతా అమ్మకం కొనుగోళ్ళ లాభసాటి.. వ్యాపారమే కదా! ఎన్నికల్లో రిజర్వేషన్ మాటెలా వున్నా చట్టసభల్లో సీట్లన్నీ కోటీశ్వరులకే నోటు గెలుస్తుంది..వోటు ఓడుతుంది ఇదే పంచవర్ష ప్రహేళిక ~~~~~ ~~~~~ ఎన్నికలు ఎక్కడ జరిగితేనేం.. గెలిచేదిస్వార్థం..ఓడేది మనిషి ఎవడో ఒకడు గెలుస్తాడులే.. ఓడేది మాత్రం నువ్వూ నేనే ^^^^^^^^^^^ ^^^^^^^^^

by Subhash Koti



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1h38Xi4

Posted by Katta

Murthy Kvvs కవిత

A Short Review on Sahiti Yatra by Dasari Amarendra. Here I am introducing a collection of twenty four essays and seven interviews.This is published in Telugu language and the author is Dasari Amarendra ,a best known Telugu writer for his travelogues,stories and essays.I happened to buy the book when I was confronted him at a literary meet held at Kothagudem.The first part needs a lot of space,indeed, to glance over to justify the do.So I let's have a look in to the second part of the book,The interviews section. Amarendra interviewed seven different stalwarts who contributed a lot to their respective pursuits.No doubt all of them would enrich the reader in terms with their particular areas.Kalipatnam Rama Rao,a legend story teller of contemporary Telugu literary world expressed his concerns about ongoing story writing.Many interesting issues came up and the master answered the questions are really noteworthy. Next ...the second one is with renowned journalist/writer Khushwant Sing.Khushwant was well known for his out-spoken nature. Interacted widely about his life and writings.Amarendra wrote that he was given a few minutes of time by Sing but in course of the interaction he had loosen the constraint of the time so they discussed for hours. K.Sachidanandan,a renowned Malayalam poet and the editor of The Indian literature was interviewed and he spoke on Malayalam poetry and he did some comparisons in terms of present movements in the sphere of Indian literature.We could also find a thought provoking interview with Vadrevu Pandu Ranga Rao( also called as Penguin Ranga Rao).His deliberations on Telugu to English translations are of much useful to serious translators. And another Translator J.Lakshmi Reddy raised the real problems which he has been facing as an Hindi translator.The intricate things came up in the discussion are out rightly practical.The interview with Krittiventi Srinivasarao proved that he was a man of self-made.Poets Vadrevu Veera lakshmi devi and Yakoob are also there to share their thoughts.Totally deserved people.It would just not be another book,Rather it will touch you all the way.Try it.--------KVVS Murthy

by Murthy Kvvs



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j2CXi2

Posted by Katta

Krishna Mani కవిత

వికృతి ****** ప్రకృతి మోడువారిన క్షణాన నా కంట కారేది నీరేనని మురిసిన మనసు ఆ చుక్కలని పట్టి ఒక మొక్కకన్న నింపలేనా కడుపునని రగిలిన గుండె ఎండిన చర్మం పగిలిన కాళ్ళు ఆరిన చమట రాలిన ఉప్పు ! ఇలా మానవులు హహాకారాలు చేసి కార్చిన నీళ్ళను బిందెలో నింపి ప్రకృతి పాదాలను తడపినా కరుణించని తల్లి కసాయి సూరీడు ! ఎడారి నడకన ఎండమావుల పలకరింపులు క్షణానికైనా మదిలో సంబురం ! బొగ్గుల కొలిమిలో బతుకు నడవక బూడిదలో దాగిన ఆశ ! చేసిన పాపము చెడని పదార్దం చినుకు జారక ముందే మదిని తెరచి దాచుము విత్తు కొనజేరిన జీవనాడికి పచ్చని పందిరి అల్లుము మొద్దు ! కృష్ణ మణి I 27-04-2014

by Krishna Mani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j2lNBf

Posted by Katta

Sky Baaba కవిత

మృగమూ.. దాని సేవక మందా.. - - - - - - - - - - ఇపుడంతా మృగమాయలో ఉన్నారు.. తరాల నుంచి పోతపోసుకున్న బానిస మనస్తత్వం కదా- మనిషి రక్తం తాగి బలిసిన జంతువునే మృగరాజును చేయాలనే తపన.. మృగం సకిలిస్తున్నా జూలు విదిల్చినా పంజాలు చాపినా జువాల మంద కేరింతలు కొడుతున్నది గుహలోని అస్తిపంజరాల్లో అభివృద్ధి యాంటినాలు కనిపిస్తున్నాయట! మిగిలిన కళేబరాలకు ఆశపడే తోడేళ్ల మంద ఇప్పుడు జోరుమీదున్నది బొక్కలకు ఆశపడే కుక్కల మంద కాచుకుని ఉన్నది మందలు సరే..! తలలు నెరిసిన మేధావితనం మంద బుద్ధులవడమే చిత్రం ఎర్రెర్రని చైతన్యం వి'వర్ణ'మవుతుండడమే విషాదం కలం యోధులంతా 'జీ హుజూర్ ' కొట్టే కాలమొచ్చె అప్రకటిత శాసనకర్తలంతా వీలునామా రాసుకుంటున్న రోజులొచ్చె ప్రమాదాన్ని పసిగట్టి కాకులు కావుకావు మంటున్నా కోకిలలు ఖూనిరాగాలు తీస్తున్నాయ్‌ గద్దలు సంచరిస్తుంటే పావురాలు బెదిరిపోతున్నాయ్‌ ఎంత కాని కాలమొచ్చె..! చంపుడు పందెం ఆటంటే పడి చస్తున్నది మంద ఇక లాభం లేదు.. సైతాన్ గుహలోకి పోకుండా కొంకిరి కట్టెతో మంద కాలు గుంజాల్సిందే.. నీలి నీలి దారుల్లోకి మర్లేయాల్సిందే.. * (పత్రికలు అచ్చేయని కవిత)

by Sky Baaba



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1liHRZ8

Posted by Katta

Pulipati Guruswamy కవిత

నేను నీ కోసం బతకను // డా.పులిపాటి గురుస్వామి // వేసారిన రోజులు మననుంచి వెళ్ళిపోవు కావాల్సిన నమ్మకం ప్రసరించక పోతే ఒంటరి యాత్రకి దిక్కు తెలియదు అందరూ ఇక్కడ పాత్రధారులే నిమిషాల తేడాతో నిష్క్రమించక తప్పని వారే పరిధులు గీసే వారు తెర మీద కనిపించరు వలయాలు వలయాలుగా మనుషులు పేరుకుపోతారు యుగాలుగా కొంత వెలుగు కొంత చీకటి సంతోషాన్ని ప్రకటిస్తాయని తెలియక అపోహల చుట్టూ తనుకులాట చెరువంతా ఒకేసారి ఈదటం ఏ చేప కీ చేతకాదు బతకటానికిగల అవకాశమే అదృశ్య కానుక దిక్కుల మీదికి విసిరేయక దిగులును జయించడమే బలమైన గెలుపు. రోజూ చిగురించడం తెలిసిన వానికి చీడ ని చెరపట్టటం చాలా తేలిక ..... 27-4-2014

by Pulipati Guruswamy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ipQtg4

Posted by Katta

Srinivas Denchanala కవిత



by Srinivas Denchanala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ipMxMg

Posted by Katta

Satya Srinivas కవిత

చౌకి రాత్రి రెండు గంటలకు చెట్లని చూస్తునప్పుడు పట్నం నుండి వస్తున్న అభివృద్ధి నియోన్ కాంతి అడవి గూటిని పెకలించడానికి వచ్చే ఎలక్షన్ మ్యానిఫెస్టో నాలుకలాగుంది ఆ మాయదారి నాలుక గాలి తాకకుండా సదా పహరా కాసే నిశాచర జీవాల్లా చెట్లకల్లుకున్న పక్షి జంటలు కూస్తూనే వున్నాయి అందుకే రాత్రప్పుడు అందుకే రాత్రప్పుడు పక్షి కూతలు వినపడతాయి (21-4-14) (27-4-14)

by Satya Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fky9p0

Posted by Katta

బ్రెయిన్ డెడ్ కవిత

నిశీధి |Trauma _ ఒకానొక అభౌతిక గాయం | వేకువలా అవెక్కడున్నాయి ? మనసులన్ని కృష్ణబిలంలా చీదరపు దారుల్లో నిరంతరం శూన్యమయిపొయాక బలమయిన వేటగాళ్ళ చేతిలో చిక్కిన చలిచీమల్లా సహజన్యాయాలకి న్యాయం ఊసే ఎరగని సామాజిక న్యాయాలకి మధ్య నలిగే ఆత్మలు అచేతనత్వపు అంచులలో కొనఊపిరికోసం పోరాడుతూ ద్వైత్వం కి అద్వైతం కి మధ్య నలగుతున్న సన్న పోగులు పట్టుకొని కామోద్రేకాల కహానీ అర్దం చేసుకుంటూ పగన్ జీవితాలని పంచనామాలు చేస్తూ నిజాలు చర్చించలేని నిస్సహాయాత్వాన్ని వెలగపండులా మింగుతూ రెక్కలు తెంచుకొని ఫిజిక్స్ కి మెటా ఫిజిక్స్ కి మధ్య ఊయలూగుతుంటే మిగిలింది అంతా నిశ్శబ్దమే .... అనైతిక హృదయాలను ఖాళీ విషాదాలను ఎంత తవ్వి చూసినా అవే శిధిలాలుగా మిగిలిపోతూ మరోసారి రియాక్షన్ లెస్ రిఫ్లెక్షన్ లు ప్రసరిస్తూ మరిన్ని పార్ధివ శరీరాలను ధరిస్తూ అజ్ఞానపు వికారాల అలసత్వం తో వెయ్యిన్నొకటో సారి కూలబడుతూ నిశీ !! 27/04/14

by బ్రెయిన్ డెడ్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nRcMLR

Posted by Katta

Chi Chi కవిత

రంగులేని నింగిరూపమేధైతే ఏంటి అది రాల్చుకున్న చినుకులన్ని రంగులద్దుతుంటే!! ఋతువులన్నొక్కసారి ఊపిరై రగులుకున్నప్రాణంతో రుదిరమురుకుతుంటే తనివి నిండి పొర్లుతున్న మనసు చాలలేదని కప్పుకున్న నింగి రెప్పలార్పుతోంది!! రెప్పపాటు నిద్రలో జారిపోయే వెలుగులో రంగులన్ని కలుపుకున్న చీకటంతా చిటికెలో అద్బుతానికర్థం అంతుచిక్కలేక అర్థమైన భావం మాటకందలేక నింగినై పులుముకున్నచీకటిచ్చే చెలిమిలో వెలుగులద్దే చినుకునొకటై ఎగురుతున్నా కదలకుండా మనసు నింగై , మాట మరుగై!!______(27/4/14)

by Chi Chi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1j1EvZO

Posted by Katta

Pulikonda Subbachary A Poet కవిత

Dear Friends. I come back again with some more of my English translation poems. these are also of Rallabandi Kavitha prasad. please comment on the art of my translation. I took very little freedom where it is really needed. the original credit goes to Kavitha Prasad. please coment. ఏకాంతం కోసం చేసే ఆకాశం తపస్సును చిలిపి నక్షత్రాలు చిందరవందర చేశాయి. సముద్రం తపస్సుకు జలచరాల అల్లకల్లోలం మనిషి తపస్సు మొదలెట్టగానే అంతా నిశ్శబ్దం. The Endless blue sky Started its penance The naughty twinkle Of the stars Disturbs it. The Endless blue sea Started its penance And faces the disturbance Of the aqua creatures The man started his penance Silence, Selence every where!!!! గింజ- నేల మధ్య రగిలే కోరికలేం లేవు కొన్ని యాదృచ్ఛికమైన కలయికలు గత్యంతరం లేక వెలికి వచ్చిన మొలకలు అరణ్యాలుగా అఘోరిస్తున్నాయి. The seed And the earth Did not mate in love Its like an Unplanned adultery The born bastardy trees Cry as forests. వెనక్కు చూస్తే శతాబ్దాల స్మశానం ముందు చూస్తే అంతు చిక్కని కాలఘోష నడక ఆగదు ప్రయాణం ముగియదు. When I spread Myself into a Hindsight It is the grave-yard of Epochs. When I become A foresight It is the open ended Mistic time. But I Walk and walk and Walk and walk …. నేను నాలోని స్వప్నాలూ అన్నీ నీకు వాస్తవాలే నువ్వు నా స్వప్నం. I And all of My foggy dreams Are Mundane reality for you. But You are My sweet dream. నిన్ను వెంటబడి పోటీలో తరముతున్నది నువ్వే అందుకే పరుగు పందెం ముగిసిపోదు. The ruthless Running race Never comes to an end, Because You are Chased by yourself. ప్రియా సిగ్గుతో పడక గదిలో దీపం ఆర్పావ్ నీ స్పర్శతో వొళ్ళంతా కళ్ళయ్యాయి. O my love You took off All the lights For making love. But Your touch on Each of my nerve Gave me Thousands of sights. ఇద్దరిదీ ముళ్లబాటలోనే ప్రయాణం నీ పాదాల రక్తాన్నిచూసి నా చెప్పుల్ని నీ కిచ్చాను. నువ్వు గబగబా అడవి దాటి వెళ్ళి పోయావ్ నన్ను మర్చిపొయ్యావ్ ఐనా నిన్ను ప్రేమిస్తూనే ఉన్నాను. We both Started our journey On the thorny path I made my heart into Your colorful shoes When I could not See your bleeding toes. You crossed over The thorny forest And walked into a Floral garden and forgot me. Oh my love, I still Love you love you and love you. చిన్నప్పటి నుంచీ చూస్తున్నా.. కాలం ఇంకా నాకు మేకప్ చేస్తూనే ఉంది అసలు నాటకం మొదలయ్యేదెప్పుడో... The time is ‘making-me-up’ ready In the green room Right from my Cradle days. I do not know When would the Actual play begins. స్వేచ్ఛా సమూహంలోనికి హఠాత్తుగా దేవుడొచ్చాడు కొందరు భయపడి పారిపోయారు మరికొందరు భయంతో గుడికట్టారు ఇంకొందరు సాష్టాంగ పడ్డారు, ఇంకా లేవలేదు. అతడొక్కడే భగవంతుడి దగ్గరికెళ్ళి కరచాలనం చేశాడు ఇద్దరూ కలిసి ఇంటికెళ్ళి పొయ్యారు. All-of-sudden God appeared In a crowd Some are afraid and vanished. Some in the crowd Constructed temples In fear. And some more Laid in prostration… He alone Went close to the God Shook hand with him and Disappeared for The home of immortality. గతాన్ని నిశ్వాసాలతో వర్తమానాన్ని ఉచ్ఛ్వాసాలతో వెరసి కాలాన్ని శ్వాసిస్తూ... By Exhaling of past and Inhaling the present Totally I live on and on With Breathing the time. అద్దం అంటే నాకిష్టం నేను నవ్వినప్పుడు నవ్వినందుకు కాదు నాతో కలిసి కన్నీళ్ళు కారుస్తున్నందుకు. I love the mirror Not because It smiles when I smile, But it Sheds tears When I come to tears. మొన్నామధ్య బ్రతికుందామని ఆత్మహత్య చేసుకున్నాను చచ్చి బ్రతికి పొయ్యాను కాలం వల్లకాడులో పూడ్చిపెట్టారు. సమాధిలో బ్రతకడం మొదలెట్టాను. I recently Committed suicide to live, And start living. They buried me in The cemetery of time. I started living In -Samadhi- the burial. విషాదాల్ని మిఠాయిల్లా తినేవాడికి వినోదాలు మరింత తియ్యగా ఉంటాయి. To a person Who eats out All of his poisons Like loving sweets For him Sweeter sweets are More sweet. ఆకు పచ్చని లోయపై హక్కులన్నీ పాటలు పాడే పక్షులవే సెలఏళ్ళ యాజమాన్యం స్వేచ్ఛగా ఈదే చేపలదే మరి.. బాణాలతో గాలాలతో వస్తున్న వాళ్ళెవర్రా.. The green valley is The ruling land of The singing birds The musical streams are of The fishes.. Then why do These hunters and anglers… చెట్టూ, కాలమూ, పసిపాప మూడు నగ్నంగానే ఉంటాయి దేన్నీ దాచుకోవు. The tree The time and The baby All three are naked. They Do not hide for anything. కవిత్వంలో పదాలను కాదు పరిమళాన్ని అనుభవించు. Enjoy the fragrance That emanates from Between the words In a poem But not remain at The words. ఇష్టం లేని రంగులున్నా ఇంద్రధనుస్సు అందంగానే ఉంటుంది కదా జీవితమూ అంతే. The Rainbow is beautiful Though it has Some colours, which We may not like. Life is a Rainbow. ప్రియా నువ్వు పెంచిన పూలతోట వెన్నెలంటుకొని తగలబడుతోంది – హడావుడిగా ఆర్పడానికి వస్తే కవిత్వమై వచ్చి అడ్డుకున్నావ్ నన్ను తోటలేకి నెట్టేశావ్. Oh my love The floral garden That you nurtured Is burning in the full moonlight When I rushed to douse it You came in my way Like a poem You clinched me into Your garden of love again. గడియారం కాలం ఆత్మకథ చెప్పదు సౌందర్యం ప్రేమకావ్యానికి కవర్ పేజి కాదు అలాగే, కాలాన్ని ప్రేమించే మనిషికి మాత్రం మృత్యువు కూడా చివరి మజిలీకాదు. A clock can Never narrate the Biography of an age. Beauty could Never become the Beautiful title page of The epic-tome of love. Even the Death could Never become The final abode of The human being. నాలాంటి మనిషికోసం వెతుకుతున్నాను. కనపడగానే అతడు నేనూ ద్వేషించే శత్రువని తెలిసింది. I was in Search of a human being Similar to me. When I come across The person I found him as my enemy. ఈ రాత్రి నన్ను కాటేసిన చీకటిని ఢీకొని మరణిస్తాను. చుక్కలతో పుష్పాంజలి ఘటించండి సంధ్యాస్మశానంలో దహనం చేయండి ఉదయకాంతిలో స్నానం చేయండి రాత్రిదాకా మౌనంగా ఉండండి చందమామనై వస్తాను చీకటిని ధిక్కరిస్తాను. I die by the Bite of the thick darkness While fighting with it. Give a tribute by the Flowers of stars. Burn me in the Grave yard of dusk. Take a purity bath In the morning light. Keep yourself in silence of Mourning till the night. I would come back Like the moon and Again fight with the darkness.

by Pulikonda Subbachary A Poet



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/RWJsJT

Posted by Katta