"..నువ్వు లేవు
నీ పాట మిగిలే ఉంది
అది గుండెల్లో రక్తమై మీటుతోంది
ఊపిరి తీసుకోకుండా చేస్తోంది
అప్పుడెప్పుడో అడవిలో
సంచారం చేస్తున్నప్పుడు
గువ్వ పిట్టల కువకువలు
పక్షుల అలికిడులు
అన్నీ ఒకే రాగమై
మనసు తెర మీద
వెచ్చని పాటలను చల్లుతోంది
రణగొణ ధ్వనుల మధ్యకంటే
వనాల వెంట సహచరితో
కలిసి నడవడం..
మరింత హాయినిస్తోంది
ఓ వైపు బందూకుల సందడి
మరో వైపు ఖాకీల హల్ చల్
అయినా ..ఈ ప్రయాణం
మరిచిపోలేని ..మరువలేని
అనుభవాలను మిగిల్చింది
ఓ వైపు చిమ్మ చీకటి
పండు వెన్నెల అడవిని ముద్దాడి
నదిని ఒడిలోకి తీసుకున్నట్టు
లోకానికి అవతల..
మనుషుల సమూహంతో
మాట్లాడుకోవటం ..
ఇంద్రధనస్సును చేతుల్లోకి
తీసుకున్నట్టు అనిపించింది
ఎన్ని మైళ్ళు నడిచినా
ఇంకా ఏదో ఉన్నట్టు ..అందుకే
అడవి అంటే పూల వనమే కాదు
జీవితాన్ని వెలిగించే దీపం .."
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి