స్వాతి శ్రీపాద || మాట వినని ||

మసక బారిన నిన్నటికన్నీటి కలబోత మంచు దారిన
చినుకులై రాలిన తేనె వాకల వాడిన సుమదళాల్లో
తడబడే అడుగులతో మళ్ళీ మరోసారితచ్చాడాలనిఉంది
ఏమూలో ఘనీభవించిన మాటల పారిజాతాల పరిమళాన్నీ
వెలిగి వెలిగి గుప్పించిన వలపు అగరు పొగల సమ్మోహనాన్నీ
మళ్ళీ మరోసారి మనసారా కుతి తీరా గుండెలనిండా నింపుకోవాలనుంది

ఎప్పుడో పంచుకున్న పగటి కలల వెలుగులు
మరచిపోయిన కళ్లకు కాటుకలా అలదుకోవాలనుంది
శీత వేళ కోసం దాచుకున్న వెచ్చని స్వప్నాల
వేడి దుప్పటినోసారి దులిపి ఈ నడి వేసవిలోనూ కప్పుకోవాలనుంది

అయినా గతానికి బానిసై పట్టుకోల్పోయిన ఈ క్షణం
తలపుల పక్షవాతపు గుప్పిట్లో చిక్కి మాటవింటేగా?

ఏకాంతపు కిటికీ రెక్కలపై వాలి పలకరించే
జంటకోయిలల కుహూ కుహూ రవాల్లో
మధురిమనై విస్తరించాలనుంది
అనంతమైన నీలిమలో పొర్లాడే ఆకాశపు హద్దుల్లో
విరజిమ్మిన హరివిల్లు గమకాల్లో కుతూహలాన్నై
కంగారుగా పరుగులు తీసే గాలి గుసగుసల్లో సేదదీరలనుంది.
*31-07-2012