బివివి ప్రసాద్ || మార్మిక కవిత్వం ||

1
మనిషిలో కోరికల ఫలవృక్షముంటుంది, ప్రపంచం దాని నీడ
సదా మానవులు నీడలకు వేలాడే కాయల్ని తెంపబోతారు
అరుదుగా, వివేకం మేలుకొన్నవాడొకడు
తనలోపలి వృక్షాన్ని చెరిపేసి, తానే రసపూర్ణ ఫలాన్నని తెలుసుకొంటాడు

2
అప్పుడే నడక నేర్చిన పిల్లల్ని వాళ్ళ పాదాలు నడిపిస్తాయి
మాటలు నేర్చిన పిల్లల్ని మాటలు మాట్లాడిస్తాయి
ఊహలు నేర్చిన పిల్లల్ని ఊహలు కదిలిస్తాయి

నడక బాగా తెలిసినవాడు తన పాదాలను నడిపిస్తాడు
మాటలు తెలిసినవాడు తన మాటలను ఉపయోగిస్తాడు
ఊహలు తెలిసినవాడు తన ఊహలపై అధికారం వహిస్తాడు

3
వేటినీ లోపలికి రానీయకపోవటం తొలిదశ
అన్నిటినీ లోపలికి రానీయటం మలిదశ
అన్నిటినీ వెలుపలికి పోనీయటం వాటి పై దశ
రాకపోకలు, లోవెలుపలలు లేవని తెలియటం చరమదశ

4
వెలుపలి ప్రపంచమొక పర్వతం, లోపలి ప్రపంచమొక ఆగాధం
పర్వతంపైన ఎవరైనా ఒక అడుగైనా పైకి నడవలేరు
అగాధంలోకి ప్రవేశించేవారు, అదే సమయంలో పర్వతాన్నీ అధిరోహిస్తారు
అగాధం లోతుల్ని తాకిన వారు, పర్వతాగ్రం మీద కనిపిస్తారు

5
జీవితమొక పర్వతం, మనిషి ఒక చలనం
వేలమనుషులు పర్వత పాదంలో ప్రదక్షిణ చేసి వెళ్ళిపోతారు
అరుదుగా కొందరు నాలుగడుగులు పైకి నడిచి చుట్టూతిరుగుతారు
వారినందరూ ఆశ్చర్యపోతూ చూస్తారు, వారు సంతృప్తులై మరలిపోతారు

ఎక్కడో ఒకరు నిటారుగా నడవటమే నడవటమని గ్రహిస్తారు
వారు ఒకమాటైనా మాట్లాడకుండా తలవొంచుకొని శిఖరాగ్రానికి ప్రయాణిస్తారు
శిఖరాగ్రంపై నిలిచి పర్వతమే తనచుట్టూ తాను పరిభ్రమించటం దర్శిస్తారు.