అరటాకు హ్రుదయం పై-
క్రుత్రిమ మాటల గునపాలు దిగినా...
మనస్పుష్పంలో విరిసిన మధురోహలు..
... ... వాస్తవిక శరములై విజయ పథంలోకి
దూసికుపోతాయనే ఆశ!
అస్పష్టపు అగాధ వేదన-
ఆషాడపు వర్ష నిశీధిలా మనోక్రుతిని అల్లుకున్నా...
ఒక ఓదార్పు మణి దీపమై
నిర్లిప్త హ్రుదిని...
ఉత్తేజపరుస్తుందనే ఆశ!!
అడియాసల పొడి ఇసుకతో కట్టుకున్న ఇళ్ళు
నిరాశల తడి తుఫానులో కొట్టుకుపొయినా...
పడిగాపుల యెడారి జీవితంలో...
ఒక అనురాగపు జడివాన
కురుస్తుందనే ఆశ..!!
అభిఖ్యాన్ని అధీష్టించుటకై-
పరుగులు తీసె జీవితగమనం..
అలసి, సొలసి సొమ్మసిల్లేనని సంకుచిత లోకం...
పరిహసించినా..
నన్ను నేను నుట్టుకుంటూ...
జీవిత సాఫల్యం సాధిస్తాననే ఆశ..!!
*30-07-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి