ఛంద్రశేఖర్ వేములపల్లి || నన్నొదిలెళ్ళకు!?||

మబ్బులు రాసుకున్న మెరుపు
ఉరుమై,
... హృదయం
బ్రద్దలైన శబ్దం
భరించలేని నొప్పి ... కన్నీరై,
గొంతు గద్గదమయ్యింది.

మొదటి మేఘ మదనం
తొలిప్రేమ
మహా మాయ
జల్లై కురుస్తున్నప్పుడు,
ఒణికాను, తడబడ్డాను.
కానీ ... అనుకోలేకపోయాను.
ఎడబాటు ఇంత కష్టంగా ఉంటుందని,

భయం నన్నల్లుకుపోయి
సముద్రంలో అల్పపీడనంలా
వెంటాడుతుంది!
ఆశించాను, ప్రార్ధించాను.
ఇంత రాపిడి తగదని, ఒత్తిడి తట్టుకోలేనని,
నీవు నాతోనే ఉంటేనే బావ్యమని,

మళ్ళీ కరుణిస్తానని, కురుస్తానని,
తిరిగొస్తానని,
ఇంద్రదనస్సై అలరిస్తానని
మాటిస్తున్నావు! ... నిజమా!
నా కెలా తెలుస్తుంది.
ఎక్కడ, ఎలా, ఏక్షణంలోనో అని,

చీకటి ఊహల్లో,
భయం, అనుమానాల్లో వదిలెయ్యకు ... నన్ను!
తొలకరిచినుకు
నీ సాహచర్యపు మధురిమ
మరిచిపోలేని పుట్టుమచ్చ
అనుక్షణమూ ... కళ్ళముందే కదులుతుంటే ...


*10-08-2012