ఎం.నారాయణ శర్మ కవిత

జరా... _________________________ సారవంతమైన దుఃఖాన్ని నిర్మించాక పడకగదినీ ,మంచాన్ని వదిలి వర్షం ఒంటరిగా వెళ్లిపోతుంది ఏవో కొన్ని క్షణాలు వర్తమానాన్ని భరించలేక కళ్ళుమూసుకున్నట్టు నటిస్తూ ఎవరికీ తెలియకుండా అలామిగిలిపోతాయి మరణించడానికి తుఫానెందుకు..? నిన్ను నికు దూరం చేసే కొన ఊపిరి చాలదూ..? మూర్ఖంగా పొద్దున్నే రాత్రిని కడిగేసుకుంటాం గానీ వెంటనీడలా రాకుండా ఒక్కడుగన్నా వేయగలమా..? మిడిల్ పిన్నులో ఎంతకాలం దాక్కుంటావ్ నిన్నెప్పుడో కొసలు జార్చిపడేసాయి చూసీ చూసీ కళ్ళులోపటికెళ్ళిపోయి చూపుచుట్టూ గడ్డం పెరిగినట్టు చీకట్లు ఆకాశానికీ నాకూ దూరం పెరిగి పోయింది తుదిశ్వాసను సాధన చేస్తూ ఇప్పుడు ఆసుపత్రిలో వెలుగుతో ఆత్మహత్య చేసుకున్నమంచం ..

by ఎం.నారాయణ శర్మ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1i0ggGJ

Posted by Katta