Sailaja Mithra కవిత

గది దు:ఖం // శైలజామిత్ర ఒక్కసారి చూడగానే మొదటి చూపు అనుకుంటాం పరిచయం చేసుకుంటాం అనేకం మాట్లాడుకుంటాం గది గోడల్ని కొత్తగా కలియజూస్తాం నిశ్శబ్దాల్ని ఒకసారి, నిజాల్ని మరోసారి తెలుపుకుంటాం ఆ సమయం లో ఆ గది ఒక ప్రపంచంలా కనిపిస్తుంది ఒకరినొకరు ఆశాంతం చూసేందుకు తటపటాయిస్తాం పదే పదే గొంతును సరిచేసుకుంటాం. అనవసర వ్యక్తిని మధ్యవర్తిత్వం వహించమంటాం ! గుండె తలుపు చూపుల కొక్కానికి తగులుకుని విల విల లాడినట్లు శరీరాన్ని తరచి తరచి చూసుకుంటాం ! బరువైన జ్ఞాపకాలకు నిట్టూర్పుతో సరిపెట్టేస్తాం ఒక్కరి ఎదుట కుర్చుని సమూహంలో ఉన్నట్లు భావిస్తాం ! రోజు మొదలవ్వగానే బయలుదేరాలని అలొచలనలను విడివిడిగా మూటలు కట్టేస్తాం ప్రయాణం మనల్ని వదిలి పోయిందని తెలుసుకుంటాం చలనాలన్నీ సంచలనాలుగా భావించుకుని చిరునవ్వుల దుప్పటిని కప్పేస్తాం ! విహార యాత్రలన్నీ కళ్ళల్లో నింపుకుంటాం జీవన యాత్రకు మాత్రం కాళ్ళనే ఉపయోగిస్తాం గురిపెట్టిన హృదయాన్ని కడిగి కడిగి ఆరపెట్టేస్తాం చివరికి మనసును అంట్ల గిన్నెల మధ్య పడేసి ఎప్పటికప్పుడు కడుక్కుంటాం!! ఇంతే కదా జీవితం అనుకుంటాం ! ఎప్పటికప్పుడు అప్పుడే ప్రారంభం అయిందని తెలుసుకునేందుకు సమయంతో పోరాడతాం గెలుపు ఓటమిల నడుమ సన్నని రేఖ లా మిగిలిపోతాం ! 21-02-2014

by Sailaja Mithra



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1dU8tgc

Posted by Katta