Bhavani Phani కవిత

భవానీ ఫణి ॥ కవి సంగమానికి వందనం ॥ నడవాలన్న ఆశే తప్ప నడిచే శక్తి లేని నిస్సహాయత తో నిత్యం యుద్ధం చేస్తూ బుడి బుడి అడుగులేస్తూ పడుతూ లేస్తూ వచ్చానిక్కడికి భూమాత అదిరిపడేలా అంగలేస్తూ మహోన్నత శిఖరాల వైపుకి మహా వేగం గా పయనించే మహానుభావులని అబ్బురంగా చూసాను ఉన్నత శిఖరాలని చేరాక కూడా ఎదురొస్తున్న అపరిచితులకి చేతి ఊతమిచ్చే పనిలో అహరహము శ్రమిస్తున్న మహామహుల్ని మహాశ్చర్యం తో తిలకించాను నేను కూడా నడవాలని నీలాకాశాన్ని అందుకోవాలని కలలు కంటూ, కలంతో కుస్తీ పడుతూ తప్పులెన్నో చేసాను తప్పటడుగులు వేసాను పారాడే పసి పాపని చూసినట్టు పడి లేచే నా కవితల్ని మురిపెంగా చూసారు అడుగెందుకు తడబడిందని అడగనైనా అడగక చిటికెన వేలందించారు నచ్చితే ఓ మెచ్చుకోలు బహుమానమిచ్చారు నచ్చనప్పుడు మౌనంగానే చెప్పి నా తప్పులు నన్నేతెలుసుకోనిచ్చారు మాటల తూటాలు పేల్చకుండానే మంచి దారుల వైపుకి ప్రేమగా మళ్ళించారు ముఖ పరిచయమైనా లేకుండానే మదినిండుగా ఆత్మ స్థైర్యాన్ని నింపారు నడుస్తున్నానో ఇంకా పారాడుతున్నానో తెలీదు కానీ... పరుగులు తీస్తున్న అనుభూతిని కానుక గా అందించారు ఎక్కడెక్కడో గాయపడిన మనసుకి ఇక్కడి జ్ఞాపకాల లేపనం పూసి మళ్ళీ మునుపటిలా మార్చుకుంటూ ఉంటాను నీకేమీ కాకపోయినా నీకంటూ కొందరున్నారనే భరోసా నర నరానా నింపుకుని నన్ను నేను ముందుకు నడిపించుకుంటాను !!! కవి సంగమం మిత్రులకి మరో సారి ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటూ 22. 05. 2014

by Bhavani Phani



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1jXgnng

Posted by Katta