Ravela Purushothama Rao కవిత

అమ్మ కూచి రావెల పురుషోత్తమరావు ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ ఔను నిజం నేను అమ్మ కూచినే అభిమానం అనురాగం ముందు మాటగా రాయబడ్డ కవితా స్రవంతి అమ్మ. ఉదయం ముఖప్రక్షాళనం కాగానే నొసటన రూపాయంత కుంకుమ బొట్టుతో ప్రత్యక్షమయే మాఇంటి గృహదేవత మా అమ్మ చిన్నప్పుడు తెలిసీ తెలియని తనంలో నేను చేసిన అల్లరినంతా భరించి జాగ్రత్తరా కన్నా అంటూ నొసటన ముద్దుల వాన కురిపించిన అమ్మ కూచినే నేను నా ఐదో ఏటనే అమ్మ మరో బిడ్దకు జన్మనిచ్చే ప్రసవవేదనలో గుర్రపు వాతం వచ్చి తిరిగి రానిలోకాలకు చేరి ఆ మధురాతి మధురస్మృతులలోనే మమ్మల్ను పునీతంజేసిన అమ్మ కూచిని నేనే నని చెప్పుకోగల సుపుత్రుడిని నేనని విన్నపం ____________________________________________01-04-2014

by Ravela Purushothama Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1hvNamz

Posted by Katta