Sky Baaba కవిత

మొహబ్బత్ కీ తాజీ దునియా `-.-`-.`-.-`-.-`-.-`-.-`-.-` తను తోడిందాకా తెలియరాలేదు నాలో ప్రేమ జల ఇంకి పోలేదని..! * తను జలజలా మాట్లాడుతుంటే గలగలా నవ్వుతుంటే టపటపా ఆ కనురెప్పలు కొట్టుకుంటుంటే చకచకా సౌందర్య శాస్త్రమేదో చదువుతున్నట్లుంటుంది నాకు తన హావభావాలపై మనసులో ఎన్ని కావ్యాల్ దొర్లిపోతుంటాయో..! ఆ కనుల రశ్మికి మాటి మాటికీ నా మోము వెలుగుతూ... ...! నన్ను చూసిన మెరుపుతో నన్నే పొదువుకునే ఆ తేనెల కనుపాపలకు నా రూపం రోజు రోజుకీ దగ్గరవుతూ... ... ఇద్దరి ముచ్చట్ల గిచ్చుట్ల మైమరపులకు కాలం స్థాణువై నిలుచుండి పోతుంది చుట్టూ జన హోరు మా ఇద్దరి గొంతుల మధ్య నలిగి మూగబోతుంది మనసు లేకమైతేనే లోకం అద్రుశ్యమైపోతున్నదే... ఇక తనువు లేకమైతే... ... ...! * స్థిత ప్రగ్నుణ్ణని మహా గొప్పలు పోయేవాణ్ణి తను పాదం మోపి నా అహాన్ని వెయ్యి ముక్కల్ చేసింది

by Sky Baaba



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ivSHMv

Posted by Katta