యం. శ్రీవల్లి కవిత

llసంకల్పంll యం.శ్రీవల్లి. బేలగా కూర్చున్నా.. కళ్ళల్లో బాధ, మనసులో పుట్టెడు దిగులుతో.. ఏటికి ఎడురీద లేక..ముందుకు సాగలేక... అర్ధాంతరంగా పయనం ముగించలేక.. కుప్పకూలిపోతున్న ఆశల సౌధాలని నిలబెట్టలేక.. మనసంతా ఆవహించిన భయాన్ని నిస్సహాయంగా అనుభవిస్తూ.. భయం, బలహీనత, ఆత్మన్యూన్యత, పిరికితనం పిశాచాలై నను కబళిస్తుండగా.. ముందుకు సాగలేక, అడుగు ముందుకు వేయలేక.. ఆలోచిస్తున్నా... ఉవ్వెత్తున ఎగసే కెరటం క్రింద పడుతోంది..మళ్ళీ లేవటానికేగా.. క్షణంలో మాయమయ్యే మెరుపు..మరింత తేజస్సుతో వస్తోంది.. ఎప్పటికైనా ఫలిస్తాననే కదా...ఆశ మళ్ళీ మళ్ళీ పుడుతోంది.. ఇంతటి శక్తి వీటికి ఎవరిచ్చారు? నోటితో పలకరింపు వద్దు..నొసటి వెక్కిరింపు వద్దు.. జాలి చూపులు వద్దు, మొసలి కన్నీరు వద్దు.. ఉన్నదొక్కటే..సంకల్పం. సంసిద్ధమవుతున్నా.. నా జీవన గమనాన్ని నేనే నిర్దేశించుకుంటూ నాకు నేనే ధైర్యం, నేనే సైన్యంగా.. నేనే సారధిగా, ఆశలనే అస్త్రాలుగా .. ధృడమైన మనో నిశ్చయంతో..నింగికెగసే ఆరాటంతో.. కొండల్ని పిండిచేసే గుండె నిబ్బరంతో... మహా ప్రళయాన్నితట్టుకునే ఆత్మ విశ్వాసంతో.. మహాసముద్రాన్ని దాటిన మారుతి వేగంతో.. ఎల్లలు లేని సంకల్ప దీక్షతో .......కార్యసిద్ధికి.

by యం. శ్రీవల్లి



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1cX50zf

Posted by Katta