ఆర్.దమయంతి. || గుండె కరగిన రాత్రి ||

రంగైన స్వప్నాలెందుకు నిదుర రాని కనులకు
రేయి లేని పవలెందుకు?
నా కనుల ముందుకు నువ్ రానపుడు!

యవ్వనాల పూలవాంఛ లెందుకు
విరులెత్తని నీ నవ్వులు కురవనప్పుడు?

పున్నమి వెన్నెల వీచికలెందుకు
నా గుట్టుపట్టు న చీకట్లు చుట్టిముట్టినపుడు

గొంతెత్తి పాడే కోయిల లెందుకు
గుండె దారులు ఎడారులై పోయినపుడు

అయినా,
'నువ్ లేని నేనెందుకు'?' - అని మాత్రం అను కోనులే..
నీ జ్ఞాపాకాలే నా ఊపిర్లయి నందుకు!

చెలీ!
నీ తలపుల నిట్టూర్పులలో నన్ను నిలువునా విలపించనీ ..
నీ కొరకు ఉలుకు కన్నీటిని నిరతమూ పానించనీ..

సఖీ!
విఫలమైన ప్రేమ కన్నా విందేముందనీ - వగపు హృదికి!?
మరపు రాని ప్రేయసి కన్నా భాగ్యమేదనీ- భగ్న ప్రేమికునికి?!
- నీకై నినదించనీ... .
ఈ తీపి గరళాన్నిక సేవించనీ!
నన్నిలా సదా నిషా విషాదాల మునిగి తేలనీ..

*26-07-2012