Saidulu Inala కవిత

// సైదులు ఐనాల // నేను-మా ఇంటెనక చెట్టు సాయంత్రమైతేచాలు ఎంత సొగసరి నాట్యగత్తెవుతుందో.... మా ఇంటెనకచెట్టు జడలువిప్పుకొని మురిపించే హొయలతో నావైపే చూస్తూ అది దానివైపే చూస్తూ నేను ప్రతిరోజూ కొత్తగా... జోకొట్టే అమ్మచేయిలా అప్పుడప్పుడూ నను తాకే దాని మునివేళ్ళు ప్రయాణపు అలసటమరిచి హాయిగా అమ్మ ఒడిలో సేదతీరుతున్నట్టు అతిశీతలత నాలోకిదూరి చేస్తున్న గిలిగింతలు మత్తుగా కనురెప్పల్ని పట్టివేసింది నల్లని ఊపిరేదో ననువిడిచి తెల్లని దూదిపింజలా...అలా..అలా.... ఆవిరైపోవడంలోని రహస్యాల్ని నాచెవిలో చెప్పి మహా ౠషిలా అది ..... పలకపై అక్షరాలుదిద్దే బాలుడిలా నేను.... మెడకుచుట్టుకొని ఇంకెంతసేపూ బయటుంటావ్ మాచిన్నదాని గద్దింపుకు చూద్దునుగదా నా చుట్టూ -28.4.14

by Saidulu Inala



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1serC1B

Posted by Katta