Kranthi Srinivasa Rao కవిత

క్రాంతి శ్రీనివాసరావు ||ఏటు??????|| మననుండి మనం జారిపోవడం మనలోకి మనం జారిపోవడం.. వేరువేరు సున్నా అయిపోవడం సుడిగుండంలో చిక్కడం.... వేరువేరు అయినా సరే ఏంజరిగినా ఒక్క దీర్ఘశ్వాశతో మనసును ఖాళీ చేయడం సాధ్యమా? గతాన్నంతా ఇనుపగోళ్ళతో వొలుచుకొని కొత్తపల్లవి ఎత్తుకోవడం సాధ్యమా? సాధ్యమే అనుకొన్నా......... మరక మంచిదే అనుకొనే వాడిని మారుమనసు పొంది మనువాడాలనుకొన్నప్పుడు రంగు వెలిసిపోక తప్పదుకదా అటుపై ఎన్ని గుంజీళ్ళు తీస్తేమాత్రం ఏంప్రయోజనం?

by Kranthi Srinivasa Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/OgZNGD

Posted by Katta