Chand Usman కవిత

చాంద్ || మర్మం || నువ్వు ఇప్పటికీ ఎలా బ్రతికున్నావ్..? గుండ్రంగా చుట్టబడిన నేను ఏదో ఒక బలమైన గాయానికి తాళ్ళు అన్నీ తెంపుకుంటూ పరచబడతాను నాలో నేను వ్యాపిస్తూ కుళ్ళిపోయిన అనుబంధాలను తాకి వాటి కళేబరాలలో ప్రాణ వాయువు ఊదుతాను అప్పుడప్పుడు కన్నీళ్ళతో కడగబడి నా కడుపున నేను పుడుతూ చచ్చిన అబద్దాన్ని గతానికి వ్రేలాడదీస్తాను వీలైనంత సేపు నగ్నంగా ఊపిరి పీలుస్తూ పసితనపు పాల పెదాలతో ప్రేమగా ముద్దాడటానికి ఇష్టపడతాను నా లోపల నీతో సహా అందరూ ఉన్న చోట ఎవ్వరినీ అంటని ఒంటరి దీపాన్నై నన్ను నేను మండించుకుంటూ వెలుగుతాను మర్మం అర్ధమైంది కదూ వేల సంవత్సరాల సమాధిలో నేను ఎలా బ్రతకగలుగుతున్నానో మీ చాంద్ || 21.03.2014 ||

by Chand Usman



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1r3Wr9A

Posted by Katta