అబ్బ...!
మనస్సు నిండా
ఎన్ని శ్వాసల శవాలో....!
దుర్ఘంధాన్ని
విసిరేస్తూ.....
కాలపు
స్వేద రంద్రాల
నుండి
పొంగి అట్టలు కట్టిన స్మృతులు....
వైతరణీ నది
చీము,నెత్తురుల
స్పర్ష
నీ చేతి వెచ్చదనాన్ని
ఞప్తికి తెస్తూ...
నువ్వో కౌగిలివైనప్పటి
అనుభూతి
జిగటగా
వొల్లంతా
తడిమే చీకటితో
కలిసి పోయాక
"నరకానికి దారి"
సైన్ బోర్డు
దాటుతుంటే.....
ఏయ్..! దొంగా...!
నీ
చిలిపి కన్నుల
ఆహ్వానం
ఇక్కడ్నుంచే కాపి కొట్టావ్ కదూ...!?
వచ్చేస్తున్నా
మిలియన్ల కొద్ది
శకలాలుగా...
నన్ను నేను చీల్చుకొని
సిద్దపడు ఆలిగా ఇవ్వని ప్రేమని
అమ్మగా ఇచ్చేందుకు...
*13-08-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి