ఏడ్చినా నవ్వినట్టే ఏడ్వు
కన్నీటికి కరిగే గుండెల్లేని ఎడారిలో
కోకిల పాటకి శ్రోత వుండడు..
మాట్లాడినా ,మాట్లాడనట్టే..మాట్లాడు
వంచానాలంకారమే
ముఖార విందమైన అద్దం ముందు
స్వచ్చత కి ప్రతిబింబం వుండదు..
రెండు పెగ్గుల ఆలింగానాల మధ్య
కరచాలనం చేస్తూ,
పెదవులు పూలు పూయటం
స్నేహ రుతువుకు సంకేతం కాదు..
అనివార్యాల ఒడంబడిక మాత్రమే
జీవితం వ్యాపారమై పోయిన వ్యవస్థ లో
రోజూ మరణించడం,
మళ్ళీ రోజూ బ్రతకటం
స్నానమయ్యాక గుడ్డలు తొడిగి నట్టే ..
ఇప్పుడు నీతి వాక్యాలు,
వచన ప్రవచనాలు కాదు కావాల్సింది,
ప్రమాదం అంచుల్లో చిక్కుకోక తప్పించుకుంటూ
బ్రతకడం నేర్పే కొత్త సిలబస్సు...!!
*13-08-2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి