బ్రెయిన్ డెడ్ కవిత

నిశీధి | మాంజా | జబ్బు పడ్డ సమాజం పై జాలిపడ్డ సూర్యుడి కంటిలో నుండి జారే కన్నీటిలా కురుస్తున్న వర్షం అంచులలో నిలబడి స్తబ్దంగా కళ్ళ చివర గడ్డకట్టుకుపోయిన దుఃఖంని చినుకులలో తడిపి బాధ భారాలని పైకి తెలియనివ్వని హృదయాలు అబద్దపు నవ్వుల నెర్రెలతో నిస్తేజమైన ఎండమావి లా గడ్డ కట్టిన మనసు మూలల్లో కదిలించే కధల కన్నీరు తో ఆశలకి కి అభావాల మధ్య ఊగిసలాడే రిలేషన్ షిప్స్ మాంజాలు చేతులనే కోస్తాయో ? మనసులనే కటీ పతంగ్ చేస్తాయో ? నిర్లిప్తమయిన నిట్టుర్పులతో బండరాళ్లను చేస్తాయో ? నిశీ !!! 30/04/14 *After listening to Swanand Kirkire’s Manza

by బ్రెయిన్ డెడ్



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1nGvI2J

Posted by Katta