డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ కవిత

కత్తిమండ ప్రతాప్ || దృశ్యం || ============================== కళ్ళముందే దృశ్యాలు అదృశ్యమవుతున్నాయి దేహాలు విగత జీవులై సంచరిస్తున్నాయి తవ్వకాల్లో ముద్రలు బయలుపడుతున్నాయి గతాలన్నీ గాయాలై ఆనవాళ్ళుగా మిగులుతున్నాయి రూపాలు అమాంతంగా మాయమవుతున్నాయి ఛారాలు మాత్రం ఆచారంగా వస్తూనే ఉన్నాయి వంశపారంపర్య వృక్షంలో కుల వివక్షత జన్యుపరలోపమై ఊడలు వ్రేలాడదీస్తుంది ఆకులే నిత్యం రాలిపోతున్నాయి చీకటైన మనసుకు చిన్న మిణుగురు కాంతి దీపమై కనిపిస్తుంది ఇంద్రజాలంలా అన్నీశూన్యంగానే వెక్కిరిస్తున్నాయి జీవితమే కనికట్టై కళ్ళనే మార్చేసింది కాలంలో జీవితం గారడీ విద్యలా బురిడీ కొట్టిస్తుంది ఊడల్లో నీడలు మాత్రం నాతోనే కదులుతున్నాయి జ్ఞాపకాలు సజీవం గా మెదులుతున్నాయి అంకురం ఒక్కటే ... మధ్యలో కేళీలే చెలగాటమాడుతున్నాయి ========================== ఏప్రిల్ 23/2014

by డాక్టర్ ప్రతాప్ కత్తిమండ



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1l2cCBt

Posted by Katta