Santhisri Santhi కవిత

// శాంతిశ్రీ // చిలుక-గోరింక మీరిద్దరూ చిలుకా గోరింకల్లా ఉన్నారనుకున్నాం ఇన్నేళ్లల్లో నీతో ఎన్నో మధురానుభూతులు పంచుకుందా చిలుక ఎంతో భవిష్యత్తునూ ఊహించుకుంది అవేవీ నెరవేరకుండానే ఏదో అత్యవసర కార్యమేదో ముంచుకొచ్చినట్లు అర్ధాంతరంగా ఎగిరిపోయింది తిరిగి రావడం అసాధ్యమని తెలిసినా అది ఆపడం నీ తరం కాలేదు ఆ చిలుక తరం అంతకన్నా కాలేదు నీ గూడులో కువ కువలాడుతున్న బుజ్జి పక్షులకు ఇక అమ్మవూ నాన్నవూ నువ్వే వాటికి ఆహారం నీవే తేవాలి అవి ఎగరడం నేర్చుకునే వరకూ బాధ్యతంతా నీదే వాటి భవిష్యత్తును తీర్చిదిద్దడంలో నిరంతరం తపించు.. శ్రమించు నీలో సగం లేదన్న వెలితిని మేము పూడ్చేది కాదు.. పూడ్చలేము కూడా ఆ వెలితిని మీ బుజ్జి పక్షుల కుహుకుహులతో సాహిత్య కవిత్వా కుసుమాలతో నింపుకో అప్పుడు నీవు ఎప్పటికీ ఒంటరివికావు.. కాలేవు మేమంతా ఉన్నాము నీవెంటే సాహిత్య సేద్యం ఇక మొదలుపెట్టు మేటిగా నిలిచి ఉజ్జ్వలంగా ఎదుగు అందరూ నిన్నే పలవరిస్తారప్పుడు అప్పుడు నీవు ఒంటరివెలా అవుతావు కీర్తి నీతో జతకలిసి, పెనవేసుకుని ఉంటే ఎందరిలోనో నిండుగా నీవు తేది: 10.2.2014 (భార్య చనిపోయిన వేదనలో ఉన్న గేరా కోసం)

by Santhisri Santhi



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1fDQsyL

Posted by Katta