Bhaskar Kondreddy కవిత

kb ||రో*శోధన|| ఇప్పుడిక కవిత్వం బట్టలు విప్పుకుని, నగ్నంగా నిలబడి, బెరుకులేకుండా రోదించడం మొదలుపెట్టింది, ఇక శోధించుకోండిరా, నన్ను అంటూ పిచ్చిగా అరుచుకుంటూ,. అయినాసరే, మనకి విషయమే ముఖ్యంకదా, సత్యాన్వేషకులంకదా,. శోధనే మన ప్రాణం కదా., మనకు సూత్రాలే ముఖ్యం కదా, ఒక పదనైన కత్తినై, కోల్పోయిన విచక్షణతో గాట్లు పెట్టి ఆ శరీరం పై, నేను రాసుకుంటానిక, లోపలి అవయవాలను వెలికితీస్తూ, సత్యం వెలుగులను ప్రసరించుకుంటూ, విపులంగా నోట్సు రాసుకుంటానిక,. ఇది చైతన్యవంతమైనదని, ఉదాత్తమైనదని, సౌందర్యవంతమైనదని, దివ్యమైన ఓదార్పని,. అందరి తుత్తరలు తీర్చే వేశ్యని, కీర్తికాంక్షకుల వాహకమని, నా అంతరంగ స్వయంతృప్తని, ఇదొక జీవనదని, మహాముదరదని లేత కొబ్బరని, జీవన నైవేధ్యమని లాలించే అమ్మని,. ప్రకృతని, పరమాత్మని ******* శోధించి, శోధించి అలసిపోయి దాని చెంతనే మళ్లీ సేదతీరుతాను. బహుశా, శవం లాంటి ఆ వడిలోనే. అన్నీ మరిచిన పసిపాపలా, అది ప్రేమగానే హత్తుకుంటుంది,. మళ్లీ. -----------------------------------------------23/3/2014

by Bhaskar Kondreddy



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/OMAlJv

Posted by Katta