శ్రీకాంత్||ఒట్టిగా/ ఒట్టి ఓటి రాత ||

నువ్వేమైనా రాసి ఉంటావేమోనని వస్తాను ఇక్కడికి, నీ వద్దకి-

ఆకులని తాకి వీడిన గాలి తిరిగి, తిరిగి తిరిగి వానతో వచ్చి
అదే ఆకుల్లో, అదే కొమ్మల్లో స్థిరపడి స్థిమితపడ్డట్టు-

తెలుసు నాకూ, నీకూ: ఇవన్నీ ఒట్టి పదాలని, ఒట్టి ప్రతీకలనీ
వలయమైన నీటిలో తేలే ఈనెపుల్ల వంటి కదలికలనీ కథలనీ

ఎక్కడో ఏరుకుంటాను, రంగు రంగుల గులకరాళ్ళని. దాచుకుంటాను వాటిని
గూట్లో పుస్తకాల వెనుక పుస్తకాలలో: పొందికగా అమర్చుతాను వాటిని
నువ్వు చదివే ఈ అక్షరాల చుట్టూ- రాత్రుళ్ళు తలగడ కిందుగా దాచుకుని
నదులని కలగంటాను, నిదురలో నుదిటిపై నీ చల్లని అరచేతిని ఊహిస్తాను
కలలో వినిపించిన సన్నటి నవ్వు మెలుకువలోకి తొలుచుకు రాగా

దాచుకున్నవన్నీ తప్పక ఎప్పుడో ఎక్కడో పారవేసుకుంటాను

తెలుసు నాకు ఇవన్నీ నిలువవని, అయినా కొన్ని మాటలనే నమ్ముకుంటాను
నీతో ఈ శరీరంతోనే మాట్లాడతాను, నీ శరీరాన్నే మాట్లాడతాను
నీ వద్దకే, నువ్వు రాసి ఉంటావనే నీ పదాల వద్దకే తిరిగి వస్తాను-

వడలిపోనివ్వకు పూలపాత్రలోని నింగిగులాబీని
రాలిపోనివ్వకు గులాబీ రేకులలలోని రాత్రుళ్ళని
ఆరిపోనివ్వకు పెదాలపై కదులాడే తడినీ-

ఇంతకు మించీ, ఇంతకు మినహా నాకు తెలిసి
పెద్దగా చేసేదేమీ లేదు ఇక్కడ, పెద్దగా సాధించేదీ ఏమీ లేదు ఇక్కడ- అందుకనే

అందించు ఇక నీ చేయిని, దానిని నా అరచేతులలో పదిలంగా పుచ్చుకుని
ఈ వాక్యం చివర నాకై, నీకై నిలిచిపోతాను నేను =

*21.8.2012