Rvss Srinivas కవిత

|| "నా ప్రాణం" || నీ సౌందర్యం నన్నెప్పుడూ చిత్తరువుని చేసేస్తుంది నిన్ను నఖశిఖ పర్యంతం చూస్తున్న విషయం ఎప్పుడూ గ్రహించలేదు రెప్ప వాల్చడమే చేతగాని నా అ'మాయకపు' కళ్ళు . అతిధ్వనులకంటే వేగంగా శోధించేస్తాయి నా కళ్ళు నీ సౌందర్యాల సాగరంలో దాగిన నిధులన్నిటినీ నా కళ్ళూ సిగ్గుపడతాయి నిన్ను చూస్తున్న నన్ను అంతా చిత్రంగా చూస్తున్నారనే విషయం గమనించిన క్షణాలలో. వేలమందిలో ఉన్నా నాకళ్ళు ఆలాపించే మౌనారాధనా గీతికలు నీకు మాత్రమే నిశ్శబ్దంగా వినిపిస్తాయి. వాటికే లిపి ఉంటే కృష్ణశాస్త్రి భావగీతికలను తోసిరాజనవూ? ఒక్క నిమిషంలో నా కనుపాపలు తీసిన నీ ఛాయాచిత్రాలను ముద్రించాలంటే ఎన్ని రీముల ఫోటో పేపర్లు కావాలో? వాటిని శాశ్వతంగా భద్రపరచాలంటే ఎన్ని "టెరా బైట్ల హార్డ్ డిస్క్ డ్రైవ్" లు కావాలో? ముత్యాల సరాలంటే గురజాడవనుకున్నాను నీవు విసిరే నవ్వులమాలలని చూసేంతవరకూ ఎన్ని మల్లెల్ని మింగావో మరి మాటలలో పరిమళాన్ని వర్షిస్తూ మదిని తడిపేస్తావు నా తపస్సు ధన్యమైంది తపోఫలంగా నీవు దొరికాక తేనెవాకలో తానమాడింది మనసు... ఎంతమందినో వారించిన నీమనసు నన్నే వరించిందని తెలిసాక. గతజన్మలో నాతోడున్నానన్నావు ఈజన్మలో వీడనని మాటిచ్చావు మరుజన్మలో జత కడతానని బాస చేస్తున్నావు నీవు మాట తప్పుతావనే ఊహ మదిలో మెదిలితేనే పోతుందేమో నిన్నే ప్రాణమనుకుంటున్న "నా ప్రాణం" ...@శ్రీ 21jun14.

by Rvss Srinivas



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1poFxQB

Posted by Katta