Wilson Rao Kommavarapu కవిత

ఒక రసవద్గీత----కె.విల్సన్ రావు/89854 35515 సాహితీ గవాక్షం/17.03.2014(సోమవారం) మనం ఒకరికొకరం దగ్గరవుతూ నిరంతరం ప్రేమించుకుంటూనే వుంటూ విప్పారిన మనసులతో పరవసించిపొతూనే వుంటాం గుప్పెడు జ్ఞాపకాల్ని ఒలుచుకుంటూ, ఒంపుకుంటూ నిత్య వ్యవహార వలయాల్ని ఛేదించుకుంటూ ఎన్నెన్నో మజిలీల్ని దాటుకుంటూ ప్రేమకంటే తీయనిదేదీ లేదని ఆఖరి ప్రకటన వెలువరిస్తాం అదేమి చిత్రమో గానీ! కలుసుకోవాలని ఆరాటపడే మనల్ని శాసిస్తూ, అదిలిస్తూ కాలం నిర్దయగా వెంటాడుతుంది రుజువుల్లేని ప్రేమల్కి సమస్యల సుడిగుండాల్ని సృష్టించి వద్యశిలపై నిలబెట్టి వసంత రుతువుని మింగేస్తుంది మోహం, వాంఛా లేని ప్రేమంటే ఒక వెలుతురు జలపాతం- ఒక లాలిపాట అనేక జీవితాల రసవద్గీత ఏడు రంగుల పరీమళాల కాంతిపుంజం! ప్రేమంటే - మనసుల మద్య విభజన రేఖను తుడిచేసి కొత్త చిగుళ్ళతో చిగురిస్తున్న మోడుకి మొక్కటం. *** *** ***

by Wilson Rao Kommavarapu



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1ojaEgA

Posted by Katta