క్రాంతి శ్రీనివాసరావు || మిరు మిట్లు

చినుకుల పలకరింపులు
మట్టి వాసనలు
వెన్నెల వానలు
నిన్న లానే వున్నాయు
కా
నీ
నిన్నటి అందం లేదు
సన్నని పులకరింతాలేదు
వాసనలకు మాదుర్యం లేదు
వెన్నెలకు వలపుదనం లేదు

నిన్నటి తెలియని తనానికి
నేటి తెలిసిన తనానికీ
రాజుకొన్న మంటల్లో
ఆనందం ఆవిరయ్యుంది

గతకాలపు ఆనందం లో
గాలాలేసి వెతికే మాకు
కాలం నడుస్తున్న శబ్దానికి
ఏ సంబరమూ పడటం లేదు

గతించినతరం గాయాలకు
నేటి తరం నామోషీపడుతుంది
అప్పుడప్పుడు
అమాయకత్వం వారసత్వంగా
వచ్చుంటే బాగుండేదేమోననిపిస్తోంది

జరిగింది తెలిసి
జరపాల్సింది తెలియక
మొత్తం సమూహం లో
మేల్కొన్న ఒక్కరిద్దరు

తీవ్ర ఆకాంక్ష తో
తనవారిని బయటపడేయాలని ఒకడు
తను బయట పడాలని మరొఒకడు

ఒకడు తుపాకీ ఎత్తుకొని
తూటాలకు బలయుపోయాడు

మరొకడు రాజకీయ గద్దయు
గద్దెక్కి గతం మరచాడు

ఏళ్ళ తరబడి మైళ్ళ దూరం
కన్నీళ్ళను మోసే ఓపికలేదు

చంద్రుడూ వెన్నెలా
అందరికి మల్లే నాకెప్పుడు అనిపిస్తుందో

మా ఇళ్ళళ్ళో మండే సూర్యులు
మళ్ళీ ఎప్పుడు పుడతారో

http://www.facebook.com/groups/kavisangamam/permalink/448071885245569/