పదాల మొగ్గలు
పూలు గా వికసిస్తే కవిత్వం.
వాక్యాల తీగలు
కొమ్మల కెగబాకితే కవిత్వం.
ఇప్పుడు కొన్నికవిత్వక్షణాలు!
... ... ...
ఆమె లో ఆడ తనం ధ్వనించినపుడు
ఒక పద్యానికి వళ్ళుజలదరిస్తుంది.
భావం రూపమైన సృష్టి తొలిక్షణాల లోని లాలిత్యం
రూపం భావంగా మారిపోయి కవిత్వమౌతుంది .
... ... ....
సౌందర్యం ఒక మెరుపు తీగ
దాన్ని అక్షరాలు గా మెలికలు తిప్పు
విషాదం గడ్డ కట్టిన కన్నీటి చుక్క !
దాన్నివాక్య ప్రవాహం చెయ్
నిరాశ ఒక అనంత మైన లోయ...
దాన్నికవిత్వశిఖరాలతో నింపెయ్
ఆశ జీవితపు జాతీయ పతాక
దాన్నికాలం కొండ మీద ఎగరెయ్..
..... ...... .......
అక్షరానికి ధ్వని ఉంది,
ధ్వనికి ప్రాణం ఉంది,
ప్రాణానికి జీవితముంది,
ఆ జీవితం నిండా
ఆశా సౌందర్యాలు,
నిరాశా విషాదాలు
వాటికి సమాంతరంగా
నిరంతరం కవిత్వక్షణాలు ...
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి