కొన్నిసంఘటనలు ఒరుసుకుంటూ పక్కగా చల్లన్ని పరిమళం నింపుకుంటూ వెళ్లిపోతే. అప్పటికేం తెలియదు కొంత సమయం గడిచాక తెలుస్తుంది. ఎంత గొప్ప అనుభూతి మళ్లీ మరోసారి దగ్గరకు వస్తే బావుండునని. నిన్నటి సమయం కవిసంగమంలో వున్నపుడు మంచి కార్యక్రమం జరుగుతున్నట్లు తెలిసింది అంతే ఈ రోజు ఫోటో లనూ, జ్క్షాపకాలనూ నెమరేసుకుంటుంటే అనిపిస్తో
ంది. ఇంకోసారి ఇంత ఆనందంగా కలిస్తే మరెంత బావుంటుందో కదా అని.
చారిత్రక సంఘటనలు కూడా చాలా నిశ్శబ్దంగా మనమద్యనుంచే ఏమీ ఎరగనట్లు నడిచెళ్ళి పోతాయి. ఈ మైలురాయి దగ్గరనుండి కొలతలు మొదలెట్టాల్సిన రోజున ప్రపంచం ప్రతిసారీ నెమరేసుకుని ఆశ్యర్యపోతూనే వుంటుంది. కొత్త మలుపులు తిరిగిన చోటుని, కొత్త కొలతలు మొదలెట్టిన చోటునీ పదే పదే పలవరిస్తూనే వుంటుంది.
అవును నిజమే తెలుగు కవిత్వానికి సాంకేతిక సొబగులు అద్దేందుకు చేస్తున్న ప్రయత్నం, ఖాళీ కాలక్షేపాలనుంచీ, ఉబుసుపోని ముచ్చట్లనుంచీ సామాజిక అంతర్జాలానికి కొత్తదారులు చూపించిన ప్రయత్నం. సాహితీ జిజ్క్షాసకు ఆన్ లైన్ అందుబాటుతో అందలం ఎక్కించిన రోజు . మనుషుల మద్యతగ్గిన దూరంతో కవులకు సహ్రుదయ పాఠకులను,సూచనలనూ ఎలా అందించాలో, పాఠకులకు చక్కటి కవిత్వాన్ని ఎలా చేర్చాలో నేర్పించిన రోజు.
ఇది కేవలం గదిలో కూర్చున్న 150 మంది పండుగ కాదు. నెట్ ముందు ఉత్కంఠతతో కూర్చున్న మిత్రులందరితో కలుపుకున్న ఎంతో విస్త్రుతమైన పండుగ.
రోజువారీ కర్యక్రమాల హడావిడిలో ఉద్యోగ, వ్యాపకాల ఒత్తిడిలో కంప్యూటర్ దొరికితే ఏదో కొంచేపు ఆటలాడుకుందా వరకే ఆలోచించే దశనుంచి బయటకు తెచ్చి, పరస్పర ఉపయోగకర వ్యాపకంగా మర్చవచ్చన్నదానికి ఉదాహరణ కవిసంగమం.
ప్రింటులో మన కవితలు వచ్చేనా, వచ్చెను పో
కవిత్వభిమానులు వాటిని చదివేనా ? చదివెను ఫో
మన కవిత్వానికి కూడా స్పందిచేనా ? స్పందిచెనే ఫో.
మరళా వారి స్పందన మనతో పంచుకునేంత ఆలోచన వచ్చేనా ? వచ్చెనే ఫో
వారి సమయం అందుకు అనుమతించేనా ? అనుమతించెనే పో
............ ఫో...ఫో...ఫో
ఇలా ఫోయీ ఫోయీ ఇక పోలేక కవిత్వాన్ని డైరీలకూ, నోటుబుక్కులకూ అంకితం చేసి రోజువారీ జీవిత చక్రంలో గిరగిరా తిరుగుతున్న సగటు జీవితాలకు ఆశారేఖలా వచ్చింది. కవిసంగమం.
చటుక్కున మెరిసే ఆలోచనను, ఓ క్రమంలో కీబోర్డుతోనో లేదా వెంటాడే అలవాటు ఉండటంవల్ల మళ్లీ కొంచె కాగితం పై గిలకరించటం. అటుపిమ్మట మీటల మాటలతో పేర్చుకుంటూ పోవటం. ఆపై
ముఖపుస్తకపు గోడమీద పోస్టరులా ఒక్క క్లిక్కుతో అంటించటం.
మరుక్షణమే ఆన్ లైన్ లోని అంతర్జాల మిత్రులకు ప్రత్యక్ష పరచటం.
మరి ఇంకొంచెం సమయం గడిచే లోగా కొందరు లైకులతో ఆశ్యర్యపోవటం.
మరికొందరి గోకుళ్ళు (పోక్), ఇంకొందరి నిర్మాణాత్మక సలహలతో మరో కవితకు వేసుకోవాలసిన మెట్లను ఊహించడం.
ఎంత బావుంటుంది .. మన ఒకానొక మానసిక స్థితి ఆవిరయ్యే లోగానే
ప్రపంచం మూలమూలల నుండీ స్పండనలను వినే అవకాశం రావటం.
సాంకేతిక ప్రగతి చురకత్తి లాంటిదే. పదును చూసి భయపడాల్సిన పనిలేదు.
నైపుణ్యంతో ఉపయోగిస్తే శస్త్ర చికిత్సలే చేయోచ్చు.
ంది. ఇంకోసారి ఇంత ఆనందంగా కలిస్తే మరెంత బావుంటుందో కదా అని.
చారిత్రక సంఘటనలు కూడా చాలా నిశ్శబ్దంగా మనమద్యనుంచే ఏమీ ఎరగనట్లు నడిచెళ్ళి పోతాయి. ఈ మైలురాయి దగ్గరనుండి కొలతలు మొదలెట్టాల్సిన రోజున ప్రపంచం ప్రతిసారీ నెమరేసుకుని ఆశ్యర్యపోతూనే వుంటుంది. కొత్త మలుపులు తిరిగిన చోటుని, కొత్త కొలతలు మొదలెట్టిన చోటునీ పదే పదే పలవరిస్తూనే వుంటుంది.
అవును నిజమే తెలుగు కవిత్వానికి సాంకేతిక సొబగులు అద్దేందుకు చేస్తున్న ప్రయత్నం, ఖాళీ కాలక్షేపాలనుంచీ, ఉబుసుపోని ముచ్చట్లనుంచీ సామాజిక అంతర్జాలానికి కొత్తదారులు చూపించిన ప్రయత్నం. సాహితీ జిజ్క్షాసకు ఆన్ లైన్ అందుబాటుతో అందలం ఎక్కించిన రోజు . మనుషుల మద్యతగ్గిన దూరంతో కవులకు సహ్రుదయ పాఠకులను,సూచనలనూ ఎలా అందించాలో, పాఠకులకు చక్కటి కవిత్వాన్ని ఎలా చేర్చాలో నేర్పించిన రోజు.
ఇది కేవలం గదిలో కూర్చున్న 150 మంది పండుగ కాదు. నెట్ ముందు ఉత్కంఠతతో కూర్చున్న మిత్రులందరితో కలుపుకున్న ఎంతో విస్త్రుతమైన పండుగ.
రోజువారీ కర్యక్రమాల హడావిడిలో ఉద్యోగ, వ్యాపకాల ఒత్తిడిలో కంప్యూటర్ దొరికితే ఏదో కొంచేపు ఆటలాడుకుందా వరకే ఆలోచించే దశనుంచి బయటకు తెచ్చి, పరస్పర ఉపయోగకర వ్యాపకంగా మర్చవచ్చన్నదానికి ఉదాహరణ కవిసంగమం.
ప్రింటులో మన కవితలు వచ్చేనా, వచ్చెను పో
కవిత్వభిమానులు వాటిని చదివేనా ? చదివెను ఫో
మన కవిత్వానికి కూడా స్పందిచేనా ? స్పందిచెనే ఫో.
మరళా వారి స్పందన మనతో పంచుకునేంత ఆలోచన వచ్చేనా ? వచ్చెనే ఫో
వారి సమయం అందుకు అనుమతించేనా ? అనుమతించెనే పో
............ ఫో...ఫో...ఫో
ఇలా ఫోయీ ఫోయీ ఇక పోలేక కవిత్వాన్ని డైరీలకూ, నోటుబుక్కులకూ అంకితం చేసి రోజువారీ జీవిత చక్రంలో గిరగిరా తిరుగుతున్న సగటు జీవితాలకు ఆశారేఖలా వచ్చింది. కవిసంగమం.
చటుక్కున మెరిసే ఆలోచనను, ఓ క్రమంలో కీబోర్డుతోనో లేదా వెంటాడే అలవాటు ఉండటంవల్ల మళ్లీ కొంచె కాగితం పై గిలకరించటం. అటుపిమ్మట మీటల మాటలతో పేర్చుకుంటూ పోవటం. ఆపై
ముఖపుస్తకపు గోడమీద పోస్టరులా ఒక్క క్లిక్కుతో అంటించటం.
మరుక్షణమే ఆన్ లైన్ లోని అంతర్జాల మిత్రులకు ప్రత్యక్ష పరచటం.
మరి ఇంకొంచెం సమయం గడిచే లోగా కొందరు లైకులతో ఆశ్యర్యపోవటం.
మరికొందరి గోకుళ్ళు (పోక్), ఇంకొందరి నిర్మాణాత్మక సలహలతో మరో కవితకు వేసుకోవాలసిన మెట్లను ఊహించడం.
ఎంత బావుంటుంది .. మన ఒకానొక మానసిక స్థితి ఆవిరయ్యే లోగానే
ప్రపంచం మూలమూలల నుండీ స్పండనలను వినే అవకాశం రావటం.
సాంకేతిక ప్రగతి చురకత్తి లాంటిదే. పదును చూసి భయపడాల్సిన పనిలేదు.
నైపుణ్యంతో ఉపయోగిస్తే శస్త్ర చికిత్సలే చేయోచ్చు.
Jayashree Naidu *చారిత్రక సంఘటనలు కూడా చాలా నిశ్శబ్దంగా మనమద్యనుంచే ఏమీ ఎరగనట్లు నడిచెళ్ళి పోతాయి. Yesterdays's memories are still fresh in mind and feels like coming alive with so much of poetry in the air. Breathing it still Katta Srinivas garu..
- Jayashree Naidu As tomorrow is the term exam for my students today I am not able to attend Subodh ji's meet the poet program.. really disappointing :(
Balu Vakadani Ilane life sagipote enta bavuntudooo...
Manasu udrekamto, vollu gagurulu podustundi ilachaduvutunte
Manam anta oka kutumbamb ane bhavana kalugutundi....
Nalanti Alpasantoshi ki ayte ee jevitaniki idhi chalada..! intakante em kavali anipistundi koni kshanalu.......
Katta Srinivas Jayashree Naidu మేడం పరీక్షల హడావిడి తప్పదుకదా.. లేకుంటే మీ అభిప్రాయాలను కూడా వినే వాళ్లం11 hours ago · · 1- Katta Srinivas Balu Vakadani అవును మీరన్నది నిజమే అందరి సహకారంతో ఇంకా మంచిగా వేదికను అభివ్రుద్ది చేద్దాం11 hours ago · · 1
Kiran Gali " చారిత్రక సంఘటనలు కూడా చాలా నిశ్శబ్దంగా మనమద్యనుంచే ఏమీ ఎరగనట్లు నడిచెళ్ళి పోతాయి. ఈ మైలురాయి దగ్గరనుండి కొలతలు మొదలెట్టాల్సిన రోజున ప్రపంచం ప్రతిసారీ నెమరేసుకుని ఆశ్యర్యపోతూనే వుంటుంది. " I too strongly believe in what Katta bro has said. Many may not realize it or fathom it today, but will agree down the line that this is a giant leap in Telugu Kavitvam and Telugu Saahityam
Subbarayudu G KameswaraI'm inclined to agree. This is a crucial moment. If all the writers continue to write with vigour and purpose, this may yet be a watershed moment in New Telugu poetry. I heard diferent kinds of voices with one common denominator: no one isafraid to speak in his /her own voice. There is no imitation/mimicry. There is no apology. There is no inferiority complex. There is only appreciation for whatever is better than ones own... and there is belief that poetry can play a crucial role in our lives. GREAT! All hail Kavi Sangamam!!--Subbu8 hours ago · · 1
Srinivas Vasudev "సాంకేతిక ప్రగతి చురకత్తి లాంటిదే. పదును చూసి భయపడాల్సిన పనిలేదు.
నైపుణ్యంతో ఉపయోగిస్తే శస్త్ర చికిత్సలే చేయోచ్చు." మీమాటల్లో ఓ విషయం స్పష్టం--"ఎంత కష్టపది పనిచేసిన చివరికి ఆ పని ఇంతటి సంతృప్తినిచ్చాక కష్తం ఓడిపోయి వెనక్కు మళ్ళాల్సిందే చరిత్రలో ఆ కష్టానికి స్థానం లేదు..." మీ కళ్ళద్వారా చూసి మీ మనసు ద్వారా ఆ ఆనందాన్ని అనుభూతుస్తున్నా కట్టాగారు.అభినందనలు. కార్యక్రమం ఇంత విజయవంత అవ్వటంలో మీ పాత్ర కూడా అమోఘం
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి