ఏదో మూగతనం
మాట గొంతులోనే
ఆగిపోతూ..మరణిస్తోంది..
ఏదో అవిటితనం
అడుగు తీసి వేసేంతలోనే
మడుగు మింగేస్తోంది..
తరతరాల తలరాతలు
మార్చాలనుకున్నా
చెరగని దాని ఆనవాళ్ళు
తిరిగి తిరిగి మొలకెత్తుతున్నాయి
ఎదిరించలేనితనం
ఎవరూ చేశారీ గాయం
రక్త స్రావం తప్ప
అత్మార్మణ తప్ప
తిరిగి కొడదామన్న
స్పృహను రానివ్వడం లేదు
మోడుబారిన కొమ్మలపై
పచ్చిని చిగురులు
మరణశయ్యపైనుండి
లేస్తున్న శ్రామికుడి మూల్గులు
ఇకనైనా ఆలోచనకు రెక్కలు వస్తాయేమో?!
*10.7.2012
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి