Jaligama Narasimha Rao కవిత

---------జాలిగామ నరసింహ రావు ___________ప్రకృతి..విలాపం__________ ఒక సాయంత్రం... నా ఇంటి పెరటిలోని...ఒక..కొమ్మ... దిగాలు పడుతూ....ఊగీసలాడుతుంది... మందలించ విసుక్కుంది... పాడు మనుషులని తిట్టిపోసింది.... ఆకలేమో అనుకుని నీరు కోసం...వెల్లా! సల...సల..మసిలే నీరు...చిందులేసింధి... ఆవిరయ్యే...నా..జీవితాన్ని నిలబెట్టలేవని...విలపించింది... ముట్టరాదని....శాసించింది..... అంతలోనే తడిలేని పొడిగాలి...నన్ను...విసిరేసింది... నల్లని దుమ్ముతో....ఆ..కొమ్మని...కప్పేసింది... కొమ్మ....గాలి...నీరు...అన్నీ కలిసి...నన్ను..చూసి...ఈసడించాయి... సిగ్గుతో అందమైన...ప్లాస్టికు...కుర్చీలో...ఠీవిగా...కూర్చుండిపోయా... కాళ్ళకు...తగిలిన...పుడమి...అగ్గితో...బుగ్గిఅవుతూ....సుర్రుమంది.. అయ్యో...పాపమని....ఆలోచిస్తూఉండిపోయా... ఆహా!ఏమి లీల.... విలపించే...ప్రకృతినిచూసి... తాండవంతో...శివుడు... ప్రేమతో....యేసు... దయతో..అల్లా..... ఉసూరుమనే...ప్రకృతిని...ఊరడించడానికేమో... కుంపటిలా...వుండే...పుడమితల్లిని...కాస్త...చల్లారుద్దమనేమో... మనుషుల...పాపం..కాస్త..కడిగేద్ధమనేమో.... ఆకాశాన్ని...ఉరికించి...మేఘాల..కరిగించి...వర్షించాడు... తడిసిన...ప్రకృతి... ముసి...ముసిగా...నవ్వుతుంది.... నేలరాలిన..పంటతో....మనిషిని...కాస్త...ముంచింది.... ఇప్పటికైనా...కొంచెం...ఆలోచిద్ధాము..... కాలుష్యపు...కళిపై..పోరాటం..చేద్ధాము... ప్రకృతి...తల్లి..కంటి..నీరు..కాస్తైన...తుడిచేధాము... //27-05-2014//

by Jaligama Narasimha Rao



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1pdOj6Q

Posted by Katta