Aruna Naradabhatla కవిత

అస్త్రం ______అరుణ నారదభట్ల తాజాగా ఎగిరింది సీతాకోక చిలక! మట్టిగూటిని తొలిచివేసిన గొంగళీపురుగు! తేయాకు తోటలో గుప్పుమన్న పొగ మెదడునరాల్లో చిక్కింది! నాట్లు వేసే రైతు పదికాలాల తరువాతి కొత్త చినుకు! పొడిబారిన లోకానికి గొంతు తడిపే వానలా తను! వారసత్వపు కోరల్లో చిక్కిన మువ్వన్నెలను పిడికిట బంధించిన మట్టివాసన...! అంతర్వాహిని పెల్లుబికి పంటకాల్వలుగా విస్తరించింది! కలం..గళం స్వర్ణకమలమై విరిసింది! కొలనులోని పువ్వు.. సరస్సులో నవ్వులు ఆకాశాన మెరిసిన తారాజువ్వలా చీకటిలో వెలుగో.... కళ్ళు చీకట్లు కమ్మే మెరుపో కాలం ఇచ్చిన అస్త్రం వాడే విధానంలోనే గురి....గురుతు తెలిసేది! ఏమైనా అది మట్టి గొంతుక కన్నీళ్ళూ...మంచినీళ్ళూ.. అన్నింటీ రుచి తెలిసిన పచ్చని ఆకుల విస్తరి! 27-5-2014

by Aruna Naradabhatla



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1oFZhQa

Posted by Katta