Gouri Lakshmi Alluri కవిత

//సహజ ప్రవాహం // నలుగురితో నారాయణా .. అది సామాజిక బంధం పది మందితో పదరా.. అదే ఆనంద మంత్రం కష్టమొస్తే కళ్ళు సానుభుతికై ఆశగా చూస్తాయి ఇతరుల చల్లని సేద దీర్పును ఆశిస్తాయి సిన్మా కెళ్తే హాలంతా నిండితేనే బావుంటుంది క్రికెట్ స్టేడియం క్రిక్కిరిస్తేనే మజా వస్తుంది కాల్లో ముల్లు దిగితే పక్క వారి ఓదార్పు నొప్పిని తగ్గిస్తుంది గుంపులో సానుభూతి సహజ వెల్లువై ప్రవహిస్తుంది రోడ్ పై పడగానే నాలుగు చేతులు నిన్ను లేపుతాయి బస్సులో సొమ్మసిల్లితే వాటర్ బాటిల్స్ లైన్ కడతాయి ఎవరికైనా సమూహమే ధైర్యం ఇస్తుంది సమాజమే ఆత్మ విశ్వాసం కలిగిస్తుంది చివరాఖరికి మనుషులందరిదీ ఒక్కిల్లే ఆపదలో ఆదరిస్తుంది సంఘం అమ్మల్లే తోటివారితో సామరస్యం ఉండాలి రక్షల్లే అప్పుడే అందరం నిద్రిస్తాం పాపలల్లే గుంపును నడుపుకు పోయే పనవుతుంది నీ వల్లే అందరి మనసుల్ని కలుపు ఒక గొలుసల్లే జీవుల్ని అనుసంధానిస్తుంది ఒక ఏకత్వం అందరిలో ఉంటుంది కనబడని దైవత్వం

by Gouri Lakshmi Alluri



from kavi sangamam*కవి సంగమం*(Poetry ) http://ift.tt/1t1drLI

Posted by Katta