ఆకాశమంత అందనంత ఎత్తులో
నీవు...
నేలబారున అగాథపు అంచుల లోయలో
నేను...
దేహమంతా పూసుకున్న నీ ఊహల పరిమళంతో
నేను...
ఒక్క మాట కూడా రాని మౌన ప్రమాణంతో
నీవు...
రాని అతిథిలా సుదూర తీరాన ఒంటరి నావపై
నీవు...
కాలమంతా కరిగిపోతూన్న మంచు గడ్డపై
నేను...
శిశిరాన మునిమాపు వేల మబ్బుల తెరల మాటున దాగిన వెన్నెలలా
నీవు...
ఎడారి అంచుల కాష్టపు కారు మేఘాల మాటున సగం కాలిన నెలవంకలా
నేను...
(24-08-2012 )
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి