స్వాతీ శ్రీపాద || నిశ్శబ్దపు భ్రమ ||

ఈ నిశ్శబ్దపు భ్రమ సరిపోదు
గలగలమంటూ దొర్లిపడే
జలపాతపు మాటల ముత్యపు మూటలూ సరిపోవు
ఏమాత్రం సరిపోవు
తునకలు తునకలుగా పెళ్ళలై రాలిపడే
భావా వేశపు ముక్కలూ సరిపోవు

ఒకరి గుండె చప్పుడు మరొకరి మనసులో ప్రతిధ్వనించే
సమయాన తలవాల్చేందుకు నెలవైనవెచ్చటి అనునయం ఓదార్పు
హృదయం సౌకుమార్యంగా మారి హత్తుకునే
కౌగిలి
ఎన్ని శబ్దాలకు సాటి?
మంచు ముద్దైన శిశిరపు నడిరాతిరి
ఏకాంతపు చీకట్లలో కొంకర్లు బోయిన
సజీవత ముని వేళ్ళ సవర దీసుకుంటూ
గతాని కూర్చి పేర్చి
ఆలోచనల తాకిడి చిరు సెగలో
చలికాచుకుంటూ..
పెదవి కదలకున్నా
ఉధృతంగా పొంగి వచ్చే వరద భీబత్సపు
వెల్లువలో నిలువెల్లా మునిగి
వినిపించ్చని నిశ్శబ్ద గీతలకు
సరిగమలు కూర్చుకుంటూ...


*12-08-2012